چه کسی در عدم نمایش بازی های لیگ برتر از رسانه ملی مقصر است؟

ویژه لیگ برتر-مهدی افراشته، پرداخت حق پخش تلویزیونی، موضوعی است که ذهن  فوتبال دوستان را در چند روز اخیر  به شدت مشغول کرده و به تازگی هر جا سخن از فوتبال و لیگ برتر می شود، موضوع حق پخش از جایگاه ویژه ای در آن میان برخوردار است که دلایل آن نه لجبازی فدراسیون است و نه ناآشنایی صداوسیما با موضوع پرداخت حق پخش است و به نظر می رسد، این بار مسئله حق پخش تلویزیونی نشان از یک ناهماهنگی در راس امور می دهد.

به گزارش بولتن نیوز، داستان از از زمان ریاست علی لاریجانی در صداوسیما و ریاست جمهوری سیدمحمد خاتمی آغاز شد. با مطالعه نامه علی لاریجانی به سیّدمحمد خاتمی درمی یابیم که هیئت وزیران دولت هشتم بدون در نظر گرفتن مصوبه مجمع تشخیص مصلحت نظام در تاریخ 26 مرداد ماه 1381 نسبت به غیرقانونی بودن پرداخت و دریافت حق پخش تلویزیونی، در سال آینده و در تاریخ 19 شهریورماه 1382، در صفحه 26 «سند راهبردی نظام جامع توسعه تربیت بدنی و ورزش کشور» که به تصویب هیأت وزیران رسید، حق پخش به عنوان یکی از منابع درآمد تربیت بدنی شمرده شد.
 
پس از جریانات فوق، در آستاته شروع هر فصل در لیگ برتر فوتبال ایران موضوع  حق پخش مطرح می شد و التهاب را به جمع اصحاب رسانه می آورد. تا جایی که در آستانه شروع لیگ دوازدهم، سخنانی توسط عزیزاله محمدی، سرپرست وقت سازمان لیگ عنوان شد که برای عده کثیری از مردم و مسئولین تعجب آور بود و جای سوالات بسیاری را در ذهن ها گذاشت. 

این سخنان از پخش فوتبال در قالب لوح فشرده در شبکه نمایش خانگی و در برهه ای از زمان خبر می داد که شبکه نمایش خانگی دوران اوج خود را سپری می کرد و کارگردانانی همچون مهران مدیری و محمدحسین لطیفی رسانه ای بهتر از آن برای نمایش سریال های خود نمی دیدند. 

این موضوع با واکنش های مختلفی همراه بود که نهایتاً در آن فصل هم ختم به خیر شد و بازی های لیگ دوازدهم به صورت کامل پخش تلویزیونی شد. 

در این مدت برخلاف مصوبه مربوطه توسط مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز پرداخت هایی از سوی سازمان صداوسیما به فدراسیون فوتبال در دولت نهم و دهم نیز صورت گرفته که در سه سال 87 تا پایان 89 مجموعاً 34 میلیارد تومان و در سال 90، 11.5 میلیارد، سال 9، 13.5 میلیارد و در سال 92، 17.5 میلیارد تومان بوده است. این در حالی است که امسال نیز با وجود قراردادی که میان دو طرف صورت گرفته، کفاشیان رقمی نجومی 160 میلیارد تومانی را طلب کرده است.

وی با تعیین ضرب الاجل، شعار خود را عملی ساخت و در حالی که همه منتظر پخش هفته دوازدهم لیگ برتر از رسانه ملی بودند، ساعاتی قبل از بازی دو تیم پرسپولیس و سایپا اعلام شد که این بازی پخش مستقیم نمی شود و دوربین ها حق ورود به ورزشگاه را ندارند. 

کفاشیان شخصیتی ابوالعجایب دارد؛ کارهایش تحولات عظیمی به همراه دارد که گاه بار منفی آن بیشتر از بار مثبتش است. عدم نمایش تلویزیونی لیگ برتر هم نشان از بی برنامگی فدراسیون دارد که چوبش را اهالی رسانه و مردم می خورند. 

تا به امروز نیز جواب قانع کننده ای ازسوی دو طرف به گوش نرسیده و همچنان این مردم هستند که در آتش بی برنامگی فدراسیون و صداوسیما می سوزند. امیدواریم تا بالاخره طرفین از مواضع خود کوتاه بیایندو دوباره شاهد پخش مسابقات از رسانه ملی باشیم. 

هر چند شاید بار فنی بازی های لیگ برتر به مزاق خیلی ها خوش نیاید و دل خوشی از صرف وقت گران بهای خود برای تماشای آن نداشته باشند، اما برای خیلی از مردم سرگرمی خوبی محسوب می شود که می توانند با تماشای آن از اوقات فراغت خود در کنار دوستان و یا اعضای خانواده لذت ببرند.

در نهایت و در صورت به وجود آمدن مشکل در میان دو طرف و یا حل موضوع مربوطه نیز این اصحاب رسانه هستند که متهم می شوند یا به عبارتی دیگر و به روایت علی جوادی –سردبیر روزنامه خبر ورزشی- رسانه را برای این ساخته اند تا در نهایت همه کاسه و کوزه ها سر آن شکسته شود. 

رسانه نیز واهمه ای از افشاگری ندارد و فقط زبان صادقی است که وظیفه خود می داند تا حقایق را بدون هیچ چشم داشتی بیان کند که این رسالت خبری که رسانه است.