حسرت ژاپن به خاطر قدرت غنی سازی در ایران و حل مشکلات فنی سانتریفیوژها

به گزارش بولتن نیوز، این گزارش می افزاید که با انقلاب اسلامی ایران دستور توقف تکنولوژی هسته ای  صادرشد و این برنامه به صورت تعطیل درآمد.
اما ایران فعالیت های هسته ای خود و تکنولوژی اتمی را در حدود سال 1984 (1363)  آغاز کرد و  یکسری مهندس ایرانی که در انستیو تحقیقاتی سازمان انرژی اتمی فعالیت می کردند به شهربن کشور آلمان سفر کردند.
در بن پایتخت کشور آلمان یک شرکت آلمانی بود که قطعات را  قبل از پیروزی انقلاب اسلامی به ایران ارسال می کرد.
این شرکت آلمانی ماشین های دقیق و قطعاتی که برای غنی سازی اورانیوم بود به پاکستان ارسال می کرد و این شرکت آلمانی به ایران به عنوان یک شریک تجاری جدید نگاه انداخته است.
در حقیقت در نوامبر سال 1987 ایران چندین دستگاه سانتیفیوژ برای غنی سازی اورانیوم خریداری کرد و همچنین نقشه های تولیدی سانتیفیوژهای را هم خریداری کرد اگرچه ایران برای توسعه این صنعت هم مهندسان و کارشناسان آن را نداشت و هم در زمینه بودجه مشکلاتی برای ایران وجود داشت.
اما در کشور ژاپن این داستان نوع دیگری بود کمپانی توسعه سوخت هسته ای و قدرت راکتور ژاپن که به pmc معروف است شروع به توسعه صنعت تولید سانتریفیوژ در منطقه نیوتوگا در اوکایاما ژاپن در سال میلادی 1972 کرد و این تکنولوژی را در اختیار کمپانی های خصوصی ژاپن در دهه 1980 میلادی قرار داد. اگرچه این کمپانی خصوصی چندین مشکل فنی پیدا کرد و در مراحل اولیه کار نتوانست کار را پیگیری و به ثمر برساند.
زیرا ماشین های سانتریفیوژ که دانش پیشرفته زیادی را نیازمند است نمی تواند فقط با اتکا به نقشه ها و طراحی ها به تولید برسد و در حقیقت توسعه زمینی ساخت سانتیفیوژها پس از اینکه برخی دانشمندان هسته ای ژاپن پیشنهاداتی دادند متوقف و خاموش شد و عملاً کمپانی pmc  توسعه ای در این زمینه به دست نیاورد.  
ایران هم در حقیقت با همین مانع های تکنولوژیکی و فنی روبرو شد اما ایران از کارشناسان فن راهنمایی های فنی را اخذ کرد و توانست  در سال 1993 اطلاعات لازم را کسب کند.
در ادامه این گزارش آمده است که آقای کوئیچیروتاناکا مدیرعامل انسیتو اقتصاد انرژی ژاپن که همچنین تحقیقاتی در مورد ایران دارد می گوید  وزیر پیشین نفت آقای غلامرضا آقازاده که یک بوروکراتیک ماهر در کار خود بود  به عنوان رئیس سازمان انرژی اتمی ایران مشغول به کار شد و در حقیقت در دوره ای که ایران در جهت توسعه برنامه هسته ای خود اقدام می کرد همزمان با تحقیقات ایران در بازار جهانی بوده است.
و ایران تا سال 1999 آموزش ها و تکنولوژی های لازم در زمینه سانتیفیوژها را کسب کرده بود و در حقیقت ایران در سال 1999 میلادی اولین مرحله غنی سازی اورانیوم را با موفقیت در مراکز تحقیقاتی تهران به انجام رسانید و از آن موقع به بعد ایران تعداد سانتیفیوژها را افزایش داده و مجتمع های غنی سازی در کشور ساخته است زیرا شاه ایران قصد داشت که این مجتمع های غنی سازی را در نطنز در ایران قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ایران بسازد.
تفاوت ژاپن با ایران در دستیابی ایران به این تکنولوژی آن بوده است که ژاپن به دنبال حل مشکلات فنی پیش آمده در مسیر تولید سانتیفیوژها نرفت اما ایران این مسیر را با پیگیری و مداومت به انجام رسانید.