آیا کردستان عراق یک منطقه ناامن برای روزنامه نگاران است؟

گروه بین الملل - کاوه گرمیانی یک روز نگار کرد عراقی بود که روز پنجشنبه در مقابل درب منزلش بوسیله چند نفر فرد مسلح مورد هدف قرار گرفت وبعداز انتقال به بیمارستان در شهر کلار در جنوب استان سلیمانیه کشته شد. ترور این روزنامه نگارکرد موج شدیدی از اعتراض اقشار مختلف جامعه و به خصوص روزنامه نگاران و روشنفکران کرد عراقی را دراکثر شهرهای کردستان عراق به دنبال داشته است .

به گزارش بولتن نیوز ،‌در یکی از واکنش های بین المللی نیز سازمان روزنامه نگاران بدون مرز و سازمان حقوق بشر این اقدام تروریستی را محکوم کرد .خواسته اکثریت روزنامه نگاران کرد عراقی در این چند روزه حول این محور بوده است که مرزی برای ریخته شدن خون روزنامه نگاران گذاشته شده و حکومت اقلیم کردستان عراق به آن متعهد باشد . در پاسخ به اعتراضات روزنامه نگاران کرد عراقی در خصوص نبود امنیت جانی برای روزنامه نگاران و پیگیری ویژه این قتل ، هیئت دولت اقلیم کردستان عراق تصمیم به تشکیل کمیته ایی ویژه برای پیگیری این پرونده نمود.

کشته شدن روزنامه نگاران در کردستان عراق در چند ماه گذشته که این دومین مورد آن است می رود تبدیل به یک پدیده خطرناک شود که جان روزنامه نگاران را در معرض تهدید جدی قرار دهد .آنچه از محتوای راهپیمایی های این چند روزه و بیانیه های صادر شده بر می آید این است که چرا روزنامه نگاران در کردستان عراق امنیت جانی ندارند؟

بر اساس اخرین امارهای اعلام شده در کردستان عراق ، در حال حاضر حدود چهار هزار روزنامه نگار مشغول فعالیت هستند. سیر صعودی این امارمربوط به بعد از سقوط صدام حسین و شکل گیری حکومت اقلیم کردستان عراق برمی گردد .این روزنامه نگاران براساس سخنان مشغولین حرفه روزنامه نگاری اکنون درقالب حکومتی و منتقد حکومت فعالیت می کنند.

در طول سالهای گذشته نقش روزنامه نگاران کرد عراقی در نظارت بر فعالیت حکومت اقلیم کردستان عراق بشدت گسترش یافته و شاغلین این حرفه اکنون بعنوان یکی از مهمترین ناظران فعالیت حکومت اقلیم شناخته می شوند .

این نظارت به نحوی است که سایه سنگین این فعالیت بر سر تمامی ارگانها و نهادها کاملا مشهود است وسبب شده است که در برخی از زمانها طیف روزنامه نگاران در مقابل حکومت اقلیم قرار بگیرند . عدم تحمل فعالیت برخی از روزنامه نگاران در کردستان عراق سبب شده است که گروههای ناشناس دست به حذف فیزیکی روزنامه نگاران بزنند.

گسترش رسانه های کردی در کردستان عراق سبب افزایش تعداد روزنامه نگاران در این منطقه از عراق شده است و اکنون حکومت اقلیم کردستان عراق روبروی صدها روزنامه و مجله و وب سایت قرار گرفته است که در بسیاری از مواقع انتقادهای بسیار شدیدی داشته و حکومت اقلیم کردستان عراق را هدف نقد های خود قرار داده اند.

عدم تحمل روزنامه نگاران منتقد توسط برخی از گروههای فشار که عموما مسلح هستند ونبود قانون مشخص برا ی تعیین حدود فعالیتهای حرفه ای در کردستان عراق سبب شده است که حریم روزنامه نگاران براحتی توسط گروههای فشار نقض شود و همچنین در نقطه مقابل حریم کاری روزنامه نگاران برای ورود به موضوعات بسیار مبهم و غیر روشن باشد.

به جرات می توان گفت که فضای کاری حرفه ایی روزنامه نگاری کردی در کردستان عراق بشدت در حال رادیکالیزه شدن است و قطعا این فضا هم حرفه روزنامه نگاری و هم حکومت اقلیم کردستان عراق را تهدید می کند .

پناه بردن به سلاح برای سرکوب و ساکت کردن مخالفین امری نکوهیده و محکوم است و فضای کنونی کردستان عراق بشدت تحت تاثیر این محکومیت قرار گرفته است .

تشدید این برخوردها سبب خواهد شد که فضای حرفه روزنامه نگاری کردی در کردستان عراق به سوی خشونت بیشتر گام بردارد و تنها نمود این، صرفا کشته شدن روزنامه نگاران نخواهد بود بلکه ادبیات روزنامه نگاران نیز لحن خشن تری بخود خواهد گرفت.

در حقیقت رادیکالیزه شدن فضای حرفه روزنامه نگاری می رود که وجه بین المللی کردستان عراق را هم تغییر دهد و فضا بسوی نا امن بودن کردستان عراق برای روزنامه نگاران پیش برود.

پرونده های ترور و سوء قصد نافرجام که تا حالا مسکوت مانده اند سبب گشته است که این حس و ناامنی برای مردم منطقه و جامعه بین المللی تشدید شود.

روزنامه نگاران و کارشناسان این حوزه بر این اعتقاد هستند که تا زمان تدوین قوانین مشخص و حرفه ایی برای فعالیت مشغولین این حرفه و ایجاد ممنوعیت برای سهولت در دسترسی به سلاح درکردستان عراق سخت است امیدوار بود که یک اعتماد دوسویه بین حکومت اقلیم کردستان عراق و روزنامه نگاران در این منطقه شکل بگیرد.

تشدید این فضای بی اعتمادی هم سبب دور شدن روزنامه نگاران خارجی از کردستان عراق خواهد شدیا دستکم این منطقه را یک منطقه ناامن برای این حرفه خواهند دید.