کابینه هشتم حکومت اقلیم و بخشش رهبران کرد عراقی

گروه بین الملل- تا چند روز دیگر 6 ماه از برگزاری انتخابات پارلمانی اقلیم کردستان عراق می گذرد و کابینه هشتم حکومت اقلیم کردستان عراق هنوزتشکیل نشده است. بدین ترتیب می توان گفت که هنوز نتایج انتخابات 6 ماه گذشته مورد قبول احزاب کرد عراقی قرار نگرفته است چون اگر اینگونه بود می بایستی اکنون کابینه هشتم حکومت اقلیم کردستان عراق تشکیل شده بود و فرایند دولت سازی در منطقه روند طبیعی خود را سپری کرده بود.

به گزارش بولتن نیوز، در این انتخابات برای اولین بار جنبش تغییر توانست قبل از اتحادیه میهنی کردستان عراق قرار بگیرد و بدین ترتیب قدرت در کردستان عراق مابین حزب دمکرات کردستان عراق، جنبش تغییر، اتحادیه میهنی کردستان عراق و دو گروه اسلامی شکسته شد. به عبارتی می توان گفت که صحنه قدرت در کردستان عراق دیگر یک دست نیست و بعید است تجربه کنونی اقلیم کردستان عراق به عقب بازگردد.

نیچیروان بارزانی به عنوان کاندیدای حزب برنده تلاش زیادی انجام داده است تا این کابینه را هرچه سریعتر تشکیل بدهد اما در نتیجه همین شکست قدرت در کردستان عراق احزاب دیگر، به جایگاه دیروز خود راضی نیستند و می خواهند براساس واقعیت های موجود خود در قدرت حضور داشته باشند. از سوی دیگر دو حزب عمده کرد عراقی یعنی حزب دمکرات کردستان عراق و اتحادیه میهنی کردستان عراق دارای توافقنامه استراتژیک با همدیگر هستند و همین امر هم سبب شده است که گام برداشتن رو به جلو برای حزب برنده بسیار سخت باشد.

در تعریف این وضعیت می توان چنین گفت که احزاب کردستان عراق امکان بازگشت به عقب را نمی پذیرند و از سوی دیگر احزاب هم پیمان دیروز توان گام برداشتن رو به جلو را ندارند. از این رو ست که اقلیم کردستان عراق با چالش بسیار بزرگی بنام عدم تشکیل کابینه هشتم و به نوعی می توان گفت خلاء قدرت اداری روبرو هستند. اگرچه این فرایند در برخی کشورهای دنیا اتفاق افتاده است و تجربه کردستان عراق تجربه غریبی نیست .

جنبش تغییر که به عنوان پیروز دوم در انتخابات شناخته شده است به هیچ عنوان حاضر به از دست دادن وزارت کشور به عنوان یکی از وزارتخانه های مهم نیست و نکته کلیدی اینجاست که احزاب حاکم این وزارتخانه را به عنوان ثقل قدرت در کردستان عراق می شناسند و واگذار کردن این وزارتخانه را به مخالف دیروزشان به نوعی واگذاری قدرت امنیتی در کردستان عراق به جنبش تغییر می دانند از این رو امکان تصمیم گیری در این خصوص برایشان بسیار سنگین بوده و رد شدن کابینه هشتم از این گردنه می تواند منجر به تشکیل کابینه هشتم حکومت اقلیم کردستان عراق شود.

این در حالی است که کردستان عراق و عراق بزودی شاهد انتخابات مهم دیگری بنام انتخابات پارلمانی عراق خواهد بود که این سناریو بنام دیگری در عراق برای کردهای عراق روی خواهد داد. حجم اختلافات کردها با دولت مرکزی به نوعی است که آنها ناگزیر از ائتلاف در سطح ملی برای دفاع از خواسته های خویش هستند اما این ائتلاف در سایه تقسیم قدرت در کردستان عراق روی خواهد داد. لذا می بینیم که حکومت اقلیم کردستان عراق حتی بعد از برگزاری انتخابات پارلمانی عراق نیز به نقطه اول باز خواهد گشت . این یعنی تکرار دایره گونه حل مشکل کابینه هستم حکومت اقلیم کردستان عراق.

در همین حال مردم در کردستان عراق در نتیجه ندادن حقوق کارمندان و اختلافات مابین اقلیم و بغداد در خصوص نفت بشدت عصبانی هستند. هرچند نوع عصبانیت نیز فرق می کند عده ای هستند که دولت مرکزی را مشکل ساز می دانند و عده ای هم هستند که می گویند حکومت اقلیم کردستان عراق مقصر است. در این دعوا هم طبیعی است که حکومت اقلیم کردستان عراق متضرر خواهد شد چرا که دولت مرکزی شانسی برای کسب رای در کردستان ندارد اما شانس حکومت اقلیم در کردستان عراق کمتر از گذشته خواهد شد.

در چنین شرایطی می توان به این نتیجه رسید که ادامه همزمان مشکلات برای حکومت اقلیم کردستان عراق در دو جبهه داخلی و خارجی نه تنها روند تشکیل کابینه را سخت تر بکند بلکه بر میزان بی اعتمادی و مشکلات مردم کردستان عراق خواهد افزود .نتیجه این سیاست تضعیف حکومت اقلیم کردستان عراق خواهد شد بویژه که بازیگرهای منطقه ای هم دیگر توجه آنچنانی به خواسته های اقلیم ندارند.

شاید در این شرایط بهترین راه حل به خود مسعود بارزانی برگردد که از مقام و جایگاه خویش یعنی ریاست اقلیم کردستان عراق به عنوان کاتالیزوری برای حل مشکلات مردم کردستان عراق استفاده بکند که همان بخشش می باشد. به این عبارت که در خصوص دادن پست وزارت کشور به گروههای متقاضی این پست تصمیم مثبت بگیرد و با انجام این کار می تواند  هم مشکل بی اعتمادی را در کردستان عراق ریشه کن بکند و هم جایگاه ریاستی خود را در اقلیم تثبیت بکند.

به این معنا مسعود بارزانی می تواند به این بی اعتمادی پایان دهد که از آنجا که قدرت در اختیار ریاست اقلیم است لذا این رئیس اقلیم است که می تواند با جاری کردن قدرت در لایه های پایین جامعه سرآغازی برای پایان دادن به بی اعتمادی گروههای کردی به همدیگر گردد. اگرچه در اجرای این قدرت در لایه های پایین مشکلاتی بوجود آید ولی واقعیت این است که بخشش از بزرگان است.