صراحت حداکثری «هفت صبح» و انتقاد از هنرمندانی که "ورای انتقادند"

گروه سیاسی، این نخستین باری نیست که می خواهیم در یادداشتی به عملکرد روزنامۀ «هفت صبح» بپردازیم اما شاید به راستی این نخستین باری باشد که قصد داریم در حمایت از این دوستان همکار چیزی بنویسیم.

به گزارش بولتن نیوز، البته این تغییر رویه به هیچ وجه ارتباطی به تغییر رویکرد و منش ما ندارد، بلکه آنچه موجب این مسئله گردید، اقدام اصولی و متفاوت همکاران عزیزمان در «هفت صبح» در انتقاد از برخی از هنرمندان و روشنفکران ظاهراً مخالف با کشتار غزه بود که روز گذشته با قرار دادن عکس 4نفر از این هنرمندان ازجمله اصغرفرهادی و مهناز افشار و بااشاره به کمپینی منفعلی که این دوستان به همراه تعدادی دیگر از هنرمندان در حمایت از مردم عزه به راه انداخته بودند و نیز با اختصاص دادن یکی از تیرهای اصلی خود به این مسئله نوشت: "صراحت حداقل اندازۀ ریحانا" و اضافه کرد: "وقتی در کنش سیاسی به فکر مواجهه با مامور روادید فرودگاه جان اف کندی هستیم".

روزنامه هفت صبح نیز با انتقاد از کمپین فرهادی نوشته که‌ ای کاش دوستان حداقل به اندازه 7 دقیقه صراحت امثال ریحانا را داشتند. هفت صبح در این اشاره خود نوشته است: «گزاره (کشتن همنوعان خود را متوقف کنید) دقیقاً به چه چیزی اشاره دارد؟ اصلاً ارزش این جمله در چیست؟ این کنش سیاسی به چه چیزی اشاره دارد... جهت‌گیری‌اش به کدام سمت است؟ جمله بدی نیست اما آدم دوست دارد که ناخوداگاه در جواب آن بگوید: ‌نه بابا! به هر حال کنش سیاسی آدابی دارد. وقتی حتی اسم غزه هم در شعارهای این کمپین نیامده است و اشاره‌ای هم به اسرائیل نشده است، فایده این شعار چیست؟» به نوشته این روزنامه، آدم ناخودآگاه فکر می‌کند دوستان حتی در انتشار تصاویر اعتراضشان فکر رویارویی با مأمور روادید در فرودگاه جان اف کندی نیویورک را هم در سر داشته‌اند!

این نشریه با اشاره به موضع برخی سینماگران و شبه‌روشنفکران نظیر اصغر فرهادی، مهناز افشار، نسرین ستوده و... که صرفاً در عبارتی خنثی و مبهم نوشته بودند: "کشتن هم‌نوعان را متوقف کنید" یادآور شد این گروه فکر مواجهه با مأمور فرودگاه جان‌اف‌کندی هستند! هفت صبح افزود: بسیاری از کسانی که ۵سال پیش در همین روزها شعار "نه غزه نه لبنان..." سر می‌دادند، بالاخره به این نتیجه رسیدند که سرنوشت ایران - سرنوشت ایران امروز همان ایرانی که تن به سمفونی یکنواخت جهانی‌سازی نمی‌دهد - جدا از سرنوشت سوریه و لبنان و غزه نیست. همان‌هایی که با تفرعن به اتفاقات سوریه می‌نگریستند، حالا با رسیدن موج تهدید داعش به ۱۰۰ کیلومتری مرزهای ایران به تکاپو افتاده‌اند.

این درحالی است که مریلا زارعی بازیگر مطرح سینما و تلویزیون و برندۀ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن جشنوارۀ فجر نیز در گفت‌و‌گو با یکی از روزنامه‌های صبح کشور گفته بود : "این جمله[کشتار همنوعان را متوقف کنید/منسوب به کمپین فرهادی] شامل کشته‌شدگان اتوبوس اسکانیا، حادثه سقوط هواپیمای مالزی و ... هم می‌شود. مطمئنم که واکنش همکارانم از سر خیرخواهی بوده و خیلی هم زیباست. من از همکارانم در این کمپین درخواست می‌کنم که به حرکت مثبت‌شان ادامه بدهند و به‌طور مشخص از جنایاتی که در حق مردم بی‌دفاع غزه شده هم نامی ببرند. وقتی رژیم‌صهیونیستی با شعار «یک تیر، ‌دو نشان» جنایات خود را با افتخار انجام می‌دهد و به زنان حامله هم رحم نمی‌کند، باید مستقیم وارد عمل شد و با صدای بلند به جهانیان گفت که آنها به عمل غیرانسانی دست می‌زنند. بنابراین نگران واکنش‌های جهانی از عملکردمان و از اینکه ممکن است در جشنواره‌های جهانی مورد هجمه قرار‌ گیریم، ‌نباشیم."

البته کمپینی که اصغر فرهادی و تعدادی از رفقایش همچون صابر ابر و مهناز افشار به راه انداخته و با محافظه‌کاری تمام و بی‌اشاره به غزه خواستار توقف کشتار همنوعان بشر شده‌اند، منتقدان دیگری هم داشته است. دو روز قبل مهدی نادری کارگردان «بدرود بغداد» با نگارش یادداشتی کوبنده در «سینما پلاس» این اقدام را نقد کرده بود که چرا هنرمندان پارسی زبان به صراحت نمی‌گویند که با کشتار در کدام منطقه دنیا مشکل دارند.

