گفت‌وگو با پدر 13 ساله!

گروه اجتماعی، بهزاد آریش، کمی بیشتر ‌از دو هفته است که پدر شده. همسرش زینب ١٥ سال دارد و خودش ١٣سال. از عمر ازدواجشان دو سال می‌گذرد. سواد ندارد و نمی‌تواند تخمین بزند که همسرش فرزند چندم خانواده است یا متولد چه سالی است. در میدان شهر محل زندگی‌اش کارگری می‌کند. مرتب در طول گفت‌وگو تکرار می‌کند که زندگی سخت است و خرج،‌ گران و از مسئولان کمک می‌خواهد. 

به گزارش بولتن نیوز، روزنامه «شرق» در مقدمه این مصاحبه ادامه داد: پاسخ خیلی از سوا ل هایم را با «قسمت است و قسمت بود» می دهد. از روزگارش می پرسم و آرزوها و حسرت هایش. از او که انتشار عکسش به عنوان جوان ترین پدر ایرانی در فضای مجازی بحث های مفصلی درباره سن ازدواج، رعایت حقوق کودکان و آزادی های فردی به راه انداخت.

چند سال داری؟

١٣ سال

همسرت چند ساله است؟

١٥ سال

فرزندتان دختر است یا پسر؟

پسر است.

چند روزه است؟

١٧ روزه.

اسمش چیست؟

امیرصادق.

چند وقت است که ازدواج کرده ای؟

دو سال.

خودت می خواستی ازدواج کنی یا با اصرار خانواده ازدواج کردی؟

هر دو، هم خودمان خواستیم و هم خانواده گفتند. دختر عمو پسرعموییم.

اسمت چیست؟

بهزاد آریش.

اسم همسرت چیست؟

زینب (...).

مگر دخترعمو پسرعمو نیستید؟ چرا نام خانوادگی تان فرق دارد؟

پدرم عوضش کرده است.

درس خوانده ای؟

نه، بی سوادم.

همسرت چطور؟ درس خوانده؟

نهضت می رفت.

الان چطور؟

نه، الان نمی رود.

همسرت می تواند از نوزادتان نگهداری کند؟

نه، مادرخانمم جورش را می کشد. تمیزش می کند. می شویدش و ... .

شغلت چیست؟

کارگرم.

کجا کار می کنی؟

سر میدان می ایستم.

خرج زندگی تان درمی آید؟

خدا بزرگ است و کمک می کند، زندگی مان می چرخد.

کجا زندگی می کنید؟

خانه مادرزنم. در پول آب و گاز و برق کمک می کنم اما باید اتاق اجاره کنیم چون پدرزنم فوت کرده و پنج تا بچه اند. آنها هم چیزی ندارند.

دیگر فرزندان مادرزنت چند ساله اند؟ آنها هم ازدواج کرده اند؟

١٣ ساله، ١٤ ساله، ١٢ ساله، ١٨ ساله و ٢٠ ساله. دوتا از دامادها هم با ما زندگی می کنند.

همسرت فرزند چندم است؟

پنجم.

اما توکه گفتی خواهر و برادر ١٢و١٣ ساله دارد. یعنی آنها کوچکترند.

نمی دانم.

پدرو مادرت به شما کمک می کنند؟

کمک خرج عروسی مان را دادند، دیگر خودتان می دانید گرانی است.

پدرت چه کاره است؟

پدرم ٦٠ سال دارد. شغلی ندارد. قبلا فرش و قالیچه می فروخت اما حالا ناتوان شده و مستمری می گیرد و خرج می کند.

شما چندتا بچه هستید؟

بابایم دوتا زن دارد. از زن اول پنج تا پسر و یک دختر دارد. مادر من زن دوم است و همین یکی هستم. خواهر و برادرهایم همه ازدواج کرده اند.

مادرت چند سال دارد؟

٣٥ سال.

کجا زندگی می کنید؟

کرمان، (...).

