مدعیان حقوق بشر چگونه با انسان ها برخورد می کنند؟

به گزارش بولتن نیوز،تاریخ  آمریکا و انگلیس که در حال حاضر مدعیان اصلی تمدن، حقوق بشر، آزادی و احترام به حقوق انسان ها محسوب می شوند و با همین حربه در عرصه جهانی سایر کشورها و ملل را تحت فشار قرار داده و منافع نامشروع خود را پیش می برند مملو از جنایت های بیشماری است که علیه بشریت انجام داده اند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی «مجاهدین»، جنایاتی که علیه سرخپوستان، سیاهان و سایر رنگین پوستان آمریکا و آفریقا انجام شده است، جنایت‌های هولناکی که در جنگ جهانی دوم متفقین انجام دادند که تنها یک نمونه کوچک آن حمله اتمی به هیروشیما و ناکازاکی بود، جنایاتی که در جنگ کره و جنگ ویتنام توسط آمریکا انجام شد و استفاده از ده‌ها تن مواد شیمیایی علیه مردم ویتنام، در دوره جدید حمله به عراق و افغانستان و کشتار هزاران عراقی و افغانی بیگناه، جنایت در گوانتانامو و ابوغریب، حملات روزمره هواپیماهای بدون سرنشین به مناطق قبیله نشین افغانستان و پاکستان و جنایات بیشماری که علیه ملت و نظام اسلامی توسط این دولت های مدعی انجام شده است تنها و تنها گوشه ای از این تاریخ ننگین به شمار می رود.

بنابر این گزارش، رهبر معظم انقلاب در تبیین شاخص های استعمار و استکبار در اجتماع 50 هزار نفری بسیجیان در مصلای تهران به طور ویژه و خاص بر این جنایت ها و پارادوکسی که در این زمینه وجود دارد تاکید کردند. ایشان در این زمینه فرمودند:

«يكى از شاخصهاى استعمار و استكبار اين است كه جنايت را نسبت به ملّتها و نسبت به آحاد بشر مجاز ميشمرند و اهمّيّت نميدهند. اين يكى از بلاياى بزرگ استكبار در دوران جديد است؛ دوران جديد يعنى دوران پيشرفت علم، پديد آمدن سلاحهاى خطرناك، كه اين سلاحها هم از وقتى به دست مستكبرين رسيد، بلاى جان ملّتهاى عالم شد؛ براى جان انسانها - هر انسانى كه با آنها همراه نباشد، تسليم آنها نباشد، تابع آنها نباشد - هيچ ارزشى قائل نيستند.»

ایشان در تببن این ویژگی استکبار بر جنایات هولناکی که استعمارگران  در آمریکا بر ضد بومیان و بویژه سرخپوستان ساکن  سرزمین های این قاره روا داشتند و با کشتارهای وسیع و هولناک که هرگز تاریخ بشر نمونه آن را به خود در گذشته ندیده است تعداد سرخپوستان را از ده ها میلیون به چندصدهزار تقلیل دادند اشاره کردند. ایشان در این زمینه فرمودند:

«يك مثال، برخورد مستكبرين با بوميان آمريكا است؛ همين كشورى كه امروز منابع مالى آن، امكانات آن، موقعيّت جغرافيايى آن، همه‌چيز آن در اختيار غيربوميان آن منطقه است. خب اينجا مردم بومى‌اى وجود داشتند؛ برخورد با آنها به قدرى خشن، به قدرى مشمئزكننده است كه يكى از نقاط تاريك تاريخ آمريكاى جديد است؛ خودشان درباره‌ى آن، چيزها نوشته‌اند؛ كشتارهايى كه كردند، فشارهايى كه آوردند. عين همين قضيّه به‌وسيله‌ى انگليسى‌ها در استراليا اتّفاق افتاد. انگليسى‌ها در استراليا مردم بومى را مثل حيوانات، مثل كانگورو به‌عنوان تفريح شكار ميكردند؛ آنها براى جان انسانها هيچ ارزشى قائل نبودند. اين يك نمونه است.»

