روایت شریعتمداری از نتایج سفر دولت به خوزستان/ اقوام را در مسئولیت های اجرایی سهیم می کنیم

به گزارش بولتن نیوز، محمد شریعتمداری، معاون اجرایی رئیس جمهوری در گفت‌وگویی مبسوط با خبرنگار ایران، به بیان جزئیات اولین سفر استانی رئیس جمهوری و این که چه تصمیمات و اهدافی را در این سفر دنبال می‌کردند، پرداخت. یکی از اهداف این سفر از نگاه شریعتمداری احیای قوانین بالادستی همچون برنامه چشم‌انداز 20 ساله بوده است تا رئیس جمهوری، مفاهیمی را که دراین سند پیرامون حقوق اقوام بر آن تأکید شده است محقق کند.

وزرای دولت در این سفر به فراخور مأموریتی که برای آنها در این سفر تعیین شده بود، به انجام وظایفی پرداختند که به دور از ‌های و هو‌ی تبلیغاتی ردی از تأثیرگذاری را به دنبال داشته باشد. به همین دلیل تلاش‌های سیدحسن قاضی‌زاده ‌هاشمی، وزیر بهداشت و درمان و سید محمود علوی، وزیر اطلاعات از نظر محمد شریعتمداری بیش از همه، جای قدردانی داشت. او به این سفر دولت فقط نمره قبولی می‌دهد اما معتقد است دولت جای کار بسیار دارد که در سفرهای بعد اعمال خواهد شد. مشروح گفت‌وگوی سه ساعته ایران با معاون اجرایی رئیس جمهوری را بخوانید.

*   *   *

دولتمردان کنونی پیش از این به سفرهای استانی دولت‌های نهم و دهم نقدهایی داشتند؛ با چه طراحی وتغییری سفرهای استانی را کلید زدید؟

رسیدگی به امور مناطق و شهرستان‌ها و روستاها از وظایف عمومی همه دولت‌هاست، البته در چارچوب منطقی خودش. دلیل این که این موضوع در این دوره کمی بحث برانگیز شده، برمی‌گردد به سبک و سیاق و نحوه سفرهای استانی دولت‌های نهم و دهم. روش‌ها و آثار و نتایج این سفرها به نوعی در منظر مردم موافقان و مخالفانی پیدا کرد. مخصوصاً نخبگان آن روش‌ها را نقد می‌کردند. ما با در نظر گرفتن این نقدها، روشی جدید را در پیش گرفته‌ایم.

دولت برای از سر گیری این سفرها چه برنامه‌ریزی خاصی تدارک دیده است؟

مثل همه کارها  باید این سفرها هم کارشناسی می‌شد. به همین دلیل یک کار مقدماتی «آسیب‌شناسی انجام سفرها در گذشته» صورت گرفت و به ضرورت‌های انجام این کار توجه شد. نتیجه آن در اختیار جمع کوچکی از مسئولان دولت قرار گرفت. ضرورت‌هایی  مثل مفاهیم بالادستی ایجاب می‌کرد سفر به استان‌ها مغفول نماند. بویژه آن که امام علی(ع) در نامه 53 خود به مالک اشتر نوشته است که با مردم رابطه برقرار کند و از آنها فاصله نگیرد. همچنین توصیه‌های امام راحل درخصوص ارتباط با مردم و سخنان مقام معظم رهبری دراین خصوص که فرموده بودند «رویارویی نزدیک مسئولان با مردم امتیاز این سفرهای مسئولان است.»

نقاط ضعف و قوت این سفرها را در قالب یک مطالعه علمی بررسی کردیم. براساس آسیب‌شناسی صورت گرفته پیشنهاد و راهکارهای عملی برای بهبود آن ارئه شد. علاوه بر این جلسات متعددی با برخی خبرگان و مجریان سفرهای استانی مقام معظم رهبری و در دولت‌های سازندگی و اصلاحات ترتیب دادیم و نتیجه آن را در قالب یک نوشتار درآوردیم. جلسات متعددی هم با دکتر روحانی و جمعی از همراهانشان داشتم. تمام این کارها و بررسی‌ها باعث شد تا بنیان‌های انجام این کار مستحکم شود.