با این حال آنچه موجب به تحریر درآمدن این نوشتۀ مختصر گردید، تکریم و تقدیر از اقدام شجاعانۀ روزنامۀ «هفت صبح» بود. فراموش نکنیم که دنیای هنر، دنیایی است که امورش بر پایۀ روابط و دوستی های بعضاً سطحی به روی غلتک می افتد و چنان چه می دانیم مثلاً چندان رسم نیست که یک بازیگر مطرح، بیش از حد در رسانه ها به انتقاد از یک همکار بپردازد. البته اگر دوست داشته باشد، امکان حضور در فیلم های همۀ تهیه کنندگان را داشته باشد و در لیست سیاهی یک باند هنری قرار نگیرد.

مسائل و نمونه های بسیاری از این دست را پیش تر دیده و شنیده ایم. تا آنجا که حتی عده ای بزرگترین معضل سینمای ایران را نیز وجود چنین فضای در آن می دانند و معتقدند تاوقتی که عده ای تعارفات و استاد بستن به نام برخی از هنرمندان را منش کاری خود دانسته و بعضاً معتقدند برخی از هنرمندان "ورای نقد" و "بالاتر از انتقادند"، وضع سینما و هنر ما همین هست که هست.

به هر تفسیرروزناۀ «هفت صبح» که مهمترین دلیل موفقیتش به عنوان یک روزنامۀ غیرسیاسی که با پرداختن به مسائل حاشیه ای اعم از هنری، فرهنگی و ... در سال های اخیر موفقیتی چشم گیر به دست آورده، این بار فارغ از مناسبات و تعارفات رایج در عالم کار حرفه ای، با شجاعت به انتقاد تمام قد از چندتن از مهمترین هنرمندان مافیایی عالم رسانه و هنر پرداخت و حرف حق را فدای مناسبات حرفه ای نکرد.

این روزنامه نوشت: از سویی موج تصاویر دردناک و ترسناک از فاجعه غزه بخش‌های متفاوت جامعه ایران را به یک واکنش یکسان واداشت تا روز قدس امسال متفاوت‌ترین راهپیمایی عمر این اتفاق باشد.

هفت صبح در عین حال خاطرنشان کرده است: اما در این میان باید اشاره ای هم به یک کمپین داشته باشیم که در آن برخی از هنرمندان مشهور ایرانی شرکت کرده‌اند با شعار کشتن همنوعان خود را متوقف کنید. که البته دوستان تصاویر خود را با متن انگلیسی این شعار منتشر کرده اند. راستش نمی‌خواهیم کاسه داغ‌تر از آش بشویم و جانماز هم آب نمی‌کشیم. روزنامه سیاسی نیستیم و ادعایی هم در این مورد نداریم.

هفت صبح در پایان یادآور شد: آدم ناخودآگاه فکر می‌کند دوستان حتی در انتشار تصاویر معترضشان فکر رویارویی با مأمور روادید در فرودگاه جان اف‌کندی نیویورک را هم در سر داشته‌اند! برای همین به چنین متن خنثی و بی‌اثری اکتفا کرده‌اندکه اوج بی سلیقگی در یک کنش سیاسی است. اوج احتیاط و ملاحظه‌کاری با حفظ مبانی زیبایی‌شناسانه مورد علاقه دوستان(!) که با یک حرکت سیاسی اصلاً تطابق ندارد. یادم افتاد که ریحانا خواننده نه چندان خوشنام آمریکایی در یک پست توئیتر که البته فقط ۷ دقیقه دوام داشته با کلماتی صریح خواستار آزادی فلسطین شده بود. کاش دوستان حداقل اندازه ۷ دقیقه صراحت امثال ریحانا را داشتند. اگر این جا صراحت نداشته باشند پس کجا خواهند داشت؟

ناگفته نماند که اشارۀ روزنامۀ «هفت صبح» به اقدام عجیب اخیر ریحانا خوانندۀ آمریکایی است که چنانچه اشاره شد، چند روز پیش در توئیتر پستی را به طرفداری از مردم غزه منتشر کرده و در آن نوشته بود «فلسطین را آزاد کنید». اما او بعد از 7 دقیقه این پست را تحت فشار طرفداران اسرائیلی‌اش حذف کرد و جای آن این پست را منتشر کرد «‌بیایید برای صلح و یک پایان سریع درگیری میان اسرائیل و فلسطین دعا کنیم ! آیا امیدی هست؟»


این ها درحالی است، که چنین رویکردی از روزنامۀ «هفت صبح» چندان سابقه ندارد و باید گفت، با این وجود، به راستی جای اقدام این روزنامه، اقدامی است اساسی و انقلابی که نوید تغییراتی در منش و سیاست این نشریه در آینده می دهد. امیدواریم همکاران عزیزمان در «هفت صبح» این رویکرد شجاعانه و مردمی را همیشه این چنین سرلوحۀ فعالیت مطبوعاتی و رسانه ای خود قرار دهند و بدانند حتی اگر به دنبال موفقیت مادی هم باشیم، جز با همراهی با مردم این موفقیت حاصل نخواهد شد.