پیشگیری و اعتدال، از دولت تا قوه قضاییه و مجلس

گروه سیاسی - سایت روز آن لاین در تاریخ  ۳۱ شهريور مطلبی با عنوان "تنش دستگاه قضایی و دولت" منتشر کرده و احمد شیرزاد  در گفت گو با فرشته قاضی خبرنگار روز آن لاین ادعا کرده که در فضای سانسور و پارازیت زندگی می کنیم و تنش بین قوه مجریه و قوه قضائیه بالا گرفته  و اگر تا دیروز این تنش در لایه های پنهانی بین دو قوه در جریان بود حالا دیگر به عرصه های عمومی کشیده شده است.




به گزارش بولتن نیوز، در پاسخ به این اظهارات نماینده سابق مجلس در دوره اصلاحات باید گفت که اولا اختلاف نظر و سلیقه و انتقاد مجلس از عملکرد قوه مجریه و رسیدگی به تخلفات و شکایت ها توسط قوه قضاییه، در چارچوب وظایف قانونی قوای سه گانه انجام می شود. در نتیجه بروز برخی انتقادها، یک موضوع کاملا طبیعی است و در تمام دولت های بعد از انقلاب و نظام جمهوری اسلامی،  شاهد چنین روندی بوده ایم و در دوره اصلاحات، اتفاقا این گونه انتقادها یا به قول آقای شیرزاد، تنش ها، بیش از دوره دولت یازدهم بوده است.

دوما، در شرایط حساس کنونی تاریخ انقلاب و نظام جمهوری اسلامی و با توجه به عملکرد دولت های غربی، وضعیت منطقه، تحریم ها و... بیشترین همراهی و همدلی و همکاری بین قوای سه گانه کشور را شاهد هستیم و برخی انتقادها، کارت زرد، استیضاح و... حق قانونی نمایندگان مجلس است و رسیدگی به برخی پرونده ها نیز از سوی قوه قضاییه نیز طبیعی است و لذا نمی توان این نظرات و مسائل را به معنای تنش ارزیابی کرد.
همچنین کم توجهی و یا عدم حاکم شدن مطالبات برخی گروه های سیاسی منتقد نظام و دولت، اصلاح طلبان و تحول خواهان و... نباید به معنای قرار گرفتن در شرایط سانسور و تنش بین قوا ارزیابی شود. زیرا تحول خواهان و منتقدان از یک سو به دولت فشار وارد می کنند که چرا به مطالبات و انتظارات آنها توجه نمی شود  و از سوی دیگر، نظر و عملکرد سایر گروه های سیاسی اصولگرا را به معنای فشار و تنش با دولت ارزیابی می کنند.
براین اساس، با وجود آن که عملکرد دولت و همکاری با سایر قوا، باعث بهبود شرایط سیاسی و اجتماعی و اقتصادی شده و شاخص ها حکایت از بهبود شرایط کشور نسبت به قبل دارد و باعث تقویت مدیریت کشور شده است،  اما برخی گروه های سیاسی، شرایط کنونی را با تنش ارزیابی کرده اند در حالی که نسبت به دوره های اصلاحات، دولت قبلی و به خصوص در شرایط سال های 88 تا 92، در حال حاضر با آرامش و همدلی سیاسی،  کاهش تنش ها، همکاری بیشتر و... همراه هستیم و برخی تهدیدهای گروه های سیاسی مخالف و منتقد نظام کمتر شده است.
شیرزاد ادعا کرده که بحث فیلترینگ یا مسدود کردن سایت ها و شبکه های اجتماعی با هشدار محسنی اژه ای معاونت اول دستگاه قضایی به دولت و بخصوص وزارت ارتباطات نشانگر روی دیگری از این تنش هاست؛ و رویه ای که قوه قضائیه در پیش دارد حتی با رویه دوره آقای شاهرودی خیلی متفاوت است و وضع در این دوره به مراتب بدترست.
دراین زمینه باید یادآور شد که با پیشرفت فناوری، افزایش سرعت اینترنت، و نرم افزارها و شبکه های اجتماعی، که نسبت به قبل چند برابر گسترش یافته، لازم است که تمهیدات و برنامه های دولت و وزارت ارتباطات نیز تقویت شود و این موضوع به معنای افزایش سانسور و پارازیت و فیلترینگ نیست بلکه در مقایسه با افزایش سرعت اینترنت و گسترش فناوری، لازم است که حداقل متناسب با این توسعه فناوری، دولت نیز راهکارهایی را در نظر داشته باشد.
این موضوع تنها دغدغه قوه قضاییه نیست بلکه دغدغه مراجع تقلید، خانواده ها و مردم نیز بوده است تا  جامعه آماج تهاجم فرهنگی، حمله شبکه های اجتماعی و انحراف جوانان قرار نگیرد و بدون دفاع و بدون برنامه، در مسیر انحرافات اخلاقی و تهاجم فرهنگ غرب نباشیم و اگر از این امکانات جدید دنیای امروز بهره می بریم اما در عین حال با بومی سازی فناوری، تمهیدات لازم، و برنامه ریزی، خسارت ها را کاهش دهیم و از مزیت های آن استفاده کنیم و در برابر خسارات آن چشم و گوش بسته نباشیم.
در این زمینه نباید تنها نگاه سیاسی داشته باشیم و مثلا عملکرد دستگاه قضا و سخنان آقای محسنی اژه ای را از نگاه سیاسی ارزیابی کنید و با فیلتر و برنامه مقابله با مشکلات فناوری ارتباطات به خاطر مخالفت بادستگاه قضا مخالفت نمایید بلکه باید توجه داشت که در جامعه ما با طیف گسترده جامعه جوان، که با مشکلات مختلف اجتماعی مواجه است نباید نسبت به فناوری بی تفاوت باشید و نام آن را آزادی و دموکراسی بگذارید. بلکه باید توجه داشت که لازم است برای دفاع از جامعه، و جوانان، برنامه ریزی هایی انجام شود.