نتیجه کلی این نشست‌ها و بررسی‌ها منتج به دستاورد خاصی هم شد؟

بله، «منشور کاروان تدبیر و امید» را تنظیم کردیم که امیدواریم بتوانیم  بزودی آن را منتشر کنیم. در این منشور بایدها و نبایدهای کاروان تدبیر و امید را برشمردیم و متناسب با آن نیز یک ساختار تعریف کردیم. از این رو ستاد کاروان تدبیر و امید با تصمیم‌ رئیس‌جمهوری و با مسئولیت معاون اجرایی رئیس‌جمهوری تشکیل شد. در این ستاد  تمام ارکان ستادی دولت، یعنی دفتر رئیس‌جمهوری، سازمان  برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهوری و مجموعه اطلاع‌رسانی دولت عضو هستند. این ستاد به طور منظم تشکیل جلسه داده و برنامه‌ریزی و هماهنگی بر هدایت و نظارت مربوط به همه مسائل کاروان تدبیر و امید را راهبری می‌کند.

چه شد که تصمیم گرفتید سفر دولت را از استان خوزستان شروع کنید؟

در یک چارچوب کاملاٌ سازماندهی شده در وزارت کشور، با  کارشناسان، استانداران و با سازمان برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهوری مشورت کردیم تا به یک رویکرد در انتخاب مقصدهای سفر برسیم. طرح‌های زیادی مطرح شد، مثلاً یک طرح این بود که سفرها را منطقه‌ای انجام دهیم، یعنی دولت به مناطقی که به گونه‌ای با هم ارتباط دارند، به صورت زنجیره‌ای سفر کند. یک رویکرد این بود که از استان‌های کمتر بهره‌مند و محروم شروع کنیم.از سوی دیگر در ابتدا نظر دکتر روحانی این بود که با توجه به این که استان خراسان رضوی ملجأ شریف امام هشتم است، لازم است این کار را تبرکاً از استان خراسان رضوی آغاز کنیم.

نهایتاً یک ایده کم‌کم پررنگ‌تر شد و بیشتر به آن پرداخته شد و آن این که آرمان‌های انقلاب اسلامی در طی هشت سال دفاع مقدس مورد هجمه شدید قرار گرفت. پیشانی این مقاومت استان قهرمان خوزستان بود. شایسته است که برای احترام به آن ارزش‌ها و خون‌های پاکی که در آنجا بر زمین ریخته شده است، سفر دولت را از آنجا اغاز کنیم. رئیس جمهوری هم از این پیشنهاد بشدت استقبال کردند و به بهانه‌های برخی مبنی بر این که برای شروع خوزستان استان بزرگی است، اهمیتی ندادند.

پیش از سفر به خوزستان چه مطالعاتی درباره این سفر صورت گرفته بود؟

به محض اتخاذ این تصمیم، مجموعه اطلاع‌رسانی ریاست جمهوری گزارشی را فراهم کرد به نام «پویش استانی رئیس‌جمهوری». آن‌ها به استان رفتند و مسائل و مشکلات استان را در یک کار سازمان یافته، از طریق بازخورد دیدگاه‌های دولت طی چند ماه گذشته بررسی کردند و در قالب گزارشی در اختیار ستاد قرار دادند.

علاوه بر آن از مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری خواسته شد تا خوزستان و مسائل پیش رویش را در یک بررسی کامل مورد توجه قرار دهد. از سوی دیگر از سازمان برنامه‌ریزی تقاضا کردیم گزارشی را در اختیار ما قرار دهند. گزارش این سازمان بیشتر معطوف به توسعه استان و امور آمایشی و توسعه منطقه‌ای بود. همچنین  مقایسه شاخص‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خوزستان با همه کشور یک تصویر روشن از وضعیت موجود و راهبردهای توسعه استان را در اختیار ما گذاشت. حاصل تمام این گزارشات به ستاد کاروان تدبیر و امید، ارائه  پیشنهادات اولویت‌دار و قابل انجام برای سفر رئیس‌جمهوری بود.