برای عقدتان مشکلی پیش نیامد؟ چون سن تو کم است، نیازی به مجوز گرفتن نداشتی؟

نه، راحت عقد کردیم. کسی چیزی نگفت.

سخت نبود برایت با این سن کم ازدواج کنی؟

چرا اما فکر کردم بهتر از این است که معتاد شوم. «ول» شوم. آخر همه جوان ها اینجا معتاد هستند. گفتم بروم دنبال زندگی ام و سر و سامان بگیرم. کار کنم.

درآمدت ماهانه چقدر است؟

ماهانه نیست. روزی است. روزی ٣٠ هزار تومان اما یک روز است، ١٠ روز نیست.

با این درآمد می توانی هزینه های پسرت را تامین کنی؟

کم است اما پدر و مادرم کمک می کنند، مادرخانمم مستمری می گیرد.

مادر خانمت خرجی از کجا می آورد؟

پدرخانمم عمل قلب باز کرد اما فوت کرد. برج هشت. مادرخانمم دنبال کارهای مستمری است اما هنوز هیچی بهش ندادند.

پدرخانمت چه کاره بود؟

او هم کارگر بود. دوتا زن و ده تا بچه دارد. آنها هم زندگی شان پر از مشکل است. همه در زندگی شان مشکل دارند.

همسر دوم عمویتان چندساله است؟

٣٢ سال. سه دختر دارد. آنها شیراز زندگی می کنند.

عمویت که بیمار بود و خرج زندگی اش درنمی آمد چطور دوبار ازدواج کرد؟ آن هم در شیراز.

قسمت خدا بود خانم. هیچ کس نمی تواند جلوی قسمت را بگیرد. هیچ کس نمی داند.

از زندگی چه می خواهی؟

اینکه نانی دربیاورم و با زن و بچه ام بخورم. بتوانم خانه بخرم. همین.

دوست داری بچه ات چه کاره شود؟

دوست دارم باسواد شود. کاری کند که به او افتخار کنم.

می خواهی چندتا بچه داشته باشی؟

با این وضعیت خرج و گرانی، همین یکی را بزرگ کنم به سرانجام برسانم بس است. خیلی مشکل داریم. حس می کنم سخت است؛ زندگی سخت است. بچه کوچک و مریضی و بدبختی. خانه می خواهیم. آواره ایم. کمک می خواهیم. اگر مسئولان کمک کنند ممنونشان هستیم. چشم ما به دست آنهاست و دست آنها در دست خداست. کمک کنند خانه ای بسازیم و زندگی ای به هم بزنیم.

خانه خانواده خانمتان کجاست؟

خانواده خانمم در یک پارکینگ زندگی می کنند.

وسایل گرم کننده و سرد کننده دارید؟

بخاری نداریم. یک اجاق گاز است که همیشه وسط اتاق روشن است.

وسایل خانه چطور؟ یخچال؟ تلویزیون و ...؟

یخچال داریم اما تلویزیون نه.

چند نفر در آن پارکینگ زندگی می کنند؟

هشت نفر خودمانیم، سه تا داماد و سه تا دختربچه یکی از دامادها.

متولد چه سالی هستی؟

نمی دانم به خدا متولد چه سالی هستم.

همسن و سال ها و دوستانت تو را می بینند چه می گویند؟ چه کار می کنند؟

همسن و سال هایم بازی می کنند. مدرسه می روند. هیچی نمی گویند. خدا قسمت کند موفق شوند. اگر هم چیزی بگویند می گویم قسمت بود. قسمت بود زود عروسی کنم و خدا زود بهم بچه بدهد.

دوست داشتی الان مدرسه می رفتی؟

بله، دوست داشتم باسواد بودم، اما چون زیردست نامادری بودیم ما را مدرسه نگذاشتند.

مادرت کجاست؟

مادرم طلاق گرفت و رفت. آنها پیر بودند. در روستا زندگی می کردند. امکانات نبود. حالا چند سالی است آمدیم شهر و امکانات هست.