فرود هواپیماهایی "پر از تجّار آلمانی و ایتالیایی" در فرودگاه امام

معامله هسته ای موقت، اقتصاد ایران را بسیارفراتر از تزریق صرف کمی پول نقد به حرکت درآورده است. آیندۀ اقتصاد ایران و شرکت های اروپایی با شتاب به سمت جاده های طلایی ایران به راه افتاده اند، روشن و پر رونق به نظرمی رسد .

گروه بین الملل، بزرگترین شرکت های این قاره با شتابی بی سابقه به دنبال باز کردن تحریم های ایران هستند. تنها اهرمی که اروپا در برابر جاه طلبی های هسته ای تهران در اختیار داشته است.

به گزارش بولتن نیوز، درپی توافق هسته ای موقت کشورهای1+5 با تهران که در نوامبر 2013 منعقد شد، شرکت های اروپایی به طرز حیرت انگیزی به دنبال کسب و کار جدید با ایران هستند.

عکس AP: کارل بیلدت وزیر خارجه سوئد(سمت چپ) در یک نشست خبری در تهران، 4 فوریه 2014

صاحبان کسب و کار و دولت های اتحادیه اروپا پس از کاهش تحریم هائی که برای متوقف کردن برنامه غیرقانونی هسته ای ایران اعمال شده بود، با اشتیاق فراوان برای تقویت تجارت خود و بعضاً با به کارگیری روش های غیر متعارف، به سمت ازسرگیری کسب و کار با ایران هجوم آوردند. جوز دوما، سفیر هلند در ایران، در اواسط ژانویه توئیت کرد: "علاقه مندی زیادی برگزاری جلسات رایزنی به منظور از سرگیری کسب و کار در ایران برگزار می شود. "

او در پاسخ به سوال من بنیامین وینتال از اعضای "بنیاد دفاع از دموکراسی" (و نویسندۀ این منقاله)، در مورد ماهیت این تجارت و این که آیا غول های انرژی هلند، مانند"رویال شل" هم به این رایزنی ها علاقه نشان داده اند، گفت: "شرکت های خصوصی به دنبال تجارت هایی بوده و هستند که شامل تحریم ها نمی شود .اما "رویال شل" هلندی ازحضور در ایران طرف نظر کرده است."

دوما درست می گوید که "رویال شل" هلند به دلیل تحریم ها چندسال پیش ارتباط تجاری خود را با جمهوری اسلامی قطع کرده، اما این شرکت، همراه با "شرکت انرژی انی" ایتالیا و غول نفت و گاز اتریش، یعنی شرکت "OMV"در ماه دسامبر 2013، با وزیر نفت ایران در وین ملاقات کرده و سرمایه گذاری در میدان های نفتی این کشور را مورد بحث و بررسی قرار داده اند.

جمهوری اسلامی ایران موافقت کرده اند تا بخش هایی از برنامه هسته ای غیرقانونی خود را در ازای تعلیق برخی تحریم های اقتصادی کشورهای1+5 (آمریکا، فرانسه، بریتانیا، چین، روسیه و آلمان) متوقف کنند. اما این هویج ها(مشوق ها) برای حاکمان ایران بیشتر از چوب ها(بازدارنده ها)یی است که برای جلوگیری از پیشرفت آن ها به سمت سلاح های هسته ای طراحی شده است.

جک استراو وزیر امورخارجه سابق بریتانیا که در ژانویه 2014 همراه با هیئت نمایندگی پارلمانی بریتانیا به ایران سفر کرده و ارادت خاصی به رئيس جمهور جدید ایران، حسن روحانی دارد، گفته:"پرواز لوفت هانزای ما در راه بازگشت از تهران پر از تاجران آلمانی بود."