دولت یازدهم در این سفرها چه اهدافی را دنبال می‌کند؟

با این که مسائلی مثل عمران و آبادانی بیشر مورد توجه عامه مردم قرار گرفت اما هدف اصلی سفرها، اصول اساسی مندرج در سند چشم‌انداز است. ما در سند چشم‌انداز کشور بر مواردی مثل «تحکیم مردم‌سالاری دینی»، «امنیت و اقتدار مبتنی بر پیوستگی مردم و حکومت»، « اتکا به سرمایه‌های اجتماعی» یا «توسعه همگرایی و تحکیم و همبستگی و وفاق ملی» تأکید داریم. برای اجرایی شدن این اهداف باید اقداماتی صورت بگیرد. از این رو باید در قالب سفرهای دولت به استان‌ها آنها را پیگیری کنیم. مثلاً ارتباط با نخبگان محلی و توجه به سرمایه‌های اجتماعی هر منطقه می‌تواند مؤثر باشد یا توجه ویژه به قومیت‌ها می‌تواند به ما کمک کند. از سوی دیگر تشریح سیاست‌های عمومی و اختصاصی دولت به ایجاد همگرایی و وفاق ملی کمک می‌کند. در جایی از سند چشم‌انداز به ارتقای ظرفیت‌های نظام جمهوری اسلامی اشاره شده که با قرار گرفتن رئیس جمهوری در مقام پاسخگوی می‌تواند محقق شود. یکی از اهداف دیگری را که ما دنبال می‌کردیم، سرکشی به پروژه‌های مهم بود.

سخن اصلی مسئولان دولت یازدهم در این سفر خطاب به مردم جنوب چه بود؟

اول این که به مسئولان منطقه‌ای بگوییم که ما آمده‌ایم تا تصمیم خلق‌الساعه نگیریم. نیامده‌ایم که جلسات دولت را اینجا تشکیل دهیم و مصوبات بدون کارشناسی تصویب کنیم. در عمل اثبات کردیم کار کارشناسی می‌تواند مفید واقع شود.از سوی دیگر مسائلی وجود داشت که باید تشریح می‌شد. مسائلی مثل مواضع جمهوری اسلامی ایران در صحنه بین‌المللی یا پافشاری رئیس جمهوری بر اعتدال و این که چرا باید نرم‌گفتار باشیم.

تشریح این موضوعات توسط خود رئیس جمهوری و همچنین همکاران ایشان باعث همدلی دولت و ملت و نزدیک شدن نظرات آنها می‌شود. در عین حال به روند توسعه و پیشرفت کشور می‌افزاید. از این لحاظ می‌شود گفت این سفر دو وجه داشته؛ یکی کیفی و محتوایی و دیگری کمی و اجرایی. آثار محتوایی این سفر قابل اندازه‌گیری در این زمان کوتاه نیست و به مرور زمان، نتایج آن مشخص می‌شود.

قول‌هایی در این سفر داده شد. این قول‌ها بر چه اساسی مطرح می‌شد؟

رئیس‌جمهوری طی جلساتی که  در استان برگزار شد، در جریان مهم‌ترین طرح‌ها قرار گرفت. هر چند ایشان یک ماه پیش از سفر از جزئیات و مختصات طرح و پروژه‌های استان مطلع شده بودند. بین دیدگاه‌های ملی و منطقه‌ای و بومی با نگاه کارشناسان ملی هم تطبیقی صورت گرفته بود تا  تصمیماتی که اتخاذ خواهد شد در نتیجه تعاملی دوسویه باشد. هر چند در برخی از موارد به تصمیمی منجر نشد. مثل تخصیص بخشی از اعتبارات نفت و گاز به مردم و توسعه آن منطقه.

مواردی که رئیس جمهوری در این سفر وعده دادند مبتنی بر کار کارشناسی انجام شده‌ای بود که در دولت به تصمیم نهایی رسیده بود.

برخی مخالفان دولت در این مدت به شباهت‌هایی در این سفر با سفرهای دولت قبل اشاره داشتند. حتی مدعی شدند که برخی رفتارهای ناپسند دولت سابق تکرار شده است مثلاً کاروان همراهی مردم با اتومبیل رئیس جمهوری و نامه‌های مردم.

