دليل فشارهاي داخلي و خارجي بر هيات ايراني و 1+5 براي افشاي مذاكرات چيست

گروه سياسي- مي گويند مردم نا محرم نيستند اما جلسه را محرمانه برگزار مي كنند و سپس به كيهاني ها خبر مي دهند تا محرمانه تيتر بزند ظريف اعتراف كرده كه منظور رهبر معظم انقلاب از دو حركت اشتباه در سفر به نيويرك، يكي تماس تلفني اوباما با روحاني بوده و ديگري مذاكره يك ساعته ظريف با كري!.

به گزارش بولتن نيوز، مي گويند مردم نا محرم نيستند ولي اخبار محرمانه را روي توپ سوار مي كنند و به كمر وزير امور خارجه نشانه مي روند تا حواسش جمع باشد كه بيشتر چوب لاي چرخ كساني كه شايد از تحريم خوششان مي ايد نگذارد. محرمانه هايي كه تا همين امروز رانت هاي بزرگي را به وجود آورده است كه كمر ملت را به خاطر نشتي هاي ناشيانه خم كرده است. محرمانه هايي كه خوب است چون هم تعداد دارندگان خبر را انگشت شمار مي كند و هم استفاده برندگان از آن را قدرتمند تر و پر نفوذ تر.

اصولا محرمانه تا زماني خوب است كه بتواند با تركاندن اخبار قلمبه و براي معدودي به كار آيد وگرنه زبانم لال محرمانه هم مخالف شئون جمهوريت اسلامي است و هم، هم ريشه با آمريكايي و هم وزن جاسوس اسرائيل شدن!.

اما، حالا كه وزير امور خارجه از محرم بودن برخي نا اميد شده و ديگر قسم خورده  يا صحبت محرمانه در حضور برخي افراد داخلي نمي كند و يا اگر قرار شد از اين صحبتها بكند آن را در حضور همه 77 ميليون ايراني خواهد زد، گويا برخي ناراحت شده اند. برخي تصميم گرفته اند تا هر طور كه شده زير زبان وزير را در موضوعي كه سالهاست بلاتكليف مانده بكشند و با بر ملا كردن تصاوير نهال نوپايي كه هنوز جوانه نزده است آن را بخشكانند و با تيتري ديگر بر روي هر آنچه تا حالا ساخته شده آواري از نا اميدي بنشانند.

اصولا مشخص نيست كه چرا گروه 1+5 كه همه نوع فشاري را به ايران وارد كرده اند و تا به امروز همواره از هر ابزاري براي فشار وارد آوردن به ايران استفاده كرده اند و با رسانه هاي خبريشان آن را در بوق و كرنا كرده و چند صد برابر به آن پژواك داده اند اين بار تصميم گرفتند تا اخبار مذاكرات را پشت درهاي بسته دنبال كنند و با مذاكره كنندگان ايراني هم قول و هم قسم شده اند تا هم گزك به دست مخالفين داخلي برداشته شدن تحريمها و توسعه روابط ندهند و هم دست رژيم صهيونيستي و اپوزسيوني كه در خارج از ايران به دنبال هر چه بيشتر ضربه زدن به جمهوري اسلامي هستند را داخل پوست گردو بگذارند.

براستي چرا گروهي در داخل از احتمال توافق بين ايران و گروه 1 +5 نگران هستند و دولت را تحت فشار قرار داده اند و عده اي هم در خارج از ايران خون خونشان را مي خورد كه نكند ايرانيها با جهانيان روابطشان خوب شود و آمريكائيها مارا فراموش كنند.

به نظر مي رسد كه درد غير قابل تصور كمر ظريف به خاطر انتشار لحظه اي سخناني كه محرمانه بيان شده بود و با انحراف و به گونه اي ديگر نوشته شد و سفر سراسيمه نتانياهو بعد از سخنراني اوباما در سازمان ملل كه تاييدي بود بر مواضع به حق ايران و بيان فتواي رهبر معظم انقلاب در سازمان ملل از زبان اوباما را بايد از عمده ترين دلايلي دانست كه هم ظريف و هم گروه 5+1 را بر آن داشته است كه به هيچكس اطمينان نكنند و تنها به منافع ملي كشورهاي ايران و جهان بيانديشند و سعي كنند تا با هر چه كوچكتر كردن دامنه اخبار از به انحراف كشيده شدن مذاكرات و بي ثمر شدن آن جلوگيري كنند.

البته نبايد فراموش كنيم كه هم ظريف و هم هيات مذاكره كننده ايران، گروهي ايراني وطن پرست و متعهد به نظام جمهوري اسلامي هستند كه تنها در راستاي حقوق حقه ايران قدم خواهند گذاشت و اين را هم نبايد از نظر دور بداريم كه مجلس هم به عنوان نماينده ملت حق دارد تا در جريان مذاكرات قرار گيرد. اما نا گفته پيدا است كه هر چيزي بايد بر اساس ضوابط و در زمان مشخص بين طرفين رد و بدل شود. اينكه براي هر حركت گروه مذاكره كننده ميتينگ تشكيل بدهيم و براي آنچه كه هنوز به توافق اوليه هم نرسيده ضوابط غير متعارف تايين كنيم و بخواهيم دست انداز درست كنيم، به نظر مي رسد كه نه به نفع ملت است و نه به نفع هيات مذاكره كننده. براي اين هيات چهارچوبي قانوني تايين شده و آنها هم بر اساس آن كارها را به پيش مي برند و مطمئنا نمي توانند از اين چهار چوب تخطي كنند. از اين رو اين همه جار و جنجال براي چيست و براي چه براي چيزي كه هنوز روي مباني آن توفقهاي قطعي صورت نگرفته اينقدر حساسيت به خرج مي دهيم و دوست داريم تا آن را با بوق و كرنا جار بزنيم. آيا بهتر نيست تا كمي فرصت تنفس به مذاكره كنندگان و مردم داده شود!.

ضمنا، هم ظريف و هم هيات مذاكره كننده از سابقه و گذشته آمريكا مطلعند و مي دانند كه اطمينان زيادي به آمريكاييها و قولهايشان نيست. رهبر معظم انقلاب هم باراها اين موضوع را گوشزد كرده اند. از اين رو نگرانيهاي بي مورد در مورد كارها و ديپلماسي ظريف در مذاكرات هسته اي و دقت روحاني در تعاملات متقابل را نبايد بي مورد زير سوال برد و نبايد با ايجاد موج در مسير مذاكرات انگيزه را از تيم مذاكره كننده ايراني گرفت.