به گزارش بولتن نیوز،اگرچه عمومی سازی ارائه خدمات نسل سوم و چهارم در ایران موضوعی گریزناپذیر و حتی ضرورتی انکارناپذیر تلقی میشود، ولی تعجیل وزارت ارتباطات برای ارائه مجوز نسل بالا به اپراتورها در حالی که آنها بستر فنی مورد تایید برای ارائه این سرویس ها را ندارند، تنها به تضییع حقوق مشترکانی که هزینه دسترسی به سرویس نسل بالا را پرداخت کرده اند ولی سرویسی نامطلوب دریافت میکنند منجر میشود. در عین حال بسیاری از مشترکان که به دلایل بسیار و از جمله هزینه بالا، نیازی به استفاده از سرویسهای نسل بالا حس نمیکنند از دسترسی بدون اختلال به همان ارتباطات معمول هم محروم شده اند.
روزنامه "کسب و کار" در یادداشت صفحه نخست پنج شنبه 29 آبان 93 خود به قلم "مسعود فاتح" کارشناس ارشد مخابرات (لینک)، آورده است: "بیش از دو دهه از ورود ابزار نوین ارتباطی همراه به ایران میگذرد. اگرچه در آن سالها شرکت مخابرات ایران تنها سرویس دهنده موبایل در کشور به شمار میرفت و دسترسی به این ابزار ارتباطی برای همگان میسر نبود، اما سالهای اخیر سرعت رشد تکنولوژیهای ارتباطی در دنیا، ایرانیان را نیز به همراه خود کشاند و هم اکنون تلفن همراه دیگر یک ابزار ارتباطی سهل الوصول به شما میرود و تقریبا همه ایرانیان از این وسیله ارتباطی بهره میبرند.
با حضور اپراتورهای دوم و سوم در این عرصه، رقابت بین سه اپراتور تلفن
همراه وارد میدان جدیدی شد. تلفن همراه دیگر به عنوان یک ابزار ارتباطی که
تنها برای مکالمه بکار میرود، مد نظر نیست. دسترسی به اینترنت باند پهن
روی تلفن همراه رویایی بود که توانست در این سالها تحقق یابد. رایتل نسل
سوم تلفن همراه در ایران را پیاده سازی کرد تا مطالبه مردم به استفاده از
ارتباطات چند رسانهای همراه در ایران را پاسخ گوید؛ اگرچه این اپراتور در
بدو راهاندازی نسل بالا با محدودیت مکالمه تصویری مواجه شد و مهمترین مزیت
رقابتی اش به کما رفت.
فناوری نسل سوم موبایل که در اغلب کشورهای جهان، یک فناوری در دسترس برای
کاربران تلفن همراه است، در ایران نیز به یک مطالبه عمومی تبدیل شد و
کاربران دو اپراتور دیگر نیز با پایان انحصار رایتل اجازه مییافتند که از
سرویسهای نسل بالا استفاده کنند.
ورود عمومی ایرانیان به فناوری نسل سوم همراه اگرچه با حواشی بسیار همراه
بود اما ضرورتی گریزناپذیر به شمار میرفت؛ چراکه پیش بینی میشود تا سه
سال دیگر تعداد تلفن های همراه در جهان به بیش از 9 میلیارد و 700 میلیون
برسد که از این تعداد 5 میلیارد و 100 میلیون مرتبط با فناوری باند پهن
خواهند بود. همچنین تا سه سال دیگر تعداد موبایل های نسل چهارم حدود 920
میلیون پیش بینی میشود.
در همین حال پیش بینی موسسات تحقیقاتی همچون اینفورما از تعداد 30 میلیونی
مشترکان فعال نسل سوم موبایل در ایران تا پایان سال 2014 ، وزارت ارتباطات
را وسوسه کرد که به پیش بینی این موسسات جامع عمل بپوشاند، ولی جالب این
است، آنان که برای آینده فناوری ما پیش بینی میکنند خود به موانعی که طی
این سالها برای توسعه تکنولوژیکی پیش پای ما گذاشته اند، اشارهای ندارند و
تنها به مطالبه عمومی مردم ایران برای استفاده از فناوریهای نوین ارتباطی
تاکید دارند.
در هر حال تصمیم وزارت ارتباطات برای ارتقای پروانه اپراتورهای اول و دوم،
همزمان با توسعه طرح های کلانی همچون شبکه ملی اطلاعات، اگرچه خوشایند به
نظر میرسید، ولی نیازمند برنامه ریزی مدون از ماهها پیش و نظارت بر شبکه
اپراتورها برای آماده سازی همچین تغییر نسلی بود.
