وزارت امور خارجه چرا توی دهن اشتون نمی زند

گروه سیاسی- مایکل مان، سخنگوی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا روز سه‌شنبه به روزنامه گاردین چاپ بریتانیا گفت کاترین اشتون، گزارش‌های مربوط به زندان اوین را بررسی می‌کند تا به گفته او «ماهیت واقعی» آن مشخص شود.

به گزارش بولتن نیوز، سخنگوی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا همچنین به روزنامه گاردین گفته است که گزارش‌های زیادی در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران به دست خانم اشتون رسیده که نیاز به رسیدگی دارد.

پیش از این هم پس از سفر رسمی کاترین اشتون به ایران و برگزاری دیدارهایی با برخی مجرمان امنیتی در ایران، مسئولان ایرانی لب به اعتراض گشودند و این دیدارها را دزدانه خواندند.

در آن زمان اعتراض گروهی از ایرانیان نسبت به رفتارهای او در ایران منجر به نمایشی از عکس او و صدام در تهران شد و این عکس در خیابان های تهران نصب گردید. در این عکس نیمه دیگر چهره صدام را چهره اشتون کامل می کند و به مناسبت 25 اسفند سالروز بزرگداشت قربانیان سلاح های شیمیایی در ایران نصب شده است. کشورهای اروپایی از حامیان عمده صدام در جنگ با ایران بودند. خانم اشتون در این رابطه چه پاسخی دارد.

متاسفانه اروپاییها برای اینکه ظلمهایی که حکومتها در این کشورها به مردمشان می کنند را مخفی نگاه دارند همواره نیازمند حمله به دیگر کشور ها هستند تا توجه ها را از روی جنایات خود بردارند و به سمت کشورهای دیگر معطوف کنند.

با این بهانه به کشورها حمله می کنند و انها را تحت فشار قرار می دهند و با تههیج مردم و جنگ و خونریزی دست نشانده های خود را برای غارت سرمایه ها و منابع ملی کشورها به قدرت می رسانند. برای آنها کشت و کشتار و جنگ و زندانی سیاسی و غیر سیاسی و اعدام مهم نیست. اینها همان تبار انگلیس هستند که هند را به استعمار کشیدند و سرخپوستان آمریکا را نسل کشی کردند و سرزمینهایشان را غصب کردند. اینها همان آلمانیهایی هستند که جهان را به خاک و خون کشیدند.

آنچه اشتون در رابطه با ایران مطرح می کند فقط برای باج گرفتن است و سفید نشان دادن سیاه کاریهایی که در سیاست خارجیشان در این سالها با ایران کردند. وگرنه چرا به برده داری در بلوک شرق، کشتار اروپا و آمریکا و ارسال تسلیحات برای تروریستهای سوری و حمایت از طالبان و داعش و هزاران جنایت دیگر که در اروپا و آمریکا رخ می دهد نمی پردازند. اشتون صادق نیست و باید با برخوردی قاطع او را سر جایش نشاند.

اینها همانهایی هستند که برنامه های صدا و سیمای ایران را بر روی ماهواره های خود قطع می کنند و آن را مبازره با تروریسم می دانند ولی ارسال پارازیت بر روی سیگنالهای ماهواره هایشان که برنامه های غیر فرهنگی در ایران پخش می کند ضد حقوق بشری می دانند.

اشتون از جنس همانهایی است که یک روز بمب شیمیایی و اسلحه در اختیار صدام قراردادند تا ایران را بمباران کند و این کار را دفاع از حقوق بشر دانستند و روز بعد به صدام حمله کردند چون بمبهای شیمیایی را که اروپا و آمریکا در اختیار او قرار داده بودند را در اختیار داشت.

اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه ای است که بسیاری از کشورهای عضو آن هنوز به استثمار کشورهای فقیر و جهان سومی می پردازند و هنوز استعمار کشورها را در سر لوحه کارهای خود دارند. اینها حتی اجازه نجات مهاجرینی که با قایق و کشتی به مرزهای آنها نزدیک شده اند و طلب کمک می کنند را هم نمی دهند و اگر کودک پناه جویی در حال غرق شدن باشد و گشت ساحلی ببیند اجازه نجات او را ندارد.

اشتون و امثال او در توحشی زندگی می کنند که برای تسکین خود واقع نیاز دارند که به دیگران تهمت حقوق بشری بزنند و برای رعایت نکردن حقوق بشر دیگران را زیر سوال ببرند.

اشتون در حال سو استفاده از مقام خود به عنوان رئیس گروه مذاکره کننده هسته ای با ایران است. گویا او فکر می کند چون در مذاکرات هسته ای دخل و تصرفی دارد می تواند هر کاری که خواست بکند و ایران را هر طور که خواست تحت فشار قرار دهد.