اما متاسفانه آقای شیرزاد برای انتقاد از عملکرد دستگاه قضا و آقای محسنی اژه ای، طوری به موضوع سایت ها و اینترنت و فناوری پرداخته، که گویا نیازی به کنترل اینترنت نیست!




شیرزاد برخورد قوه قضاییه و رئیس آن و به خصوص آقای اژه ای را سیاسی تلقی کرده  و می گوید یک بخش بسیار کوچکی از قوه قضائیه به جای آن که وقت و انرژی ای روی مسائل قضایی و کوتاه شدن زمان رسیدگی به پرونده ها، دقت در قضاوت و بی طرفی قضات بگذارند، صرف چگونگی برخورد با شبکه وایبر یا واتس اپ می شود؛ مسائلی از این دست که آقای محسنی اژه ای خودش را درگیر آنها کرده...

 اما در این رابطه، آقای شیرزادو منتقدان قوه قضاییه باید توجه داشته باشند که وظایف قوه قضاییه تنها به مسائل پرونده های عادی دادگاه ها محدود نمی شود، بلکه در جایگاه مدعی العموم، و حافظ امنیت و فضای جامعه، باید نسبت به برخی اقدامات و عملکردها نیز حساس باشد و نسبت به بروز بزهکاری و تخلفات و ... پیشگیری کند. زیرا پیشگیری و مقابله با قاچاق، و مسائل منطقه ای و بین المللی و کلان جامعه مانند شبکه های اجتماعی که همه مردم ایران و منطقه با آن مواجه هستند، باعث کاهش بزهکاری ها و مشکلات و تخلفات و ناامنی ها، و... می شود.
مسائلی مانند وایبر، نرخ افزارها و اینترنت و... موضوعاتی است که اگر به آنها توجه نشود بازتاب و آثار مخرب اجتماعی خواهد داشت و می تواند جامعه را با بسیاری از مشکلات، شکایت ها، تخلفات، تعرض به حوزه شخصی و خانواده ها و.... مواجه کند و لذا قوه قضاییه با برنامه های کلان و مدیریت نرم افزارها و شبکه های اجتماعی، از آنها پیشگیری می کند.
لذا با بروز پدیده های اجتماعی و فناوری پیشرفته، نه تنها حضور قوه قضاییه لازم و اثر گذار است بلکه لازم و ضروری است و اگر نسبت به آنها بی تفاوت باشیم باعث بروز مشکلات بسیاری برای جوانان و خانواده ها و فرزندان ما خواهد شد و باعث تهاجم فرهنگی، ابتذال فرهنگ و... می شود.
این موضوع،  حتی از سوی کسانی که در شبکه های اجتماعی و وایبر و... حضور دارند نیز کاملا احساس می شود و بعد از مدتی، بسیاری احساس می کنند که عده ای باعث ابتذال و انحراف گروه ها می شوند و عملا راه گفت وگوی اثرگذار و ارتباطات مثبت و مفید را می بندند.

