کاهش مصرف مواد غذایی خانوار در 8 سال اخیر / 57 درصد خانوارها يك نان آور دارند

گروه اقتصادی – آمارهای منتشر شده توسط بانک مرکزی که به تازگی منتشر شده نشان می دهد که  نه تنها مصرف مواد غذایی خانوارهای ایرانی در 8 سال اخیر، بین 4 تا 45 درصد کاهش داشته، بلکه توزیع درآمد و وضعیت شغلی خانوارها نیز در دهک های مختلف متناسب نبوده به گونه ای که 57 درصد خانوارها تنها یک نفر نان آور دارند و هزینه تفریح و تحصیل خانوارهای پردرآمد 40 برابر خانوارهای کم درآمد بوده است.




به گزارش بولتن نیوز،  با وجود افزایش درآمد ارزی  کشور حاصل از رشد قیمت نفت در دوره 8 ساله 92- 1384،  به دلیل سوء مدیریت های اقتصادی، عدم نظارت بر بازار کالا، گران شدن قیمت شیر و لبنیات و حذف یارانه نان و شیر، افزایش قیمت گوشت و...، مصرف سرانه موادغذایی خانوارهای ایرانی کاهش قابل توجهی داشته است و از کاهش 4 درصدی مصرف مرغ تا کاهش 45 درصدی مصرف شکر را شاهد هستیم.

کاهش مصرف مواد غذایی خانوار

اقلام مهم مواد غذایی از جمله گوشت، برنج، نان، ماهی، شیر، قند و شکر و چای بیش از 30 درصد کاهش داشته است. درحالی که انتظار می رفت با افزایش درآمد کشور  و بیش از 800 میلیارد درآمد نفتی، حداقل مصرف مواد غذایی در سطح سال های قبل از 84 باقی بماند.
در حالیکه نسبت به آخرین سال دولت هشتم، یعنی سال 83، کاهش قابل توجهی در مصرف مواد غذایی شاهد هستیم.

براساس آمارهای اعلام شده از سوی بانک مرکزی، که به تازگی منتشر شده،  اقلام عمده مصرف خانوار يعني نان، برنج، گوشت، مرغ، تخم مرغ، لبنيات، شير، ماست، پنير، روغن، چاي، قندوشكر، كاهش قابل توجهي از 4 تا 45 درصد داشته است.


