ريختن اسيد بر چهره پاك و نورانی امر به معروف و نهی از منكر

گروه اجتماعی، قبل از ورود به مبحث اصلی نوشته ، لازم می نمايد تا چند گزاره مورد تصريح و تأكيد قرار گيرد . نخست آنكه اقدام بسيار زشت و شنيع صورت گرفته و پاشيدن اسيد به تنی چند از بانوان در اصفهان ، عملی غير انسانی ، غير اخلاقی و بدور از وجدان و به طريق اولی اقدامی غير اسلامی است . اين اقدام زشت و پليد در حقيقت و به معنی واقعی يك جنايت محسوب می گردد و هيچ مجال و بهانه ای برای تأييد و توجيه آن وجود ندارد . مرتكبين اين اقدام اگر چه در يك كالبد انسانی جای گرفته اند اما فاقد كمترين سطح از فضايل و معرفت انسانی هستند . اين اشخاص بی هيچ ترديد از اخلاق و وجدان نيز بهره ای نبرده اند و با آموزه های دينی نيز كاملاً بيگانه هستند . پاشيدن اسيد و صدمه زدن به سلامت جسمی و تخريب روح و روان يك انسان و به مخاطره انداختن امنيت جامعه ، اقدامی قبيح به شمار می رود . وقتی فعل قبيح باشد ، فاعل آن نيز قبيح است ، هركس كه باشد و هر انگيزه ای كه داشته باشد . گزاره دوم آنكه ، حساسيت های اجتماعی و تنفر عمومی از اين اقدام وبلكه نگرانی ها ی مطرح شده در اين ارتباط نيز ، كاملاً طبيعی و قابل درك می باشد و لذا نبايد و نمی توان اين قبيل رفتارهای همراه با گلايه و ابراز نگرانی نسبت به يك پديده زشت را ، به مثابه اعتراضات سياسی محسوب داشت . هرچند امكان سوء استفاده از اين رفتار طبيعی و تلاش هدفمند برای منحرف ساختن ابراز نگرانی ها و بيان اعتراض ها ، به سمت اميال و اغراض سياسی افراد و جناح های فرصت طلب و كم اطلاع نيز وجود دارد . گزاره سوم آنكه ، مجموعه حاكميت و به طور مشخص قوه مجريه و قوه قضائيه در برخورد با اين مسئله و شناسایی و مجازات عامل يا عاملان آن ، از خود اهتمام جدی نشان داده اند و برای بازگرداندن آرامش به مردم ، مجدانه پيگيرموضوع هستند . آقای رييس جمهور در اقدامی كم سابقه ، سه تن از وزيران را مأمور پيگيری قاطع موضوع نموده اند و از هيأت وزيران خواستند در جلسات بعدی نتيجه اقدامات و پيگيری های جاری را مورد بحث قرار دهند . حضرت آيت الله لاريجانی رييس محترم قوه قضائيه ، رسيدگی به موضوع را در عاليترين سطح مديريتی مورد توجه قرار داده و  معاون اول خود را كه شخصيتی با تجربه ، بصير و قاطع و پيگير هستند  ، مأمورپيگيری اين ماجرا نموده اند . مجموعه اقدامات صورت گرفته از اراده جدی برای پايان دادن به نگرانی ها و خاتمه بخشيدن به ابهامات و روشن نمودن ابعاد پنهان اين موضوع  حكايت دارد .

اما برخی تحركات صورت گرفته در روزهای اخير نسبت به اين حادثه تلخ در دو عرصه داخلی و خارجی ، علاوه بر تقويت شائبه حضور عناصر بيگانه در ارتكاب جنايت و هدايت و حمايت از آن ، توجه به عقيم نمودن برنامه بيگانگان برای سوء استفاده از اين حادثه و كوتاه نمودن دست آنها از يك پديده داخلی را بيش از پيش ضروری می نمايد . 

