سوخت نیروگاه هسته ای بوشهر با اورانیوم ایرانی

گروه بین الملل،میله های سوخت نیروگاه بوشهر تا سال 2022 می توانند جوابگوی ظرفیت  تولیدی 1000 مگاوات برق باشد اما پس از سال 2022 بایستی میله های سوخت جدید در راکتور آب سبک نیروگاه هسته ای بوشهر مورد استفاده قرار بگیرد.

به گزارش بولتن نیوز، پس از اینکه ایران و روسیه در سال 1992 میلادی یک قرارداد 10 ساله برای انتقال میله سوخت برای راکتور آب سبک بوشهر امضاء نمودند بر اساس ماده 5 قرارداد مذکور آمده است که تشکیلات و سازمان های روسی به ایران سوخت هسته ای ارسال می کنند و این سوخت برای راکتورهای هسته ای که در ایران ساخته می شود مورد استفاده قرار می گیرد که مطابق با قرارداد منعقده بین ایران و روسیه در نیروگاه بوشهر و نیروگاه های دیگر هسته ای مورد استفاده ایران قرار می گیرد و روسیه تعهد می دهد که تا پایان زمان کارکرد راکتورهای هسته ای سوخت آن ها را تامین نماید. 

در همین بند 5 قرارداد ذکر گردیده که میله سوخت یا به فرم کامل شده به ایران ارسال می گردد یا اینکه بخش های کنترل و مونتاژی آن ها در ایران به هم وصل بشوند.

دولت روسیه تا کنون به هیچ کشوری حتی دولت آمریکا اجازه نداده است که میله سوخت راکتورهایی که روسیه در سطح دنیا می سازد را طراحی و تولید کنند. در حقیقت روسیه فرمول تولید میله سوخت راکتورهای خود را در اختیار هیچ کشوری قرار نمی دهد و رسماً هم به شرکت rosatom  (رزاتم) روسیه به سازمان انرژی اتمی ایران اعلام کرده به دلیل موضوعات ایمنی راکتورها اجازه نخواهد داد که میله سوختی که توسط ایرانی ها برای نیروگاه هسته ای بوشهر ساخته می شود در نیروگاه بوشهر مورد استفاده قرار گیرد. 

همچنین شرکت rosatom روسیه اعلام کرده که میله سوخت برای راکتور vver روسی که در نیروگاه اتمی بوشهر مورد استفاده قرار گرفته را خود انحصاراً در اختیار دارد و بابت بخشی از ضرری که برای احداث نیروگاه اتمی روسیه این شرکت متحمل شده است قرار است با فروش میلیه سوخت بخشی از ضررهای خود را حبران کنند! این گزارش ادامه می دهد که شرکت رستام و دولت روسیه به دلیل سود بالای تولید راکتور سوخت لیسانس و تکنولوژی ساخت میله سوخت برای راکتور بوشهر را در اختیار ایران قرار نمی دهد.

شرکت روزاتم روسیه همچنین یکی از بزرگترین تولید کنندگان میله سوخت در دنیا می باشند و آن ها به هیچ وجه به ایران لیسانس تولید میله های سوخت را نخواهند داد.

متاسفانه در قرارداد سال 1992 هیچگونه بندی در مورد مشخصات فنی شیمیایی و فیزیکی میله سوخت راکتور اتمی بوشهر نیامده است و بدون داشتن طراحی هسته درونی راکتور بوشهر و همچنین برای طراحی تجهیزات مونتاژی میله سوخت و مشخصات فیزیکی و شیمیایی میله سوخت تولیدی عملاً نه تنها ایران بلکه کشورهای عملاً  نه تنها ایران بلکه کشورهای پیشرفته در زمینه انرژی هسته ای توان تولید میله سوخت راکتورهای ساخت روسیه را ندارند و در حقیقت اطلاعات فوق به صورت کامل نیاز است تا بتوان میله سوخت تولید کرد و این اطلاعات را روس ها تا کنون به هیچ کشوری در دنیا نداده اند و قصد دارند خودشان به صورت انحصاری تامین کننده میله سوخت راکتورهای تولیدی خودش را داشته باشند.

در ادامه این گزارش آمده است  اینکه ایران بخشی از اورانیوم 3.5 درصد تولیدی خود را برای تبدیل شدن به میله سوخت راکتور بوشهر به روسیه ارسال کند و پس از آن بخواهد میله سوخت از این کشور دریافت کند در چارچوب توافق ایران و گروه 1+5 و انجام پروژه های مشارکتی جهانی در زمینه هسته ای با ایران خود می تواند ایران را بیشتر از گذشته در پروژه های مشارکت  بین المللی برای تولید مواد هسته ای به شکل عملی مشارکت دهد.

این در حالی است که در سال 2008 میلادی روسیه 82 تن میله سوخت برای راکتور هسته ای بوشهر به ایران ارسال کرد بارگزاری میله سوخت ارسالی از سوی روسیه در راکتور آب سبک بوشهر در ماه نوامبر سال 2010 به پایان رسید.