محمود معتقدی درباره آثار جدیدش گفت: مجموعه شعری دارم به نام «گاهی خودت را پنهان کن» اشعار عاشقانهای است که انتشارات آوای کتاب آن را منتشر کرده است.
گروه ادبیات، نشر و رسانه، محمود معتقدی درباره آثار جدیدش گفت: مجموعه شعری دارم به نام «گاهی خودت را پنهان کن» اشعار عاشقانهای است که انتشارات آوای کتاب آن را منتشر کرده است.
به گزارش بولتن نیوز، ابن شاعر و منتقد در گفتگویی گفت: شعرهای این کتاب حدود 110 عاشقانه کوتاه است. روال این شعرها نیز مانند شعرهای گذشته من هستند و در آنها گوشه چشمی هم به مباحث اجتماعی داشتهام.
او درمورد کتاب دیگری به نام «روشنتر از صدای سکوت» که در پاییز امسال ازسوی انتشارات آوای کتاب منتشر شده است؛ گفت: این کتاب مجموعه مقالاتی است در سه بخش. بخش نخست کتابشناختی است بر چهرههای ادبی چون نیکوس کازانتزاکیس، احمد شاملو، فروغ فرخزاد، اکبر رادی، محمد حقوقی، محمود دولتآبادی و شمس لنگرودی. بخش دوم نیز شامل نقد کتاب «خاطرات دلبرکان غمگین من» نوشته گابریل گارسیا مارکز، کتاب «در حال پوست کندن پیاز» گونتر گراس، کتاب «سالمرگی» اصغر الهی، نقدی بر نمایشنامه «افرا یا روز میگذرد» نوشته بهرام بیضایی و نقدهایی بر آثاری از مهکامه رحیمزاده و حسین سناپور است.
او افزود: بخش سوم این کتاب به هنر اختصاص دارد. در این بخش نقد مفصلی بر نمایشنامه «افرا یا روز میگذرد» نوشته بهرام بیضایی نوشتهام که در این نوشته از نمایشنامه انتشاریافته این اثر نیز استفاده کردهام. «افرا یا روز میگذرد» سعی در بازنمایی شناخت زنان و مسائل مربوط به آنان دارد که من در این مقالهها به این موضوعات و دغدغههای بیضایی در این حوزه اشاره کردهام.
این شاعر و منتقد در اشاره به اثر دیگر خود به نام « به رسم حقیقت و زیبایی» گفت: این کتاب در راستای زندگی و شعر شاعران معاصر است که نشر ثالث از سالها پیش آنها را منتشر میکند، اما جای خویی در میان این آثار خالی بود.
او ادامه داد: اسماعیل خویی سالهاست که از ایران مهاجرت کرده و نسل جدید او را به خوبی نمیشناسند اما من دوست و همکار او بودم بنابراین سعی کردم به بهترین شکل ممکن او را به نسل جوان معرفی کنم. این کتاب 330 صفحه است که دارای زمینههای شناخت و بررسیهای شعر است.
معتقدی افزود: یکی از نکتههای اساسی این کتاب جایگاه فلسفی خویی در شعر امروز است. این کتاب به بازتاب فلسفه، در شعر خویی میپردازد که در میان شاعران امروز کمتر دیده میشود و شاعران کمی هستند که فلسفه را با شعر درآمیزند. تأثیر هایدگر و کانت را در آثار خویی شاهد هستیم که همین او را از حلقه شاعرانی چون اخوان جدا میکند.
این منتقد در پایان اظهار داشت: در این کتاب سعی کردم نشان دهم که آثار خویی چقدر توانسته در حوزه ادبیات به خصوص در شعر تأثیرگذار باشد و این تأثیر چگونه بوده است. حدود 120 صفحه پایانی کتاب هم گزینهای از دفترهای شعر اوست که در ایران و خارج منتشر شده است. من درباره شعر خویی داوری نکردهام و این را به مخاطب وانهادهام که خودش به جایگاه شعر خویی در شعر ایران و همچنین در شعر خراسان بپردازد.