برای اصلاح برخی از عادات باید فرهنگ‌سازی شود. نمی‌خواهیم بگوییم به نظرات مردم توجه نمی‌کنیم، بلکه معتقدیم باید از روش‌هایی استفاده کرد که ضامن کرامت انسانی باشد.

تعداد زیادی که کارشان نگارش نامه به رئیس جمهوری و مقامات بود، نامه‌هایی مشابه را می‌نوشتند. آنها حول و حوش مکان‌هایی که احتمال حضور رئیس جمهوری بود، می‌آمدند و نامه می‌نوشتند و این نامه‌ها در اختیار مسئولان قرار می‌گرفت. بالغ بر 170 یا 180 هزار نامه دریافت کردیم. در حالی که دولت اطلاع‌رسانی کرده بود سامانه 111 در انتظار شنیدن سخنان مردم است. این موضوع ریشه در گذشته دارد که برخی از تقاضاها بدون هیچ بررسی، مورد  توجه‌های خرد قرار می‌گرفته است  و این فرهنگی را جا گذاشته که مناسب نیست. البته مکاتبات مردم دسته‌بندی می‌شود. آنهایی که مسائل خصوصی قابل اجرا و در چارچوب قوانین است، به دستگاه ذی‌ربطش ارجاع داده می‌شود. آنهایی که امکان قانونی ندارد، حداقل اطلاع‌رسانی می‌شود که انجام آن برای دولت مقدور نیست.

این را هم بگویم که نوع استقبال از مسئولان به فرهنگ‌های اقوام ایرانی برمی‌گردد که مهمان‌نواز هستند. اول مطرح شد که این سفر مخفیانه صورت بگیرد اما این گزینه رد شد، چرا که وقتی خبری منتشر شد، دیگر قابل کنترل نیست. در عین حال ما می خواستیم رئیس جمهوری ملاقات مردمی داشته باشد.  آنچه مورد نقد ما بود، این است که تلاش‌های دولتی برای ساماندهی یک استقبال مصنوعی کار خوبی نیست. این که مردم را به زحمت نیندازیم،‌ مدارس را تعطیل نکنیم، استقبال از رئیس جمهوری را در پرونده کارگزینی ثبت نکنیم و اتوبوس‌هایی نگذاریم که افراد را از سطح استان جمع کنند و شب در حسینیه اسکان بدهند!

شاید از برخی پیشنهادها مثل حضور رئیس جمهوری با بالگرد در محل برگزاری دیدار با مردم استفاده کنیم تا هم مردم به زحمت نیفتند و هم این شائبه ایجاد نشود که ما همان روش قبل را داریم انجام می‌دهیم.

دولت یازدهم چه رویکرد جدیدی را در ارتباط با سفر به جنوب گنجاند؟

اول این‌که تلاش کردیم موجب تقویت تصمیم‌گیران محلی شویم. گفت‌و‌گوی زنده تلویزیونی رئیس جمهوری با مردم شهرستان‌های استان خوزستان باعث شد تا ایشان نظرات جمعی از نخبگان محلی را پاسخ دهند یا در تصمیمات خود لحاظ کنند.

از سوی دیگر تلاش کردیم نشست با کارآفرینان و صاحبان مشاغل و صنعت و معدن و تجارت و کشاورزی استان را تبدیل کنیم به همایشی برای اعلام ظرفیت‌های توسعه‌ای استان. یعنی مسئولان محلی از یک سو و دولتمردان هم از سوی دیگر تحقیقات دقیقی در خصوص استان و مشکلاتش انجام دهند و در یک ارتباط به نتایج کاربردی تری برسند.

در این سفر اقدامات خاص تری هم دیده شد مثل سفر وزیر بهداشت و درمان و معاونان ایشان به شهرهای مختلف استان و همچنین جلسات متعدد وزیر اطلاعات و دستیار ویژه رئیس جمهوری در امور اقوام و اقلیت‌های دینی.