دانیل برنبک، مدیر اتاق بازرگانی و صنعت ایران و آلمان، اوایل ژانویه سال جاری گفت، هواپیماهایی هم وجود دارد که "پر از تاجران ایتالیایی" است، از جمله نمایندگان ارشد شرکت نفت و گاز "انی"،S.p.A" " که به جمهوری اسلامی سفر می کنند. این همان برنبک است که پس از بروز شبهات در نتایج انتخابات ریاست جمهوری سال2009 و پیروزی دار و دستۀ محمود احمدی نژاد و آغاز موج خشونت های خیابانی ‫در این کشور نگرانی های حقوق بشری را رد کرد

برنبک "هیچ مشکل اخلاقی خاصی" در انجام معاملات تجاری با ایران نمی دید. فرانسه نیز در این هجوم مشتاقانه به سمت بازارهای ایران حضور دارد و جلسه ای برای اوایل فوریه2014 در تهران و با حضور شرکت های بزرگ، از جمله پژو سیتروئن ترتیب داده است. تعلیق بخشی از تحریم ها به شرکت خودرو سازی رنو نیز اجازه می دهد تا از اواخر ژانویه، ارسال محموله قطعات برای مونتاژ اتومبیل در ایران را از سر بگیرد.

مطالعه انجام شده ازسوی "بنیاد دفاع از دموکراسی" نشان می دهد که لغو تحریم های خودکار، فرصت قدرتمندی برای بازوی لرزان اقتصاد ایران، فراهم می کند. این مطالعه گزارش می دهد:"حتی اگر بخش خودروی ایران، تنها 10درصد از سهم پیشین این بخش را که سالانه 50 میلیارددلار به تولید ناخالص داخلی این کشور کمک می کرده، تامین کند، این رقم ظرف 6ماه آینده، به معنی فعالیت اقتصادی بیشتری به ارزش 2.5 میلیارد دلار خواهد بود که در برآورد کاخ سفید از ارزش سود ایران ناشی از کاهش محدودیت های تجاری، لحاظ نشده است."

این شور اشتیاق زیاد برای فعالیت های اقتصادی با ایران روشن می کند که کاهش تحریم ها برای ایران به جای 7میلیارد دلاری که دولت اوباما ادعا کرده، حدود 20میلیارد دلار درآمد اضافه ایجاد خواهدکرد، یعنی همان رقمی که روزنامۀ هاآرتص در ماه دسامبر، گزارش کرده بود.

کشورهای آلمانی زبان اروپا با قدرت فراوان از تجارت با ایران دفاع و پشتیبانی کرده اند .علی نقی خاموشی، رئیس سابق اتاق بازرگانی ایران، قبل از تحریم های شدید اتحادیه اروپا گفته"برای ما اتریش به منزلۀ دروازه ورود به اتحادیه اروپا است." این حرف او از ماه نوامبر به عمل تبدیل شده است. در دسامبر سال 2013، اتاق بازرگانی اتریش اعلام کرد که نمایندگان 10 شرکت و رئيس این اتاق، برای دیدار از جمهوری اسلامی برنامه ریزی کرده اند و شرکت های فن آوری راه آهن اتریشی "پلاسر" و "تئوریر"،"AVL" ، "شرکت مهندسی"DOKA ، "شرکت مشاوران مهندسی "ILF و شرکت سازندۀ کابل خودروی دوپل مایر، به عنوان نماینده در این هیئت حضور دارند.

ریچارد شنز، معاون رئيس اتاق بازرگانی اتریش که ماه گذشته، به تهران سفر کرده می گوید: "هیچ دلیلی برای تبعیت از قانون تحریم های ایالات متحده علیه ایران وجود ندارد."

عباس عراقچی، معاون مذاکره کنندۀ ارشد هسته ای ایران با 1+5، اواخر ماه ژانویه اعلام کرد که سیستم بانکی سوئیس، یکی از کشورهایی است که برای انتقال داد و ستد مربوط به تحریم های تعلیق شده انتخاب شده است.

از سال 2010 که "تحریم های فلج کننده" علیه ایران اجرایی شده تاکنون، صادرات عظیم آلمان به ایران هیچگاه کوچکترین فرصت را از دست نداده است. به عنوان مثال، هرنک نچت، که بازار جهانی ماشین آلات حفر تونل را در دست دارد، خطوط متروی ایران را ساخته است. یک سخنگوی این شرکت در ماه ژانویه سال جاری به من گفت که برای شرکت متبوعش" به هر حال نگرانی ها و استقرار صلح در خاور میانه ، امری جدی است و منافع امنیتی اسرائیل را به خوبی درک می کند".

