در شهر: میدان تجریش _ متروی تجریش
ایستگاه متروی تجریش یا بازار بی در و پیکر ِ شام؟
ماجرا وقتی غم انگیزتر می شود که متوجه شویم، این تیتر درباره یکی از بهترین ایستگاه های متروست و توصیف کننده حال و روز، چند وقت اخیر این ایستگاه!
گروه اجتماعی: مسافران شمیرانات که هر روز از ایستگاه مترو تجریش استفاده می کنند با گوشت و پوستشان معنای این تیتر را درک می کنند.
به گزارش بولتن نیوز، ماجرا وقتی غم انگیزتر می شود که متوجه شویم، این تیتر درباره یکی از بهترین ایستگاه های متروست و توصیف کننده حال و روز، چند وقت اخیر این ایستگاه!
یادش بخیر همین پارسال بود که وقتی وارد ایستگاه متروی تجریش می شدیم با فضای کاملاً فرهنگی خدماتی روبرو بودیم. نمایشگاه کتاب یک طرف بود و در و دیوارش پُر از آثار هنری. خودمان هم نمی دانیم اما آن روزها حتی پله های برقی های مترو هم میشه سالم بود و هیچ وقت خراب نمی شد. در واقع اگر هم این اتفاق می افتاد یک تیم در حال تعمیراتش بودند و این مشکل به بحرانی در مترو تبدیل نمی شد.
همه چیز خوب بود تا این که دقیقاً از ابتدای اسفندماه ۹۲ کلاً رویه تغییر کرد. هر روز چیزی به ایستگاه اضافه کردند تا اینکه فضای فرهنگی نمایشگاهی تبدیل به مجتمع تجاری شد و پله های برقی که تنها مسیر رفت و آمد به متروی عمیق تجریش بود، شروع به خرابی یکی در میان کردند و دیگر انگار فعالیتی هم برای تعمیرش به انجام نگرفت.
با این همه ماجرایی که باعث تهیه این گزارش بود، اتفاق افتاد: چند وقت پیش وقتی همچون هر روز برای بازگشت از محل کار به خانه، به متروی تجریش رسیدم، در میان ازدحام و شلوغی بیش از همیشه، پیرمردی را دیدم که بالای پله ها دچار عارضه قلبی شده بود و در همان گیرودار وقتی صدای آمبولانس را شنیدم،متوجه شدم مسئله جدی تر از این حرف هاست و از آن جا که سررشته ای در کمک های اولیه و پزشکی نداشتم، مستقیماً به سمت دفتر مدیریت حرکت کردم تا مسئله را پیگیری کنم.
وقتی به دفتر مدیریت رسیدم، برخلاف انتظار با سرکارخانمی به عنوان مدیر ایستگاه روبرو شدم که اتفاقاً این مسئله در همان لحظه موجب خوشحالی ام نیز شد و با آرامشی بیشتر مشکل پیش آمده را با ایشان درمیان گذاشتم و درمورد چرایی این خرابی های پیاپی سوال کردم. اما جواب خانم مدیر اوضاع را از بد هم بدتر کرد. ایشان در جواب فرمودند یک هفته پیش نامه درخواست داده ایم ولی قطعه نیست و وارد کننده پله ها از دادن قطعات و پشتیبانی خدمات سر باز می زند. در ادامه هم رفت سراغ اینکه خبرنگار هستم یا یک شهروند کنجکاو و حرف های حاشیه ای و تا خواستم فرمایشات این مدیر ارشد را ضبط کنم، ممانعت کرد و ... .
چه می شود، گفت؟ هرچه فریاد داریم برسر آمریکا بزنیم؟!!
به گزارش بولتن نیوز، ماجرا وقتی غم انگیزتر می شود که متوجه شویم، این تیتر درباره یکی از بهترین ایستگاه های متروست و توصیف کننده حال و روز، چند وقت اخیر این ایستگاه!
یادش بخیر همین پارسال بود که وقتی وارد ایستگاه متروی تجریش می شدیم با فضای کاملاً فرهنگی خدماتی روبرو بودیم. نمایشگاه کتاب یک طرف بود و در و دیوارش پُر از آثار هنری. خودمان هم نمی دانیم اما آن روزها حتی پله های برقی های مترو هم میشه سالم بود و هیچ وقت خراب نمی شد. در واقع اگر هم این اتفاق می افتاد یک تیم در حال تعمیراتش بودند و این مشکل به بحرانی در مترو تبدیل نمی شد.
همه چیز خوب بود تا این که دقیقاً از ابتدای اسفندماه ۹۲ کلاً رویه تغییر کرد. هر روز چیزی به ایستگاه اضافه کردند تا اینکه فضای فرهنگی نمایشگاهی تبدیل به مجتمع تجاری شد و پله های برقی که تنها مسیر رفت و آمد به متروی عمیق تجریش بود، شروع به خرابی یکی در میان کردند و دیگر انگار فعالیتی هم برای تعمیرش به انجام نگرفت.
با این همه ماجرایی که باعث تهیه این گزارش بود، اتفاق افتاد: چند وقت پیش وقتی همچون هر روز برای بازگشت از محل کار به خانه، به متروی تجریش رسیدم، در میان ازدحام و شلوغی بیش از همیشه، پیرمردی را دیدم که بالای پله ها دچار عارضه قلبی شده بود و در همان گیرودار وقتی صدای آمبولانس را شنیدم،متوجه شدم مسئله جدی تر از این حرف هاست و از آن جا که سررشته ای در کمک های اولیه و پزشکی نداشتم، مستقیماً به سمت دفتر مدیریت حرکت کردم تا مسئله را پیگیری کنم.
وقتی به دفتر مدیریت رسیدم، برخلاف انتظار با سرکارخانمی به عنوان مدیر ایستگاه روبرو شدم که اتفاقاً این مسئله در همان لحظه موجب خوشحالی ام نیز شد و با آرامشی بیشتر مشکل پیش آمده را با ایشان درمیان گذاشتم و درمورد چرایی این خرابی های پیاپی سوال کردم. اما جواب خانم مدیر اوضاع را از بد هم بدتر کرد. ایشان در جواب فرمودند یک هفته پیش نامه درخواست داده ایم ولی قطعه نیست و وارد کننده پله ها از دادن قطعات و پشتیبانی خدمات سر باز می زند. در ادامه هم رفت سراغ اینکه خبرنگار هستم یا یک شهروند کنجکاو و حرف های حاشیه ای و تا خواستم فرمایشات این مدیر ارشد را ضبط کنم، ممانعت کرد و ... .
چه می شود، گفت؟ هرچه فریاد داریم برسر آمریکا بزنیم؟!!
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
به خدا اگر به جای سیاسی کاری هرکی کار خودش را انجام میداد وضع خیلی درست میشد!