اولين سوء استفاده آشكار كه با هوچيگری  و جنجال آفرينی رسانه ای همراه است آنكه ، تلاش وافری در حال القاء اين دروغ بزرگ است كه حادثه اسيد پاشی ، اقدامی سازمان يافته وطرحی بزرگ و بلند مدت است  كه  مورد حمايت لايه هایی از حكومت است . ابهاماتی كه بر اين ماجرا حاكم است و زوايای تاريكی كه وجود دارد ، آنچنان پيچيده و گمراه كننده است كه حتی امكان مطرح ساختن حدس و گمان و احتمالات را نيز از انسان سلب می نمايد با اين وجود معلوم نيست چگونه و با كدام دليل و قرينه ، سازمان يافته بودن و برخوردار ی عاملان جنايت از حمايت های حكومتی ، به عنوان نخستين  نظريه مطرح و بر درستی  آن اصرار می شود . 

نگاهی گذرا به شبكه های شايعه ساز و شبهه افكن BBC , VOA   ونيز شبكه های تلويزيونی ماهواره ای معاند وابسته به امريكا و انگليس و رژيم اشغالگر قدس و آنچه كه در اين روزها پيرامون موضوع اسيد پاشی مطرح می نمايند ، مؤيد اين واقعيت تلخ است كه اتفاقاً سازماندهی و هماهنگی منظم و فشرده ای از طرف آنها  برای سوء استفاده از اين حادثه به عنوان مستمسك و دستاويزی به منظور عقده گشایی در برابر جمهوری اسلامی ايران و مردم كشورمان ، شكل گرفته است . 

اشك تمساح جنايتكاران امريكایی و انگليسی و امريكایی برای قربانيان اسيد پاشی در حالی انجام می شود كه همزمان مردم مظلوم عراق وسوريه و افغانستان ووو مورد حملات بی وقفه جنگنده بمب افكن های و حملات شيميایی آنها و تروريست های تحت حمايت آنها قرار دارند . به دنيا آمدن صدها كودك ناقص الخلقه و عجيب الخلقه در عراق و افغانستان ، ابتدایی ترين و كمترين نتيجه اين جنايات وحشيانه مناديان حقوق بشر است . اين سياه چهرگان و پليد سيرتان هر دو عالم ، زمانی برای از بين رفتن حقوق بشر و حقوق زنان در جمهوری اسلامی ايران  داد و فرياد براه انداخته اند  كه گوهر وجودی زن در غرب به انحاء گوناگون مورد تعرض و تحقير  و استثمار و بردگی جنسی  قرار دارد . اينان زمانی برای حمايت از زنان ايران سينه چاك می دهند كه زنان مظلوم عراق اعم از مسلمان و غير مسلمان از طرف تروريست های دست پروده آنها ،  به مثابه كالایی كم بها به عنوان كنيز و برای بهره كشی جنسی در فاحشه خانه های تركيه و ديگر كشور ها در معرض حراج عمومی گذاشته شده اند . اينان زمانی فرياد دفاع از زنان آسيب ديده را سر می دهند كه چه بسا  اقدامات درمانی و ترميمی در حال انجام در مورد ايشان -  به علت تحريم های ظالمانه و ممانعت از فروش دارو به ايران -  با دشواری هایی همراه باشد . 

وقاحت و تجارت پيشگی آنها در برخورد با حوادث اجتماعی كشورمان و بهره برداری از هر اتفاقی  برای تخطئه نظام اسلامی و آسيب رساندن به پيوند ميان مردم و حكومت در حالی انجام می شود كه كشوری چون امريكا در هر ساعت و هر روز صحنه جنايات دهشتناك و  وحشت آفرين است و خيابان و مدرسه و دانشگاه و هر كوی و برزنی محل هفت تير كشی و كشت و كشتار های  رقت انگيز و بی پايان است  .