نگاهي به  تغيير بودجه و سبد هزينه هاي خانوار و ميزان مصرف اقلام معيشتي شامل غذا، خوراكي و آشاميدني در سال هاي 92-1384 نشان مي دهد كه با وجود درآمد سرشار نفتي كشور در دوره هشت ساله دولت هاي نهم و دهم، نه تنها ميزان مصرف مهمترين بخش از هزينه هاي معيشتي خانوار يعني غذا، خوراكي ها و آشاميدني ها افزايش نداشته، بلكه به خاطر مديريت نامناسب اقتصادي،  كاهش قابل توجهي داشته و سلامت خانوار را تحت تاثير قرار داده است.
اين در شرايطي است كه درآمد نفت افزايش قابل توجهي داشت و قيمت نفت بالاي 100دلار، درآمد سرشاري بالاي 100 ميليارد دلار در سال را نصيب دولت كرد.
باوجود آن كه قانون اساسي رفاه شهروندان را واجب  الاجرا كرده  و يكي از وظايف عمده دولت ها، ساماندهي، نظارت بر بازار و كنترل قيمت ها و تامين نهاده هاي توليد مواد غذايي و لبنيات و ... است، دولت هاي نهم و دهم متاسفانه نسبت به اين موضوع كم توجه بوده اند.
اين وضعيت نشان مي دهد كه اداره جامعه و اقتصاد كشور با نبود كارشناسان ورزيده همراه بوده و مسوولان اقتصادي و كلان اقتصاد، نسبت به اهميت مواد غذايي و قيمت ها و تهيه وتوزيع آن بي توجه بوده اند.
از سوي ديگر، دولت با آمارهاي نادرست به مردم و مسوولان، مانع از واكنش هاي درست به اين موضوع بوده است. در حالي كه اگر در برابر موضوع وضعيت شير و نان و گوشت و.... انتقادهاي به موقع و سياست هاي درست را شاهد مي بوديم، قطعا امروز وضعيت بهتري را در آمارها مشاهده مي كرديم.
كاهش مصرف 11 تا 34 درصدي لبنيات به خوبي ثابت مي كند كه مديريت اقتصادي، كنترل قيمت ها، كاهش يارانه ها و ... عامل عمده كاهش مصرف لبنيات بوده است و دولت قبلي با وجود درآمد سرشار 800 ميليارد دلاري، به جاي ساماندهي صنعت شير و لبنيات كشور، و رشد مصرف آن در خانوار ايراني، عملا باعث كاهش مصرف شير و لبنيات شده است. يعني در حالي كه مصرف سرانه شير براي هر فرد ايراني روزانه 150 گرم و براي يك خانوار معادل 580 گرم  در سال 83 بوده است اين ميزان در سال 92 به کمتر از 100 گرم شير براي هر فرد ايراني يا 380 گرم براي يك خانوار ايراني در روز كاهش داشته است.
به عبارت دیگر، در حالی که متخصصان تغذیه و سلامت کودکان و افراد مسن، بر ضرورت مصرف لبنیات برای کاهش بیماری ها و کمک به رشد افراد و کودکان و تقویت توان افراد مسن تاکید دارند، متاسفانه سیاست ها برعکس عمل کرده است و این انتظار که مردم یارانه نقدی را دریافت می کنند و خودشان مصرف مواد غذایی را بالا می برند، تحقق نیافته است و عملا پرداخت یارانه نقدی نه تنها کمکی به مصرف غذایی و سلامت خانوار نکرده است بلکه برعکس، با بالارفتن قیمت لبنیات، مصرف مواد غذایی عملا کاهش داشته است.
اين كاهش حدود 34 درصدي شیر و لبنیات، يا کاهش يك سوم ميزان مصرف، اثر قابل توجهي بر سلامت و رشد كودكان و نوجوانان و حتي افراد سن بالا خواهد داشت.
طبق گزارش بانك مركزي،  از ميزان متوسط هزينه هر خانوار شهري، به ميزان 5 ميليون و 905 هزار تومان در سال 83 معادل 25.4 درصد يا 1 ميليون و498 هزار تومان به خوراكي هاو آشاميدني ها اختصاص داشته است. در حالي كه هزینه یک خانوار در سال 1392 به 28 ميليون و 446 هزار تومان رسيده و 7 ميلیون و472 هزار تومان معادل 26.3 درصد به خوراكي و آشاميدني اختصاص يافته و سهم خوراكي و آشاميدني معادل 9 دهم درصد افزايش داشته است.
با اين وجود، يعني با اين كه سهم خوراكي ها و آشاميدني ها از بودجه خانوار بيشتر شده است اما نگاهي به اقلام مصرفي خوراكي ها نشان مي دهد كه سهم اقلام عمده به كيلوگرم كمتر شده است و به معني کاهش مصرف كالري، ويتامين و پروتئين است.

مقدار سرانه مصرف برنج خانوار از 180 كيلوگرم در سال 83 به 119 كيلوگرم در سال 92 رسيده و 61 كيلوگرم يعني حدود 34 درصد كاهش يافته است.
مصرف نان از 506 كيلو گرم  به 350 كيلوگرم  كاهش داشته و 156 كيلوگرم معادل 31 درصد كاهش داشته است
مصرف گوشت دام از 60 كيلوگرم به 40 كيلوگرم رسيده و 20 كيلوگرم معادل 33 درصد كاهش يافته است.
مصرف گوشت مرغ و پرندگان در اين دوره از 87 كيلوگرم به 84 كيلوگرم كاهش يافته و 3 كيلوگرم معادل 4 درصد كاهش داشته است
مصرف ماهي  نيز از 20 كيلوگرم به 13 كيلوگرم رسيده و 7 كيلوگرم معادل 35 درصد كاهش يافته است
مصرف شير خانوار نيز از 211 كيلوگرم به 138 كيلوگرم رسيده و 73 كيلوگرم معادل 34 درصد كاهش داشته است
مصرف ماست از 95 كيلوگرم به 82 كيلوگرم كاهش داشته و معادل 13 كيلو يا 14 درصد كمتر شده است
مصرف پنير نيز  از 26 كيلو به 23 كيلوگرم كاهش داشته و معادل 3 كيلو يا 11 درصد كمتر شده است
مصرف تخم مرغ نيز از 40 كيلوگرم به 36 كيلوگرم كاهش يافته و معادل 4 كيلوگرم يا 10 درصد كمتر شده  است
مصرف روغن نباتي از 50 كيلوگرم به 37كيلوگرم، مصرف قند از 34 به 22 كيلوگرم، مصرف شكر از 20 به 11 كيلوگرم و مصرف چاي از 6 كيلوگرم به 4 كيلوگرم رسيده و به ترتيب 26، 35، 45 و 33 درصد كاهش مصرف داشته اند.
البته مصرف كالاهاي مضر مانند سيگار ايراني نيز از 663 نخ به 423 نخ و سيگار خارجي از 688 نخ به 521 نخ رسيده و كمتر شده است .

