چرا صادرات بیش از حد مجاز نفت ایران، توافق هسته ای را برهم نمی زند؟

 به گزارش بولتن نیوز به نقل از به نقل از خبرگزاری یادشده، چگونگی پایبندی ایران به شرایط تعیین شده در توافق موقت، برای تصمیم گیری در مورد اینکه آیا گفت و گوها ادامه یابد یا نه و اینکه ایران تا چه حد به یک توافق جامع تر پایبند خواهد بود، مهم است.

رویترز نوشت: در حالی که همه طرف ها می گویند دستیابی به توافق نهایی تا 20 ‍ژوییه دشوار است، منتقدان بر این نکته تاکید می کنند که آیا ایران و مشتریانش به شرایط توافق فعلی پایبند هستند یا خیر؟

در نگاه اول، به نظر می رسد ایران بیش از مقداری که در چارچوب توافق موقت هسته ای که در تاریخ 24 نوامبر 2013 (سوم آذر 92) با قدرت های جهانی امضا کرد نفت صادر می کند، لیکن برغم انتقاداتی که در این زمینه مطرح می شود، مقامات آمریکایی اصرار دارند که تهران دقیقا در داخل محدوه ای که این توافق مشخص کرده، حرکت می کند.

صادرات بیشتر نفت ایران نشان دهنده بهره برداری از روزنه ای است که در قوانین آمریکا ایجاد شده و به مشتریان نفت ایران اجازه می دهد میعانات و نفت بسیار سبک را بدون ترس از تحریم های آمریکا خریداری کنند. همچنین سوریه که مشمول قیود توافق هسته ای ایران نیست نیز می تواند نفت بیشتری از ایران هدیه بگیرد.

قدرت های اصلی و ایران دوشنبه گذشته (19 خرداد) گفت و گوهای هسته ای را در وین از سر گرفتند، گفت و گوهایی که هدف آن رسیدن به توفق جامع برای محدودسازی برنامه هسته ای ایران در قبال لغو تحریم های اقتصادی است که اقتصاد این کشور را ویران کرده است.

براساس برآورد آژانس بین المللی انرژی، ایران از آغاز دوره شش ماهه اجرای توافق موقت هسته ای یعنی 20 ژانویه (30 دی 92) تا 30 آوریل (10 اردیبهشت) به طور متوسط روزانه یک میلیون و 330 هزار بشکه در روز نفت صادر کرده است.

کاخ سفید در نوامبر 2013 (آبان 92) اعلام کرد، توافق ایران با گروه 1+5 ، حداکثر میزان فروش متوسط نفت ایران در طول دوره شش ماهه اجرای این توافق (که 20 ژوییه به پایان می رسد لیکن قابل تمدید است) را تقریبا یک میلیون بشکه در روز تعیین کرده است.