«کلاس هنرپیشگی» به روایت صدرعاملی، میرکریمی، حسن فتحی، بنی اعتماد و جعفر پناهی

گروه سینما و تلوزیون، این روزها فیلم سینمایی«کلاس هنرپیشگی» آخرین ساخته علیرضاداوود نژاد در شبکه نمایش خانگی عرضه شده است.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از پارس توریسم در زمان نمایش این فیلم فیلمسازان مطرحی چون رضا میرکریمی ،رخشان بنی اعتماد، جعفر پناهی، حسن فتحی و ... به تمجید از این ساخته داوود نژاد پرداخته بودند.

رخشان بنی‌اعتماد کارگردان مطرح کشورمان در یادداشتی بر آخرین ساخته سینمایی علیرضا داودنژاد، نوشت: بعضی فیلم‌ها را باید دید ولی «کلاس هنرپیشگی» را نمی‌شود ندید. این فیلم تصویر زندگی خصوصی همه ماست با عشق‌ها، رفاقت‌ها، دلخوری‌ها و رنج‌ها و شادی‌هایمان.

«کلاس هنرپیشگی» آخرین فیلم علیرضا داودنژاد تصویر زندگی خصوصی همه ماست با عشق‌ها، رفاقت‌ها، دلخوری‌ها و رنج‌ها و شادی‌هایمان، که با ملاحظه‌کاری‌ها، حتی از بازگویی آن برای خودمان هم پرهیز می‌کنیم و داودنژاد با شهامتی مثال زدنی آنچنان واقعیت و حقیقت و خیال را در رابطه مادر و برادر و خواهر و فرزندان و خویشانش بهم پیوند زده که گویی خود آنها هم زندگی را آنچنان که علیرضا رقم زده تجربه می‌کنند. بعضی فیلم‌ها را باید دید ولی «کلاس هنرپیشگی» را نمی‌شود، ندید. وقتی به تماشای این فیلم می‌نشینیم در آخرین سکانس، دخترجوان رو به ما حرف‌هایی خواهد گفت که شک ندارم هرگز از یاد نخواهیم برد، «کلاس هنرپیشگی» و علیرضا داودنژاد را...

جعفر پناهی کار گردان مطرح سینما در یادداشتی بسیار کوتاه که منتشر کرده بود از علاقه مندان سینما خواسته بود تا به تماشای فیلم کلاس هنرپیشگی علیرضا داوود نژاد بروند. به گزارش پارس توریسم آقای پناهی در یادداشت خود نوشته بود : کلاس هنر پیشگی تجربه ای جسورانه و فیلمی تاثیر گذار از سینمای امروز ایران است.

درزمان اکران این فیلم، رضا ميركريمی كارگردان مطرح سينما در يادداشت كوتاهی كه در اختيار پارس توريسم قرار داد از علاقه مندان سينما خواست تا به تماشای فيلم«كلاس هنرپيشگی» عليرضا داوود ن‍ژاد بروند.

بنابر این گزارش ميركريمی در يادداشت خود كه آن را در اختيار پارس توريسم قرار داد نوشته است: به همه كسانی كه به سينمای ايران علاقه مندند و آن را پی گيری می كنند توصيه می كنم كه كلاس هنر پيشگی را ببينند و از كلاس كارگردانی اش لذت ببرند.

رسول صدرعاملی ديگركارگردان مطرح سينما درمصاحبه ای با ايسنا گفته بود: هرکس سینما را دوست دارد و خود سینما برایش اهمیت دارد، باید فیلم «کلاس هنرپیشگی» را ببیند.

صدرعاملی افزوده بود: «کلاس هنرپیشگی» را فیلمسازی ساخته است که از سال 1350 تا الان، عاشقانه سینما را دوست داشته است.

به گفته صدر عاملی، آن چه در فیلم «کلاس هنرپیشگی» به نمایش درآمده و حرف‌هایی که گفته می‌شود، می‌تواند کمک کند به اینکه مخاطب به درک جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کند، برسد و همچنین آنهایی که علاقه‌مند به سینما و بازیگری هستند به درک خاص‌تری از این مقوله دست پیدا کنند.

حسن فتحی كار گردان مطرح سينما وتلويزيون در يادداشتی كه در روزنامه بهار منتشر كرده به تمجيد از فيلم كلاس هنر پيشگی پرداخته بود.