جدول مقایسه مصرف موادغذایی خانوار در سال های 83 و 92 - آخر دولت خاتمی و آخر دولت احمدی نژاد





هزينه تفريح پردرآمدها 40 برابر كم‌درآمدها, 57 درصد خانوارها يك نفر شاغل دارند

براساس گزارش منتشر شده از سوي بانك مركزي جمهوري اسلامي ايران در سال 92، هزينه‌هاي تفريح و امور فرهنگي خانوارهاي پردرآمد دهك دهم (پر‌درآمدترين گروه جامعه) با 23‌ميليون و 589‌هزار ريال در مقايسه با دهك اول (كم‌درآمدترين گروه جامعه) كه 583‌هزار ريال براي اين منظور هزينه كرده‌اند، خانوارهاي پردرآمد 40برابر خانوارهاي كم‌درآمد براي تفريح هزينه كرده‌اند
براساس اين گزارش بررسي كل هزينه‌هاي خانوارهاي شهري دهك دهم با 877‌ميليون ريال در سال گذشته در مقايسه با 64‌ميليون ريال هزينه‌هاي دهك اول نشان مي‌دهد جمع هزينه‌هاي دهك دهم 13.6برابر هزينه‌هاي دهك اول است.  گزارش منتشر شده توسط بانك مركزي نشان مي‌دهد در سال گذشته هزينه خوراكي و آشاميدني‌هاي دهك دهم با 165‌ميليون ريال معادل 8.5برابر هزينه خوراكي و آشاميدني‌هاي دهك اول است كه 19.5‌ميليون ريال در اين سال صرف كرده‌اند.

طبق اين گزارش، در بخش مسكن، آب، برق و گاز دهك دهم با 332‌ميليون ريال هزينه كه بيشترين هزينه را در بين انواع هزينه‌هاي اين گروه درآمدي داشته، در مقايسه با 29.5‌ميليون ريال‌ هزينه‌هاي مسكن خانوارهاي دهك اول بيش از 11برابر آنها صرف هزينه مسكن كرده‌اند.

از نظر هزينه‌هاي بهداشتي گزارش بانك مركزي حاكي است كه خانوارهاي پردرآمد دهك دهم با 49‌ميليون ريال‌هزينه كه درسال 92 براي امور بهداشتي صرف كرده‌اند بيش از 16برابر مبلغ 3‌ميليون ريالي خانوارهاي دهك اول هزينه كرده‌اند.

همچنين خانوارهاي دهك دهم با صرف هزينه‌يي بالغ بر 14.6‌ميليون ريال براي تحصيل 40برابر خانوارهاي دهك اول كه تنها 363‌هزار ريال براي تحصيل پرداخته‌اند، هزينه كرده‌اند.



  75‌درصد درآمد دهك اول صرف مسكن

به اين ترتيب بررسي گزارش منتشر شده توسط بانك مركزي جمهوري اسلامي ايران براي سال 92 نشان مي‌دهد كه هزينه‌هاي خوراكي و آشاميدني‌ها به‌همراه هزينه مسكن، ‌آب، ‌برق و گاز بالغ بر 75‌درصد جمع هزينه‌هاي اين گروه درآمدي را شامل مي‌شود در حالي‌كه براي دهك دهم جمع اين دو هزينه به 56‌درصد كل هزينه‌هاي اين گروه درآمدي بالغ مي‌شود بنابراين در شرايطي كه تورم در گروه كالاهاي خوراكي و آشاميدني و مسكن افزايش مي‌يابد انتظار مي‌رود طبقات كم‌درآمد بيشترين آسيب را از اين تورم متحمل شوند.

