کشته شدن عبدالرئوف ریگی توسط گروه های تروریستی رقیب خود در پاکستان نشان می دهد که این گروه ها هر کدام دارای تاریخ مصرف محدودی هستند و پس از آن از سوی حامیان شان نابود خواهند شد.
گروه سیاسی - کشته شدن عبدالرئوف ریگی توسط گروه های تروریستی رقیب خود در پاکستان نشان می دهد که این گروه ها هر کدام دارای تاریخ مصرف محدودی هستند و پس از آن از سوی حامیان شان نابود خواهند شد.
به گزارش بولتن نیوز، تحولات منطقه و جریان ظهور و افول گروه های تروریستی نشان می دهد که حامیان این جریان ها، پس از مدتی که افراد و اعضای آنها مطرح شدند اقدام به نابودی آنها می کنند و از طریق ایجاد انشعاب در داخل گروه ها و یا از طریق حذف سران آن ها، جریان ها و گروه های جدیدی را ایجاد می کنند.
در نتیجه حذف عبدالرئوف ریگی برای آن بود که جریان خشن و تروریست های دو آتشه موردنظر در جیش العدل مطرح شوند و اجازه رشد عبدالرئوف را ندهند.
عبدالرئوف ریگی در کویته پاکستان در منطقهای کشته شده است که به عنوان حیاطخلوت گروهکهای تروریستی شرق کشور مطرح است و این موضوع نشان می دهد که گروه های حامی تروریست، برای آنها مناطقی امن و حیاط خلوت را ایجاد می کنند.
ترور عبدالرئوف ریگی دقیقاً بعد از صدور بیانیه وی علیه صلاحالدین فاروقی و گروهک تروریستی جیش العدل صورت گرفته است. در این بیانیه آمده بود: " مسئولیت و تبعات هرگونه فجایع و احیاناً به وجود آمدن فساد ناشی از جنگ و خونریزی مستقیماً بر عهده شخص صلاحالدین فاروقی است.”
این موضوع آتش خشم فاروقی و جیش العدل را تقویت کرد.
اما جالب این است که نخستین گروهی که به هلاکت رسیدن این شخص را سریعا و به طور رسمی اعلام و در همدردی با وی بیانیه صادر کرد جیش العدل بود.
حذف مخالف همیشه یکی از روشهای عناصر تکفیری بوده است. نمونه فراگیرتر این رویکرد، ترورهای سران جبهه النصره توسط داعش و بالعکس است.
در سوریه و عراق نیز گروه های تکفیری به دنبال حذف یکدیگر هستند و در حالی که آتش جنگ در سوریه بالا گرفته بود، گروه داعش به حذف سران گروه های دیگر رقیب سیاسی پرداخت.
این موضوع نشان می دهد که هدف آنها پیروزی بر دولت سوریه و عراق نبوده است بلکه به دنبال ایجاد اختلاف وکینه و خشونت در منطقه به نام اسلام بوده اند و حتی رفقا و همکاران قبلی خود را ترور می کنند تا قدرت نگیرند و به محض آن که نام کسانی مطرح شود به ترور آنها اقدام می کنند تا نام گروه مافیایی خود را تقویت نمایند.
مافیا همواره در حال تسویه حساب داخلی و دسترسی به منابع مالی و اسلحه و قدرت است.
جالب این است که عده ای در این مسیر، سعی دارند که پای کشورها و دولت های منطقه را نیز به میدان فعالیت های جنگ طلبانه و اختلاف برانگیز و تروریستی خود باز نمایند.
داعش ادعا کرده که دولت های منطقه از جمله ایران در منطقه دخالت کرده است تا از این طریق، مسوولیت بحران آفرینی را به دولت های منطقه نیز انتقال دهند و پای دیگران را نیز به میدان جنگ و اختلاف افکنی باز کنند.
اما مسلم است که گروه های تروریستی وقتی کم می آورند حتی به مردم عادی و همکاران و همفکران و گروه های رقیب سیاسی خود نیز رحم نمی کنند و اگر لازم باشد خودشان را نیز آتش می زنند تا دیگران را نیز به میدان بکشند.
جنگ قدرت و کسب ثروت موجب قتل فرمانده جیش النصر شد
پایگاه خبری رای نیوز با انتشار اخبار پشت پرده از علل ترور «عبدالرئوف ریگی» فرمانده گروهک جیش النصر به وسیله ی گروهک جیش العدل اعلام کرد: جنگ قدرت و تلاش برای جذب ثروت و منابع مالی، اصلی ترین دلیل اختلافات خونین میان این 2 گروهک دهشت افکن (تروریستی) و افراطی است.
پایگاه خبری رای نیوز در گزارشی نوشت: در پی تلاش ریگی برای برقراری ارتباط جدید با برخی کشورهای حامی دهشت افکنی (تروریسم) در منطقه و استفاده از امکانات مالی آن ها برای توسعه شرارت در مناطق شرقی جمهوری اسلامی، گروهک جیش العدل در اقدامی واکنشی با انتشار خبری، خود را طرفدار ایجاد منطقه خودمختار در شرق ایران اعلام کرد.
بر پایه ی این گزارش، با انتشار این خبر به وسیله ی جیش العدل که حرکتی واهی و غیر متناسب با توان آن اما در چارچوب تضعیف جایگاه جیش النصر بود اختلافات ریگی و جیش العدل بالا گرفت و به درگیری مسلحانه میان این دو گروهک و قتل وی در پاکستان منجر شد.
این گزارش به نقل از منابع محلی می افزاید: به هلاکت رسیدن ریگی به وسیله ی جیش العدل اقدامی در مسیر متوقف نمودن بلند پروازی های ریگی و بی توجهی او به سهم خواهی سرکردگان جیش العدل بوده است.
بر اساس گزارش پایگاه خبری رای نیوز « ریگی خواهر زاده خود را که او نیز دیروز (پنجشنبه) از سوی جیش العدل به هلاکت رسید مسوول برقراری ارتباط با عوامل وابسته به سرویس های جاسوسی کشورهای حامی تروریسم نموده بود».
سال گذشته (بهمن ماه 1392 خورشیدی ) و در جریان گروگان گرفته شدن 5 مرزبان ایرانی به وسیله ی جیش العدل برخی رسانه های وابسته به کشورهای حامی گروهک های تروریستی در منطقه تلاش کردند اقدام های دهشت افکنی (تروریستی) آنان را با رنگ و بوی مطالبات قومی و مذهبی توجیه کنند.