به گزارش بولتن نیوز،در حمله شامگاه پنج شنبه(پنجم دی) به کمپ لیبرتی سه منافق
به هلاکت رسیدند و 50 نفر نیز مجروح شدند. بلافاصله بعد از این حمله
شبهنظامیان موسوم به "جیش المختار" که یک گروه مردمی از عشایر عراق است
مسئولیت حمله به اردوگاه گروهک تروریستی منافقین در لیبرتی را بهعهده
گرفت.
به گزارش پایگاه اطلاع
رسانی «مجاهدین»، واثق بطاط، فرمانده گروه "جیش المختار"، به رویترز گفت
که شبهنظامیان تحت امر او، با 20راکت کاتیوشا و خمپاره به اردوگاه لیبرتی
حمله کردهاند. وی گفت: ما بارها از دولت عراق خواسته ایم که منافقین از
خاک عراق خارج شوند، اما آنها همچنان در خاک عراق حضور دارند. شهریور ماه
امسال هم در حمله شبهنظامیان موسوم به "فرزندان انتفاضه شعبانیه" به
اردوگاه اشرف، بیش از 50 عضو گروهک تروریستی منافقین کشته و شمار زیادی هم
زخمی شدند.
اما سئوالی که به دنبال این حمله در بین تحلیلگران
سیاسی مطرح است این است که چرا حملات به گروهک منافقین زیاد شده است؟ وعلت و
انگیزه اصلی دو حمله نسبتا شدید به محل های استقرار منافقین در اشرف و
لیبرتی در فاصله کمتر از سه ماه توسط گروه های مردمی عراق چیست؟
در
ریشه یابی نفرت مردم عراق از گروهک منافقین باید به دوران حکومت رژیم بعث
در عراق و همکاری گسترده این گروهک با حکومت بعث در کشتار مردم و سرکوب
وحشیانه انتفاضه 1990 عراق اشاره کرد در این انتفاضه که بعد از شکست صدام
در جنگ کویت صورت گرفت هزاران کرد و شیعه عراقی با همکاری منافقین و رژیم
بعث قتل عام شدند.
بسیاری از کردها و شیعیان اکنون در مراجع و
محاکم قضایی عراق پرونده هایی تشکیل داده و سالهاست که در حال پیگیری
هستند. ولی تاکنون هیچ کدام از تلاشهای آنها به نتیجه نرسیده است عراقیها
هنوز انتفاضه شعبانیه را فراموش نکردهاند.
خانوادههای قربانیان
مدارک و اسناد خود را از آن کشتار جمعی در جنوب و کردستان عراق حفظ
کردهاند و حتی اخیرا گفته شده که در طرح دعوی جدید در محاکم اروپایی، این
اسناد را به دادگاه های سه کشور ترکیه، اسپانیا و آلمان هم ارائه کرده اند.
خانوادههای قربانیان کرد در طرح دعوی در محاکم قضایی سریعتر
اقدام کرده و اسناد و مدارک خود را تاکنون در چندین دادگاه داخلی و خارجی
ارائه داده اند. آنان در سال 1390 هم باردیگر یک دادخواست تنظیم کردند.
موسسه شهدای استان دیالی در سال 1391 با تنظیم شکایتی دیگر، خواستار
بازگرداندن اموال و داراییهای مردم منطقه از منافقین شد که حزب بعث به زور
از آنان گرفته بود. آنان همچنین خواستار محاکمه عوامل جنایات منافقین در
جریان سرکوب انتفاضه ملت عراق بودند.
تابستان پارسال هم انجمنی
موسوم به ˈدفاع از قربانیان تروریسم در عراقˈ ، دادخواست هایی علیه منافقین
در محاکم قضایی این کشور تنظیم کرد.
نافع العیسی رییس کمیتهای
در این انجمن ، پیگیر پرونده ها شد. بطوری که برای به نتیجه رساندن آن از
5 حقوق دان بین المللی هم امداد گرفت. آنان 275 شکایت تنظیم کردند که 114
مورد آن تنها به استان دیالی که پادگان اشرف در آن واقع است، اختصاص داشت.
بعضی از خانوادههای قربانیان حتی خواستار بازجویی دولت عراق از اعضای
منافقین شده بودند تا شاید اطلاعی از عزیزان مفقود الجسد خود بیابند.
آنان حتی از خانوادههای قربانیان ایرانی عملیات تروریستی گروهک منافقین
هم کمک خواستند و از آنان برای سفر به بغداد و شرکت در یک سمینار مشترک
دعوت کردند که این تجمع در سال 88 برگزار شد. مردم عراق در ادامه
پیگیریهای خود بارها در استان دیالی و در حوالی کمپ اشرف تجمع کرده و
بارها با منافقین درگیر شدند، اما این گونه که به نظر می رسید، صدای آنان
به دلیل وجود دست هایی در کشورهای اروپایی و امریکا ، به جایی نمی رسید.
با
شکست همه راههای مسالمت آمیز حقوقی برای تحت تعقیب قرار دادن منافقین به
دلیل جنایات گستردهای که در جریان انتفاضه سال 1990 مرتکب شده اند به نظر
می رسد مردم عراق روش دیگری را برای پیگیری خواستههای برحق و مشروعشان
برگزیده اند که چندان خوشایند اربابان غربی منافقین نیست. با خودداری
کشورهای غربی از پذیرش این خواسته به حق مردم عراق در محاکمه منافقین و
تداوم حضور آنها در عراق به نظر می رسد که بعد از این شاهد حملات بیشتری از
این دست به کمپ لیبرتی خواهیم بود.