به گزارش پارس توريسم، داوود ن‍ژاد دريادداشت خود نوشته است :در یکی از شب‌های هفته گذشته به اتفاق پسرم به اکران خصوصی آخرین فیلم علیرضا داوود‌نژاد رفتم. سادگی بیش از حد فضای اکران خصوصی فیلم به خوبی گویای این نکته بود که وقتی سرو سری با رانت‌ها و نهادهای فرهنگی رسمی و نیمه‌رسمی نداشته باشی و در مقام یک فیلمساز مستقل و صرفا با اتکا به توانایی‌های خویش و سرمایه اندکی که با همراهی و همدلی چند همکار و افراد خانواده و فامیل فراهم شده، فیلمت را بسازی، آن وقت نه دیگر از تابلوهای تبلیغاتی رنگ به رنگ در نقاط مختلف شهر برخوردار خواهی بود و نه از حضور بعضی چهره‌های مشهور سینمای ایران در اکران خصوصی فیلمت!

اما برای مرد خوب سینمای مستقل ایران، علیرضا داوود‌نژاد، محرومیت از بسیاری از امتیازات چنین و چنانی، تاوانی است که نه تنها صدمه چندانی به کیفیت آثارش وارد نکرده، بلکه به استقامت و سرسختی مردانه او در این آشفته بازار نامردی‌ها، جلوه‌ای افزون‌تر بخشیده است و عجبا که هراندازه سن و سال داوود‌نژاد بالاتر می‌رود، او تجربه‌گرا‌تر، بی‌پرواتر و جسورتر از پیش به ساختن فیلم‌های خود ادامه می‌دهد.

فیلم «کلاس هنرپیشگی» که با حضور درخور ستایش اعضای خانواده فیلمساز ساخته شده است تجربه نامتعارفی است در زدودن مرز میان دنیای پشت دوربین و روایتی که در مقابل دوربین اتفاق می‌افتد. در این میان نکته‌ای که با استادی تمام در سکانس به سکانس فیلم دیده می‌شود پیوند قابل تامل میان این دو دنیاست. در این ساختار‌شکنی ضد ارسطویی که به سنت فاصله‌گذاری در تئاتر «اپیک» شباهت‌هایی دارد، مخاطب علاوه بر مواجهه با چالش‌های عاطفی شخصیت‌های فیلم در نسبتی تعقلی با یکایک آن‌ها قرار می‌گیرد.

فیلمساز با لحنی کم‌وبیش طنز‌آمیز، تاثیر ویرانگر یک اقتصاد فاسد و دلال‌صفت و بیمار را بر زندگی و احوال روزمره پیر و جوان یک خانواده ایرانی به تصویر می‌کشد.

در فرازی از این فیلم مادر این خانواده، از سنگینی پردلهره و تشویش بار مسئولیتی که نسبت به همه فرزندان خود احساس می‌کند، دچار نوعی فلج روحی و ذهنی می‌شود و ما تماشاگران از این رهگذر به یاد بغض و بهت تاریخی مردمی می‌افتیم که هراز گاهی در مواجهه با مشکلات ومرافعه‌های ریز و درشت فرزندان خود، سکوت غم‌انگیز و تلخی را پیشه می‌کنند؛ سکوتی نه از سر عافیت‌طلبی بلکه ناشی از فرسودگی‌های دیرینه و بسیار. با این حال روایت فیلمساز در پایان، رنگی از مهربانی و امید به خود می‌گیرد و فیلمساز عشقی بی‌دریغ را در هاله‌ای از مشارکت و همدلی سطوح سنی مختلف جامعه، چاره‌ساز مواجهه با کجی‌ها و ناروایی‌های زمانه خویش می‌داند.

سخن آخر این‌که در کارنامه سینمایی داوود نژاد، فیلم کلاس هنرپیشگی در کنار آثار درخشانی چون «نیاز» و «مرهم» موجب شکل‌گیری سه‌گانه‌ای شده است که در زمره آثار فراموش نشدنی سینمای ایران محسوب می‌شود. راقم این سطور امید آن دارد سینمادوستانی که حامیان واقعی سینمای این مرز و بوم هستند فرصت دیدن این فیلم خوب را از دست ندهند.