سینمایی که به جای موزه، فلافلی شد(+عکس)

گروه فرهنگ و هنر، سریال تغییر کاربری، فروش، آتش سوزی و ازبین رفتن سینماهای کشورمان شاید از بلندترین سریال های صداوسیما هم پرآب و تاب تر و ادامه تر باشد.

به گزارش بولتن نیوز، پس از ماجرای آتش سوزی سینماجمهوری و درنهایت فروش آن به یک شخصیت حقیقی و تعطیلی سینما قدس پس از  46 سال نمایش فیلم های مختلف و پذیرایی از عاشقان سینما و چندین و چندمورد دیگر، حال این تصاویر اسف بار از سینما ایران خیابان لاله زار، خون به دل عاشقان سینما می کند.

این درحالی است که چندی پیش روند آوینی فیلم در یادداشتی به از بین رفتن و تغییرکاربری های نابه جای سالن های سینمای کشور در شهرستان ها پرداخت و نوشت: از بین رفتن سالن های سینمایی و کسادی گیشه ها قبل از تهران، شهرستان ها را مورد هجوم قرار داده است.

با توجه به بیشتر بودن تعداد سالن های شهرستان امار فروش آنها هنوز به آمار تهران نرسیده است.اتفاقی غم انگیزی که در چند سال اخیر سرعت گرفته است و سالن هایی که در سکوت مسئولین تغییر کاربری داده اند.سینما رفتن و تماشای فیلم در سینما روزی جز جدا نشدنی برنامه خانوادگی مردم بود. با تغییر ذائقه فیلمساز و هم جهت نبودن آثار با عقاید عام جامعه فاصله ای بین سینما و مردم رخنه کرد. این نفوذ هرسال بیشتر و بیشتر شده و ترجیح مردم به سینما رفتن کاملا از بین رفته است.

در واقع زنگ خطری که نسبت به وضعیت نامطلوب سینماهای تهران به صدا درآمده در شهرستان‌ها با صدایی به‌مراتب بلندتر عمق فاجعه را هشدار داده، ولی کمتر گوش شنوایی یافته است.

این وضعیت هنگامی بیش از این به فاجعه شبیه می شود که بنابرآماری که در یکی از برنامه های تلوزیونی هفت در سال گذشته اعلام شد، تعداد سالن های سینمای کشور از 700سالن سینما در سال 57 (برای 35 میلیونی ایرانی) به حدود 350 سالن سینما در سال 91 (برای 75میلیون ایرانی) کاهش یافته که تقریباً می توان چیزی در حدود یک چهارم یا 25% کاهش در 35 سال را تخمین زد. این درحالی است که علی الاصول این میزان با توجه به رشد جمعیت و پیشرفت های عمومی زندگی شهری در این سال ها، حداقل 4 برابر می شد.

به هرتفسیر آن چه در ادامه می بینید، تصاویری ناراحت کننده است از وضعیت سینما ایران خیابان لاله زار تهران که به جای آن که با حفظ وضعیت قدیمی اش به نمایش فیلم، به موزه ای برای عاشقان سینما تبدیل شود، تبدیل به فلافل فروشی برای عاشقان فلافل(!) و رفع گرسنگی اقشار کم درآمد شده است.

مکانی که می توانست با نمایش فیلم هایی خاص و قدیمی، مکانی باشد برای علاقمند سینمای ایران و به محفلی فرهنگی تبدیل شود و نیز موزه ای باشد برای زنده نگه داشتن یاد و خاطرۀ سینمادوستان خیابان لاله زار سابق(لاله زار نوی کنونی)، امروز حتی رستورانی خانوادگی و حداقلی هم نیست!