ایشان با اشاره به مثال هایی از تاریخ سرارسر جنایت آمریکایی ها فرمودند:

«يك نمونه‌ى ديگر بمباران سال ۱۹۴۵ ميلادى - يعنى سال ۱۳۲۴ شمسى - است كه دو شهر ژاپن را آمريكايى‌ها با بمب اتمى نابود كردند؛ صدها هزار آدم كشته شدند، چندين برابر اينها در طول زمان تا امروز بر اثر اشعه‌ى اتمى‌اى كه وجود داشته، معيوب و ناقص‌الخلقه و دچار بيماريهاى گوناگون شدند كه تا امروز مشكلات آن باقى است؛ هيچ استدلال درستى هم براى اين كار نداشتند، كه من حالا بعد اشاره خواهم كرد؛ راحت بمب اتم انداختند. در دنيا تا حالا دوبار بمب اتم استعمال شده است، هر دوبار هم به‌وسيله‌ى آمريكايى‌ها كه امروز خودشان را متولّى مسئله‌ى اتمى در دنيا ميدانند! دلشان هم ميخواهد كه اين قضيّه فراموش بشود [امّا] فراموش‌شدنى نيست. اين‌همه جان انسانها از بين رفت، برايشان ارزشى نداشت. جان انسانها بى‌ارزش ميشود؛ جنايت براى دستگاه‌هاى استكبارى آسان ميشود. در ويتنام، آدم كشى كردند؛ در عراق دستگاه‌هاى امنيّتى و شركتهاى مزدور امنيّتى آنها مثل بلك واتر - كه من آن سال جنايت كردند؛ در پاكستان با هواپيماهاى بدون سرنشين هنوز دارند جنايت ميكنند؛ در افغانستان بمباران ميكنند و جنايت ميكنند؛ هر جايى كه دستشان برسد و منافعشان اقتضا كند، ايجاب كند، از جنايت اِبا ندارند؛ جنايت با قتل، جنايت با شكنجه؛ زندان گوانتانامو كه مال آمريكايى‌ها است، هنوز زندانى دارد. الان ده يازده سال است در اين زندان يك عدّه‌اى را كه به اتّهام از جاهاى مختلف دنيا گرفتند و بردند آنجا، بدون محاكمه و با شرايط بسيار سخت و همراه با شكنجه نگه داشتند! در عراق، زندان ابوغُريب يكى از زندانهاى آمريكايى‌ها بود، سگ به جان زندانى مى‌انداختند و او را شكنجه ميكردند. غارت منابع حياتى ملّتها برايشان آسان است. ربودن و اسير كردن سياهان، يكى از ماجراهاى گريه‌آور تاريخ است‌كه نظام سلطه‌ى آمريكا و امثال آن دوست ندارند اين داستان احيا بشود، كه يك نمونه‌اش همين مسئله‌ى غلام و كنيز گرفتن مردم آفريقا است؛ كشتى‌ها را از اقيانوس اطلس مى‌آوردند، در سواحل كشورهاى غرب آفريقا مثل گامبيا و امثال اينها نگه ميداشتند، بعد ميرفتند با تفنگ و سلاحهايى كه دست مردمِ آن روز از اين سلاحها خالى بود، صدها و هزارها پير و جوان و مرد و زن را ميگرفتند، با شرايط بسيار سختى با اين كشتى‌ها براى بردگى به آمريكا ميبردند. انسان آزاد را كه در خانه‌ى خودش زندگى ميكرد، در شهر خودش زندگى ميكرد، به اسارت ميگرفتند؛ الان سياهانى كه در آمريكا هستند، از نسل آنهايند. چند قرن آمريكايى‌ها اين فشار عجيب را آوردند.»

بر اساس آنچه که رهبر معظم انقلاب در سخنرانی خود در اجتماع 50هزاری نفری بسیجیان در مورد این ویژگی استکبار تبیین فرمودند جای این سئوال بزرگ و حیاتی است که دولتی هایی که چنین گذشته و صد البته حال ننگینی دارند چطور خود را محق می دانند که در مورد حتی ابتدائی ترین حقوق انسان ها که به هیچ وجه خودشان به آن مقید نبوده و نیستند اظهار نظر می کنند؟