این روزها به بهانه حمله شیمیایی دولت سوریه به حومه دمشق خبرها حاکی از حمله نظامی آمریکا و برخی حامیانش به سوریه برای گسترش صلح در جهان است.
به گزارش فرهنگ نیوز ،
این روزها به بهانه حمله شیمیایی دولت سوریه به حومه دمشق خبرها حاکی از
حمله نظامی آمریکا و برخی حامیانش به سوریه برای گسترش صلح در جهان است.
جالب اینجاست که باراک اوباما رییس جمهور ایلات متحده آمریکا در آخرین
اظهاراتش گفته که آماده است که دستور حمله را به زودی صادر کند، اما این
دستور را با موافقت کنگره با طرح دولت وی صادر خواهد کرد و به عبارت دیگر
برای حمله به سوریه نه منتظر مجوز سازمان ملل که فقط در انتظار مجوز و
مصوبه کنگره است.
در
این طرح، دولت آمریکا گفته که ارتش ایالات متحده میخواهد عملیات نظامی را
ترتیب دهد که موجب بازدارندگی، توقف، تنزل و پیشگیری از توان حکومت سوریه
برای استفاده از سلاحهای شیمیایی شود. دیوید کامرون، نخست وزیر بریتانیا
هم در پی اظهارات روز شنبه باراک اوباماگفته: "من موضع آقای اوباما در مورد
سوریه را درک و از آن حمایت میکنم. همچنین ویلیام هیگ، وزیر خارجه
بریتانیا هم این سخنان را "سنجیده" خوانده است . واقعا باید این همه احساس
مسئولیت یک دولت را برای جلوگیری از کشته شدن مردم بیگناه و گسترش صلح در
جهان را ستود! اما خوب است که به جناب آقای اوباما و متحدانش وقایعی تاریخی
را یادآوری کنیم.
واقعه اول:
۷ تیر۱۳۶۶ نیروی هوایی عراق در زمان حاکمیت حزب بعث عراق و صدام حسین با
استفاده از بمبهای شیمیایی چهار نقطه پر ازدحام شهر سردشت از توابع استان
آذربایجان غربی را بمباران کردند. در این حمله تعداد زیادی از ایرانیان و
ساکنان غیرنظامی شهر کشته شدند.
واقعه دوم :
۲۵ اسفند ۱۳۶۶ توسط حکومت بعث عراق و صدام حسین دستور حمله به بخشی از خاک
عراق صادر شد که در پی این حمله حدود پنج هزار تن از مردم حلبچه که غیر
نظامی و البته این بار عراقی هم بودند، کشته شدند. یعنی این بار مردم یک
کشور به دست حاکم خود آن کشور قتل عام شدند. یعنی چیزی شبیه به آنچه آمریکا
و همدستانش در ورد سوریه ادعا می کنند.
حال
سئوال اساسی این است که در این فجایع کشورهای غربی کجا بودند و آن زمان چه
واکنشی به آن نشان دادند؟ آیا همین کشورهای غربی نبودند که در مقابل تجاوز
عراق به ایران حمایت می کردند؟ و کیست که نداند که سلاح های شیمیایی عراق
توسط برخی از همین کشورهای مدعی غربی تامین می شد.