با توجه به بررسی‌های انجام شده احساس کردیم برخی مسائل گزندگی بیشتری دارد. لذا از برخی وزارتخانه‌های مرتبط تقاضا کردیم حضور پررنگ‌تری داشته باشند. بحث بهداشت و درمان استان خوزستان رئیس جمهوری را خیلی آزرده کرده بود. از این‌رو آقای قاضی‌زاده هاشمی توجه ویژه‌ای نشان دادند و به شهرهای مختلف سر زدند و شرایط را بررسی کردند. نمی‌توانیم از وزیر انتظار معجزه داشته باشیم، ولی با تخصیص اعتبار می‌توانیم از تلاش‌های او حمایت کنیم. در طرح‌های عمرانی حوزه بهداشت، 4 طرح وجود دارد که تخصیص صد درصد بودجه در سال 92 را خواهد داشت و در سال 93 اعتبار کافی به آن‌ها داده خواهد شد. برای 17 مرکز درمانی که پیشرفت کارشان بین 5 تا 55 درصد است تأمین اعتبار می‌کنیم.

تجهیز برخی از بیمارستان‌های ساخته شده و اصلاح وضعیت برخی از بیمارستان‌های موجود هم از کارهایی است که باید انجام دهیم. در بخش بهداشت ودرمان چیزی حدود 842 میلیارد ریال اعتبار از محل منابع ملی برای پروژه‌های نیمه تمام بیمارستانی استان از جمله بیمارستان سوانح و سوختگی اهواز و بخش پیوند استخوان اهواز، بیمارستان اروندکنار آبادان و آغاجری و اندیمشک و باغ ملک، دشت آزادگان و خرمشهر و رامهرمز اختصاص می‌یابد.

توجه به قومیت‌ها در خوزستان مهم بود. به نظر می‌آمد در گذشته دراین خصوص تسامح شده، لذا ما در این زمینه پررنگ حرکت کردیم. وزیر اطلاعات در جلسات مختلف با شیوخ عرب شرکت کردند و در برخی از شهرستان‌ها مثل شادگان جلساتی را ترتیب دادند. رئیس جمهوری هم بارها اعلام کردند که «کسی حق ندارد بگوید من ایرانی‌ترم». وزیر اطلاعات با اشراف به فضای امنیت ملی و ویژگی‌های شخصیتی خود و این‌که نگاه دولت به امنیت نگاه ایجابی است، جلسات گوناگون و طولانی با قومیت‌ها برگزار کردند. دولت و رئیس جمهوری معتقد است که فضای امنیتی درست کردن کار سختی نیست، فضای امن درست کردن دشوار است. از این رو دولت یازدهم به دنبال ایجاد فضای امن است.

البته باید برنامه‌ریزی‌هایی صورت بگیرد تا اقوام گوناگون در مسئولیت‌های اجرایی بیشتری در قوه مجریه به کار گرفته شوند که سعی ما هم بر این است.

یکی از طرح‌های اجرایی که دولت در این استان به آن توجه کرد احیای طرح رهبر معظم انقلاب برای زیر کشت بردن 550 هزار هکتار اراضی خوزستان بود، طرحی که با گذشت 17سال هنوز اجرایی نشده است. دولت یازدهم چطور می‌خواهد این طرح را عملیاتی کند؟

کل این اراضی 840 هزار هکتار است که تنها 80 هزار هکتار آن تا 22 بهمن امسال قابلیت بهره‌برداری دارد. مشکل اساسی در تأخیر طرح، کمبود منابع مالی است.صندوق توسعه ملی یکی از منابعی است که امکان تأمین منابع مالی برای فعالیت‌های خصوصی را دارد. ما می‌توانیم در قالب قراردادهایی بین مردم و دستگاه مباشر و صندوق توسعه ملی این منابع را اختصاص دهیم. با توجه به این که بر اساس قانون 85 درصد از این منابع را دولت باید به عنوان یارانه در اختیار قراردهد و صرفاً 15 درصد آورده مردم باشد، طبیعتاً به همین نسبت عواید آن، قسمت می‌شود.

