رعایت قوانین و مقررات کشوری ایران الزامیست؛ حتی برای خبرنگاران آمریکایی

گروه بین الملل، خانم ترودی روبین، خبرنگاران معروف آمریکایی که سابقۀ چندین سفر به کشورمان به منظور مصاحبه و مذاکره با برخی از مقامات جمهوری اسلامی ایران را نیز در کارنامه دارد، در گفت و گو با خبرنگار بولتن نیوز اعلام کرد: رعایت مقررات و قوانین ایران برای همۀ خارجیان الزامی است و این مسئله یکی از الزامات کاری و حرفه ای خبرنگاران خارجی است.

به گزارش بولتن نیوز، ترودی روبین که تاکنون 3بار به ایران مسافرت کرده، در ارتباط با رعایت شئونات و قانون اساسی و مقررات کشوری هر یک از کشورهای عضو سازمان ملل متحد تصریح کرد: ما خبرنگاران در ابتدای هر سفرخارجی سعی می کنیم که به قوانین و مقررات کشور مقصدمان، احترام کامل گذاشته که درمقابل این احترام را از کشور میزبان دریافت نمائیم تا بتوانیم به فعالیت درچارچوب مقررات کشور مقصد عمل نمائیم.

این خبرنگار آمریکایی که سابقه حضور در چندین کشور مسلمان را دارد، معتقد است: احترام به قوانین و مقررات داخلی کشورها ازسوی خبرنگاران خارجی شرایط را به نحوی پیش می برد که آن ها بتوانند با مردم آن کشور ارتباط نزدیک برقرار نمایند؛ چراکه این ارتباط نزدیک با مردم کشور میزبان می تواند در یافتن پاسخ سوالات خبرنگار موثر بوده و خبرنگاران با رعایت شئون و قوانین کشور میزبانشان درحقیقت گامی درجهت جلب اعتماد مردم کشور میزبان برمی دارند.

به تازگی دستگیری یک خبرنگار زن امریکایی در تهران به جرم بدحجابی و عدم رعایت مقررات و شئونات اسلامی عکس العمل های متفاوتی را در آمریکا ایجاد کرده است؛ انتشار خبر دستگیری این خبرنگار آمریکایی برخی را به مقابله با قوانین و مقررات داخلی ایران و اعتراض به آن و نیز از دیگرسو عده ای را نیز به رعایت شئونات اسلامی و دفاع از این موضع ترغیب نموده است. در این میان اکثر خبرنگاران حرفه ای احترام به قوانین و مقررات داخلی کشورها را الزامی دانسته و از این موضع دفاع می کنند.

تفاوتهاي پليس ايران و آمريكا و چند سوال از خبرنگار زن آمریکایی دستگير شده در پلیس امنیت اجتماعی

علاوه بر احترام به موازین کشور میزبان که در هر کشوری توسط خبرنگاران باید محترم شمرده شود و حتی وقتی به امارات و دبی و آمریکا واروپا سفر می کنیم رعایت مقررات آن کشور را به ما توصیه می کنید، باید توجه داشته باشیم که بین رفتار وعملکرد پلیس کشورها نیز باید تفاوت قائل شویم  و به موازین کاری و مقررات پلیس نیز احترام بگذاریم. 

زیرا اگر قرار باشد که رفتار پلیس کشورها را ملاک قرار دهیم یکی از خشن ترین پلیس کشورها، پلیس آمریکاست که این خبرنگار مهمان ایرانیان، از آن جا به کشور ما سفر کرده و به خوبی به یاد می آورد که رفتار پلیس آمریکا در موارد مختلف با متخلفان و شهروندان و مهاجران و گردشگران جهان چگونه بوده است.

این خبرنگار رادیو ملی آمریکا (NPR) در گزارشی در وب سایت این رسانه آمریکایی از بازداشت چند ساعته خود از سوی  پلیس امنیت اجتماعی در هفته گذشته در تهران خبر داده است. 

دبورا آموس خبرنگار رادیو دولتی آمریکا می نویسد هفته گذشته در تهران از سوی واحد های پلیس امنیت اجتماعی برای مدتی کوتاه بازداشت و به بازداشتگاه منتقل شده است.

آموس می نویسد: لحظه برخورد من با گشت ارشاد با فریاد و تهدید آغاز شد و لحظه خداحافظی مان با آب میوه، آغوش باز یک پلیس زن و البته یک چادر برای پوشاندن موهای بور و ژاکت قرمزم.

این خبرنگار می نویسد سه ساعت دربازداشت پلیس بوده است و در بازداشتگاه با دختران و زنانی مواجه شده که یا با دوست پسرهایشان دستگیر شده بودند و یا به دلیل نوع پوشش لباس شان دستگیر شده بودند.

این خبرنگار آمریکایی می نویسد ماجرا از آنجا آغاز شد که دختر مترجم ایرانی او را گشت ارشاد دستگیر کرده بود و در حالی که آنها با هم در حال ضبط یک مصاحبه در تهران بودند ، تلفن آقای صارمی مترجم ایرانی وی به صدا در می آید و به او خبر دستگیری دختر24 ساله اش  را می دهند.

