نگاهی کوتاه به سابقه اعطای جایزه صلح نوبل در سال های گذشته می تواند به صراحت پاسخ این سوال را آشکار کند.
گروه سیاسی - انتشار خبر کاندیداتوری حسن روحانی از سوی گاردین برای دریافت جایزه صلح نوبل، بازتاب وسیع و گسترده ای در رسانه های فارسی زبان داشته است، اما آیا باید از به نتیجه عملی رسیدن این کاندیداتوری خوشحال بود یا نه؟
به گزارش
بولتن نیوز، در حالی از ظهر سه شنبه خبر کاندیداتوری دکتر حسن روحانی رئیس جمهور کشورمان برای کسب جایزه صلح نوبل منتشر شده که نام آشناترین رقیب او، حداقل برای مخاطبان فارسی زبان، ملالا یوسف زی دختر پاکستانی مورد حمله قرار گرفته از سوی گروه طالبان این کشور است و حسن روحانی در حالی که در ساعات اولیه انتشار این خبر از ملالا یوسف زی عقب بود، به سرعت در نظرسنجی گاردین در حال پیشی گرفتن از رقباست.
اما انتشار این خبر و احتمال محقق شدن آن، آیا می تواند مایه خوشحالی و شعف ایرانیان و مورد تایید جمهوری اسلامی باشد؟
نگاهی کوتاه به سابقه اعطای جایزه صلح نوبل در سال های گذشته می تواند به صراحت پاسخ این سوال را آشکار کند.
با توجه به رویه کمیته نروژی اعطای جایزه صلح نوبل در انتخاب برندگان این جایزه که همواره مورد انتقاد و اعتراض جمهوری اسلامی ایران بوده است، آیا در صورت انتخاب دکتر حسن روحانی به عنوان برنده جایزه امسال صلح نوبل، ایران را در یک پارادوکس قرار نمی دهد؟
آیا قبول و دریافت این جایزه مهر تاییدی بر عملکرد کمیته اعطای جایزه در سال های گذشته هنگام اعطای این جایزه به افرادی نظیر اسحاق رابین، باراک اوباما، شیرین عبادی و امثالهم نخواهد بود؟
آیا در صورت نهایی شدن انتخاب دکتر روحانی به عنوان برنده جایزه صلح نوبل، رد این جایزه بازتاب های منفی گسترده برای ایشان و کشورمان نخواهد داشت؟
همین که اوباما این جایزه رو گرفته باید فهمید این چطور جایزه ایست
بارها گفتم هیچکس وهیچ زمانی ریئس جمهوری مثل آقای هاشمی نخواهد آماد حداقل در زمان نسل سومی ها
البته رئیس جمهور اینارو میدونه
بارها گفتم هیچکس وهیچ زمانی ریئس جمهوری مثل آقای هاشمی نخواهد آماد حداقل در زمان نسل سومی ها
جوانگرایی از نان شب هم واجبتر است.
باید لیستی از جوانان آموزش دیده ،تهیه وآماده جایگزینی باشند