لیست روسای جمهور آمریکا که معتاد بودند!

مجله مهر - کیوان ابراهیمی: وب سایت آمریکایی «ProjectKnow» که به منظور مقابله با مصرف مواد مخدر و نوشیدنی های الکلی، و همچنین اطلاع رسانی به خانواده ها در این زمینه فعالیت می کند، لیست جامعی از روسای جمهور آمریکا و انواع مواد مخدر، دخانیات و مشروبات الکلی که آن ها مصرف می کرده اند را منتشر کرده است.

تاریخ استفاده از مواد مخدر و مشروبات الکلی در میان روسای جمهور موضوعی پیچیده است؛ مخصوصا با توجه به این نکته که برخی مواد که استعمال آن ها اکنون غیر قانونی شده، در گذشته قانونی بوده است. برای مثال، در اواخر قرن ۱۸، بسیاری از داروها حاوی مقادیری کوکائین بوده اند. با تمام این ملاحظات، برخی روسای جمهور آمریکا از جهت مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی از همتایان خود وضعیت بدتری داشتند.

جرج واشنگتن: نخستین رئیس‌جمهور آمریکا، از ۳۰ آوریل ۱۷۸۹ تا ۴ مارس ۱۷۹۷

وی به «پدر سرزمین خود» مشهور و زاده ایالت ویرجینیا بود. گفته می‌شود وی دارای حزبی خاص نبوده است. در خانه جورج واشنگتن در کوه ورنون، گیاه شاهدانه ای وجود داشته که فرآورده ای شبیه به ماریجوانا میداده اما ظاهرا این گیاه خودرو بوده و استعمالی نداشته است. برخی گزارش ها حاکی از آن است که واشنگتن از نوعی ماده افیونی قانونی جهت التیام دردهای دندان اش بهره می برد و در طول عمرش بطور منظم شراب مادیرا نوشیده است.

شوخی آمریکایی ها با تصویر واشنگتن

جان آدامز: از ۴ مارس ۱۷۹۷ تا ۴ مارس ۱۸۰۱

وی فدرالیست، متولد ایالت ماساچوست و نخستین رئیس‌جمهور آمریکاست که وارد ساختمان تازه تکمیل شده کاخ سفید شد. آدامز معروف به نوشیدن الکل، خصوصا آبجو و شراب بوده است؛ هر چند گزارشی وجود ندارد که استفاده بیش از حدی توسط او تایید شده باشد.

شوخی آمریکایی ها با تصویر آدامز

توماس جفرسون: از ۴ مارس ۱۸۰۱ تا ۴ مارس ۱۸۰۹

جفرسون از مروجان ایده‌های جمهوری‌خواهی و یکی از پایه‌گذاران حزب دموکرات-جمهوری‌خواه بود. گزارش های تایید نشده ای نشان می دهند که وی در عمارت مانتیسِلو گیاه خخشاش را ،که از آن تریاک مشتق می شود، عمل آوری و از آن استفاده می کرده است. جفرسون همچنین از «گنه گنه» جهت التیام سردردهای مکررش بهره برده و ممکن است درمان تریاک توسط وی جهت درمان بیماری اسهال بوده باشد.

جیمز مادیسون: از ۴ مارس ۱۸۰۹ تا ۴ مارس ۱۸۱۷

وی عضو حزب دموکرات-جمهوری‌خواه و از پدران قانون اساسی ایالات متحده آمریکا به شمار می‌رود. مادیسون در حالی دوره خود را به پایان رساند که کشورش در آستانه جنگ با بریتانیای کبیر قرار داشت که در نهایت با ورود نیروهای بریتانیا به واشنگتن در سال ۱۸۱۴ او مجبور شد به ویرجینیا فرار کند. گزارشی از مصرف مواد و الکل به صورت زیاد از حد در مورد مادیسون موجود نیست.