 

شیرزاد در بخش دیگری از سخنان خود گفته است:
دستگاه قضائی می گوید اگر  دولت کاری نکند ما وارد می شویم در عمل کاری نمی تواند بکند چون کارهایی که می توانست بکند را کرده. همین الان ما شبانه روز با پدیده پارازیت مواجه هستیم، داریم توی پارازیت زندگی می کنیم، داریم توی فضای سانسور زندگی می کنیم ............ تجربه نشان داده که هر دری بسته شود ده دریچه از جاهای دیگر باز می شود و اینها نمی توانند هر روز یک قفلی روی تکنولوژی بگذارند. ....... واقعیت این است که آنها کار خودشان را می کنند. مردم هم کار خودشان را می کنند. طبیعی است که در این کشمکش گاهی ممکن است آنها دو قدم جلو بیایند گاهی ممکن است جامعه جلو بیاید. الان دولت سیبل حملات قرار گرفته اما مساله آنها اصلاح طلبان و تحول خواهان و دگراندیشان جامعه است که دولت سیاست نرمی با آنها دارد.

این سخنان آقای شیرزاد نشان می دهد که این منتقدان، تنها نگاه سیاسی دارند واقدامات قوه قضاییه  را کاملا سیاسی می دانند، و در مقابل ورود انواع فیلترشکن، نرم افزار و... را نیز یک طرف دیگر بازار سیاست معرفی می کنند. اما باید توجه داشته باشند که سرنوشت جامعه جوان و مردم در تهاجم شدید فرهنگی، و فناوری های جدید چه خواهد شد اگر قرار باشد که اقدام دو طرف را سیاسی ارزیابی کنید و تلاش دولت برای ایجاد آرامش را نیز سیاسی تلقی کنید، در نتیجه باید به این سوال پاسخ داد که چگونه باید به انحرافات اخلاقی و مشکلات اجتماعی برخورد کرد؟
موضوع تنها خبر های سیاسی واجتماعی نیست، ودرکناراطلاع رسانی و عملکرد دو طرف برای فیلتر کردن سایت ها و فناوری ها از یک سو و فیلتر شکن و نرم افزارهای جدید از سوی دیگر، عده ای برای انحراف جامعه وایجاد جو ناامیدی در جوانان تلاش می کنند تا جامعه را دچار تنش و التهاب کنند.
لذا گروه های سیاسی منتقد که مدعی منافع ملی و مردم هستند به جای ایراد گرفتن از روند فیلتر و پارازیت، بهتر است با ایجاد همدلی و آرامش در سه قوه و گروه های سیاسی و مردم و... به فکر آینده جوانان این سرزمین باشند تا جامعه با ارامش و اخلاق گرا باشد.
این گروه های سیاسی، به خاطر آن که اخبار سیاسی خود را منتشر کنند از ایجاد فیلتر شکن و نرم افزار جدید و ده ها شبکه ماهواره ای مبتذل که خانواده ها و رشد جوانان را هدف گرفته است استقبال می کنند و آن را مفید ارزیابی می کنند در حالی که جامعه زمانی به رشد و توسعه می رسد که اخلاق گرا باشد و مانع ابتذال شود.
 
