اسوه حلم است و مدارا و ...

اسوه حلم است و مدارا و ...

در مدح امام حسن مجتبی علیه السلام

آن كه حــريمش حَرَم كبــريا است * خاك درش كعبــه اهـــل وفا است

آن كـه سراپا همه لطف است و مهر * وآن كه دلــش منبـع فيض خدا است

شخــص شـــرف گـــوهر بحر كَرَم * وآن كــه رُخـش آينـه حـق‌نما است

اُسوه حلــم است و مُـدارا و صــبر * مظهر بخشايش و صلح و صــفا است

عيـن كــــمالات و خـــصال نــكو * معـــدن ايثـار و گذشت و حيا است

آنــكه پس از شــاه ولايــت عـــلى* مقصـــد و مقصــود ز دو انـمّا است

آيــهة تطهيـــر و فــمن حاجــك * ســـوره‌اى از منقبتــش هل أتى است

عالـــم تفسيــر و بطـــون كتـــاب * گـــواه آن كـــريمه قــل كفى است

عــارف اســـماء و صـــفات خــدا * وارث عـــلم نبــى مصطــــفى است

واقــف اســرار حـــدوث و قـــدم * ماحــصل خــلقت ارض و سما است

همــچو مسيحــا سُخنش روح بخش * گُمشـدگان را سـوى حق رهنما است

در كــف امــرش همه كون و مكان * تابــع فرمــان جنابــش قضـــا است

ز ابر عطــايش همــگان بهـــره‌مند * غــم زدگـان را كرمش غم زدا است

همــچو نبــى صــاحب صفح جميل * مُلتــزم عهـــد الست و بــــلى است

هر كــه شد از معـــرفتش بى نصیب * هر عمــل آرد هدر است و هبا است

شبــه نبــى شبــل علــى شيــر حـق * زاده نيــك اختــر خيـرالنساء است

مرقــد پاكــش كــه كنـون در بقيع * مُنهـــدم از ظُــلم گروهـى دغا است

مطلــع انـــوار و مطــاف ملـــك * قبــله آمــال همــه اصفيـــــا است

صاحب اين وصف و علامات كيست؟ * كاين همه‌اش قدر و مقام و بهـا است

سبــط مهيـــن حافظ شـــرع مبـين * سيّـد خــوبان حــسن مجــتبى است

گــرچــه بــه تعظيــم مقـام حسين * هر چــه بــگويند بــجا و روا است

ديــن ز فــداكارى او زنــــده است * پيشــرو و سيّــد اهــل ابـــــا است

حلــم حســن نيــز در احيــاى دين * نقــش عظيمش نه كم از كربلا است

موقــف او مــوقف جــانكاه بـــود * صبـــر در آن تلـخ‌تر از هر بلا است

زخــم زبــان، تيـــر ملامت ز خلق * سخت‌تر از تيغ و سنـان عــدى است

ديـــد كــه احوال دگر گونه است * عصر نــه عصر عــلى مــرتضى است

مالــك اشتــر شـد و عمّـــار رفت * ديـــن خــدا مسخــره اشقيــا است

غيـــر تنـــى چنـد ز اصحاب صدق * كــه شيوه‌شان ثبات عهد و وفا است

بقيــه پيمــان شــكن و ديـن فروش * خيانــت و نفاقشـــان برمـــلا است

منحــرف از حـق شده خرد و كلان * قلــوبشان اسيـــر جـاه و هـوا است

حـــيله و جوّسـازى و مكر و فريب * سيــاست زاده‌ي هنـــد دغـــــا است

راه دگـــــر بايــــد و برنامــــه‌اى * دست به پيـــكار زدن نابجـــا است

در آن شرايـــط و چنـــان جوّ حادّ * كه عقــل، مغلوب هوس‌هاى ما است

عــزم رســـل بايد و صبـــر بزرگ * تا بتـــوان كـــرد چنانچه سزا است

گـــروه ظاهــرنـــگر تنـــــــدرو * كـه كارشان زعقل و بينش جدا است

فتنـــه‌گر و كــــج‌نظر و بــــى‌ادب * شعــارشان نعره و بانگ و صدا است

فضـــول و بــى‌مايه و مغرور و دون * كــه هــر چه گويند همه ادعا است

بـــى‌خبـــر از مــآل كـــار امـــام * كه خير دين است و رضاى خدا است

زخـــم زبان‌ها بـــه جنابــش زدند * كه راه تو نيست صواب و خطا است

ليـــك نيفتـــاد به عـــزمش خـلل * مــرد خــدا را به خـــدا اتكا است

آنــكه خــدا را نفروشـــد به خـلق * چه بيمش از سرزنش ماسـوا اســـت

خــلاف آراء عــوام آن كــه كــرد * شجـــاعتش شجـــاعت انبيـــا است

گـــزينش مــــوضع حـــــسّاس او * گـــزينش رنـــج و غـم و ابتلا است

اى مـه بــرج شـــرف و مجــد دين * اى كــه بــه تو عالم امكان بپا است

قــدوه‌ي ابـــرار و جمـــال وجـــود * پـرتوى از نور تو شمس الضحى است

كـــار تـــو و راه تــــو اســلام را * بـــدون شـــك مايه عزّ و بقا است

روى شــما مصحـــف انـــوار حـق * بـــوى شما قوت دل و جان فزا است

در گــه تــوصيف و ثنــــاى شــما * منطـــق و انديشـــه مـا نارسا است

فـــارغم از فكـــر بهشـت و جحيم * تا كـــه مكــانم سر كـوى شما است

اى كــرم و لـــطف و عطايـت عميم * خــاك درت چشــم مرا توتيا است