صندوق توسعه ملی می‌تواند این رقم را پرداخت کند و تضمین دولت را بپذیرد. از آنجایی که اکنون فصل کار است ما از مجوزهای خاص استفاده کردیم. این گونه شد که مقام معظم رهبری با کلیات این طرح یعنی اختصاص منابع از صندوق موافقت کردند. هزار و پانصد میلیارد تومان پول برای این پروژه لازم است که سالی 500 میلیون تومان در طی 12 ماه پرداخت می‌شود.راهکارهای لازم برای ایجاد نشدن تورم هم اندیشیده شده است. ما می‌خواهیم آب را سر زمین‌ها برسانیم. این پروژه چهار مرحله‌ای است. 330هزار هکتار این زمین‌ها در فاز 1 و 2 زیر کشت می‌روند و ما تلاش داریم تا مرحله 3 و 4 را هم به انجام برسانیم.

آیا در این طرح پیمانکاران عوض خواهند شد؟

به تعویق افتادن این طرح معجونی از همه مشکلات بود. یکی این‌که این طرح در اولویت دولت گذشته نبود و تخصیص اعتبارات به درستی انجام نشده بود. از سوی دیگر در به کار‌گیری پیمانکاران هم نقص وجود داشت. پیمانکار این طرح جهاد نصر بوده که هویت خصوصی نداشت و دچار محدودیت‌های زمانی و مالی بود. از این رو این گونه تصمیم گرفته شده بود که دیگر کار را به جهاد نصر ندهند. پیمانکاران زیر دست این پروژه هم وابسته به جهاد نصر بودند و حالا ما می‌خواهیم پیمانکاران استان را مشارکت دهیم.

اثرات به ثمر رسیدن این طرح چیست؟

در صورت موفقیت این طرح 5/3 میلیون تن افزایش تولید محصولات کشاورزی در این استان خواهیم داشت. حدود 300 هزار نفر به‌طور مستقیم و غیرمستقیم سر کار خواهند رفت. همچنین از مهاجرت روستاییان به شهرها جلوگیری می‌شود و به مقدار 5/1 میلیارد مترمکعب در مصرف آب صرفه‌جویی می‌شود.

مهم‌ترین موضوعاتی که رئیس جمهوری بر آن تأکید داشتند و از نیازهای استان بوده است، چه بوده‌اند؟

در مطالعاتی که صورت دادیم، به یک شاخص منفی در استان رسیده‌ایم و آن منفی 4/2 نرخ سرمایه‌گذاری اقتصادی بود. رئیس جمهوری بارها گفت اقتصاد صرفاً با پول دولت قابلیت احیا ندارد و باید مردم در آن مشارکت کنند و دولت می‌تواند فقط شرایط را آماده کند. برخی از زمین‌ها پتانسیل‌های تجاری دارند مثل آبادان و خرمشهر. اما در عین حال گرفتاری اساسی در آنجا وجود دارد و آن این‌که آثار ناشی از جنگ هنوز در آنجا از بین نرفته است. هنوز مردم اطمینان کافی به این که در اینجا سرمایه‌گذاری کنند، ندارند. خارجی‌ها هم، چنین اعتمادی ندارند. یکی از دلایل آن، حضور پررنگ نظامی‌ها در آب‌های مرزی است. لذا در این زمینه جناب شمخانی به ما وعده دادند که همه این سدها برداشته خواهد شد. ایشان وعده دادند که مقدمات کار فراهم می‌شود و با روش‌های دیگری از مرزها صیانت خواهند کرد. همچنین محدودیت‌های قانونی نیز مانع از گسترش تجارت می‌شود.

چه شد که رئیس جمهوری آبادان و خرمشهر را منطقه آزاد معرفی کردند؟

موضوع منطقه آزاد پیش از این مطرح بود. اما اگر شما نقشه منطقه آزاد را ببینید، وحشت می‌کنید که چطور می‌تواند منطقه آزاد با این نقشه ایجاد کرد. لذا دولت در این خصوص بحث و بررسی کرد و جلساتی با حضور رئیس جمهوری تشکیل شد. آقای شمخانی این وظیفه را بر عهده گرفت که این موضوع را بررسی کند. او به ما اعلام کرد که دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی با اتصال سه منطقه آزاد جدا از هم و قرار گرفتن کل شهرستان خرمشهر و آبادان در منطقه‌ای آزاد مخالفتی ندارد و این ابلاغ شد.