طبق آمار منتشر شده نتايج بررسي بودجه خانوار در مناطق شهري ايران از سوي بانك مركزي به‌طور كلي درصد تغيير متوسط هزينه ناخالص سالانه يك خانوار شهري به تفكيك گروه‌هاي هزينه سال 92 نسبت به سال 91، كل هزينه ناخالص 31.4‌درصد، خوراكي‌ها و آشاميدني‌ها 31.5‌درصد، دخانيات 36.3‌درصد، پوشاك و كفش 33.6‌درصد، مسكن، ‌آب و برق و گاز 36.4‌درصد، بهداشت و درمان 35.1‌درصد، حمل و نقل 19.2‌درصد، ارتباطات 29.8‌درصد، تفريح و امور فرهنگي 29.2‌درصد، تحصيل 18.3‌درصد، رستوران و هتل 29.1‌درصد و كالاها و خدمات متفرقه 29.7‌درصد افزايش داشته است.


  هزينه خانوارها در استان‌هاي مختلف

بررسي متوسط هزينه ناخالص سالانه يك خانوار ساكن مناطق شهري استان‌هاي مختلف نشان مي‌دهد كه استان تهران با 409317‌هزار ريال (ماهانه حدود 34110 ريال) بيشترين و استان هرمزگان با 168600‌هزار ريال (ماهانه حدود 14050‌هزار ريال) كمترين هزينه را به خود اختصاص داده‌اند.

براساس گزارش منتشر شده توسط بانك مركزي جمهوري اسلامي ايران، كل هزينه خانوارهاي تهراني در مقايسه با خانوارهاي سيستان و بلوچستان 2.3برابر است. اين در حالي است كه بابت هزينه مسكن، ‌آب، برق و گاز خانوارهاي تهراني 6برابر خانوارهاي سيستان و بلوچستاني هزينه مي‌كنند. از سوي ديگر هزينه بهداشت و درمان خانوارهاي تهراني 3برابر خانوارهاي استان سيستان و بلوچستان است. از نظر هزينه تفريح تهراني‌ها 3.3برابر سيستان و بلوچستاني‌ها هزينه مي‌كنند و از نظر تحصيل نيز تهراني‌ها 2.5برابر آنها هزينه مي‌كنند اما بررسي هزينه‌هاي خانوارهاي ساكن در اين دو استان حاكي از آن است كه باوجود چند برابر بودن انواع هزينه‌هاي خانوارهاي تهراني در قياس با خانوارهاي سيستان و بلوچستان، هزينه خوراكي تهراني‌ها 80‌درصد هزينه خوراكي خانوارهاي سيستان و بلوچستاني است.  طبق بررسي‌هاي انجام شده در سال 92 هزينه و درآمد خانوارهاي ساكن در 79 شهر و 123‌هزار خانوار متوسط هزينه ناخالص سالانه يك خانوار شهري 284462‌هزار ريال (ماهانه 23705‌هزار ريال) بود كه نسبت به سال قبل 31.4‌درصد افزايش داشته است.

از كل اين مبلغ 26.3‌درصد يعني 74724‌هزار ريال سهم گروه هزينه خوراكي‌ها و آشاميدني‌ها است كه نسبت به سال 91 معادل 31.5‌درصد افزايش داشته است.  در بين اقلام گروه هزينه خوراكي‌ها و آشاميدني‌ها بيشترين سهم از كل هزينه ناخالص معادل 6.1‌درصد متعلق به هزينه انواع گوشت بود. پس از آن به ترتيب هزينه ميوه‌هاي تازه با 4.4‌درصد، ‌سبزي‌هاي تازه با 3.2‌درصد، شير و فرآورده‌هاي آن و تخم پرندگان با 3.1‌درصد، آرد، ‌رشته و غلات با 2.6‌درصد و انواع نان و بيسكويت با 1.9‌درصد بيشترين سهم را به خود اختصاص داده‌اند.  براساس نتايج اين بررسي از كل هزينه ناخالص خانوار، 0.4‌درصد حدود 1176‌هزار ريال به گروه هزينه دخانيات اختصاص داشت كه در مقايسه با سال 91 حدود 36.6‌درصد افزايش داشته است.  در اين سال از كل هزينه‌هاي ناخالص خانوار 4.6‌درصد به گروه هزينه پوشاك و كفش اختصاص داشت كه نسبت به سال 91، 33.6‌درصد افزايش داشته است.

