گروه سیاسی - همیشه وقتی بر روی تقویم، به سالروز واقعهای نزدیک میشویم، اولین سوالی که مطرح میشود این است که چرا آن واقعه رخ داد؟ مسلم است این قاعده در مورد واقعهی 9 دی هم صادق است. حال اگر بخواهیم جوابی به این سوال بدهیم باید گفت، رهبر انقلاب به درستی فرمودند که فتنهی 88، یک پدیدهی پیچیده بود. در نتیجه، در وقوع این پدیدهی پیچیده نمیتوان به یک یا دو عامل اکتفا کرد. بلکه باید به آن نگاه منظومهای داشت و فتنهی 88 را محصول چندین عامل داخلی، خارجی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی-هنری-رسانهای، اقتصادی، روانشناختی، منطقهای، بینالمللی و حتی تمدنی دانست.
به گزارش بولتن، بدیهیست در این فرصت اجمالی نمیتوان همهی این ابعاد را بررسی کرد اما در یک بیان مختصر میتوان گفت که فتنهی 88 از آن جهت که فتنه بوده، محصول ادغام ناقص و جانبدارانهی اندکی واقعیت با حجم قابل توجهی دروغ رسانهای بود. آن واقعیت ناقص و جانبدارانه، تراکم عملکردهای ضعیف نهادها و افراد منتسب به نظام بود. و آن دروغ، بزرگنماییهایی بود که از واقعیتهای موجود صورت گرفت.
این ادغام، با یک پمپاژ رسانهای به جامعه تزریق شد و فتنهی 88 را ایجاد کرد. فتنهای که دو سه روز بعد از اعلام نتایج انتخابات سال 88، نزدیک به سه میلیون تهرانی را در حد فاصل میدان انقلاب تا آزادی به خیابان کشاند. در نتیجه، در واکاوی آن اغتشاشات و درس گرفتن از آن برای جلوگیری از تکرار چنین مسائلی، هم باید به ضعفهای خود اشراف داشته باشیم و هم باید تزبینانه، دشمن را رصد کنیم.
اما پیام حضور مردم در این روز چه بود؟ مسلما مهمترین پیام این روز تاریخی آن است که ارزشهای دینی، هنوز هم پر رنگترین خط قرمز مردم ایران است. دقت کنید وقتی میگوییم مردم ایران، یعنی همهی اقشار این جامعه. از دانشجو و کارمند گرفته که شاید سیاسیترین بخش جامعه است تا فلان روستایی ساکن در بهمان روستای دورافتاده که شاید هیچ شناختی از سیاست به مثابه آنچیزی که در دورهی ما مصطلح است ندارد.
مدنظر داشته باشید وقتی ماجرای 13 آبان 88 پیش میآید، وقتی ماجرای 16 آذر 88 و دیگر روزهایی که فتنهگران اغتشاش کردند پیش آمد و یا حتی وقتی بعد از عاشورا و 9 دی 88، در 23 بهمن 88 آن ماجراها پیش آمد، شما چنین حضور سراسری از مردم را نمیبینید. چون وجه سیاسی اتفاقات پر رنگتر از مابقی وجوه بوده و ظلمی که به نظام و ولایت در آن روزها شد، زیر سایهی سنگین این وجه پنهان میماند. در نتیجه، ناهنجاریهای انجام گرفته در آن روزها، با واکنش سراسری مردم روبهرو نشده و تبدیل به یک دغدغهی ملی نمیشود.
اما وقتی در عاشورای سال 88، آن اهانت اکبر رخ میدهد، چون عمل فتنهگران مستقیما به یک فوق ارزش دینی مربوط میشود، واکنش به آن تبدیل به یک اتمسفر فراگیر ملی شده و آن حماسه شکل میگیرد. حماسهای که نظام و ولایت همیشه وابسته به ارزشهای دینی را نیز از آن مظلومیت درآورده و یکبار دیگر، بقای آنرا تضمین میکند.
اما همانطور که به نظر میرسد، فتنهگران دنبال کمرنگ کردن حماسهی 9 دی هستند. در نتیجه باید دو خط سیر مشخص در رسانههای جبههی فرهنگی انقلاب اسلامی دنبال شود تا این اتفاق نیافتد.
خط سیر اول اینکه به جامعه بیان شود، عمل فتنهگران دقیقا و مستندا چه هزینههایی برای کشور داشته است و چرا آنها نه تنها به جمهوری اسلامی که به تاریخ ایران خیانت کردند. یعنی به همهی آنهایی که در این دو سه هزار سال اخیر تلاش کردند جامعهی ایرانی ثبات داشته باشد تا به قلههای پیشرفت برسد خیانت کردند. متأسفانه این قضیه چندان برای تودهی مردم معلوم و ملموس نیست و همین عدم آگاهی، بهترین زمینه را برای فتنهگران مهیا میکند تا تلاش آنها برای کم جلوه دادن حماسهی 9 دی محقق شود.
دومین خط سیری که باید مدنظر قرار بگیرد این است که 9 دی، تنها یک نماد تاریخی خنثی در برابر اتفاقات روز نباشد. 9 دی باید تبدیل به نماد مبارزه با فتنه در طول تاریخ جمهوری اسلامی شود. چون همانطور که میدانید، جامعهی اسلامی با فتنههای مختلفی مواجهه بوده و همین امروز هم مبتلاست. در نتیجه 9 دی باید یادآور مبارزهی همیشگی ما با ذات فتنهگری بوده و همانطور که ما با اصل "امام حسین و شمر زمانهات را بشناس" حماسهی حسینی را زنده نگهداشتیم، باید با اصل "فتنهی زمانهاست را بشناس" نیز حماسهی 9 دی را زنده نگهداریم.
سیدمجتبی نعیمی
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com