ابتکار عمل حضور آقای رضایی در این‌باره چه کسی بود و آیا پیامدی هم داشت؟

در سفرهایی که رئیس جمهوری می‌رفت نخبگان محلی که در سطوح ملی فعالیت می‌کنند، خودشان را میزبان می‌دانستند و رئیس جمهوری را همراهی می‌کردند. وقتی خدمت آقای رضایی رسیدم و گفتم رئیس جمهوری سفری به خوزستان خواهند داشت، ایشان گفتند: ما میزبان آقای رئیس جمهوری هستیم و حضور ایشان هم بسیار به ما کمک کرد.

مسأله آب خوزستان هم جزئی از طرح‌های اساسی بود که دولت به آن توجه ویژه کرده بود حاصل تصمیمات دراین خصوص منجر به چه چیزی شد؟

دولت‌های پیش در سال 75 طرحی را پایه‌ریزی کرده بودند که از تلفیق دو طرح مصوب نشده حاصل شد که منجر به طرح آبرسانی غدیر شد. این طرح اجزای مهمی دارد یکی از آن وجود آبگیر در مجاورت دریاچه سد دز با ظرفیت 24 متر مکعب بر ثانیه است. همچنین حدود 10 کیلومتر تونل انتقال آب وتصفیه خانه بزرگی می‌خواهد که بتواند 24 متر مکعب در ثانیه قدرت تصفیه داشته باشد. مخازنی بتنی با ظرفیت ششصد هزار متر مکعب در ارتفاعات نیاز دارد. با هماهنگی وزارت نیرو این کار در حال اجرا است؛ اما پیش از این طرح دو اولویت مد نظر دولت است. اولویت اول رساندن آب شرب به اهواز است.اولویت دوم آبرسانی به خرمشهر، آبادان و دارخوین است که 290 میلیارد تومان منابع نیاز داردکه سازمان برنامه آن را تأمین کرد. کل طرح‌های آبرسانی در استان حدود 6440 میلیارد تومان منابع می‌خواهد.خوب است یاد‌آوری کنم یکی از مشکلات این استان مشکل فاضلاب شهری است.برای حل این مشکل در 5شهر، از محل فاینانس چین قراردادش تنظیم شد که امیدواریم ظرف یکسال آینده به بهره‌برداری برسد.درمورد 5 شهر دیگر تصویب شد که فاینانس چین آن از محل 22 میلیارد دلاری که می‌توانیم از محل فاینانس چین انجام دهیم تأمین شود.

فاضلاب شهری اهواز کار ساختمانی‌اش انجام شده است اما مابقی کار به چیزی در حدود 10 میلیون یورو پول نیاز دارد که با تغییرات قیمت یورو و برخی تغییرات در قرارداد این پروژه به تعویق افتاد دولت پیش‌بینی کرد 40میلیارد تومانی که برای تغییر قیمت یورو نیاز دارد را در اختیار قرار دهد. اگر این طرح به سرانجام برسد بخش قابل توجهی از سرریز فاضلاب وارده به کارون از طریق شهر اهواز کنترل می‌شود و آب کارون شرایط بهتری پیدا می‌کند.

طرح‌هایی بود که پیش از ورود به استان برنامه‌ریزی شده بود مثل تصمیم‌گیری شورای عالی آب دراین باره هم توضیح می‌دهید؟

مردم نگران این هستند که دبی آب کارون کاهش یابد. وقتی آب کارون بالا می‌آید شوری آب زیاد می‌شود و به بخش‌هایی از زمین‌های کشاورزی آسیب می‌زند. از سوی دیگر برداشت آب از سرشاخه‌های کارون ادامه داشته که دولت دو طرح مهم در حال اجرا را متوقف کرد. در این خصوص شورای عالی آب تصمیم گرفت، جز آب شرب آن هم به تشخیص شورای عالی آب کسی حق برداشت ازکارون را تا انجام مطالعات کامل ندارد. در این مورد و همچنین درمورد سد کرخه شاهد بی‌تدبیری هستیم. در حالی که ما سد کرخه را ساخته‌ایم تا 6 میلیارد متر مکعب آب پشت آن قرار گیرد، که در بهترین شرایط بیشتر از دو و نیم میلیارد متر مکعب آب قرار نمی‌گیرد.یعنی یک سوم ظرفیت آن سد در حال استفاده شدن است.

