معلوم نیست چرا با وجود تاکید صریح مقام معظم رهبری مبنی بر اینکه اگر کسی تصور کند که رهبری برخلاف آنچه به عنوان نظر رسمی مطرح می شود، نظری دارد که در خفا به بعضی خواص منتقل می کند، تصور خطایی کرده و اگر چنین نسبتی به ایشان داده شود، در حکم ارتکاب گناه کبیره است، باز هم عده ای بر ارتکاب این گناه کبیره اصرار دارند.
گروه سیاسی - سخنرانی های مقام معظم رهبری در آغازین روز هر سال، پس از پیام های نوروزی و اعلام سیاست ها، اهداف و شعار محوری آن سال، به مثابه تعیین خط مشی و چراغ راه یکساله کشور است.
به گزارش
بولتن نیوز، سخنان امسال رهبری معظم انقلاب اسلامی یک جهت گیری معنادار و اندکی متفاوت با سال های قبل داشت.
سیاست خارجی در نظام جمهوری اسلامی ایران همواره وزنی قابل توجه در عرصه تعیین رویکردها و تنظیم سیاست ها داشته است و حضرت آیت الله خامنه ای نیز همه ساله سخنان مهمی در این باره بیان می کردند.
در سخنرانی امسال اما پرداخت و توجه ایشان به سیاست خارجی از منظر و زاویه ای دیگر بود.
سخنان امسال مقام معظم رهبری که شاید بتوان آن را تعیین مسیری برای سیاسیون و فعالان سیاسی و رسانه ای کشور ارزیابی کرد، بر لزوم قوی کردن اقتصاد کشور، البته با لحاظ همه لوازم آن تاکید داشت.
حضرت آیت الله خامنه ای با بیان اینکه حرف من ــ آنچه که امروز میخواهم عرض کنم بهطور خلاصه و در یک جمله ــ عبارت است از اینکه ملّت ایران باید خود را قوی کند؛ این حرف من است، فرمودند: حرف، دربارهی اقتدار ملّی است. من عرض میکنم به ملّت عزیزمان که اگر ملّتی قوی نباشد و ضعیف باشد، زور خواهد شنفت، به او زور میگویند؛ اگر ملّتی قوی نباشد، باجگیران عالَم از او باج میگیرند، از او باج میخواهند؛ اگر بتوانند به او اهانت میکنند؛ اگر بتوانند زیر پا او را لگد میکنند. طبیعت دنیایی که با افکار مادّی اداره میشود، همین است. ... اگر یک ملّتی به خود نیاید، خود را قوی نکند، دیگران به او زور میگویند.
ایشان در ادامه تاکید کردند: بعضی ملّتها هستند که تا قوی شدن، فاصلهی زیادی دارند؛ امیدی وجود ندارد که بخواهند در خود آن نیرویی را که بتوانند مقابله کنند با زورگویان و گردنکلفتهای عالم، ایجاد کنند؛ امّا ملّت ما اینجور نیست؛ ما اوّلاً استعداد قوی شدن، زیاد داریم؛ امکانات و ظرفیّتها هم زیاد داریم؛ ملّت ما به سمت اقتدار ملّی هم راه افتاده است و راه زیادی پیموده است؛ من بر این اساس نقشهی کلّی سال ۹۳ را در این دو عنصر میبینم که در پیام اوّل سال عرض کردم: اقتصاد و فرهنگ با عزم ملّی و با مدیریّت جهادی. قوی شدن یک ملّت فقط به این نیست که تسلیحات جنگی پیشرفتهای داشته باشد؛ البتّه تسلیحات هم لازم است، امّا فقط با تسلیحات هیچ ملّتی قوی نمیشود.
تاکید مقام معظم رهبری بر لزوم قوی شدن از داخل و توضیح اینکه «اقتصاد مقاومتی یعنی آن اقتصادی که مقاوم است؛ با تحریکات جهانی، با تکانههای جهانی، با سیاستهای آمریکا و غیر آمریکا زیرورو نمیشود»، وقتی در شرایط حال حاضر کشور تحلیل شود، معنای دقیق تری می یابد.
یکی از مهم ترین رخدادهای جاری کشور مذاکرات هسته ای با کشورهای گروه 1+5 در ادامه مدیریت چالش های خارجی نظام جمهوری اسلامی ایران در عرصه منطقه ای و بین المللی است که در سخنان اول فروردین رهبری معظم انقلاب اسلامی هیچ اشاره مستقیمی به آن نشد.
البته تاکید این قلم بر آن است که مقام معظم رهبری به روشنی در تشریح چگونگی مواجه با مهم ترین چالش بین المللی نظام جمهوری اسلامی سخن گفته اند؛ ایشان قوی ساختن کشور را به نحوی که با تکانه های جهانی و با سیاست های آمریکا و غیر آمریکا زیر و رو نشده و حتی تحت تاثیر جدی نیز قرار نگیرد، رویکرد صحیح مقابله با تهدیدات و چالش های خارجی نظام عنوان نموده اند.
نکته مهم دیگر این است که رهبری معظم انقلاب اسلامی هیچ اشاره مستقیمی به مذاکرات هسته ای کشور نداشته اند، الا اینکه غیر مستقیم به ناتوانی آمریکا از دستیابی به اهدافش در جهان گفته اند یا به مسئولان گوشزد نموده اند که نباید چشم شان به دست دشمن باشد. بر این اساس می توان این گونه مواجهه با مذاکرات هسته ای را که البته پیش تر بر عدم خوش بینی ساده انگارانه بر آن تاکید شده است، به مثابه معیاری برای همه مسئولان و مقامات کشوری و لشکری به حساب آورد که در نحوه موضع گیری و تحلیل عملکرد دولت در مذاکرات هسته ای چگونه باید عمل کرد.
