گروه
سیاسی- روز یکشنبه ۱۸ اسفند امسال آسیه امینی
در مصاحبه با آیدا قجر خبرنگار سایت اپوزیسیون روز در مطلب با تیتر "عمده رسانههای
ما تبعیض جنسیتی را دنبال نمیکنند" به موضوع محدودیتهای حقوق زن در رسانه ها
پرداخت.
به گزارش بولتن نیوز، یکی از نقاط قوت کنشگران در دنیای امروز پی بردن به اهمیت و استفاده از رسانهها برای پیشبرد اهداف خود است. به نظر شما جامعهی مدنی زنان ایران تا چه اندازه به اهمیت رسانه پی برده و آن را مورد استفاده خود قرار داده است؟
به نظر آسیه امینی در حال حاضر زنان در عرصه رسانه ای ایران دارای جایگاه شایسته خود نیستند چون "در گذشته ما یک مجلهی زنان داشتیم با مخاطب مشخص و نه تیراژ خیلی بالا که آنهم بسته شد. روی صحبت من بیشتر متوجه داخل کشور است. در داخل کشور چنین رسانهای نداریم و در خارج از کشور نیز نمیتوانم حدس بزنم که آیا داشتن رسانهای مستقل از نظر فکری و نه از نظر اقتصادی و مختص مسایل زنان٬ میتواند کارگر باشد یا خیر. آیا این رسانه میتواند مخاطب گستردهای را که میخواهیم جذب کند؟ مسلما وجود چنین رسانهای در خارج از کشور نیز بسیار عالی است اما جذب مخاطب به گستردگی که میخواهیم کار بسیار سختیست؛ چراکه به هر حال سوژههای مورد نظر کنشگران در داخل کشور قرار دارند و تهیهی مطلب برای چنین رسانهای کار سادهای نیست. این مساله ارتباط مستقیم با رضایت مخاطب دارد تا رسانه بتواند دوام داشته باشد".
در اینجا پرسش مهمی که از آسیه امینی باید پرسید این است که آیا در ایران مجله و یا رسانه ای که مختص به مردان باشد و تنها به مسائل آنها بپردازد وجود دارد!. م
وضوع فمینیسم و اقتدار گرایی برای زنان در حالی از سوی روزآنلاین و برخی افراد همیشه مخالف در رابطه با مسائل زنان در ایران مطرح می شود که جامعه همواره از دو جنس مرد و زن تشکیل شده است. علت اینکه رسانه هایی که فقط به امور مردان یا زنان بپردازند در ایران و دیگر کشورهای جهان از جذابیت بالایی برخوردار نیست صرفه اقتصادی نداشتن آن است. در واقع با ایجاد تبعیض و محدودیت در مطالب رسانه، خود به خود نیمی از جامعه مخاطب حذف خواهد شد و در این صورت امکان عدم موفقیت رسانه به شکل چشمگیری افزایش پیدا می کند.
بر این اساس است که رسانه های موفق دنیا همواره جامعه را با ترکیبی از زن و مرد نگاه می کنند و در انتشار اخبار تبعیض قایل نمی شوند. حال چرا روزآنلاین تصمیم گرفته که برای زنان مقوله ای جدا در نظر گرفته و از محدودیتها و تبعیض علیه این بخش به هر شکلی سخن براند موضوعی است که به ماهیت وجودی روز آنلاین بر می گردد که می خواهد از هر چیزی برای اختلاف افکنی و تشنج در ایران بهره برداری کند.
آسیه امینی در پاسخ به این سال که برخی از کنشگران حوزهی زنان و حقوق بشر نسبت به عملکرد رسانههای اصلی انتقاد دارند که مسایل حوزهی آنان کمتر مورد توجه قرار میگیرد. پاسخ داده است: " در این خصوص دو نوع نگاه وجود دارد.
نگاه اول رسانه را بنگاه اقتصادی میداند که باورهای بخشی از جامعه یا تمام جامعه تعیینکنندهی عملکرد آن نیست بلکه خبر است که مهم شناخته میشود. از نظر برخی از رسانهها٬ این کنشگران هستند که باید خبر را ایجاد کنند تا آن حوزه در واقع ارزش انتشار دادن داشته باشد.