نتایج راه اندازی بی برنامه نسل سوم تلفن همراه در ایران اگرچه برای عموم
نامشخص بود ولی برای کارشناسان کاملا واضح بود که این چنین توسعه
تکنولوژیکی در شبکه اپراتوری کشور نیاز به ماهها تلاش شبانه روزی تحت
نظارت سازمان تنظیم مقررات دارد و طبیعتا با چنین تغییرات سخت افزاری
نمیتوان به صورت ضربتی مواجه شد؛ چراکه در این تغییر بیبرنامه تکنولوژی،
مشترکان با بیشترین لطمه و نارضایتی مواجه شده و عطای همچین رهآوردی را به
لقایش میبخشند.
وزارت ارتباطات که تاکید داشت با پایان انحصار رایتل، پروانه نسل سوم را
به دو اپراتور دیگر واگذار کند، از ماهها پیش، شروط 16 گانهای را برای
این اپراتورها تعیین کرد. تخصیص باند فرکانسی برای ارتقاء، تعیین حق امتیاز
ارتقاء، پیشبینی وایفای برای مدیریت خدمات، اصلاح پروانهها و برطرف
سازی نقاط ضعف و افزایش تضمین کیفیت خدمات، یکسان سازی مبالغ حق استفاده از
باند فرکانسی، یکسان سازی تعهدات پوششی و کیفیت خدمات و جریمهها بین
اپراتورها، تسویه حساب بدهی سال، رومینگ ملی، یکنواخت کردن تعرفهها، حمایت
از منابع داخلی، به اشتراکگذاری منابع داکتها و منابع زیرساخت و تعهد به
پذیرش اصلاحاتی که در پروانه لازم است، از مهمترین این پیش شرطها بود.
شاید بتوان به رومینگ ملی و سایت شیرینگ به عنوان مهمترین شروط رگولاتوری
برای ارتقاء پروانه اپراتورها اشاره کرد. رومینگ ملی به بیان ساده یعنی به
اشتراکگذاری آنتن تمام اپراتورها به نحوی که مشترک هر اپراتور در نقطهای
که فاقد آنتندهی است بتواند از آنتن اپراتور دیگر استفاده کند و سایت
شیرینگ نیز به معنای امکان استفاده مشترک اپراتورها از سایتهای تلفن همراه
است. طبیعتا آمادگی فنی این دو اپراتور و بروزرسانی شبکه برای ارائه سرویس
نیز به عنوان شرط اساسی اعطای مجوز مدنظر بود.
اکنون که چندین ماه از اعطای مجوز ارائه خدمات نسل بالا به ایرانسل میگذرد
هنوز شبکه این اپراتور در ارائه خدمات 3G با اختلالاتی همراه است و اگرچه
به همراه اول هم مجوز بروزرسانی شبکه اعطا شد و نه مجوز ارائه سرویس، ولی
این اپراتور در حال حاضر برای تست شبکه به ارائه سرویس نسل بالا به مشترکان
مشغول است و به دلیل تعداد بالاتر مشترک، اختلالات چندین ماه اخیر این
اپراتور به شکل عمومی تری برای عموم مردم ملموس بوده است.
اگرچه وزیر ارتباطات دولت تدبیر و امید از نخستین ماههای انتصاب در پست
وزارت، وعدهی عمومی سازی نسل سوم و چهارم تلفن همراه در نیمه دوم سال جاری
را داده بود ولی جلسات دیرهنگام مدیران رگولاتوری با اپراتور اول از یک سو
و مشکلات این اپراتور برای پیاده سازی مقدمات فنی ارتقای شبکه از سوی دیگر
باعث شد که در ماههای اخیر و با تغییرات شبکه این اپراتور، حجم بالای
انتقادات مردمی مبنی بر اختلال در شبکه این اپراتور روانه وزارت ارتباطات
شود.
از سوی دیگر تعجیل وزارت ارتباطات برای ارائه مجوز نسل بالا به اپراتورها،
نگرانی برخی دلسوزان مبنی بر ارائه سرویس نسل بالا به مشترکان در حالی که
هنوز پیوست فرهنگی نسل سوم ابلاغ نشده است را بیشتر کرد.
در نهایت اگرچه عمومی سازی ارائه خدمات نسل سوم و چهارم در ایران موضوعی
گریزناپذیر و حتی ضرورتی انکارناپذیر تلقی میشود، ولی تعجیل وزارت
ارتباطات برای ارائه مجوز نسل بالا به اپراتورها در حالی که آنها بستر فنی
مورد تایید برای ارائه این سرویس ها را ندارند، تنها به تضییع حقوق
مشترکانی که هزینه دسترسی به سرویس نسل بالا را پرداخت کرده اند ولی سرویسی
نامطلوب دریافت میکنند منجر میشود. در عین حال بسیاری از مشترکان که به
دلایل بسیار و از جمله هزینه بالا، نیازی به استفاده از سرویسهای نسل بالا
حس نمیکنند از دسترسی بدون اختلال به همان ارتباطات معمول هم محروم شده
اند".
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com