ابهام درباره حضور پ‌ك‌ك در آينده سياسي اقليم كردستان؛
بارزاني رابطه با تركيه را فداي «پ‌ك‌ك» نميكند
سابقه حزب حل دموکراتیک به اوایل سال 2010 بازمیگردد؛ در آن زمان این گروه با رویکردهای حزب پکک در ترکیه، در کردستان عراق شکل گرفت. به طور کلی پکک تلاش بر این داشت در کشورهایی که کردها در آنجا سکونت دارند، شعبه‌هايي از حزب را پایهگذاری کند
به گزارش بولتن نیوز، مردم اقلیم کردستان عراق به پای
صندوق‌های رأی رفتند تا نمایندگان پارلمان این اقلیم خودمختار را انتخاب
کنند؛ انتخاباتي كه به گفته مقامهاي اين منطقه ميتواند گامي در جهت
دموكراتيك شدن منطقه باشد.
در نخستین انتخابات پارلمانی اقلیم کردستان عراق در چهار سال گذشته، افزون بر سه حزب اصلی اقلیم کردستان یعنی احزاب «دموکرات کردستان» به رهبری مسعود بارزانی، «اتحادیه میهنی کردستان» به رهبری جلال طالبانی و جنبش «گوران» یا جنبش تغییر، حزب «حل دموکراتیک کردستان» که از دیدگاههای اوجالان و «پکک» دفاع می‌کند نيز شرکت كرده اند.
اگرچه برخی كارشناسان پیشبینی کرده بودند كه حزب حل دموکراتیک کردستان ميتواند شگفتيساز باشد و دو حزب سنتي كردستان عراق را به چالش بکشد، اما قدرت احمدیان، عضو هیات علمی دانشگاه رازی کرمانشاه و کارشناس مسائل کرد، در گفت وگو با «قانون» ميگويد كه به اعتقاد او ساختار قدرت در این منطقه میان احزاب سنتي آن تثبیت شده و دو حزب دموکرات کردستان و اتحادیه میهنی بر این ساختار مسلط هستند. بنابراین جریانهاي جدید مانند حل دموکراتیک قابلیت جریانسازی نخواهند داشت. این کارشناس مسائل کرد ميگويد: «سابقه حزب حل دموکراتیک به اوایل سال 2010 بازمیگردد؛ در آن زمان این گروه با رویکردهای حزب پکک در ترکیه، در کردستان عراق شکل گرفت. به طور کلی پکک تلاش بر این داشت در کشورهایی که کردها در آنجا سکونت دارند، شعبه‌هايي از حزب را پایهگذاری کند یا در واقع نمایندگانی داشته باشد تا گفتمان کردستان واحد را گسترش دهد؛ گفتمانی که به دنبال استقلال کردستان و ایجاد یک کشور مستقل کرد در خاورمیانه بود اما جایگاه نیروها و جریانهاي جدید سیاسی در کردستان عراق جایگاه برجستهای نیست و شاید آنها در مقاطعی مطرح شوند و ظهور کنند اما قادر نیستند ساختار سنتی حاکم بر کردستان عراق را برهم ریزند.»
از همين روي با وجودی‌که در میان حامیان اوجالان این امید وجود داشت که حزب حل دموکراتیک کردستان به دلیل حمایت از دیدگاههای رهبرشان و پکک میتواند در این انتخابات جایگاهی کسب کند اما احمدیان مخالف این فرضیه است و ميگويد، اوجالان باوجودی که در میان کردها یک چهره کاریزماتیک است اما فقط در میان مناطق کردنشیني توانسته نفوذ کند که خلأ وجود دارد مانند سوریه.
این در حالی است که در اقلیم کردستان نه به لحاظ تشکیلاتی و نه به لحاظ چهرههای کاریزما اين خلأ وجود ندارد. همچنین در اقلیم کردستان یک شبه دولت وجود دارد که بر بسیاری از مسائل تمرکز و نظارت دارد و وجود این ساختار سیاسی متمرکز خود یک مانع جدی برای بسط تفکر پکک است.
اكنون نيز در انتخابات اقليم كردستان پیشبینی می‌شود که حزب حاكم دموکرات به رهبری مسعود بارزانی، کرسی‌های بیشتری را از آن خود کند. در اين ميان غیبت جلال طالبانی، رئیس‌جمهور عراق و رهبر اتحادیه میهنی کردستان به دلیل عوارض حمله مغزی به ضرر این حزب تمام شد. همچنانکه احمدیان نیز می‌گوید فقدان جلال طالبانی باعث شده تا اتحادیه میهنی در این انتخابات از میزان آرای آن به شدت کاسته شود.
در نهایت اين كارشناس مسائل كرد، مهم‌ترین دلایل عدم موفقیت و قدرت گرفتن جریانهایی مانند پکک را در اقلیم کردستان در سه نکته خلاصه می‌کند؛
1- وجود ساختار سنتی حزبی قدرتمند 2-وجود چهرههای کاریزماتیک برجستهای مانند مسعود بارزانی و جلال طالبانی 3- وجود یک ساختار سیاسی متمرکز که اجازه بسط اندیشههای اوجالان را نخواهد داد. ضمن این که روابط و مناسبات ترکیه و اقلیم کردستان نیز مانع از شکلگیری چنین امری می‌شود. چرا که حکومت اقلیم به دنبال توافقات و همکاریهایی که با ترکیه طی سالهای اخیر ایجاد کرده چندان از اندیشههای اوجالان حمایت نخواهد کرد و حتی شاید در جهت کنترل جریان پکک با دولت ترکیه همکاری کند.