مارتین ون بورن: از ۴ مارس ۱۸۳۷ تا ۴ مارس ۱۸۴۱ (دموکرات)

هشتمین رییس جمهور آمریکا، در دوره نخست ریاست جمهوری آندرو جکسون (رئیس جمهور سابق) پیشنهاد تصدی وزارت امور خارجه را نپذیرفت ولی بعدها روابطی نزدیک با جکسون برقرار کرد. ون بورن به سوء استفاده از الکل مشهور بوده بطوریکه به وی «ونِ ویسکی آبی» نیز می گویند.

جان تایلر: از ۴ مارس ۱۸۴۱ تا ۴ مارس ۱۸۴۵

بزرگ‌ترین دستاورد تایلر در دوران ریاست جمهوری حمایت از پیمان «وبستر- آشبورتون» با انگلیس بود. وی به سوء مصرف الکل شناخته نمی شد  اما از جیوه سفید که ترکیبی سمی و جیوه استفاده می کرد.

فرانکلین پیرس: از ۴ مارس ۱۸۵۳ تا ۴ مارس ۱۸۵۷

او از حزب دموکرات بود و به لطف اعتبار پدرش در این حزب به سرعت ارتقا یافت. پیرس یکی از شخصیت‌های ضد برده‌داری بود. وی به سوء مصرف الکل مشهور بود و هنگامی که دوره ریاست جمهوری اش به پایان رسید، گفته است: «دیگر چیزی جز نوشیدن برایم باقی نمانده است!«

جیمز بیوگنن: از ۴ مارس ۱۸۵۷ تا ۴ مارس ۱۸۶۱

او دموکرات و متولد ایالت پنسیلوانیا بود. بیوگنن را به عنوان یکی از سه رئیس‌جمهور بدنام آمریکا نام برده‌اند. وی نیز یک مصرف کننده حرفه ای الکل بود و گزارش شده در بعد از ظهرها می توانسته تا چند بطری الکل هم استفاده کند!

آندرو جانسون: از ۱۵ آوریل ۱۸۶۵ تا ۴ مارس ۱۸۶۹

وی از حزب دموکرات بود و جمهوری‌خواهان تلاشی بسیار می‌کردند تا وی را زیر سوال ببرند. گزارش هایی در مورد سوءمصرف مشروبات توسط جانسون دارد در حالی که به نظر نمی رسد این گزارشات صحت داشته باشند. این فهم نادرست از آنجا می آید که او به عنوان معاون رییس جمهور انتخاب شد و چند بار قبل از این دوران و چند بار طی این دوران سوء مصرف داشته است اما هیچ گزارش دیگری وقوع این امر را در دوره های پس از معاونت وی نشان نمی دهد. احتمالا او در دوران معاونت به این دلیل استفاده مکرر از الکل داشته که هنوز نمی دانسته این ماده می تواند چه تاثیرات سوئی بر عملکردش بگذارد.

داولیسس سیمون گرانت: از ۴ مارس ۱۸۶۹ تا ۴ مارس ۱۸۷۷ (جمهوری‌خواه)

بسیاری از نزدیکان و دوستان او فاسد بودند و کابینه اش به داشتن ترکیبی ضعیف مشهور بود. گرانت مواد مخدر مصرف نمی کرد اما به کرات از استعمال مواد دودزا و دخانی بهره می برد بطوریکه در بسیاری از عکس ها سیگاری در گوشه لبش وجود دارد. در طی جنگ شهری در آمریکا، گفته می شد که وی ۲۰ عدد سیگار در روز مصرف می کند. گرانت همچنین یک الکل خوار حرفه ای نیز بود و عاقبت به علت سرطان حنجره درگذشت.

چستر آلن آرتور: از ۱۹ سپتامبر ۱۸۸۱ تا ۴ مارس ۱۸۸۵

او  نیز جمهوری‌خواه بود و با ترور گارفیلد (رئیس جمهور سابق) به جای او نشست. آرتور یک الکل خوار حرفه ای بود که همین مساله بر سلامت وی تاثیرات سوئی گذاشت.

