وضعیت زندان‌های ایران به کسی ربط ندارد، دقیقا مثل مسائل خیابان فرگوسن

گروه رصد رسانه های ضد انقلاب، همین چند وقت پیش بود که سخنگوی کاخ سفید در توضیح مسائل پیرامون کشته شدن یک نوجوان سیاه‌پوست در خیابان فرگوسن امریکا، بعد از کلی طفره رفتن گفت: ایران حق دخالت در خصوص مسائل خیابان فرگوسن را ندارد، چون این یک مسئله‌ی داخلی‌ست و به هیچ کشوری ربط ندارد.

به گزارش بولتن نیوز، هرچند دولت‌مردان کشور ما هیچ وقت در این مسائل دخالت نکردند اما به نظر می‌رسد سخنگوی کاخ سفید در این مورد استثنااً درست گفته است. چون خیلی مسائل پیش می‌آید که مربوط به امور داخلی یک کشور است و به دیگران ربطی ندارد که خودشان را درگیر آن کرده و بخواهند از آن سوءاستفاده کنند.
دقیقا مثل وضعیت زندان‌های ایران که فقط به خودمان مربوط است و به دیگران ربطی ندارد. چون با توجه به اعتمادی که مردم و نظام به دستگاه قضا دارند نسبت به مجرم بودن یا نبودن کسانی که در حال حاضر در زندان‌های ایران هستند شک و شبهه‌ای ندارند. اگر هم خدای نکرده تخلفی در این فضا صورت پذیرد، نهادهای نظارتی مسئول وجود دارند و به خوبی بلدند که چکار کنند.
اما عجیب اینجاست، آنهایی که ما را مدام به دخالت در امور داخلی سایر کشورها متهم می‌کنند خودشان بیست و چهار ساعته در تلاشند که به نحوی در مسائل مربوط به داخل ایران دخالت کنند. گویا فقط آنها مسائل داخلی دارند و فقط حق بررسی مسائل داخلی با آنهاست و بقیه‌ی کشورها نباید در برابرشان حریم خصوصی داشته باشند.
قضیه از این قرار است که 28 مرداد ماه، سازمان دیده‌بان حقوق بشر در ادامه‌ی گزارش‌های مغرضانه علیه جمهوری اسلامی ایران و تضعیف قوه‌ی قضاییه گزارش جدیدی ارائه کرده و دوباره با یک مشت ادعای بی‌اساس که نمونه‌‌ی بارز دخالت در امور یک کشور است، خبر از وجود ده‌ها زندانی‌ بی‌گناه در زندان کرج داده است:
«دیده‌بان حقوق بشر که مقرش در نیویورک است با بررسی پرونده ۱۸۹ تن که در سه زندان در کرج به سر می‌برند، گزارشی ۵۹ صفحه‌ای تهیه کرده و می‌گوید که ده‌ها نفر دراین شهر به‌ طورغیرقانونی زندانی‌اند. از میان پرونده‌های بررسی شده ۶۳ نفر تنها به دلیل ابراز عقیده یا استفاده از حق تجمع دستگیر و زندانی شده‌اند و در ۳۵ مورد دیگرافراد زندانی به اتهام‌هایی منتسب به تروریسم به مرگ محکوم شده‌اند.
دیده بان حقوق بشر می‌افزاید یکی ازاتهام‌های ده‌ها بهایی که در زندان به سر می‌برند "ترویج فساد روی زمین" است. این نهاد مدافع حقوق بشر می‌افزاید دو کشیش مسیحی، دو نوکیش مسیحی، ۹ خبرنگار و وبلاگ‌نویس و هفت وکیل مدافع حقوق بشر از جمله محمد سیف‌زاده از همکاران شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل، در کرج زندانی‌اند.
منابعی که آشنایی با وضعیت برخی از این زندانیان دارند به دیده بان حقوق بشر گفته‌اند که بسیاری از این افراد به نظر می‌رسد هفته‌ها یا ماه‌ها در مراکز وزارت اطلاعات ایران زندانی بوده و تحت شکنجه یا بدرفتاری قرار گرفته‌اند.»
جالب اینجاست که در این گزارش، علاوه بر اینکه سعی شده تصویری سیاه از نهادهای اطلاعاتی و امنیتی کشور ارائه شود، با گلچین قومیت‌ها و گروه‌های گوناگونی که در کشور وجود دارد، یک یا چند نماینده از هر کدام در این لیست کذایی قرار گرفته تا مثلا بگویند که جمهوری اسلامی علیه همه‌ی اقلیت‌ها و قومیت قرار گرفته است.
راستش را بخواهید، آنقدر این داستان تکراری شده و قبلا از طریق همین رسانه و سایر سایت‌ها و نشریات پیرامون دست‌های پشت پر‌ده‌ی چنین گزارش نویسی‌هایی انجام شده که به نظر می‌رسد بیان آنها تکرار مکررات است. البته فکر می‌کنیم تکلیف آنهایی که این گزارش‌ها را قبول دارند و آنهایی که قبول ندارند نیز معلوم شده است. در نتیجه بهتر است وقعی به این گزارشات ننهیم و مسیر قانونی خود را با استقامت طی کنیم.