اما

گروه پنج به علاوه یک، از پنج عضو دایم شورای امنیت سازمان ملل (آمریکا، روسیه، چین، بریتانیا و فرانسه) و آلمان تشکیل شده‌است. هدف این گروه هماهنگ کردن واکنش جهانی نسبت به برنامه هسته‌ای ایران تا حصول به یک توافق جامع برای کنترل هسته ای ایران برچیده شدن تحریمهایی است که به موجب برنامه صلح آمیز هسته ای ایران علیه ایران وضع شده است.

در واقع کاترین اشتون قرار است فقط و فقط در سمت ریاست مذاکره کنندگان هسته ای با ایران و مشخصا در محدوده موضوع برنامه هسته ای وارد بحث با ایران بشود و مسئولیت وی در این چهار چوب تعریف می شود.

خانم کاترین اشتون و وزارت خارجه ایران بهتر از همه مردم ایران و جهان می دانند که گروه پنج به علاوه یک (G ۵ +۱) میانجیان بین‌المللی حل مسئله هسته‌ای ایران هستند و دستور کار آنها فراتر از آاین نیست.  کار این گروه گرفتن تصمیم در مورد عملکرد هسته‌ای ایران است.

در واقع در کارگروه شش عضو شورای امنیت سازمان ملل با ایران و در مجموعه مذاکراتی که تا کنون انجام شده است و برابر آنچه در مفاد توافق ژنو آمده است به هیچ وجه صحبتی از حقوق بشر و دیگر بازیهای سیاسی از این قبیل به میان نیامده و با توجه به عدم موضوعیت فعالیت گروه 1+5 با مواردی غیر از فعالیتهای هسته ای، تصمیمات این کارگروه فقط در رابطه با موضوع هسته ای ایران نوشته شده و بر اساس ان توافق یا تصمیم گیری می شود.

وزیر امور خارجه ایران و مذاکره کنندگان هسته ای ایران به طور مشخص در مذاکرات تخصصی مربوط به فعالیتهای هسته ای ایران در حال مذاکره با گروه 1+5 هستند و هیچ یک از طرفین اجازه ورود به مسائل غیر تخصصی و بدون موضوعیت با فعالیتهای هسته ای را ندارند.

کاترین اشتنون در سمت ریاست مذاکره کنندگان هسته ای با ایران حق ورود به مسائل حاشیه ای و بازی های رسانه ای در رابطه با زندانیان سیاسی و غیر سیاسی و حقوق بشری در ایران را ندارد.

همانگونه که وزیر امور خارجه و مذاکره کنندگان هسته ای ایران هم نمی توانند موضوعات حقوق بشری مربوط به انگلیس و آمریکا و فرانسه و دیگر کشورهای طرف مذاکره با ایران را به میان کشیده و به عنوان گرو کشی و وقت کشی در مذاکرات تخصصی هسته ای مورد استفاده قرار دهند.

همانطور که موضوعاتی مانند زندان گوانتانامو، کمک به تروریستها در سوریه، جنایت در عراق، کمک به صدام حسین برای پرتاب موشک بر سر ایرانیان، خسارتهای اجتماعی که تحریمهای امریکا و اروپا بر ایران وارد کرده و مسئولیت مستقیم آنها با آمریکاییها و انگلیس است، کشتار مردم در فلسطین توسط رپیم صهیونیستی، شنود مکالمات روسای جمهور و نمایندگان مجالس کشورها توسط انگلیس و آمریکا، تجاوز و فروش دختران و کودکان در انگلیس و برخی دیگر از کشورهای اروپایی و آمریکایی و دیگر موارد حقوق بشری که در بین کشورهای گروه 1+5 به چشم می خورد و هر روز تصاویر آن را می بینیم، نیز چیزهایی نیستند که وزیر امور خارجه ایران و مذاکره کنندگان هسته ای ایران بتوانند یا بخواهند در برنامه مذاکرات هسته ای با خانم اشتون قرار بدهند.

همانطور که قبل از این هم گفتیم ، هدف گروه پنج به علاوه یک هماهنگ کردن واکنش جهانی نسبت به برنامه هسته‌ای ایران تا حصول به یک توافق جامع برای کنترل هسته ای ایران و برچیده شدن تحریمهایی است که به موجب برنامه صلح آمیز هسته ای ایران علیه ایران وضع شده است.

کاترین اشتون قرار است فقط و فقط در سمت ریاست مذاکره کنندگان هسته ای با ایران و مشخصا در محدوده موضوع برنامه هسته ای وارد بحث با ایران بشود و مسئولیت وی در این چهار چوب تعریف می شود. او حق ندارد برای وارد کردن فشار بیشتر به ایران وارد موضوعاتی شود که به هیچ وجه در چهارچوب کاری که برای او در راس هیات مذاکره کننده هسته ای با ایران تعریف شده است عمل کند.