پایتخت را به اهواز یا زابل منتقل کنید

چند روز پیش مصوبه ای از تصویب نمایندگان مجلس شورای اسلامی گذشت که درباره انتقال پایتخت ایران از تهران به نقطه ای دیگر بوده است. این که این تصمیم درست پس از آلودگی شدید هوای تهران گرفته شده،این شائبه را به ذهن متبادر می سازد که انگیزه اصلی وکلای ملت از تصمیم به انتقال پایتخت ،آن هم در این برهه زمانی ، بیشتر نگرانی از آلودگی هوای تهران است.
به یاد دارم پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، کتابی از سوی شاه مخلوع نوشته شد بنام ((پیش به سوی دروازه های تمدن بزرگ))من در آن هنگام در دوران دبستان بودم و یادم است که هر روز یک صفحه روزنامه کیهان اختصاص به بخشهایی از این کتاب داشت.
در یکی از فرازهای کتاب که در کیهان به چاپ رسید شاه مدعی شده بود که به علت شرایط خاص جغرافیایی و زیستی و آلودگی شدید هوای تهران ، باید پایتخت از تهران به مکان دیگری منتقل شود.
پس از استقرار نظام جمهوری اسلامی ایران نیز بارها موضوع انتقال پایتخت (اعم از پایتخت اداری سیاسی یا پایتخت بطور کلی) از تهران به شهرهای دیگر نقل محافل رسانه ای شده بود.
این در حالیست که معضل آلودگی هوا فقط شامل تهران نیست و همین دیروز دررسانه ها خواندیم که شهرهای بزرگ دیگر مانند مشهد،اراک ،کرج ،تبریزو....نیز از این پدیده شوم مستثنی نیستند.
از سوی دیگر کارشناسان معتقدند بیشتر امکانات رفاهی و آموزشی درمانی و غیره درتهران متمرکز است و بسیاری از شهرها و مناطق ایران پهناور حتی کلان شهرها نیز از اولیه ترین امکانات رفاهی و معیشتی بی بهره اند.
به طنز یک پیشنهاد به ذهنم رسید:
اکنون که شاهد هستیم شهرهایی مانند اهواز از آلودگی کشنده ناشی از فرآورده های نفتی مسمومیت شدید دارد و یا شهرهایی مانند زابل عاری از اولیه ترین امکانات رفاهی و معیتشی بوده و خشک شدن رود هیرمند نیز موجب ایجاد بادهای سنگین و سلب حیات ساکنان این منطقه شده است ، بهتراست طرح پیشنهادانتقال پایتخت به مناطق دیگردرخصوص دوشهراهواز یا زابل بیشتر از شهرهای دیگر مورد بررسی و تحقیق قرار گیرد شاید با تثبیت طرح انتقال پایتخت به یکی از این دو شهر محروم و انباشته شدن بودجه و امکانات کنونی تهران در پایتخت نوین، مردم این شهرها نیز بتوانند در هوایی پاک و عاری از مسمویتهای زیستی ،زندگی کنند.
پیمان حاج محمودعطار - وکیل دادگستری