استیفای حقوق ملت ایران مهم است نه دکتر بودن و مدرک تحصیلی

گروه سیاسی- روزنامه شرق روز شنبه 16 آذر 92 ، در مطلبی با عنوان "به دکترهای تهران اعتماد کنید" نوشته فرنگیس بیات، به ترکیب کابینه دولت از نظر میزان تحصیلات و مدرک دانشگاهی آنها از آمریکا و اروپا اشاره کرده و این موضوع را به نتایج مذاکرات ژنو  و رویکرد حاکم بر دولت ربط داده و با طرح دیدگاه برخی فعالان سیاسی در کشورهای غربی، با این عنوان که"در مذاکرات ژنو همه سرها بالاست"، به نقش دولت روحانی و ترکیب اعضای کابینه در روند این مذاکرات پرداخته است.

به گزارش بولتن نیوز، نویسنده در این گزارش نوشته است: به اندازه‌ای که حسن روحانی در کابینه‌اش تحصیلکرده‌های فارغ‌التحصیل مقطع دکترا از دانشگاه‌های آمریکایی را دارد، باراک اوباما ندارد. کابینه جدیدی که در تهران هدایت سیاست ایران را به دست دارد یکی از فن‌سالارترین کابینه‌های جهان است. این چه اهمیتی دارد؟ شاید در یک نگاه سطحی خیلی اهمیتی نداشته باشد. سیاست خارجی ایران نیز همانند دیگر کشورها نتیجه تعاملات پیچیده چندین بازیگر، با پیشینه‌ها و قدرت متفاوت، منافع و ایدئولوژی‌های مختلف است. باید پرسید این روزها سیاست خارجی ایران را ایدئولوژی‌سالاران هدایت می‌کنند یا تکنوکرات‌ها؟ ژنرال‌ها یا دیپلمات‌ها؟ اینها پرسش‌های اساسی هستند که نقش مهمی در توضیح انگیزه اصلی امضای قرارداد ژنو از سوی ایران دارد."

همان طور که خود نویسنده اشاره کرده، موضوع تحصیلات اعضای کابینه دولت، تنها یک موضوع شکلی است اما نتیجه ای که نویسنده گرفته است ربطی به میزان تحصیلات و محل تحصیل  و اخذ مدرک دانشگاهی آنها از آمریکا و اروپا ندارد.

اگر چه در نوشتن گزارش روزنامه ای، اشاره به چنین مواردی موجب جذابیت مطلب می شود که مثلا میزان تحصیلکرده های کابینه دولت و مدرک دانشگاهی آنها از آمریکا واروپا از کابینه اوباما بیشتر است، اما نمی توان این نکته را به  نتایج مذاکرات ژنو و سیاست و رویکرد و دیدگاه نظام و دولت جمهوری اسلامی، ربط داد.

شاهد مدعا این است که برخی از تحصیلکرده های دانشگاه های آمریکا جزو منتقدان جدی سیاست دولت آمریکا، نظام سرمایه داری ورفتار استکباری دولت آمریکا در دهه های اخیر بوده اند.

براین اساس باید توجه داشت که مدرک دانشگاهی، و محل تحصیل یا درس و واحدهایی که پاس می شود، شناسنامه عقاید و دیدگاه های ایدئولوژیک و سیاسی و تعلقات مذهبی وعقیدتی نیست.

در گذشته نیز بسیاری از دولتمردان و مسوولان جمهوری اسلامی در دولت های قبل، تحصیلکرده  دانشگاه های آمریکا واروپا بوده اند، اما منتقدان جدی سیاست های غرب و آمریکا بوده اند.

در بحث درس و مطالعه دانشگاهی، آنچه مبنای اصلی فعالیت دانشجویان و فارغ التحصیلان بوده است، آشنایی با مبانی علمی و آکادمیک و تاریخ علم و دستاوردهای بشری است و انتقال دانش فنی و علمی مبنای اصلی است و نمی توان انتظار داشت که دانشجو بعد از فارغ التحصیل شدن از دانشگاه های آمریکا، معتقد به نظام سرمایه داری یا حامی سیاست دولت آمریکا باشد.