خبرنگار آمریکایی می گوید: این در حالی بود که تنها چند ساعت از این واقعه آقای صارمی به من می گفت در دوره روحانی اتفاقات این چنینی کاهش پیدا کرده است و روحانی به نیروهای گشت ارشاد توصیه کرده است از دستگیری پسران و دختران جوان اجتناب کنند.

صارمی  پدر به حالت عصبانی با پلیس امنیت اخلاقی صحبت می کند و می گوید دختر او مرتکب اشتباهی نشده است و در این هنگام خبرنگار آمریکایی انگشت خود را روی دکمه ضبط می گذارد و دو دقیقه مکالمه وی را با ماموران پلیس در مقابل بازداشتگاه ضبط می کند.

در این هنگام ماموری متوجه قضیه می شود و وی را روانه بازداشتگاه می کند. خبرنگار آمریکایی می نویسد: من گفتم من یک گزارشگر هستم و مجوز خبرنگاری خود را که از ایران دریافت کرده بودم به آنها نشان دادم اما مامور پلیس گفت : شما "رکوردر" خود را بدهید وگرنه با مسئولان سفارت (سوییس) تماس می گیریم تا شما را به آنها تحویل دهیم.

من نگران گزارش هایی بودم که ضبط کرده بودم و می ترسیدم آنها به دست پلیس بیافتد.

در نهایت به وسیله " هد فن" همراه یکی از بازداشتی ها، یکی از ماموران پلیس زن مطمئن شد دو دقیقه مکالمه در مقابل  بازداشتگاه پلیس امنیت اخلاقی را پاک کرده ام و سپس اجازه مرخصی به من داده شد.

یک مامور مرد به من گفت: امیدواریم از دست ما ناراحت نشده باشید. وی افزود: ما می خواستیم برای  شما هدیه ای بخریم اما الان تمامی فروشگاه ها بسته است."

مسئول مامور زنان بازداشتگاه نیز من را در آغوش کشید و یک آب میوه پاکتی به من داد و با من خداحافظی کرد.››

اين تمام داستان خبرنگار آمريكايي است كه چند روزي مهمان ايرانيان بوده. جالب اينكه خبرنگار آمريكايي به خاطر نوع پوشش خود دستگير نشده بلكه به اين خاطر دستگير شده كه مكالمه نيروي انتظامي را بدون اجازه نيروي انتظامي ضبط كرده است!. گويا او نخواسته كه صداي ضبط شده را تحويل پليس دهد و براي اين موضوع با پليس كنتاكت لفظي پيدا كرده و بعد از اينكه حقوق فردي كه صدای او ضبط شده را رعايت كرده در نهایت با سلام و صلوات رهايش كرده اند.

در اينجا ما از خبرنگار آمريكايي چند سوال مطرح مي كنيم كه اميدواريم اينها را هم در وب سايت خبري شان منتشر كنند:

اول: بدون توجه به علت دستگيري دختر آقاي مترجم خبرنگار امريكايي، آقاي صارمي به عنوان مترجم خانم خبرنگار آمريكايي براي چه خبرنگار آمريكايي را براي ضبط مكالمه اي از پيش برنامه ريزي شده همراه خود به گشت ارشاد برده و با عصبانيت با نيروي انتظامي صحبت كرده تا مامور نيروي انتظامي هم با لحن صداي هموزن خود او به وي پاسخ بدهد؟

دوم: هدف آقاي صارمي در كل شايد اين بوده كه با اين فشار دخترشان را از گشت ارشاد بيرون بياورد اما ايشان آيا مي دانند كه خواسته يا ناخواسته يك ميهمان خارجي را درگير مسائل شخصي خود كرده اند كه اين امر هم ناخواسته به دستگيري وي انجاميده و اين از همان مسائلي است كه به روابط فرهنگي ايران با ديگر كشورها و به خصوص به ورود گردشگران خارجي لطمه مي زند.

سوم: خبرنگار زن آمريكايي كه از روشهاي پليسي در ايران و آمريكا و ديگر كشورهاي جهان به خوبي آگاهي دارند از خود نپرسيدند كه اصولا براي چه همراه مترجم خود شده اند تا با وي به مركز گشت ارشاد بروند. آيا يك خبرنگار حق دارد كه با سناريويي از پيش تعيين شده براي عصباني كردن نيروي انتظامي صحنه اي را ايجاد كند و بعد از آن بهره برداري خبري كند!. آيا كار خبر نگار ضبط وقايع بدون دخل و تصرف و دستكاري نكردن خبر براي همسو شدن خبر با خواسته او نيست. يك خبرنگار آمريكايي به خوبي اين نكات حرفه اي را بايد بداند اينطور نيست!.