نتايج اين بررسي نشان مي‌دهد كه 34.1‌درصد از كل هزينه ناخالص يك خانوار حدود 97074‌هزار ريال مربوط به گروه هزينه مسكن، آب، ‌برق و گاز و ساير سوخت‌ها بود كه نسبت به سال قبل 36.4‌درصد افزايش داشته است.

در سال مورد بررسي از كل هزينه‌هاي ناخالص خانوار 4.2‌درصد به گروه هزينه لوازم، اثاث و خدمات مورد استفاده در خانه اختصاص داشت كه در مقايسه با سال 91 معادل 23.6‌درصد افزايش نشان مي‌دهد.  براساس نتايج اين بررسي از كل هزينه‌هاي ناخالص خانوار، 5.6‌درصد به گروه بهداشت و درمان، ‌8.5‌درصد گروه هزينه حمل و نقل، 2‌درصد به گروه هزينه ارتباطات، 2.3‌درصد به گروه هزينه تفريح و امور فرهنگي، 1.8‌درصد به گروه هزينه تحصيل، 2.1‌درصد به گروه هزينه رستوران و هتل و 8.1‌درصد به گروه هزينه كالاها و خدمات متفرقه اختصاص داشته است.

يافته‌هاي اين بررسي نشان مي‌دهد كه در مقايسه با سال 91، ‌هزينه گروه‌هاي بهداشت و درمان 3.51‌درصد، حمل و نقل 19.2‌درصد، ارتباطات 29.8‌درصد، تفريح و امور فرهنگي 29.2‌درصد، تحصيل 18.3‌درصد، ‌رستوران و هتل 29.1‌درصد و كالاها و خدمات متفرقه 29.7‌درصد افزايش داشت. همچنين متوسط درآمد پولي و غيرپولي ناخالص سالانه يك خانوار شهري حدود 276867‌هزار ريال بود كه 69.2‌درصد آن را درآمد پولي ناخالص و 30.8‌درصد را درآمد غيرپولي تشكيل داده است.  در سال 92 كل درآمد پولي و غيرپولي ناخالص خانوار نسبت به سال قبل حدود 32.4‌درصد افزايش داشت. ميزان افزايش درآمد پولي ناخالص خانوار معادل 29.4‌درصد و درآمد غيرپولي 39.9‌درصد بود.  در بين درآمدهاي پولي ناخالص خانوار، درآمد از مزد و حقوق بخش دولتي و عمومي 23.9‌درصد، ‌درآمد از مزد و حقوق بخش خصوصي 24.3‌درصد، درآمد از مشاغل آزاد كشاورزي 50.9‌درصد، ‌درآمد از مشاغل آزاد غيركشاورزي 38.3‌درصد، ‌درآمدها متفرقه 26.2‌درصد و درآمد خاص از فروش كالاهاي دست دوم 36.7‌درصد نسبت به سال افزايش داشته است.

همچنين در بين درآمدهاي غيرپولي بيشترين سهم معادل 80.2‌درصد به ارزش اجاري مسكن شخصي (مالك نشين) اختصاص داشت كه معادل 24.7‌درصد از كل درآمدهاي پولي و غيرپولي را تشكيل داده است.  طبق گزارش استخراج شده بعد خانوار (متوسط تعداد افراد) 3.47نفر بود كه نسبت به سال قبل افزايش داشته است.  توزيع خانوارها بر حسب تعداد افراد نشان مي‌دهد كه خانوارهاي يك نفري 6‌درصد، دو نفري 18‌درصد، سه نفري 27.4‌درصد، چهارنفري 29.8‌درصد، پنج نفري 12.3‌درصد، ‌6 نفري 4‌درصد، هفت‌نفري 1.6‌درصد، هشت نفري 0.4‌درصد، 9 نفري 0.3‌درصد و 10 نفري و بيشتر 0.2‌درصد از كل خانوارها را به خود اختصاص داده‌اند.  بررسي جداول منتشر شده توسط بانك مركزي جمهوري اسلامي ايران نشان مي‌دهد در سال 83 حدود 37‌درصد خانوارهاي شهرنشين ايراني را خانوارهاي پنج نفره و بالاتر تشكيل مي‌دادند كه اين نسبت در سال 1392 به 18.8‌درصد كاهش يافته است. بنابراين سهم خانوارهاي پنج نفره و بالاتر در طول 10 سال گذشته به نصف كاهش يافته است.