در نخستین انتخابات پارلمانی اقلیم کردستان عراق در چهار سال گذشته، افزون بر سه حزب اصلی اقلیم کردستان یعنی احزاب «دموکرات کردستان» به رهبری مسعود بارزانی، «اتحادیه میهنی کردستان» به رهبری جلال طالبانی و جنبش «گوران» یا جنبش تغییر، حزب «حل دموکراتیک کردستان» که از دیدگاههای اوجالان و «پکک» دفاع می‌کند نيز شرکت كرده اند.
اگرچه برخی كارشناسان پیشبینی کرده بودند كه حزب حل دموکراتیک کردستان ميتواند شگفتيساز باشد و دو حزب سنتي كردستان عراق را به چالش بکشد، اما قدرت احمدیان، عضو هیات علمی دانشگاه رازی کرمانشاه و کارشناس مسائل کرد، در گفت وگو با «قانون» ميگويد كه به اعتقاد او ساختار قدرت در این منطقه میان احزاب سنتي آن تثبیت شده و دو حزب دموکرات کردستان و اتحادیه میهنی بر این ساختار مسلط هستند. بنابراین جریانهاي جدید مانند حل دموکراتیک قابلیت جریانسازی نخواهند داشت. این کارشناس مسائل کرد ميگويد: «سابقه حزب حل دموکراتیک به اوایل سال 2010 بازمیگردد؛ در آن زمان این گروه با رویکردهای حزب پکک در ترکیه، در کردستان عراق شکل گرفت. به طور کلی پکک تلاش بر این داشت در کشورهایی که کردها در آنجا سکونت دارند، شعبه‌هايي از حزب را پایهگذاری کند یا در واقع نمایندگانی داشته باشد تا گفتمان کردستان واحد را گسترش دهد؛ گفتمانی که به دنبال استقلال کردستان و ایجاد یک کشور مستقل کرد در خاورمیانه بود اما جایگاه نیروها و جریانهاي جدید سیاسی در کردستان عراق جایگاه برجستهای نیست و شاید آنها در مقاطعی مطرح شوند و ظهور کنند اما قادر نیستند ساختار سنتی حاکم بر کردستان عراق را برهم ریزند.»
از همين روي با وجودی‌که در میان حامیان اوجالان این امید وجود داشت که حزب حل دموکراتیک کردستان به دلیل حمایت از دیدگاههای رهبرشان و پکک میتواند در این انتخابات جایگاهی کسب کند اما احمدیان مخالف این فرضیه است و ميگويد، اوجالان باوجودی که در میان کردها یک چهره کاریزماتیک است اما فقط در میان مناطق کردنشیني توانسته نفوذ کند که خلأ وجود دارد مانند سوریه.
این در حالی است که در اقلیم کردستان نه به لحاظ تشکیلاتی و نه به لحاظ چهرههای کاریزما اين خلأ وجود ندارد. همچنین در اقلیم کردستان یک شبه دولت وجود دارد که بر بسیاری از مسائل تمرکز و نظارت دارد و وجود این ساختار سیاسی متمرکز خود یک مانع جدی برای بسط تفکر پکک است.
اكنون نيز در انتخابات اقليم كردستان پیشبینی می‌شود که حزب حاكم دموکرات به رهبری مسعود بارزانی، کرسی‌های بیشتری را از آن خود کند. در اين ميان غیبت جلال طالبانی، رئیس‌جمهور عراق و رهبر اتحادیه میهنی کردستان به دلیل عوارض حمله مغزی به ضرر این حزب تمام شد. همچنانکه احمدیان نیز می‌گوید فقدان جلال طالبانی باعث شده تا اتحادیه میهنی در این انتخابات از میزان آرای آن به شدت کاسته شود.
در نهایت اين كارشناس مسائل كرد، مهم‌ترین دلایل عدم موفقیت و قدرت گرفتن جریانهایی مانند پکک را در اقلیم کردستان در سه نکته خلاصه می‌کند؛
1- وجود ساختار سنتی حزبی قدرتمند 2-وجود چهرههای کاریزماتیک برجستهای مانند مسعود بارزانی و جلال طالبانی 3- وجود یک ساختار سیاسی متمرکز که اجازه بسط اندیشههای اوجالان را نخواهد داد. ضمن این که روابط و مناسبات ترکیه و اقلیم کردستان نیز مانع از شکلگیری چنین امری می‌شود. چرا که حکومت اقلیم به دنبال توافقات و همکاریهایی که با ترکیه طی سالهای اخیر ایجاد کرده چندان از اندیشههای اوجالان حمایت نخواهد کرد و حتی شاید در جهت کنترل جریان پکک با دولت ترکیه همکاری کند.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