میزان تخصص و بالا بودن مدرک دانشگاهی اعضای کابینه دولت روحانی نیز، به این معنا نیست که آنها افرادی فن سالار و تکنوکرات هستند و رویکرد تکنوکراتیک مقدم بر رویکرد ایدئولوژیک است.

براین اساس، نویسنده روزنامه شرق باید توجه داشته باشد که آنچه در مذاکرات ژنو حاصل شده است، نتیجه رویکرد تکنوکرات و نگاه تحصیل کرده های دانشگاه های آمریکا نبوده است و اتفاقا در سخنان و رفتارها و عملکرد تیم مذاکره کننده در سال های اخیر و در دولت روحانی، همواره بر حقوق ایران تاکید شده است و مذاکره کنندگان، چارچوب نظری و اعتقادی و ایدئولوژیک نظام جمهوری اسلامی را رعایت کرده اند.

تیم مذاکره کننده متناسب با تصمیم  و نظر مقام معظم رهبری و رئیس جمهوری مبنی بر تاکتیک نرمش قهرمانانه به پیش رفته اند و ضمن آن که حقوق ایران در غنی سازی و فناوری هسته ای و دانش فنی را در اولویت قرار داده اند به تدریج در مسیر ایجاد توافق گام برداشته اند و هر دو طرف ایران و کشورهای غربی، در مسیر اعتماد سازی، اقداماتی را مبنا قرار داده اند.

براین اساس، بهبود مدیریت مذاکرات و دستاوردهای آن  یعنی "همه سرها بالاست" به هیچ وجه به معنای تغییر اساسی در استراتژی جمهوری اسلامی نیست بلکه به معنای اجرای تاکتیک نرمش قهرمانانه و کاهش تنش است.

بنابراین میزان تحصیلات و مدرک دانشگاهی اعضای کابینه از دانشگاه های آمریکا عامل اثرگذار بر مذاکرات نبوده است بلکه دستاورد مذاکرات ژنو اولا برمبنای خواست نظام جمهوری اسلامی، بوده و دوما برمبنای آگاهی و تخصص و آشنایی تیم مذاکره کننده و آقای ظریف و رئیس جمهور با روش مذاکرات چند جانبه بوده است.

به عبارت دیگر، نه تنها نگاه ایدئولوژیک و ارزش های نظام جمهوری اسلامی تغییر نیافته بلکه اتفاقا در جهت تحقق این موضوع و حقوق ایران بوده است و استفاده از افراد تحصیل کرده و تکنوکرات یا فن سالار، در درجه بعدی اهمیت قرار دارد و کسانی به این مذاکرات رفته اند دارای تجربه و دانش سیاسی بوده اند و با دیپلماسی و مذاکرات چند جانبه آشنا هستند.

هر شخص دیگری نیز که به عنوان نماینده ایران در مذاکرات حضور یابد، تحصیلکرده هر دانشگاهی که باشد، برنامه و سیاست نظام و استراتژی نظام و برنامه دولت را اجرا می کند و مدرک دانشگاهی اعضای تیم مذاکره کننده به معنای تغییر سیاست نظام و یا وابستگی و نزدیکی تیم مذاکره کننده به آمریکا وغرب نیست.

تیم مذاکره کننده همانطور که بارها اعلام کرده اند براساس اعتمادسازی و همچنین احترام و تکریم به ملت ایران و حفظ حقوق ایران کار می کنند.

رئیس جمهور در مراسم تحلیف در مجلس شورای اسلامی، اعلام کرد که از آمریکا وغرب و کشورهای 5+1 می خواهیم که به جای تحریم و تهدید، از واژه احترام و تکریم استفاده کنند.

به عبارت دیگر، آنچه در دولت و اعضای تیم مذاکره کننده به عنوان سیاست اصلی مطرح است وادار کردن طرف مقابل به احترام و تکریم به جای تحریم و تهدید نظامی و... است.