در حوزه حمل و نقل چه تصمیماتی اتخاذ شد؟

در برخی از جاده‌ها پروژه‌هایی در دست اجرا داریم که نیمه کاره است نتیجه این کار این است که راه قبلی دیگر قابل دسترس نیست و راه جدید هم پرمخاطره شده است. یکی از نمونه‌های آن حوادثی است که برای کاروان‌های راهیان نور اتفاق می‌افتد. برای دولت این مهم است که جاده‌هایی که دستکاری شده است هرچه زودتر تمام شود. اعتبار مورد نیاز برای پروژه‌های در حال ساخت 262 میلیارد تومان است. بزرگراه تهران و بندر امام هم به عنوان یک کریدور مهم اقتصادی از اهمیت برخوردار است که تصمیمات اجرای آن بر عهده توافق‌هایی بین وزارت راه و شهرسازی و سازمان برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهوری است. اما دولت درباره برخی از راه‌های روستایی که نیمه تمام است و احتمال پایان آن در سال 93 وجود دارد تصمیم گرفت تا اعتباراتی را اختصاص دهد که این پروژه‌ها پایان یابد.

البته قطار شهری اهواز هم پروژه مهمی است که 800 میلیون یورو از محل فاینانس برای اتمام خط یک تا سال 93 لازم دارد که بخشی از آن اختصاص یافت. اما یک مشکل اجرایی داشت آن هم این‌که برای تضمین سهم شهرداری اهواز برای پرداخت منابع فاینانسی، بانک تجارت که به عنوان بانک عامل بود تضمین را کافی نمی‌دانست و از این رو با مشورت وزارت دارایی و کشور به این نتیجه رسیدیم که می‌توانیم از محل منابع مالیات بر ارزش افزوده که در اختیار شهرداری‌ها باید قرار بگیرد یک تعهدی را وزیر کشور بدهد که صددرصد منابع ناشی از ارزش افزوده را در صورتیکه امکان پرداخت آن به بانک تجارت وجود نداشت از این محل بدهند که بانک تجارت این را قبول کرد.

تعهدات دولت نهم و یازدهم در استان خوزستان به چه صورت بود؟

دولت نهم و دهم 24 هزار میلیارد تومان تعهد مالی در این استان ایجاد کرد که با بالا رفتن قیمت دلار این عدد هم بزرگتر شد.این دولت 3782 طرح را در دستور کار داشت اما فقط 7600میلیارد تومان برای اجرای آن‌ها پرداخت شده و بقیه آن به دولت یازدهم رسیده است که عدد عجیبی است. جالب اینجاست که 204 طرح به میزان 9 هزار میلیارد تومان در این استان تسهیلات بانکی باید دریافت کنند که از این مقدار حدود دو هزار میلیارد تومان آن پرداخت شده است. با این حساب چیزی حدود 24هزار میلیارد تومان تعهد مالی برای دولت یازدهم در استان خوزستان باقی مانده است.

آیا قول‌های دولت پشتوانه‌ای هم دارد؟

ما سه نوع تصمیم‌گیری داریم. تصمیات کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت. در تصمیمات کوتاه مدت بر اساس همین شرایط تصمیمات گرفته شده است. فرض بر این بوده است که تحریم‌ها از این بدتر نشود. حتماً تصمیمات میان مدت و بلند مدت دولت بر این مبنا است که تحریم‌ها کاهش پیدا کند. یعنی از بین برود یا در همین وضع باقی بماند.

به این سفر چه نمره‌ای می‌دهید؟

نمره قبولی می‌دهم. اما نمره بالایی نمی‌دهم چراکه جای کار بیشتری دارد.

مقصد سفر بعدی مشخص شده است؟

مقصد بعدی را ستاد کاروان تدبیر و امید تعیین می‌کند. اما بررسی‌های معاونت اجرایی این را نشان می‌دهد که در ادامه سفر، ما به استان‌های هرمزگان، ایلام، سیستان و بلوچستان و خراسان رضوی سفر کنیم. البته تصمیم ستاد و تصمیم رئیس جمهوری هنوز مشخص نیست.