جالب این است که روز آن لاین تصور می کند که دولت در این زمینه و در مورد مسائل داخلی، منفعل عمل می کند و در برابر اقدامات دستگاه قضایی بی تفاوت است و اولویت خود را سیاست خارجی قرار داده است. اما باید توجه داشت که دولت نیز نگران آثار سیاسی دیدن این مسائل است زیرا سیاسی دیدن موضوع مانع از اقدامات و برنامه های مناسب برای جلوگیری از انحرافات اخلاقی و... است و نمی توان تنها به بهانه انتشار اخبار سیاسی، با فیلتر کردن و پارازیت ماهواره و... مخالفت کرد و باید توجه داشت که خطر اصلی، تهاجم فرهنگی به جامعه ایران است.
از سوی دیگر، تحول خواهان و اصلاح طلبان که از طرح برخی وعده های انتخاباتی و مطالبات خود از سوی دولت روحانی ناامید شده اند، به دنبال راه چاره هستند تا مثلا مسائلی مانند سال 88 را مطرح نمایند اما چون از سوی دولت علامتی نمی بینند، در نتیجه از طریق نهادهای مدنی و شبکه های اجتماعی سعی دارند که آنها را مطرح نمایند.
شیرزاد در این زمینه می گوید: با توجه به تجربه ای که ما از دولت آقای خاتمی داریم در بعضی جاها دولت اگر درگیر نشود بهتر است. اگر درگیر شود باز ممکن است فضاسازی بکنند، اعمال تخریبی به کار ببرند و جامعه را دلسرد بکنند. اگر فرض بگیریم آقای روحانی بیاید در چنین مسائلی مثل حقوق بشر و پیامدهای جریان ۸۸ وارد شود اولا ممکن است اظهارنظرهایی این وسط انجام شود که خوشایند جامعه هم نباشد چون در هر حال مواضع آقای روحانی یک مقدار با اصلاح طلبان متفاوت بوده، ثانیا چیزی عوض نخواهد شد. برای همین ترجیح این است که دولت در حوزه هایی که می تواند کار کند و نتیجه بگیرد با تمام قوا وارد شود، اما در حوزه هایی که امکان شکست وجود دارد و امکان تهاجم طرف مقابل بیشتر است، دست به عصا پیش برود. اما این به معنای رفتار منفعلانه نیست. تعبیر من این است که بهتر است دولت در مواردی که ممکن است باعث تحکیم مواضع طرف مقابل شود، درگیر نشود.
ترجیح می دهم خود ما درگیر شویم، یعنی جامعه مدنی ومجموعه روشنفکران درگیر شوند. ما وقتی دریک کاری درگیر می شویم، آمادگی پرداخت هزینه اش را هم داریم به طور نسبی ولی اگر دولت را درگیر مساله ای بکنیم که نهایتا نکته قوت اش نیست و دولت نمی تواند مفتخرانه و موفق از آن بیرون بیاید شاید این کار را نکنیم بهتر است. من واقعا ارجاع می دهم به تجربه ای که خود ما داشتیم؛ دوره ای که قدرتی دست مان بود. بعضی از دوستان رادیکال تر جوان و دانشجو واقعا ما را درگیر می کردند در مسائلی که نمی توانستیم کاری بکنیم. من از آن تجربه استفاده می کنم و می گویم بهتر است خود ما درگیر شویم و کسانی که کار بهتری می توانند انجام دهند را درگیر نکنیم. موارد زیادی است که دوستان می آمدند در جلسات در مجلس فشار می آوردند و ما درگیر می شدیم. افتخار هم می کنم که درگیر شدیم اما فکر می کنم شاید می شد کارهایی کرد که نیازی به آن درگیری ها هم نباشد. واقعا بسیاری از مسائل بود که اگر ما درگیر تنش با بخش هایی از حاکمیت نمی شدیم بهتر می توانستیم پیش ببریم. اگر ما فردا بتوانیم کرسی هایی را در مجلس بگیریم هرگز نباید انتظار داشته باشیم که نمایندگان مجلس دهم مثل نماینده های مجلس ششم موضع بگیرند، فضاشکنی بکنند و.. شاید آنها بتوانند کارهایی بکنند که برای فردای مملکت هم بهتر است.

این نکات نشان می دهد که بخشی از نیروهای تحول خواه واصلاح طلب نیز با تجربه تلخ رفتارهای افراطی در گذشته دریافته اند که راهکار کاهش مشکلات، سیاسی دیدن موضوعات و طرح مطالبات به هر شکل و در هر مکانی نیست و باید با پیشگیری از برخی مسائل، از مشکلات بزرگتر جلوگیری کرد و فضای همدلی و آرامش بین قوای سه گانه و گروه های سیاسی را حفظ کرد تا نتایج بهتری نصیب جامعه شود