روزنامه شرق در بخش دیگری از گزارش خود این پرسش را مطرح ساخته که آیا ایران می‌خواهد با این قرارداد زمان بخرد؟ و از شر تحریم‌های اقتصادی خلاص شود؟ یا پس از گذشت چندین دهه، این تغییری واقعا استراتژیک در سیاست خارجی ایران است؟  پاسخ قطعی دادن به چنین پرسش‌هایی بسیار زود است. احتمال اینکه توافق ژنو، به واسطه تندروهای دو طرف از مسیر خود خارج شود بالاست و برای آن تنها شش‌ماه زمان وجود دارد. این احتمال که تیم روحانی بتواند در مقابل تندروی‌ها مقاومت کند، ساده‌لوحانه است. اصلاح‌طلبان در ایران هم نگرانی‌های دیگری دارند. اینکه آیا اوباما و متحدان بین‌المللی‌اش قادر به محدودکردن موضع‌گیری‌های جنگ‌طلبانه تندروها در خاورمیانه خواهند بود؟ تداوم استراتژی تهدید نظامی و تحریم، نه مطلوب است و نه پایدار. این رویکردی خطرناک است؛ بنابراین بهتر است به «دکترهای تهران» شانس تغییر سیاست‌های خطرناک و ویران‌کننده را بدهیم و دست آنها را در بازتعریف سیاست در خاورمیانه باز بگذاریم. آنها شایسته این فرصت هستند. برای‌شان آرزوی موفقیت کنیم.

در این رابطه نیزلازم است یادآور شویم که آنچه می تواند در آینده مذاکرات هسته ای تعیین کننده باشد، روند جلب اعتماد دو طرف است اگر همان طور که ایران داوطلبانه در بخش هایی از فناوری هسته ای، اصلاحاتی انجام داده و در عین حال بر حق غنی سازی خود تاکید کرده است، آمریکا و غرب نیز روند تحریم ها را متوقف و کاهش آن را مورد توجه قرار دهند، گذر زمان باعث پیشرفت مذاکرات و کاهش تحریم ها و جلب اعتماد خواهد شد و جهان درخواهد یافت که ایران نه تنها به دنبال سلاح هسته ای نیست و نخواهد بود، بلکه در جهت کاهش مشکلات جهان، نقشی مهم به عهده خواهد داشت و تندروی ها و درگیری های منطقه غرب آسیا و خاورمیانه نیز با کمک و مشارکت ایران کاهش خواهد یافت.

براین اساس، باید نقش ایران رابیش از گذشته مورد توجه قرار دهند و به جای زبان تهدید، زبان احترام و همکاری بین المللی را انتخاب کنند.

دولت آقای روحانی و اعضای کابینه، همان طور که مقام معظم رهبری تاکید کرده اند از فرزندان این مملکت و نظام و مورد تایید هستند و کسی نمی تواند آنها را مشکل دار ارزیابی کند و لذا در برابر برخی تندروی های داخلی نیز مقام معظم رهبری و سایر مسوولان به موقع، سیاست اصولی نظام و دولت را بیان کرده اند و آقای ظریف نیز با حضور در جمع دانشگاهیان، رسانه ها، مراجع و علمای قم، با توضیح روند و برنامه ها، اعتماد نسبی فعالان سیاسی کشور را جلب کرده اند و در ماه های آینده، به دنبال بهبود وضعیت اقتصاد و معیشت و دستاوردهای گسترده توافق ژنو، شاهد تقویت جایگاه و مدیریت داخلی دولت روحانی درجلب اعتماد فعالان سیاسی خواهیم بود.

در آن سوی جهان و در آمریکا نیز، بهبود تجارت بین المللی و نتایج مذاکرات ژنو و کاهش تنش ها، و هزینه های دولت آمریکا در عرصه بین المللی، موجب خواهد شد که نتایج احترام به حقوق ملت ایران را همه متوجه شوند و در نتیجه در پیشرفت مذاکرات اثرگذار خواهد بود.

همان طور که آمریکا اعلام کرده هدف نهایی دولت اوباما بازداشتن ایران از دستیابی به توانایی ساخت بمب اتم بود و ایران نیز بارها براساس  فتوای مقام معظم رهبری و نظرات مسوولان کشور اعلام کرده است که به دنبال فناوری صلح آمیز هسته ای است و در نتیجه به تدریج دو طرف درجلب اعتماد  و روند اعتمادسازی به نقطه ای خواهند رسید که ایران از ابتدا مطرح کرده بود.