حادثه اسيد پاشی در عين اينكه غم انگيز و زشت و در خور شديد ترين محكوميت هاست ، اما از منظر جامعه شناسی ، اتفاقی قابل پيش بينی و پيشگيری محسوب نمی شود . در كشوری چون ايران با جمعيت بالغ بر 75 ميليون نفر و دارای اقوام و مذاهب مختلف و با وجود باورها و سنت های متفاوت و نيز كشوری كه طی دهه های اخير آماج توطئه ها و مشكل آفرينی های اجتماعی بسيار بوده است ، اتفاق نادراسيد پاشی و ارتكاب جنايات مشابه ، مقدمتاً و بی هيچ تحليل و نظريه پردازی های گمراه كننده ، يك جنايت و يك ناهنجاری شديد شناخته می شود ونه چيزی فراتر از آن . جنايتی كه زائيده مناسبات زندگی اجتماعی و محصول انحراف  روحی و روانی و يا ماجراجوئی های فردی و يا بازتابی از تعارض يك يا چند نفر با هنجارهای اجتماعی است .  

از سوی ديگر و صرف نظر از اقدامات و تلاش وافر مسؤلين نظام در شناسایی و دستگيری و مجازات عامل يا عاملان اين حادثه تلخ و در نتيجه پايان بخشيدن به التهاب و نگرانی های ايجاد شده اما ، در صورت آگاهی ار كمترين سطح تجزيه و تحليل ، اين نتيجه و استنباط  بديهی می نمايد كه كمترين سودی از ارتكاب اين قبيل جنايات برای دولت ، متصور نيست . وقوع اين حوادث دقيقاً با كارويژه حكومت يعنی تأمين امنيت اجتماعی و تضمين آرامش در صحنه جامعه ،‌در تعارض قرار دارد لذا نسبت دادن اين جنايت به حكومت و حاكميت ، نمايانگر جهالت سياسی و جمود ونادانی جامعه شناختی و يا برآيند خصومت خشن وخيره سری ابلهانه و لجاجت و كينه ورزی ريشه دار با حكومت و حاكميت برخواسته از اراده ملی است . 

موضوع ديگری كه در اين جريان قابل تأمل و توجه می باشد ؛ تلاش مغرضانه ، برای ارتباط دادن جنايت صورت گرفته با اصل شريف و نورانی امر به معروف و نهی از منكر است . اين اتهام سخيف و موهن  نيز در جای خود مؤيد دشمنی آميخته به نادانی مبدعان و طراحان اين اتهام ناروا است . كمترين آشنایی با آموزه های دينی و اسلامی ، بيانگر اين حقيقت و اين فرموده خداوند متعال است كه دين به طور كلی يك نياز و منطبق با فطرت انسان است و هدف دين نيز توجه به انسانيت انسان و تعالی بخشيدن و به كمال رساندن انسان و خارج ساختن او از ظلمت حيوانی و مشرف ساختن او به نور ربانی است . 

نايل آمدن دين به اين هدف آرمانی ، از رهگذر تعليم و  هدايت و دعوت و انذار است . در دين و آموزه های دينی هيچ جایی برای خشونت تعيين نشده است . موضوع امر به معروف و نهی از منكر نيز از همين قاعده عمومی دين تبعيت می نمايد . اگر چه در اين اصل شريف از دو اصطلاح امر و نهی استفاده شده است اما محقق ساختن امر به معروف و نهی از منكر ، دارای مفهوم استفاده از خشونت و زور و قوه قهريه نمی باشد بلكه امر و نهی در اينجا نيز به معنی دعوت و ترغيب و تشويق به خوبی ها و برحذر داشتن از بدی ها و زشتی ها می باشد .

علاوه بر آن ، پرداختن به امر به معروف و نهی از منكر در عين اينكه يك تكليف دينی و يك مسؤليت اجتماعی است ، ازشرايط و  الزامات و ظرايف بسياری نيز برخوردار است به گونه ای كه اين تكليف در شرايط زمانی و مكانی متفاوت و نسبت به اشخاص مختلف ، لازم الاجرا و يا از عهده افراد ساقط می شود . 