به تعبیر دیگر مقام معظم رهبری در ادامه و در راستای تداوم سیاست مدبرانه و حکیمانه حمایت از بچه های انقلاب در عرصه پیچیده مذاکرات هسته ای در عین اعلام هوشیاری در برابر افعی های مار خورده غربی، یکبار دیگر صریح تر از هر بار دیگر و عملا اعلام نمودند که باید ضمن حفظ هوشیاری و تقید به رعایت عهد و پیمان، تا زمان رسیدن به نتیجه از تضعیف دولت و تیم مذاکره کننده هسته ای در برابر دشمن پرهیز کرد.
حضرت آیت الله خامنه ای در دیدار با دانشجویان در 31 مرداد 1389 می فرمایند: يك سؤالى هم در خلال صحبت بود، من اين را گاهى بيرون هم شنفتهام. ميگويند آيا ما هم بايد مثل رهبرى موضع بگيريم يا نه؟ خوب، رهبرى يك تكليفى دارد، ما يك تكليف ديگر داريم. ببينيد، نبادا كسى تصور كند كه رهبرى يك نظرى دارد كه برخلاف آنچه كه به عنوان نظر رسمى مطرح ميشود، در خفا به بعضى از خواص و خلّصين، آن نظر را منتقل ميكند كه اجراء كنند؛ مطلقاً چنين چيزى نيست. اگر كسى چنين تصور كند، تصور خطائى است؛ اگر نسبت بدهد، گناه كبيرهاى انجام داده. نظرات و مواضع رهبرى همينى است كه صريحاً اعلام ميشود؛ همينى است كه من صريحاً اعلام ميكنم. چند سال قبل كه يك قتلى اتفاق افتاده بود و دشمنان جنجال كردند، تبليغات كردند و گفتند اينها فتوا داشتند، دستور داشتند، و ميخواستند يك جورى پاى رهبرى را ميان بكشند، توى نماز جمعه گفتم: اگر من يك وقتى اعتقاد پيدا كنم كه يك نفرى واجبالقتل است، اين را توى نماز جمعه علنى خواهم گفت. نه جايز است، نه شايسته است كه مواضع ديگرى غير از آنچه كه رهبرى به صورت علنى و صريح به عنوان مواضع خودش اعلام ميكند، وجود داشته باشد؛ نه، همينى است كه دارم ميگويم.
معلوم نیست چرا با وجود تاکید صریح مقام معظم رهبری مبنی بر اینکه اگر کسی تصور کند که رهبری برخلاف آنچه به عنوان نظر رسمی مطرح می شود، نظری دارد که در خفا به بعضی خواص منتقل می کند، تصور خطایی کرده و اگر چنین نسبتی به ایشان داده شود، در حکم ارتکاب گناه کبیره است، باز هم عده ای بر ارتکاب این گناه کبیره اصرار داشته و مدعی هستند که از نظرات غیرعلنی معظم له مطلعند. وقتی مقام معظم رهبری از صدور جواز واجب القتل بودن فرد یا افرادی در نماز جمعه، در صورت رسیدن به چنین اعتقادی می گویند، چگونه افرادی در جامعه می توانند به خود اجازه دهند که ایشان را متهم به ملاحظه کاری در برابر حقوق و عزت و کرامت ملت می کنند؟!
چندی قبل فایلی صوتی از یکی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی که اتفاقا در کسوت روحانیت نیز هستند و باز هم اتفاقا در حضور جمع زیادی از علما و از جمله برخی علمای عالی مقام و مشهور، سخن گفته بود، منتشر شد که ایشان صراحتا چندین بار تاکید می کند که مقام معظم رهبری درباره مذاکرات هسته ای غیر از آنچه علنا اعلام می شود نظر دیگری دارند که ایشان مجبور هستند این نظر را علنی اعلام کنند!! یا اخیرا جمعی از علما و طلاب حوزه های علمیه نامه ای با مضمون نگرانی هایشان درباره مذاکرات هسته ای جاری به مقام معظم رهبری نوشته اند و یا بیشمار سیاسیونی و نمایندگان مجلسی که مدعی هستند از پشت پرده ماجرای مذاکرات هسته ای مطلعند و اتفاقا نظر مگوی رهبری معظم انقلاب اسلامی را نیز می دانند و موظفند که آن را علیه دولت اعلام کنند؛ آیا این بزرگواران که مدعی هستند باید از رهبری حمایت کنند، نمی دانند که حمایت از رهبری در اطاعت عملی از ایشان مستتر است؟
خوب است همه از رهبر معظم انقلاب درس بگیریم و حداقل تا رسیدن مذاکرات به مقطع نتیجه گیری به دولت فرصت دهیم؛ باشد تا همانگونه که مقام معظم رهبری فرمودند این روند به هر نتیجه ای که منتج شود، برای ملت ایران خیرات و برکات بیشمار به ارمغان آورد، ان شاالله.
خداوند همه ما را به راه راست هدایت نماید.
اما حیف که کاری جز دعا از دستم بر نمی یاد