2-موضعگیری دو پهلوی وزیر فرهنگ و ارشاد در خصوص رفتار خارج از عرف لیلا حاتمی، باعث تعجب خیلیها شد. با اینکه تصاویر ماجرا کاملا معلوم بود و بعد از چند روز، شخص لیلا حاتمی با آزادگی تمام به اشتباهش اعتراف کرد، اما وزیر فرهنگی و ارشاد با محکومیت اصل ماجرا، آنرا تصادفی و غیرقابل کنترل خواند.
3-و حالا میبینیم که رئیس جمهور تمام قد ایستاده و در برابر دیدگاههای رهبر انقلاب و علمای جهان تشیع در خصوص وظیفهی حکومت برای نیل مردم به سعادت اخروی، آنرا اضهارنظرهایی از روی بیکاری، توهم و بیسوادی میخواند. زیرا اساسا ایشان چنین نقشی را برای دولت اسلامی قائل نیست.
4-یکی از تکنیکهای مورد استفاده در دنیای سیاست، تغییر جهت دادن ذهن طرف مقابل به موضوعات غیره است تا بتوان با انرژی بیشتری و خصوصا بدون کمترین مزاحم، اهداف اولویتبندی شده را قابل دسترسی کرد. وقتی طرف مقابل شما بداند که اولویتتان چیست، سعی میکند تا نگذارد که شما به آنها برسید. پس لازم است تا حواس او را به مقولهی دیگری جلب کنید تا بتوانید اهدافتان را عملی کنید. آن مقولهی دیگر، گرچه برای شما چندان اهمیت ندارد اما اولا باید وانمود کنید که خیلی برایتان مهم است و ثانیا باید از جنس دغدغههای ردیف اول طرف مقابل باشد.
5-از روز اول معلوم بود که سیاست خارجی، دغدغهی اصلی دولت یازدهم است. به ویژه بر سر موضوع هستهای و تعامل ایران با امریکا. تنها چند مذاکره و بیرون آمدن نتایج آن کافی بود تا منتقدان دولت با تمام قوا به هدف اصلی آن یورش برده و به قول دولتیان، چوب لای چرخ مذاکرات هستهای بگذارند. اما مگر میشود این هدف اصلی را کنار گذاشت؟ پس این همه سرمایهگذاری سیاسی و هزینهای که بابت آن شده چی میشود؟ در شرایطی که دولت، سعادت دنیا و آخرت ایران را به مذاکرات هستهای پیوند داده است، منطقا راهی جز ادامه سرمایهگذاریها ندارد و باید برای این چوبهای لای چرخ فکر دیگری بکند.
6-یک سوال: منتقدان معاهدهی ژنو، چه دغدغههایی دارند؟ جواب: اصلیترین دغدغههای آنها از جنس مقولات فرهنگیست. یک سوال دیگر: با این وجود آیا میتوان در سالی که به نام فرهنگ نامگذاری شده، حساسیت فرهنگی قشر منتقد را با یکسری رفتارهای خط قرمزی برانگیخت تا تمرکز آنها از روی نقد مذاکرات هستهای به نقد فرهنگی دولت تغییر جهت پیدا کند؟ جواب: بله...
7-دولت یازدهم از همان ابتدا نشان داد که یک دولت سیاسیست و خیلی اهل فرهنگ نیست. به نظر میرسد همهی این حاشیهسازیهای اخیر در عرصهی فرهنگ نیز خودخواسته و حساب شده است. اینکه در یک هفته دو نشریهی تابلودار مجوز ادامهی فعالیت میگیرند و اینکه شخص رئیس جمهور تا این حد آشکار اختلاف نظر خود را در یک موضوع پایهای با رهبر انقلاب و علمای شیعه آشکار میکند، نمیتواند چیزهایی باشد که از سر غفلت و سهو صورت پذیرفته باشد.
به نظر میرسد در ایامی که مذاکرات هستهای (به عنوان اصلیترین هدف دولت فعلی) مراحل بسیار حساسی را طی میکند، چنین رفتارهایی برای پرت کردن حواس جامعه خصوصا منتقدان از موضوع هستهای به یک موضوع دیگر است.
8-یک سوال از آنهایی که مذاکرات ایران و 5+1 را رصد میکردند: چه خبر از روند مذاکرات؟ تا الان چه گرفتهایم و چه دادهایم؟ آیا هنوز هم مثل قبل اوضاع را رصد میکنید؟ گویا این روزها باید چشم تیزبینتری در خصوص مذاکرات هستهای داشته باشید. خدای نکرده حواستان پرت نشود.
سیدمجتبی نعیمی
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com