خشم اسرائیل از توافق هسته ای ایران

به گزارش بولتن به نقل از ایرنا، دو پژوهشگر صهیونیست در مقاله ای با تاکید بر این که 'توافقنامه موقت این توان را به ایران می دهد تا برنامه تحقیق و توسعه خود را پیش ببرد'، خشم خود را از تمدید مذاکرات هسته ای ایران و گروه 5+1 ابراز داشتند.

'امیلی لاندو' رئیس برنامه کنترل تسلیحات 'موسسه مطالعات امنیت ملی' رژیم صهیونیستی و 'شیمون اشتاین' پژوهشگر این موسسه صهیونیستی در مقاله ای در نشریه آمریکایی نشنال اینترست ، نوشتند: تمدید مذاکرات هسته ای ایران و گروه پنج به علاوه یک، اتفاقی عجیب نبود اما، حسی از دلهره و نگرانی ایجاد کرد.

این افراد افزودند: خواندن دقیق و کامل برنامه مشترک اقدام میان دو طرف نشان می دهد که توافقنامه موقت این توان را به ایران می دهد تا برنامه تحقیق و توسعه خود را پیش ببرد. سانتریفیوژهای جدیدتری بسازد که کاستی ناشی از رقیق و اکسید کردن ذخایر اورانیوم 20 درصد غنی شده ایران را جبران کند.

در واقع، این توافقنامه، راهی دیگر پیش پای ایران گذاشت و به آن مشروعیت بخشید.

در این نشریه آمریکایی به نقل از دو پژوهشگر صهیونیست آمده است: ایران مطمئن است که این توافقنامه موجب از بین رفتن قابل توجه دستاوردهایش در زمینه جهش هسته ای احتمالی نمی شود، در نتیجه، پایبندی اش به مفاد این توافقنامه، تعجب برانگیز نیست.

ایران امتیازاتی محدود به پنج به علاوه یک داد.

لاندو و اشتاین مدعی شدند : مواضع ایران و گروه پنج به علاوه یک در طول مذاکرات 10 ماه گذشته تغییری نکرده است و در نتیجه، تنها راه پر کردن شکاف بین منافع ناهمگون، اجبار به دادن امتیازات سخت و دردناک است.

این دو افزودند: استفاده از اهرم تحریم های اقتصادی، حربه جامعه بین المللی علیه ایران بود اما، واقعیت آن است که در ماه های اخیر، ارایه امتیاز از جانب پنج به علاوه یک، در اولویت قرار گرفته است.

به گفته لاندو و اشتاین، ایران از تسلیم و تمکین سرباز می زند و ترجیح می دهد درباره رعایت احترام و شایستگی سخن بگوید و به مطالبات غیرواقع بینانه جامعه بین المللی اعتراض کند.

هیچ حوزه ای را نمی توان پیدا کرد که در آن نشانه ای از تمایل به مصالحه بر سر موضع این کشور مشاهده کرد و وقتی که پنج به علاوه یک شروع به عقب نشینی از مطالبات قبلی کرد، ایران آشکارا در پی گرفتن بهترین پیشنهاد برآمد. این بهترین پیشنهاد ظاهرا هنوز از سوی پنچ به علاوه یک مطرح نشده است اما، بدون تردید، ایران منتظر امتیازات بیشتر پنج به علاوه یک خواهد ماند.

به نظر می رسد تا زمانی که توافقنامه موقت ادامه دارد، ایران وقت دارد و تا زمانی که تحریم های بیشتر اعمال نشود، دولت ایران به مخالفت سرسختانه خود ادامه خواهد داد و در نتیجه، شانسی برای امضای یک توافقنامه خوب وجود نخواهد داشت.

ظاهرا دولت آمریکا، شاید به امید اتفاقی غیرمنتظره که مانع از اتخاذ تصمیمات سخت شود، مایل به ادامه این نابسامانی است.

لاندو و اشتاین در پایان با اشاره به نارضایتی 'بنیامین نتانیاهو' نخست وزیر رژیم صهیونیستی از تمدید مذاکرات هسته ای ایران، گفتند: نتانیاهو از تمدید مذاکرات ناراضی است اما، آن را بر امضای یک توافقنامه بد ترجیح می دهد و امیدوار است اعمال فشارها بر ایران ادامه یابد.

هرگونه توافقی که در ماه های آتی حاصل شود، به احتمال زیاد از سوی نتانیاهو توافقی بد تلقی می شود و این احساس وجود خواهد داشت که ایران همچنان کشوری در آستانه جهش هسته ای خواهد بود.

اما، با این حال، به نظر می رسد که نتانیاهو نیز مانند 'باراک اوباما' ترجیح می دهد در این مدت از اتخاذ تصمیمات سخت بپرهیزد.