گروه سینما و تلویزیون: حمید فرخ نژاد با اشاره به اکران فیلم «سفر سرخ» که 14 سال پیش با کارگردانی او ساخته شده، تصریح کرد: نمیدانم فیلم 14 سال پیش چه ویژگی خاصی برای مخاطب امروز دارد ولی به فیلمی که 14 سال پیش ساختم و سالهاست خاک میخورد، افتخار میکنم.
به گزارش بولتن نیوز، نشست خبری فیلم سینمایی «پوسته» به کارگردانی مصطفی آلاحمد، تهیه کنندگی سیدجمال ساداتیان و بازی حمید فرخنژاد با حضور این عوامل در غرفه خبرگزاری ایسنا در نمایشگاه مطبوعات برگزار شد. فرخنژاد در این نشست این اثر را جزو آثار سینمای تجربهگرا و دگراندیش دانست و گفت: این آثار همواره مورد بیلطفی قرار گرفتهاند. عوامل سوبسید دادند و وقتی کار موفق شد مدیران پوزش را دادند اما در غیر این صورت آثار بر چسب سیاهنمایی میخورند.
وی ادامه داد: سینمای تجربهگرا غیرتمند است و روی جامعه تعصب دارد، البته فیلمهای سرگرم کننده هم در کشور لازم هستند اما برای خود من در مقیاس ارزش گذاری این سینما ارزشمندتر است.
در ادامه آلاحمد نیز به توقیف 6 ساله فیلماش اشاره کرد و از محدودیتهای اکران و ممیزیهایی نظیر حذف کلوزآپ از بازیگران یا حذف صحنه بازی تخته نرد و درخواست برای تغییر پایانبندی فیلم خبر داد و گفت: وقتی علت را درباره حساسیت برخی روی تخته نرد جویا شدم، متوجه شدم به خاطر این است که گویا یزید این بازی را دوست داشته است.
وی تاکید کرد: فضاسازی برای جلوگیری از اکران فیلمها بیشتر در راستای از رده خارج کردنشان برای پر رنگ شدن آثار دیگر بود و من در این 6 سال چند بار رنگ، تدوین و صدای فیلم را بازسازی و اصلاح کردم.
ساداتیان نیز با بیان اینکه یکسال فیلمهای تجاری در سینماها اکران میشوند و سال بعد آثار دیگر، گفت: شاید باید برای 300 سالن سینما در کشور برنامه ریزی دقیقتری انجام شود. متاسفانه از فیلم های بدنه حمایت نمیشود و ما برای ساخت فیلم در این سینما باید پول حتی یک لنز را هم که از بنیاد فارابی می گیریم، به سرعت به حساب واریز کنیم.
این تهیه کننده که پس از «چهارشنبه سوری» و «به رنگ ارغوان» سومین همکاری خود با فرخ نژاد را پشتسر گذاشته، تاکید کرد: میبینید که فیلمهایی پروانه ساخت و نمایش دارند اما هیاهوهایی برای اکران آنها ایجاد می شوند، در انتها هم هیچ چیز نیست. همانطور که «به رنگ ارغوان» 5 سال توقیف بود بعد اکران شد و اتفاقی هم نیفتاد.
در بخش دیگری از این نشست فرخنژاد تولید فیلمهایی در ژانرهای گوناگون از جمله سرگرمی، تاریخی، مذهبی، سیاسی و هنری را الزامی دانست و گفت: هر فیلمی باید به درستی ساخته شود طبیعتا فیلمهای تاریخی یا آثاری که تولید عظیمی دارند پر هزینهتر از فیلمهای هنری هستند. فیلمهای تجربهگرا نیز به حمایت بیشتری نیاز دارند و ما در موقعیت فعلی از سینمای فرهنگی غافل شده ایم.
وی ادامه داد: فیلمساز اولی که فیلمش توقیف می شود شبیه بانوی بیوهای است که کمتر کسی سراغش می رود، این سینما شجاع است و به مصلحت نمیاندیشد.
این بازیگر تصریح کرد: مصلحت اندیشی باعث افتادن به ورطه خودسانسوری و تکرار می شود اما نوآوری مهمترین ویژگی سینمای تجربهگرا است.
فرخنژاد تصریح کرد: با این حال سیستم نظارت فرهنگی دولتی و مناسبت اقتصادی باعث میشود فیلمسازان از گفتن صریح حرفهایشان دوری کنند، با این حال بهترین لحظات کاری من با این جنس کارها بوده است. گرچه در کارنامهام فیلمهایی هم دارم که فقط برای پول بازی کردم، این آثار هم لازم هستند اما باید تعادل حاصل شود.
وی بازیگر موفق را کسی دانست که در ژانرهای مختلف چه در عرصه تجارت و چه هنر سینما موفق است و اضافه کرد: بهروز وثوقی از جمله این افراد است.
این بازیگر همچنین درباره فیلم سینمایی «سفر سرخ» که 14 سال پیش آن را ساخته اما هنوز فرصت اکران پیدا نکرده است، گفت: احساس میکنم اکنون کسی حوصله دیدن فیلم جنگی را ندارد و پرداخت به این آثار در مناسبت هایی چون سالروز فتح خرمشهر یا هفته دفاع مقدس انجام می شود. من یکی دو بار برای اکران فیلم اقدام کردم اما اقبالی نسبت به این موضوع نبود. من درک می کنم سینماداران هم میخواهند از مکانی که دارند استفاده تجاری کنند. برای همین فیلمهای مفرح مردم پسند بیشتر مورد توجه است.
فرخنژاد ادامه داد: سالها از جنگ گذشته و وجاهت کشوری که با آن جنگیدهایم عوض شده است، حالا ما یک جورایی حامی آن هستیم و یادآوری آن اتفاقات شاید اصلا به صلاح نباشد.
فرخ نژاد به اکران فیلماش در گروه «هنر و تجربه» اظهار امیدواری کرد و تصریح کرد: البته نمی دانم فیلم 14 سال پیش چه ویژگی خاصی برای مخاطب امروز دارد. حالا حتی عروس و دامادهای 14 سال پیش هم برای هم جذاب نیستند. اقبال عمومی نیز به سمت فیلمهایی رفته که جنگ بزرگ ما را هجو کردند و به ضرب و زور بازیگران ستاره با اقبال عمومی روبرو بودند. با این حال من به فیلمی که 14 سال پیش ساختهام و سالهاست خاک میخورد، افتخار میکنم.
در پایان این نشست آل احمد نیز به نگارش یک فیلمنامه جنگی اشاره کرد و گفت: 2 سال تمام برای نگارش فیلمی مربوط به جنگ صرف کردم که این اثر از منظری تازه به این موضوع می پردازد و حتی برای نگارش آن سفری به پاریس داشتم. این فیلم در برخورد یک عکاس فرانسوی با جنگ ایران و عراق است اما با کج نظریها 2 سال است فیلمنامه آن در فارابی مانده است.