استیفن گراور کلیولند: از ۴ مارس ۱۸۸۵ تا ۴ مارس ۱۸۸۹

او دموکرات بود و در میان افکار عمومی آمریکا محبوبیت بالایی نداشت. کلیولند نیز نوشنده بدنامی بود بطوریکه در روز ۴ تا ۸ بطری آبجو مصرف می کرده است. ناراحتی های معدوی تنها یکی از اثرات این سوء مصرف بوده است.

 بنیامین هریسون: از ۴ مارس ۱۸۸۹ تا ۴ مارس ۱۸۹۳. او جمهوری‌خواه و نوه نهمین رئیس‌جمهوری آمریکا بود. هریسون سوء مصرف الکل و مواد مخدر نداشته اما از گنه گنه و استریکنین جهت مشکل عصبی خود استفاده کرده است.

ویلیام هاوارد تافت: از ۴ مارس ۱۹۰۹ تا ۴ مارس ۱۹۱۳

او جمهوری‌خواه و تنها رئیس‌جمهور آمریکاست که همزمان با ریاست خود ریاست دیوان عالی کشور را بر عهده گرفت. گفته می‌شود او دست‌پرورده روزولت بوده است. اگرچه تافت طرفدار منع مصرف الکل و مواد بود اما خود به کرات از الکل استفاده کرده است.

فرانکلین دلانو روزولت: ۴ مارس ۱۹۳۳ تا ۱۲ آوریل ۱۹۴۵

از حزب دموکرات بود و در سال ۱۹۳۲ توانست به نامزدی دموکرات‌‌ها برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا دست یابد. روزولت نیز پیش از پایان دوره خود درگذشت. روزولت مشروب می نوشید اما مشخص نیست به چه میزان؛ وی قانون منع مصرف را لغو کرد.

هری اس ترومن: از ۱۲ آوریل ۱۹۴۵ تا ۲۰ ژانویه ۱۹۵۳

وی معاون دلانو روزولت بود که پس از مرگ ناگهانی او بر جای وی تکیه زد. ترومن بطور معمول الکل مصرف  کرده است.

جان اف کندی: از ۲۰ ژانویه ۱۹۶۱ تا ۲۲ نوامبر ۱۹۶۳

کندی دموکرات بود و به عنوان نمادی از لیبرالیسم آمریکایی مشهور است. او به هنگام برعهده گرفتن پست ریاست جمهوری ۴۳ ساله و جوان‌ترین رئیس جمهور آمریکا بود که در قرن بیستم متولد شده بود. وی در سن ۴۶ سالگی به قتل رسید. جان اف. کندی از تستوسترون جهت رفع بیماری ادیسون خود بهره می برد. برخی همکاران کندی می گویند وی مواد مخدر ماریجوانا و ال. اس. دی. استفاده کرده، از سیگار کشیدن لذت فراوان میبرده و مصرف الکل نیز داشته است. این نکته نیز جالب توجه است که پدر کندی اغلب ثروت خانواده خود را با قاچاق الکل در دوران منع مصرف تامین کرده است.

لیندون بنیز جانسون: از ۲۲ نوامبر ۱۹۶۳ تا ۲۰ ژانویه ۱۹۶۹

او معاون جان اف. کندی بود که بعد از مرگ وی جانشین اش شد. جانسون بطور معمول الکل نوشیده اما از مواد مخدر استفاده نکرده است.

ریچارد نیکسون: از ۲۰ ژانویه تا ۹ اوت ۱۹۷۴

نیکسون جمهوری‌خواه و نخستین رئیس جمهور آمریکا بود که از مقام خود استعفا کرد. در حقیقت رسوایی «واترگیت» سبب استعفای او شده است. نیکسون یک الکل خوار حرفه ای بود و گزارشات مناقشه برانگیزی درباره استفاده او از ماده مخدر فنی‌توئین (داروی ضد تشنجی که گاهی با عنوان دیلانتین به فروش می رسد) وجود دارد. گفته می شود او این دارو را از یک دوست دریافته کرده اما خانواده نیکسون این موضوع را به کل تکذیب کرده اند.