همانطور كه آمد در امر به معروف و نهی از منكر ، اعمال خشونت و قوه قهريه جایی ندارد . در موارد خاص و استثنایی ، اعمال قوه قهريه ، از شئون سلطانی به حساب می آيد . يعنی اعمال زور در جلوگيری از انجام و تداوم يك منكر بر عهده حكومت و مجريان صلاحيتدار حكومت است و نه مردم . اگر اعمال زور در جلوگيری از منكر متوجه همه مردم باشد ، اين امر با يك ضرورت اجتماعی مهم ديگر يعنی نظم عمومی و امنيت اجتماعی در تعارض قرار خواهد گرفت . اعمال قدرت در امر به معروف و نهی از منكر فقط در موارد بسيار خاص و نادر برای برخی افراد پيش بينی شده است . مثل دفاع از حرز و صيانت از جان و يا تربيت فرزند از سوی پدر به اعتبار ولايت و مسؤليت خانوادگی .

ارتكاب اين اين جنايت مقارن  با زمان بررسی طرح حمايت از آمران به معروف و ناهيان از منكر در مجلس شورای اسلامی ، موجب می شود تا اين حدس به ذهن آدمی خطور نمايد كه اين همزمانی تصادفی نبوده و با هدف اثر گذاری بر اين طرح و خدشه دار نمودن و بلكه به زعم خود  به تأخير انداختن تصويب قانون در چگونگی پرداختن به اين اصل شريف بوده است . با اين وصف اين وظيفه سنگين پيش روی خطبا و اهل منبر و موعظه قرار دارد تا در اين ايام وشب های شريف كه ياد آوربزرگداشت شهادت امام حسين ( ع ) و ياران باوفای آن حضرت می باشد ( شهدایی كه جان خود را با اخلاص  در مسير دفاع از اسلام و ترويج معروف و افشاء منكر اموی ، به پيشگاه خداوند هديه نمودند ) با تشريح فلسفه امر به معروف و معيارهای آن و آگاهی دادن به مخاطبان خود به ويژه نسل جوان دين مدار و حقيقت طلب ، مانع از اثر گذاری توطئه دشمنان دين و اهل بيت ( ع ) شوند .   

به هر تقدير بر اهل خرد روشن است كه جنايت رخ داده ، فاقد كمترين ارتباط نظری و مفهومی با اصل نورانی و مبارك امر به معروف و نهی از منكر می باشد و دست و پا زدن های منفعلانه و از روی استيصال برای منگنه كردن يك جنايت كثيف به يك اصل مقدس ، اقدامی است كه به جز از دشمنان و جاهلان ، انتظار نمی رود .

اميد بسيار وجود دارد كه به زودی و طی روزهای آينده ، تلاش های جاری مقامات قضایی و امنيتی و انتظامی ، در شناسایی و بازداشت عامل يا عاملان اين جنايت به ثمر برسد و با دستگيری ايشان ، حقيقت موضوع كشف و به نگرانی ها پايان داده شود . اما در خباثت و كينه ورزی بد خواهان ايران عزيز ، همين بس كه به هنگام مجازات عامل اين جنايت ، دشمنان نظام و مردم ، دشمنی خود را با به نمايش گذاشتن پرده د يگری از بازی زشت و بی سرانجام خود به صحنه آورند . در اين پرده  دلقك منفوری چون احمد شهيد در مقام نمايند ويژه دبير كل سازمان ملل در امور حقوق بشر ، با مقدمه سازی های نه چندان دلچسب و گيرا و با آه و فغان از عدم رعايت حقوق بشر در ايران و مجازات كسانی كه به روی زنان اسيد پاشيده اند ، ابراز نگرانی خواهد كرد و مجازات اين جنايتكار را به عنوان مصداق بارز نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی ايران ، در گزارش خود برجسته خواهد ساخت . زهی وقاحت و رذالت !