چهارم: در آمريكا رسم است كه به يك فرهنگ هم تبديل شده و آن اين است كه يك پليس مي تواند حتي بدون بهانه شهروندان خارجي را متوقف كرده و او را مورد بازرسي بدني و خودرويي قرار دهد. 

در فيلمهاي مستندي كه در ماهواره هاي خود آمريكاييها منتشر مي شود و البته يكي از مامورهاي اين فيلمهاي مستند استيون سيگال است كه خانم خبرنگار آمريكايي حتما ايشان را مي شناسند مي بينيم كه؛ مامور پليس به طور عادي با مشكوك شدن به يك فرد يا خودرو آن را متوقف مي كند و سپس از آنها مي خواهد كه دستهايشان را از درب خودرو بيرون بياورند. بعد با كلت كمري و يا شاتگان به سمت خودرو نزديك مي شود. افراد خودرو را به شكلي كه انگار همه آنها گانگستر و ياغي هستند از خودرو پياده مي كند. به آنها دست بند مي زند و با صداي بلند مي خواهد تا دستورات او را مانند روي زمين دراز كشيدن انجام دهند. مامور با ماموربن پليس آمريكايي بعد از پشت به آنها دست بند مي زنند. آنها را بلند مي كنند و روي كاپوت عقب خودرو دور باره افرادي را كه به آنها شك دارند خم مي كنند و دوباره مي گردند. همه اين كارها تا اينجا در حالي انجام مي شود كه فرد هيچ جرمي مرتكب نشده و فقط به او شك كرده اند. البته سمت لوله تفنگ پليس همچنان به سمت افراد يا فرد مظنون نشانه رفته است.

حالا پليس بعد از اينكه از شخص چيزي پيدا نكرد شروع مي كند به گشتن خودرو و زير و رو كردن ان و استعلام از مراكز مختلف براي يوء پيشينه. در آخر هم تست راه رفتن و اعتياد و از اين قبيل مي گيرند تا آخرين گزينه براي دستگيري را هم تستي كرده باشند. تا آخرين لحظه اي كه شك پليس برطرف نشده هفت تير پليس آماده به شليك است.

اينها را تعريف كرديم كه از خبرنگار آمريكايي بپرسيم ماموران گشت ارشاد ايران چگونه و به چه شكلي او را دستگير كردند و آيا شباهتي در برخورد نيروي انتظامي ايران و آمريكا ديده مي شود. آيا روش پليس آمريكا نسبت به روش پليس ايران جذاب تر است. يا اينكه پليس هاي ايران هرگز به خود اجازه  نمي دهند كه اين خشونت ها را در قبال مردم خود و حتي خارجي ها اعمال كنند.

پنجم: خانم خبرنگار آمريكايي به نظرشان اگر همين صحنه سازي كه براي پليس ايران كردند را براي پليسهاي امريكايي و در مقر اين پليس انجام ميدادند به نظرشان آخر كارشان به كجا مي انجاميد. خدا وكيلي بي خيال ضبط صوت خود نمي شدند و از ترس باتوم هاي پليس آمريكا همه چيز را انكار نمي كردند. آيا پليس ايران هم مانند پليس آمريكا است. آيا خود شما از پليس ايران ابراز رضايت نكرده ايد. شما كه نه تبعه ايران هستيد و نه ترسي از قوانين ايران داريد. لطفا به عنوان يك خبرنگار آزاد نظرتان را بفرماييد.

ششم: خانم خبرنگار آمريكايي ميدانند كه در تمام دنيا چيزهايي هست كه جزو فرهنگ و قوانين اجتماعي جامعه است و قانون هم از آن حمايت مي كند. در آمريكا يك فرد تا زماني كه ازدواج نكرده آزاد است ولي وقتي ازدواج كرد اجازه ازدواج با فرد ديگري را ندارد و اگر با كس ديگري ارتباط برقرار كرد در جامعه با ديد بد به او نگاه مي كنند. در اين رابطه آبرو ريزيهاي بزرگي در بين مقامات آمريكايي رخ داده است كه نياز به توضيح ندارد. اين يك فرهنگ است كه جزء قوانين آمريكايي ها شده  و قانون با قدرت از آن حمايت مي كند. اگر زني از شوهرش به خاطر رابطه نا مشروع شكايت كند قوه قضائيه و نيروي انتظامي و جامعه زندگي او را به باد خواهند داد. ايا به نظر شما اين فرهنگ غلطي است كه در آمريكا تثبيت شده است و همگان به آن احترام مي گذارند.

در ايران هم بعضي چيزها فرهنگ جامعه است و برخلاف آن با عرف جامعه همخواني ندارد. براي اين امر و حفظ امنيت جامعه قانون از هنجار شكني ها جلوگيري مي كند. در اينجا گشت ارشاد دختر آقايي كه مترجم است را دستگير كرده است. حالا آيا اين موضوع كه علت دستگيري دختر اقاي مترجم با فرهنگ آمريكايي همخواني ندارد مي تواند دليلي باشد براي نگراني هاي يك خبرنگار آمريكايي با فرهنگ امريكايي.