دروازه های جدید اقتصادی ترکیه با اقلیم کردستان عراق و جایگاه ایران در کردستان

گروه بین الملل - نیچیروان بارزانی نخست وزیر اقلیم کردستان عراق روز شنبه در صدر هیاتی از جمله آشتی هورامی وزیر منابع طبیعی اقلیم کردستان عراق به شهر وان در جنوب شرقی ترکیه سفر کرد و در آنجا با داود اوغلو وزیر امور خارجه ترکیه دیدار و گفتگو کرد.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از سایت رسمی حمومت اقلیم کردستان، نیچیروان بارزانی در دیدارش با داود اوغلو وزیر امور خارجه ترکیه درباره تحولات کردستان ، عراق و موضوعات منطقه ای بحث و گفتگو خواهند کرد.

در این دیدارها همچنین درباره ضرورت توسعه همکاری های اقتصادی در بین اقلیم کردستان عراق وترکیه گفتگو خواهد شد.

یکی از محورهای مهم این نشستها تبادل نظر درباره گشودن چندین دروازه مرزی دیگر بین ترکیه و اقلیم کردستان به منظور توسعه هر چه بیشتر روابط تجاری و اقتصادی فیمابین خواهد بود.

بر اساس اخبار منتشره نیچیروان بارزانی بعد از دیدار با اوغلو در شهر وان، به آنکارا سفر خواهد کرد و با رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه نیز دیدار خواهد کرد.

در این نشستها نیز توسعه هر چه بیشتر روابط تجاری و بازرگانی در بین اقلیم کردستان و ترکیه ، اوضاع کنونی کردستان و عراق و تحولات منطقه ای مورد بحث و تبادل نظر قرار خواهد گرفت.

اختلافات میان بغداد و اقلیم کردستان

بیش از 3 ماه از بروز اختلافات جدی در میان اقلیم کردستان و دولت مرکزی بغداد بر سر مسائل مهمی همچون تخصیص سهم بودجه اقلیم کردستان از خزانه عراق، صادرات نفت و گاز از مناطق تحت پوشش حکومت اقلیم کردستان و سود حاصل از فروش آن و بحران ندادن حقوق و دستمزد 3 ماهه تعداد زیادی ازکارمندان شاغل دراقلیم کردستان می گذرد.

رایزنی و گفتگوها در بین مسئولین بغداد و اربیل برای حل مشکلات بوجود امده رفته رفته جای خود را به کشمکش و تهدید از سوی هر دو طرف داده است. تا جاییکه مسعود بارزانی رئیس اقلیم کردستان عراق در سخنانی تهدید امیز اظهار کرد اگر بغداد به این روند نامطلوب از سیاستهایش در قبال اقلیم ادامه دهد آنها نیز ناچار به واکنش های تند خواهند شد.

این در حالیست که به تعویق افتادن طولانی مدت حقوق و دستمزد حقوق بگیران در اقلیم کردستان زندگی روزمره اقشار مختلف مردم را نیز دچار بحران کرده است . همین بحرانها نارضایتی مردمی از سیاستهای دولت مرکزی و همچنین از عملکرد رهبران کردی را به همراه داشته است.

گفتنی است که این اختلافات در آستانه انتخابات پارلمانی عراق می باشد که بزودی برگزار می شود.

این اختلافات در حالی تشدید می شود که از سال 2003 و به دنبال سقوط رژیم بعث در عراق کردها و شیعیان در عرصه سیاسی کشورشان در قالب یک ائتلاف وهمپیمان ظاهر شده اند .

همپیمان بودن کرد و شیعه در عراق استراتژیک بوده وبه گذشته های دور بازمیگردد.این دو تاریخ مشترکی از مبارزات بر علیه رژیم بعث دارندو تاکنون نیز این همپیمانی ادامه دارد. جلال طالبانی رئیس جمهور عراق در وصف همپیمانی کرد و شیعی در عراق می گوید این همپیمانی ریشه در فرهنگ مردم عراق دارد.

ادامه اختلافات میان اربیل و بغداد این شائبه را تقویت کرده است که ائتلاف تاریخی کرد و شیعی رو به افول است. بدون شک تیرگی روابط شیعیان و اکراد در عراق خوشایند مخالفین دولت کنونی عراق می باشد. از سویی ائتلاف این دو گروه عمده عراقی از اغاز تا کنون، مورد حمایت جمهوری اسلامی ایران بوده است و گزاف نیست که بگوییم با کمک جمهوری اسلامی ایران این ائتلاف شکل گرفته است و تا کنون ادامه پیدا کرده است.

جمهوری اسلامی ایران از زمان اشغال عراق و نابود کردن زیر ساختهای این کشور توسط امریکا همواره نقش یک کاتالیزور روحی را برای شیعیان و کردها و تا حدودی سنی ها نیز ایفا کرده است.

در سایه کمکهای بی شائبه جمهوری اسلامی ایران کردها در دولت ائتلافی عراق مشارکت کردند و در سایه ائتلاف این دو گروه عمده عراقی یعنی کرد و شیعه ثبات نسبی سیاسی در عراق بوجود امده است.

تیره شدن روابط بین شیعیان و اکراد عراقی نه تنها موجب فعال تر شدن گروه های تروریستی در عراق و منطقه شده است بلکه بطور یقین ادامه این اختلافات ضربه مهلکی بر استقرار ثبات سیاسی در عراق وارد خواهد کرد که بدون شک این اتفاق منافع جمهوری اسلامی ایران را که خواهان ثبات در عراق است رانیز تحت الشعاع قرار خواهد داد.

این در حالیست که طرفهای خارجی بر خلاف جمهوری اسلامی ایران ازسست شدن پایه های ائتلاف شیعی کرد به نفع خود سود خواهند برد و چه بسا که با برداشتن قدمهای نامسئولانه اختلافات میان این دو را بیشتر دامن می زنند.

در چنین شرایطی جمهوری اسلامی ایران می تواند به نقش محوری خود بازگردد و با جایگاهی که در میان گروه های مختلف عراقی بخصوص شیعه و کرد دارد، از شدیدتر شدن هر چه بیشتر اختلافات چلوگیری کند و نقش محوری این دو گروه عمده عراقی را در تشکیل یک دولت مقتدر در عراق را به یاد اورد.چون همانگونه که اشاره شد ادامه این کشمکشها و سست شدن ائتلافات تاریخی بین این دو گروه عمده عراقی پایه های حکومت اینده عراق را تضعیف میکند.

بدون شک پیروز چنین میدانی ملت ودولت نوپای عراق نمی باشند بلکه تنها پیروز میدان این جدلها طرفهای خارجی و کشورهایی هستند که به جز منافع و تطامع اقتصادی خویش در عراق و در اقلیم کردستان به چیز دیگری فکر نمی کنند.