جرالد فورد: ۹ اوت ۱۹۷۴ تا ۲۰ ژانویه ۱۹۷۷

فورد از حزب جمهوری‌خواه بود و نخستین کسی است که در آمریکا بدون شرکت در انتخابات ریاست جمهوری و بدون اینکه معاون رئیس جمهور باشد، به ریاست جمهوری رسیده است. فورد با متمم ۲۵ قانون اساسی آمریکا به عنوان کفیل ریاست جمهوری انتخاب شد. وی بطور معمول الکل نوشیده و روزانه تا ۸ لوله تنباکو استعمال می کرده است.

رونالد ویلسون ریگان: از ۲۰ ژانویه ۱۹۸۱ تا ۲۰ ژانویه ۱۹۸۹

ریگان متولد ۱۹۱۱ و جمهوری خواه بود. معاون نخست او «جرج هربرت واکر بوش» (پدر جرج دابلیو بوش) بود. ریگان با اوج‌گیری احساسات راست‌گرایانه در آمریکا به پیروزی رسید. و سه ماه پس از ورود به کاخ سفید هدف سوء قصد ناکام قرار گرفت. این ریگان بود که دستور حملات مختلفی را به کشورهایی مانند الجزایر، جزایر کارائیب، لبنان و لیبی صادر کرد. محبوبیت ریگان پس از رسوایی «ایران- کنترا» در سال ۱۹۸۶ تنزل یافت؛ او در سال ۱۹۹۴ به آلزایمر دچار شد و ۱۰ سال بعد درگذشت. وی به طور اتفاقی و در مراسمات از الکل استفاده ناچیز کرده است. مواد دخانی نیز توسط ریگان استعمال می شد که بعد از فوت برادرش به دلیل سرطان آن را ترک کرده است.

ویلیام جفرسون بیل کلینتون: از ۲۰ مارس ۱۹۹۳ تا ۲۰ مارس ۲۰۰۱

کلینتون دموکرات و پس از فرانکلین روزولت و جان اف. کندی جوان‌ترین رئیس‌جمهور آمریکاست. دوره دوم ریاست جمهوری او با رسوایی اخلاقی «مونیکا لوینسکی» همراه شد که در نهایت، وی در سنای آمریکا تبرئه شد. جنگ کوزوو از دیگر وقایع مهم دوره ریاست جمهوری اوست. در ابتدای دوره ریاست کلینتون، گزارشاتی در مورد استفاده وی از ماریجوانا در دوران جوانی وجود داشت، اما وی آن ها را تکذیب کرد. شایعاتی نیز مبنی بر استفاده از کوکائین توسط وی وجود دارد.

جرج واکر بوش: از ۲۰ ژانویه ۲۰۰۱ تا ۲۰ ژانویه ۲۰۰۸

وی جمهوری خواه و بزرگ‌ترین پسر جرج هربرت بوش چهل و یکمین رئیس جمهور آمریکاست. حادثه ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱، جنگ افغانستان و عراق و در نهایت بحران جهانی اقتصاد که از آمریکا آغاز شده و تاکنون شماری زیاد از بانک‌ها و موسسات آمریکایی را ورشکسته کرده است، از وقایع مهم دوره ریاست جمهوری او به شمار می‌رود. در دوران ریاست جمهوری، بوش سوء مصرف الکل و مواد مخدر نداشته اما بحث هایی در مورد سوء رفتار وی در جوانی وجود دارد و گفته می شود او الکل خواری حرفه ای بوده و قبل از سال ۱۹۷۴ استعمال کوکائین نیز داشته است.

باراک اوباما: از ۲۰ ژانویه ۲۰۰۹ تاکنون

رییس جمهور فعلی آمریکا به سوء مصرف مواد مخدر و نوشیدنی های الکلی شهره نیست اما وقتی جوان بوده گزارش شده که از ماریجوانا و کوکائین استفاده کرده و در مقاطعی مصرف سنگین الکل نیز داشته است. اوباما در دوران پیش از ریاست جمهوری بنا به قولی که به همسرش داده، سیگار کشیدن را ترک کرده است.