نگاه دیگری که در خیلی از کشورهای پیشرفته و حتی در بنگاههای اقتصادی و استخدام نیرو هم وجود دارد این است که اصل و مبنا به دلیل تبعیضهای تاریخی جنسیتی آن گونه تعیین میشود که بخشی از تولیدات باید حساسیت جنسیتی را دارا باشند. بنابراین رسانهها هم باید بتوانند به دور دایم ترویجکنندهی این برابری باشند و این قاعده را به عنوان پیشفرض برای بسیاری از بنگاههای تولیدی٬ فرهنگی و اقتصادیشان قایلاند. در دنیای بیرونی این دو نگاه متفاوتاند.
اگر بخواهم این تفاوت را مثال بزنم یکی نگاه سرمایهداری و کاپیتالییستیست که صرفا بنگاه فرهنگی را به چشم یک شرکت اقتصادی نگاه میکند و دیگری نگاهیست که در دنیای واقعی سوسیال دموکراتها به آن بها میدهند و دنبال اجرای آن هستیم. اگر بخواهیم این نگاه را در رسانههای ایران تبیین کنیم به نظر من٬ رسانههای اصلی به دنبال مورد اول هستند و این پیشفرض را برای خود قایل نشدند که حساسیت جنسیتی یکی از بایدهای یک بنگاه فرهنگی است. به نوعی شاید باز به سوال قبلی برگردم شاید یکی از دلایل برای پاسخ به سوال پیش این باشد که که اساسا این رسانهها برخاسته از نیاز فرهنگی جامعه ایرانی نیستند بلکه ابزاری هستند در کشورهای دیگر که پل ارتباطی با مخاطب ایرانی باشند. در واقع این مساله نیاز آنهاست و نه نیاز فرهنگی جامعهی ما".
در اینجا مصاحبه کننده با روز آنلاین از تبعیض جنسی و حساسیتهای جنسی به عنوان دلیلی برای برابری جنسی حرف زده است و صرف نگاه اقتصادی به بنگاه های رسانه ای را دلیلی بر دوری رسانه ها از فرهنگ ایرانی می داند. یعنی اگر رسانه ای آمد و تنها از زن صحبت کرد و به مسائل مردها نپرداخت این نشاندهنده برابری جنسی و برقراری عدالت جنسی در رسانه های ایران است. در غیر اینصورت برابری زن با مرد رعایت نشده و زن به حقوقش نرسیده است.
به نظر آسیه امینی "حضور رسانههای کوچکتر به نوعی برخاسته از حفرهها ارگانهای رسانهایست تا بتوانند خلاءهای موجود و فاصلهی بین بایدها و نبایدها را پر کنند. منظور از رسانههای کوچکتر اینجا وبسایتهای خبریست که وابسته به قدرتهای جهانی نیستند. آنها سعی میکنند حداقل در حوزهی اطلاعرسانی٬ بیشتر خود را وابسته به نیازهای مخاطب بدانند تا اصول رسانهای یا نیازهای کارفرما یا تامینکنندهی مالیشان.
متاسفانه خیلی از رسانههای ما چنین پیشفرضی را برای خود ندارند تا همیشه هدف خود را در خبررسانی برابری جنسیتی و نگاه به مسالهی تبعیض جنسیتی تعیین کنند."
مخلص کلام و این همه سخنان پیچیده روزآنلاین با امینی در واقع این است که تنها وب سایتهای رسانه ای هستند که خلع حقوق زن در رسانه را مرتفع می کنند و برابری جنسی در آنها رعایت می شود. بقیه رسانه ها اما حقوق زن را رعایت نمی کنند چون به طور خاص فقط به موضوع زن نمی پردازند. این یعنی آزادی و برابری جنسی!.
حال سوال نهایی ما از روزآنلاین و فمینیست طرف مصاحبه آیدا قجر این است که آیا مردان هم می توانند بگویند چون اخبار صفحات روزنامه ها و نشرییات به طور خاص به مسائل مردان نمی پردازد و از موضوعات مربوط به مردان هم سخن می راند، پس حقوق مردان را رعایت نکرده و در اینجا به نفع زنان تبعیض قائل شده است.
آیدا قجر (مواجب بگیر سرویس جاسوسی فرانسه دی.اس.تی) است. او در این سایت تلاش میکند تا به هر نحو ممکن این مطلب را به مخاطب القا کند که حقوق زنان در جمهوری اسلامی ضایع میشود.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com