در مراسم نمایش فیلم شهیدثالث چه گذشت؟

نظام الدین کیایی صدابردار پیشکسوت سینمای ایران در این مراسم گفت: زنده یاد سهراب شهید ثالث تنها شخصیتی بود که لیاقت فیلمسازی در آن زمان را داشت و کاش زنده بود و امروز می دید که از سینمایی که او پایه ریزی کرده بود چه سینماگرانی بیرون آمدند؛ سینماگرانی که شاید امروز هم تحت تاثیر سینمای زنده یاد شهید ثالث باشند.

وی ادامه داد: زنده یاد شهیدثالث زمانی که فیلمسازی کرد سینمای ایران در شرایطی قرار داشت که انتظار نمی رفت سینماگری مانند او دست به تولید فیلم بزند.

به گفته این صدابردار سینمای ایران، زمانی که سهراب شهیدثالث شروع به فیلمسازی کرد کسی شبیه به او در سینمای ایران پیدا نمی‌شد. 

کیایی با ذکر خاطره ای عنوان کرد: حتی زمانی که ما در دبیرستان بودیم با اینکه دانش‌آموزان همیشه شباهت‌های یکسانی داشتند اما سهراب متفاوت بود و همیشه تمیز و ساکت حضور داشت.

صدابر دار فیلم «اشباح» ساخته داریوش مهرجویی خاطرنشان کرد: روزی در خانه سهراب نشسته بودم به او گفتم که یک فیلم بساز که آلن دلون در آن بازی کند. آن روزها شرایطی فراهم بود که آلن دلون مدتی فقط فیلم‌های هنری بازی می‌کرد و به خاطر حضورم در تلویزیون آلمان و ارتباطاتی که داشتم ایده را به دفتر دلون رساندم اما در نهایت سهراب با آلن دلون کار نکرد زیرا فکر می‌‌کرد محو می‌شود و دیگر سهراب شهید ثالث نیست چون کم کم به شهرت نزدیک می‌شود.

کیایی با اشاره به اینکه سینمای زنده یاد سهراب شهیدثالث سینمایی سیاه و سفید است، ادامه داد: او آدمی بود که همه دنیا را سیاه و سفید می دید. در واقع او بخشی از دنیا را سیاه و بخش دیگر را سفید می دید. این نگاه با نگاه مردم در آن زمان هماهنگ نبود و می توان بین نگاه او و مردم تضاد دید. در واقع بخشی را که مردم سفید می دیدند او سیاه می دید و بخشی را که سیاه می دیدند زنده یاد شهیدثالث سفید می دید. سیاه و سفید دیدن نشات گرفته از صفات زنده یاد شهید ثالث بود.

صدابردار فیلم «دونده» ساخته امیر نادری همچنین با اشاره به اینکه زنده یاد سهراب شهید ثالث در اوج هم تنها بود، گفت: زنده یاد شهید ثالث این شرایط را داشت که نه تنها در سینمای ایران بلکه در سینمای جهان هم به اوج فیلمسازی برسد اما او به دلیل تنهایی درونش رسیدن به چنین جایگاهی را نخواست.

وی با اشاره به اینکه زنده یاد شهید ثالث فیلم «آیا...؟» را در پاسخ به پرسش های ذهن خود ساخته بود، توضیح داد: سهراب خیلی زود به اوج رسید و فیلم «طبیعت بی جان» را ساخت، فیلمی که در آن جان طبیعت دیده می شود. زنده یاد سهراب شهید ثالث یک فیلمساز اجتماعی بود نه یک فیلمساز سیاسی همانطور که جعفر پناهی هم یک فیلمساز اجتماعی است نه یک فیلمساز سیاسی.

کیایی در پایان صحبت هایش تاکید کرد: سهراب شهیدثالث فیلمساز منحصر به فردی بود و به همین دلیل است که پس از 14 سال که از فوتش گذشته همچنان انقدر طرفدار دارد و با اینکه 40 سال از آخرین فیلمش گذشته است ولی خیلی ها آثار او را می شناسند و امروز برای وی گرد هم آمده اند.

در ادامه مراسم نقی معصومی فیلمبردار فیلم سینمیایی «یک اتفاق ساده» به صحنه آمد و گفت: من نمی توانم خیلی صحبت کنم اما نقل قولی را از امید روحانی برای شما می گویم. روحانی زمانی که فیلم را برای اولین بار در بندر ترکمن دید، گفت این بهترین فیلم رنگی است که من تا به امروز دیده ام. اینکه چرا روحانی یک فیلم سیاه و سفید را بهترین فیلم رنگی دانسته است باید از خودش بپرسید.

وی با اشاره به پروسه ساخت فیلم «یک اتفاق ساده» ادامه داد: در وزارت فرهنگ و هنر آن دوران فیلمبردارهای فیلم های مستند حق داشتند سه برابر فیلمبرداران فیلمهای معمولی نگاتیو مصرف کنند که البته این بیشتر از 30 دقیقه نمی شد. سهراب از من خواست که 30 دقیقه فیلم بگیرم و گفت که این 30 دقیقه را به 90 دقیقه تبدیل می کنم.

وی در پایان صحبت های خود گفت: من تا به امروز حدود 30 فیلم مستند کار کرده ام که همه آنها موفق بوده است.