18 علت بي‌اختياری ادرار

به گزارش بولتن نیوز، او از جمله دلايل بي اختياري ادراري در زنان را اين گونه برمي شمارد.

۱ - سن: با بالا رفتن سن احتمال بروز بي اختياري ادراري هم افزايش مي يابد. بي اختياري ادراري استرسي در زنان جوان و ميانسال و بي اختياري فوريتي، بيشتر در زنان مسن ديده مي شود.

۲ - حاملگي و زايمان: بي اختياري استرسي در زنان حامله به ويژه در سه ماهه آخر حاملگي ديده مي شود که معمولاً با زايمان خود به خود رفع مي شود. علت آن تغييرات فيزيولوژيک در هنگام حاملگي است.

۳ - زايمان‌هاي متعدد طبيعي: گفته مي شود زايمان هاي متعدد طبيعي، به دليل کششي که بر اعصاب ناحيه و نسوج نگهدارنده کف لگن وارد مي کند، احتمال بروز بي اختياري ادراري را افزايش مي دهد.

[بي اختياري ادراري اگرچه يکي از مشکلات زايمان هاي طبيعي متعدد برشمرده شده است اما از آن جا که مزاياي اين شيوه زايمان به مراتب بيشتر از سزارين است جا دارد که متخصصان زنان و زايمان ضمن در نظر گرفتن تمهيدات لازم مانند ورزش هاي قبل، هنگام و بعد از زايمان به رفع اين مشکل احتمالي کمک کنند.]

۴ -چاقي: افزايش بي رويه وزن بدن هم بر ميزان شيوع و هم بر شدت بي اختياري ادراري اثر مستقيم دارد، چون با فشاري که بر نسوج نگهدارنده لگن وارد مي کند، باعث تضعيف توان عضلات کف لگن مي شود و قدرت کنترل ادرار کاهش مي يابد.

۵ - هورمون ها: نقش مصرف هورمون استروژن به ويژه در سنين بالاتر از ۵۵ سال در ايجاد اين مشکل به اثبات رسيده است؛ لذا يک فاکتور ريسک تلقي مي شود.

۶ -ديابت: تيپ دو ديابت در هر دو جنس و به ويژه در بانوان يکي از دلايل مهم بي اختياري ادراري است.

۷ - برداشتن رحم (هيسترکتومي): برداشتن رحم با افزايش خطر بي اختياري ادرار همراه است.

۸ - عفونت ادراري: معمولاً عفونت ادراري همراه با بي اختياري ادراري موقتي است ولي اگر در پي عفونت ادراري، ميزان شيوع بي اختياري ادراري افزايش يابد بايد به دلايل زمينه اي توجه کرد.

۹ - صدمه به عملکرد فيزيکي بدن (يعني کاهش حرکات فيزيکي به دليل صدمه بدني) مانند آرتريت، گيجي و... که با افزايش بي اختياري ادراري همراه است؛ لذا بايد از صدماتي که باعث کاهش عملکرد فيزيکي بدن مي شود، جلوگيري کرد.

۱۰ - اختلالات هوشياري (CONGNI TIVE-IMPAIRMENT) مثل عقب افتادگي (دمانسي) که با بي اختياري ادراري ارتباط مستقيم دارد.

۱۱ - افسردگي (دپرسيون): افسردگي و بي اختياري ادراري علت و معلول يکديگر است. بر اساس مطالعات انجام شده افسردگي با اثرگذاري بر عملکرد عصبي (نروکميکال) و هورمونال بر شدت بي اختياري مي افزايد.

۱۲ - يائسگي: اثرگذاري بر توليد هورمون هاي داخلي (اندوژن) باعث افزايش روند بي اختياري ادراري مي شود.

۱۳ - فعاليت هاي فيزيکي خاص: بروز بي اختياري ادراري به ويژه نوع استرسي آن با ورزش مرتبط است. به ويژه آن دسته از ورزش هاي سنگيني که عمدتاً لگن درگير است؛ مثل بعضي از حرکات ژيمناستيکي روي لگن.

۱۴ - مصرف دخانيات: سرفه و بيماري هاي مزمن ريوي که از عوارض مصرف دخانيات است، از عوامل عمده بي اختياري ادراري محسوب مي شود.

۱۵ - رژيم غذايي: مصرف فراوان قهوه، الکل يا نوشيدني هاي کربناته (گازدار) روند بي اختياري ادراري را تشديد مي کند.

۱۶ - زمينه ژنتيکي و خانوادگي: در افرادي که در بين اعضاي خانواده آنها بي اختياري ادراري استرسي وجود داشته است نسبت به ساير افراد همسن و سال، احتمال ابتلا به بي اختياري ۲ تا ۳ برابر بيشتر مي شود.

۱۷ - بيماري هاي قلبي ايسکمي (کم خوني قلبي): اين بيماري با افزايش بي اختياري همراه است.

۱۸ - ساير عوامل: مثل يبوست، بي اختياري کنترل مدفوع، نارسايي احتقاني قلب، مصارف داروها و...