ایران هراسی در شماری از رسانه های کردستان عراق

گروه سیاسی - هنوز چند ساعتی از دیدار حسن دانایی فر سفیر ایران در عراق با مسعود بارزانی رئیس اقلیم کردستا ن عراق نگذشته بود که برخی از رسانه های کردی در کردستان عراق با هدف قراردادن این دیدارها کوشیدند تلاش ایران برای اتحاد صفوف اتحادیه میهنی کردستان عراق را نوعی دخالت در امور داخلی احزاب کردی قلمداد کنندو همزمان نلاش نموند که این تجربه ایران را شکست خورده معرفی بکنند.

به گزارش بولتن نیوز، کسانی که به امور رسانه اشنایی دارند با اندک نظری و تحلیلی بر این رسانه ها می توانند به این سیاست پی ببرند و بدانند که هدف از این نوع اطلاع رسانی در منطقه چیست؟ این بماند که اینگونه جریان سازی توسط برخی از رسانه های کردی در کردستان عراق قبل از اینکه در تخریب چهره ایران در منطقه موثر باشد تاثیر منفی بر فرد کرد در این منطقه می گذارد بر این مضمون که رهبران کرد عراق استقلال رای ندارند.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ، نظام جدید، چهارچوب روابط خود را با جنبش های آزادیبخش در راستای کمک به مستضعفان برای احقاق حقوقشان قرار داد و درهمین راستا ارتباط با جنبش های کردی در کردستان عراق پی ریزی شد و با این دیدگاه که کسانی چون مسعود بارزانی و جلال طالبانی رهبران آزادیخواهی هستند که برای رهایی ملتشان از چنگال ستم می کوشند ارتباط برقرار شد و بعد از این ارتباط است که می بینیم جنبش کردی در این منطقه از عراق حیات تازه ایی می یابد.

از این رو استراتژی جمهوری اسلامی ایران برپایه ارتباط با نیروهای واقعی و فعال و توانمند و حق طلب در صحنه طرح ریزی شد و لذا امروز می بینیم که علیرغم تمام تلاش غرب و همراهانشان در منطقه ایران با اتکاء بر همین روابطی که از بدو انقلاب طرح آن ریخته شد دست بالایی در منطقه دارد و اصولا بدون نظر ایران امکان سیاست گذاری موفق در منطقه وجود ندارد .

تلاش غربیها و کشورهای عربی برای ساقط کردن محور مقاومت در سوریه ، تلاش رژیم صهیونیستی برای نابودی حزب الله در لبنان ، تلاش غرب برای حاکم کردن کسان نزدیک خود بر عراق و...... همگی که با شکست روبرو شدند نشان می دهند که این حرف حرف گزافی نیست و این امکان نیز نه از محل دخالت بلکه از محل یک ارتباط سالم و هدفمند نشات می گیرد.

داستان امروز اتحادیه میهنی کردستان عراق و نقش جمهوری اسلام ی ایران با کمک حزب دمکرات کردستان عراق نیز از این قاعده مستثنی نیست و جمهوری اسلامی ایران اتحادیه را فراتر از اقلیم نمی بیند و در چهارچوب اقلیم می کوشد که ثبات سیاسی در کردستان عراق حفظ و پایه های این ثبات متزلزل نگردد. از همین روست که رهبران کرد عراقی در راس آنها کسانی چون سعود بارزانی می کوشند با کمک ایران برای تثبیت ثبات در کردستان عراق بکوشندو لذا حفظ اتحادیه میهنی کردستان عراق نه تنها برای ایران بلکه قبل از ان برای اقلیم کردستان عراق مفید است.کما اینکه نبود احزابی چون حزب دمکرات کردستان عراق نیز که در طول این مدت علیرغم فراز و نشیب هایی که در روابط با ایران داشته اند به همان میزان برای ایرانیها مهم می باشد چرا که این احزاب همواره با احساس مسئولیت عمل کرده اند و امروز نیز این رفتارهای واحد و مشترک با ایران از همین منظر صورت می گیرد.

لذا می بینیم این رسانه ها آنقدر که در برجسته کردن نقش ایران در وحد ت اتحادیه میهنی کردستان به عنوان دخالت نقش دارند در برجسته کردن ضرورت وحدت درصفوف اتحادیه نقش ندارند و همسو با این بی توجهی به شکل زاید الوصفی نوع به وحدت گروههای معارض ایرانی می پردازند توگویی اتحادیه مال ایران است و گروهکهای ضد انقلاب بخشی از هویت کردهای عراق است .این سیاست هماهنگ نشان می دهد که این اقدام به صورت یک استراتژی هدفمند صورت می گیرد و در این میان اگر اتحادیه میهنی کردستان نیز قربانی شود باکی نیست.