همچنين خانوارهاي يك نفره در سال 92 در مقايسه با سال 91 حدود 0.4‌درصد كاهش و خانوارهاي دو نفره 1/0افزايش داشته است. از سوي ديگر خانوارهاي سه نفره در سال 92 با يك واحد افزايش نسبت به سال گذشته 29.8‌درصد بوده است كه در بين خانوارهاي يك نفره تا 10 نفره بيشترين تغيير را از سال 91 تا 92 داشته است. ضمن اينكه تغيير محسوسي در خانوارهاي هفت نفره، هشت نفره‌، 9 نفره و 10 نفره و بيشتر در سال‌هاي 91 و 92 مشاهده نمي‌شود.



  گروه‌هاي سني

طبق گزارش منتشر شده از سوي بانك مركزي در سال 92 توزيع افراد خانوارها بر حسب گروه‌هاي سني به چند قسمت تقسيم مي‌شود، كمتر از يك سال 0.6درصد، يك تا پنج سال 6.4 درصد، 6 تا 10سال 6.5 درصد، 11تا 15سال 6.7 درصد، ‌16تا 20 سال 7.8درصد، 21 تا 30سال 21.5درصد، 31 تا 40سال 15.7درصد، 41 تا 50 سال 13.5درصد و 51 سال و بيشتر 21.3درصد است. قابل توجه است كه حدود 28درصد از افراد خانوارها را افراد زير 21سال تشكيل داده‌اند كه در مقايسه با سال گذشته كاهش داشته است.



  كاهش جمعيت جوان كشور طي 10 سال

جمعيت 16 تا 30سال در سال 83 حدود 34درصد كل جمعيت را شامل مي‌شده كه اين عدد بعد از 10سال در سال 1392 به 29درصد كاهش يافته كه بيانگر كاهش جمعيت جوان كشور بوده است. اين درحالي است كه جمعيت كهنسال بالاتر از 50 سال در سال 83 حدود 17.6درصد كل جمعيت را شامل مي‌شده كه در سال 92 به 21.3درصد افزايش يافته است. ‌مقايسه اين دو شاخص بيانگر اين است كه پيري جمعيت در محدوده 10سال اخير است.

نتايج بررسي بانك مركزي در بخش اشتغال گوياي آن است كه در بين افراد 6 ساله و بيشتر خانوارها 30.6درصد شاغل، ‌4.1درصد بيكار، 10.4درصد با درآمد بدون كار، 23.2درصد محصل، 27.4درصد خانه‌دار و 4.3درصد متعلق به ساير گروه‌ها بوده‌اند.

طبق يافته‌هاي فوق سهم افراد شاغل و محصل در مقايسه با سال قبل كاهش و سهم افراد بيكار و با درآمد بدون كار افزايش داشته است. ضمنا‌ سهم افراد خانه‌دار و افرادي كه در ساير گروه‌ها طبقه‌بندي شده‌اند در مقايسه با سال قبل تقريبا بدون تغيير بوده است.


  57 درصد خانوارها يك نفر شاغل دارند

طبق اين بررسي 24درصد خانوارها بدون فرد شاغل، 57 درصد داراي يك نفر شاغل، 15.5درصد داراي دو نفر شاغل و 3.5 درصد داراي سه نفر شاغل و بيشتر بوده‌اند. در مقايسه با سال 91 درصد خانوارهاي بدون فرد شاغل و با سه نفر شاغل و بيشتر افزايش و درصد خانوارهاي با يك نفر شاغل و يا دو نفر شاغل كاهش داشته است.

توزيع افراد شاغل خانوارها بر حسب رشته فعاليت اصلي محل كار در سال 92 گوياي آن است كه 3.8درصد در بخش كشاورزي، ‌دامپروري، شكار، جنگلداري و ماهيگيري، 17.8درصد در بخش صنعت و معدن، ‌0.8درصد در بخش برق، گاز و آب، 15.3 درصد در بخش ساختمان، 22.5درصد در بخش عمده‌فروشي، ‌خرده‌فروشي و هلتداري و رستوران، 11.7درصد در بخش حمل‌ونقل، انبارداري و ارتباطات، 7.1درصد در بخش خدمات مالي، بيمه، ‌ملكي، ‌حقوقي و تجاري و 21.1درصد در بخش خدمات عمومي، ‌اجتماعي و شخصي شاغل بوده‌اند.