اما فعالیت تجاری بیش از 100 شرکت آلمانی در ایران طبق معمول ادامه دارد و حتی به قیمت نقض حقوق بشر و متوقف کردن برنامه هسته ای ایران ، شاهرگ اقتصادی تهران را تغذیه می کند.

با اینکه دولت اوباما اصرار دارد که "درهای ایران به سوی کسب و کار باز نمی شود" اما علی اکبر صالحی مدیرکل سازمان انرژی هسته ای جمهوری اسلامی، گفته: "کوه یخ تحریم ها در حال آب شدن است و سانتریفیوژهای ما نیز همچنان به کار خود ادامه می دهد."

خبرهایی نیز به گوش می رسد که نشان می دهد این مرحلۀ تازه تولد از کاهش تحریم ها، در همین زمان کوتاه جانی تازه به اقتصاد ایران داده است .بانک جهانی اشاره کرده که قرار است تولید ناخالص داخلی ایران ، در سال جاری تا 1 درصد افزایش یابد و در سال 2015 ، به 1.8درصد برسد، ریال ایران پس از سال ها کاهش ارزش، در به تازگی در مسیر ثبات قرارگرفته و رو به بهبود است. ‫

چیزی که بهبود سریع ایران را موجب می شود، اثر روانی بازار است .اگر تحریم ها به آرامی شروع به از هم پاشیدن کند، آنگاه همه شرایط برای بهبود سریع اقتصاد ایران مهیا می گردد. سرمایه گذاران بر این باورند که تحریم دوباره برقرار و اجرا نخواهدشد و درهای ایران برای کسب و کار باز است. یک نمونۀ بارز، تصمیم روسیه برای مشارکت در معامله نفت دربرابر کالا با ایران است که ارزش آن بالغ بر 1.5میلیارددلار در ماه تخمین زده می شود و ایران از این معامله 18میلیارددلار دیگر درآمد خواهدداشت .این امر را می توان به عنوان اثر ثانویه کاهش تحریم ها یعنی اثربخشی روانی مثبت بازار بر نگرش سرمایه گذاری در ایران، دانست. البته ایالات متحده به این تصمیم روسیه اعتراض کرده اما پوتین لفاظی های اوباما را جدی نمی گیرد.

شرکت های اروپایی به دنبال کسب و کار و سرمایه گذاری در مقیاس بزرگ نیستند، مگر اینکه قویاً احساس کنند که این سرمایه گذاری در دراز مدت برایشان ارزشمند خواهدبود. هنوز روشن نیست که آیا این شرکت ها-که پیشاپیش برای سرمایه گذاری در ایران تعجیل می کنند- با این فرض که تحریم ها دیگر بر سر اقتصاد ایران سایه نمی اندازد به دنبال جذب قراردادهای بلند مدت هستند یا خیر! اما این شرکت ها مطمئناً از اظهارات اخیر کاترین اشتون انرژی گرفته اند که به نوعی نشان داد، فرصت 6 ماهۀ قرارداد موقت که طی آن بخشی از تحریم ها لغو می شود، ممکن است "با رضایت طرفین "تمدید شود.

معامله هسته ای موقت، اقتصاد ایران را بسیارفراتر از تزریق صرف کمی پول نقد به حرکت درآورده است. آیندۀ اقتصاد ایران و شرکت های اروپایی با شتاب به سمت جاده های طلایی ایران به راه افتاده اند، روشن و پر رونق به نظرمی رسد .تنها چندنفری یادآور شدند که سقوط رژیم، اثراتی به مراتب گسترده تر در خاورمیانه و در سطح جهانی خواهدداشت و از آن اهرم محکمی که ایران را پای میز مذاکره کشانده دیگر چیزی باقی نخواهدماند.

لینک کپی شد

گزارش خطا