اهمیت حس مسئولیت در مقابل گروههای کرد عراقی را از سوی این رسانه ها باید به مردم منطقه واگذار کرد اما هدف از این اقدام چیست؟

این رسانه ها می کوشند با این اقدام خود دو موضوع را در ذهن مخاطبین خود برجسته سازند 1- ایران یک کشور مداخله گر و درپی اعمال هژمونی خود بر منطقه است و 2- این تلاشها بی نتیجه مانده است و البته ماحصل این دو محور ایران هراسی و جلوگیری از گسترش دامنه نفوذ ایران در کردستان عراق است .

اما ایا با این اقدام رسانه ایی واقعیت ها قلب خواهند شد ؟ بدون شک نه .همگی می دانیم که همزمان با شروع اعتراضات در سوریه همین رسانه ها در بوق کرنا کردند که همین فردا اسد خواهد رفت و دمشق در اختیار مخالفین اسد است و داستان تمام شده است اما علیرغم این داستانها هنوز اسد در قدرت باقی مانده است و ماحصل این تبلیغات تشویق جنگ های داخلی در سوریه بود که بیش از یکصد هزار قربانی تا بحال داده است . ما حصل این سیاست رسیدن دست داعش به کردها در سوریه و در عراق بوده است که امروز تهدیدی بناگوش همین رسانه ها در منطقه می باشد . رهبران کرد عراقی نیز که تجربه سالها مبارزه را دارند بخوبی می دانند که تهدید واقعی نه تنها ایران نیست بلکه تلاش ایران برای ایجاد وحدت و ایجاد سنگر در مقابل افراط گرایی در منطقه قابل ستودن است. کردها امروز در کردستان عراق یک نیروی مسالمت جوی واقعی بوده و می کوشند که بخشی از نیروهای با مسئولیت در منطقه باشند و در این راستا همکاری ایران را امری ضروری می دانند ولذا میتوان گفت که این سیاست گذاری یک سیاست از بالا به پایین رهبران کرد عراقی نیست .

با این توصیف ها می توان گفت که این سیاست بخشی از سیاست برخی کشورهای منطقه است که با استفاده از ابزار رسانه می خواهند واقعیت ها را برعکس نشان دهند و گرنه از مردم کردستان عراق باید پرسید ایا جلوگیری از هم پاشیدگی یکی از احزاب اصیل کردی در کردستان عراق توطئه و دخالت است ؟ اگر دخالت است چرا رئیس اقلیم کردستان عراق با استفاده کامل از توانمندیهایش بخشی از این پروسه می شود؟

همه این سوالات در برگیرنده این موضوع است که روابط جمهوری اسلامی ایران با کردها در عراق ریشه در تاریخی بس طولانی دارد که امروز در بالاترین سطح در عراق در جریان است و این واقعیت را می توان در سخنان رهبران عراقی دید و شنید.

اما اگر این رسانه ها واقع بینانه به قضایا نگاه می کردند و بخشی از سیاست کشورهای منطقه نمی شدند ضروری بود این موضوع را برجسته می کردند که چرا رهبران کرد عراقی از توانمندی ایران برای حل مشکلات اقلیم با بغداد بهره نمی برند؟ چرا کارتهای فشار رهبران کرد عراقی در این راستا نیست ؟ چرا در ذهن کردها این موضوع را برجسته نمی کنند که باید از توان ایران برای حل مشکل کردها در سوریه بهره برد؟ایا تجربیات گذشته در عراق و تجربیات سوریه و لبنان و افغانستان و .....در این زمینه گویا نیست؟ و سوال آخر اینکه با ایران هراسی می توان جلو ارتباطات تاریخی رهبران کرد عراقی را با ایران گرفت ؟ به نظر می رسد برگزاری مراسم 22 بهمن امسال در اربیل هم پاسخی خوب برای این سیاست شکست خورده باشد؟ واقعیت این است که کردها با بهره گیری از توانمندیهای منطقه ایی جمهوری اسلامی ایران می توانند بهتر از گذشته در منطقه ایفای نقش بکنند و این را نباید از منظر پان ایرانیسم دید بلکه باید از دریچه منافع مشترکی دید که در این مسیر می تواند برای دو ظرف راضی کننده باشد.