ماه هاست دولت عراق از نعمت شخصی چون جلال طالبانی بعنوان رئیس جمهور بی نصیب بوده و در این شرایط نیاز به فردی کاریزماتیک دارد که بتواند گروه ها و افراد را دور خود جمع کند و از تنش و خونریزی جلوگیری کند لذا باید کسی مانند بارزانی به جای جلال طالبانی در صحنه حاضر شود و گروه های سیاسی عراق را دور هم جمع کند و اجماع و اتفاق نظر ایجاد کند...
گروه بین الملل - این روزها عراق مانند سوریه درگیر پدیده تروریسم شده و هر روز که می گذرد با توجه به حمایت کشورهایی چون عربستان وقطر از تندروها بردامنه این تنش ها افزوده می شود.
به گزارش بولتن نیوز، شکی نیست که دولت کنونی عراق در وجه سیاسی و امنیتی گرفتاری هایی دارد و ضروری است که راهکارهای جدٌی برای خروج از بحران ارائه شود تا این کشور بتواند دوره گذار بعد از اشغال خارجی را براحتی پشت سر بگذارد.
در طول سه ماه گذشته در سطح سیاسی دولت مرکزی عراق توانست بخشی از مشکلات خود را با کردها و گروه های سنی حل کند یا دستکم کمیته هایی برای حل مشکلات تشکیل دهد.
در همین راستا ماه هاست دولت عراق از نعمت شخصی چون جلال طالبانی بعنوان رئیس جمهور بی نصیب بوده و دستکم در شرایطی که نیاز به فردی کاریزماتیک دارد که بتواند گروه ها و افراد را دور خود جمع کند از حضور جلال طالبانی در صحنه برخوردار نبوده است .
در چنین شرایطی کشورهایی چون عربستان و قطر و کشورهای غربی وارد صحنه شده تا باحمایت از بحران های امنیتی و سیاسی در این کشور پروسه سیاسی در عراق را با شکست مواجه کنند.
به این امر می بایستی، هجوم سیل آسای نیروهای القاعده به عراق و سوریه را اضافه کرد که با مسلح شدن به سلاح های پیشرفته می روند عراق را غرق خون و درگیری ها بکنند.
شرایطی که سازمانی چون دیدبان حقوق بشر از این کشتارها در عراق بعنوان جینوساید و یا به عبارت دیگر نسل کشی یاد می کند.
دولت مالکی بعنوان ماحصل ائتلاف شیعه و کردها نیازمند کمک همه گروه های سیاسی در عراق است. در این شرایط که تندروی و رادیکالیسم در این کشور بیداد می کند حضور فردی چون مسعود بارزانی رئیس اقلیم کردستان عراق در بغداد بعنوان رئیس جمهور می تواند دستکم بخشی از این مشکلات را حل بکند.
بارزانی در کنار طالبانی در زمره شخصیت های سیاسی بوده اند که در عراق مورد تکریم و احترام قرار دارند و حضور فیزیکی بارزانی در پست طالبانی که درگیر بهبودی سلامتی اش است می تواند ادامه دهنده راه طالبانی باشد که می توانست گروه های سیاسی را دور هم جمع بکند.
از سوی دیگر حکومت اقلیم کردستان عراق با ریاست مسعود بارزانی تجربه بالایی در کنترل امنیت این بخش از عراق دارد که می تواند در سایر بخش های دیگر عراق نیز مورد تاسی قرار بگیرد. نشست کمیته های امنیتی دو طرف ظرف هفته های گذشته نشان می دهد که اراده جدی برای کمک به کاهش تنش ها وجود دارد و این اراده قبل از اینکه از بین برود لازم است تقویت شود و در این میان نقش جمهوری اسلامی ایران قابل توجه است چرا که تکلیف کشورهای عربی و غربی در این کارزار مشخص است و آنها به هیچ وجه نمی خواهند روزهای آرامی را برای عراقی ها آرزو کنند.
ضمن اینکه حضور بارزانی در بغداد برای کردها نیز می تواند موید خبرهای خوبی باشد چرا که کردها بار دیگر خود را در راس تصمیم گیری های سیاسی در عراق خواهند داد و از اعتبار و کارت برنده و خوبی برای تشکیل دولت اینده در سال 2014 برخوردار خواهند بود .
اختلافات فکری و ریشه ای جریانهای تند افراطی با تفکرات گروه های کردی عامل مهمی است برای تشویق کردها جهت حضور فعال در صحنه سیاسی بغداد و بهتر است از این مورد به خوبی بهره برداری شود و این نه یک داد و ستد یک طرفه بلکه تامین منافع همه عراقی ها و ایالات و استان های مختلف است.
همزمان با این تحولات و روند تحولات استراتژیکی که پیش بینی می شود در صحنه سیاسی کشورهای منطقه بخصوص سوریه رخ بدهد و همچنین با توجه به امکان تاثیر گذاری بارزانی بر کردهای سوریه، بهتر است رئیس اقلیم کردستان عراق فارغ از نقش کنونی خود برای برقراری صلح در تمام منطقه بکوشد و این توانی است که نه تنها بارزانی از آن برخوردار است بلکه ایشان می تواند با این اقدام برای همیشه در تاریخ سیاسی منطقه ماندگار شود.
بارزانی فارغ از توان تاثیرگذاری اش بر کردها می بایستی بعنوان یک شخصیت بین المللی وارد صحنه سیاسی بغداد پایتخت عراق شود و نه تنها مشکلات اربیل با بغداد را حل بکند بلکه بعنوان کاتالیزوری برای تغییر مسیر منطقه که رودر روی تهدید تروریسم است عمل نماید.
به اعتقاد کارشناسان باید بارزانی را تشویق کرد تا با قبول پیشنهاد ریاست جمهوری از پتانسیل خویش بصورت همه جانبه برای حل مشکلات استفاده کند.
حصر شخصیت های تاثیرگذار تاریخی عراق اعم از کرد و شیعه و سنی در یک منطقه خاص نه تنها به هدر دادن پتانسیل این شخصیت ها در یک محدوده مشخص است بلکه جفا کردن به مردمی است که درحسرت ارامش و امنیت به سر می برند و شکی نیست مسعود بارزانی اگر در راس آنها نباشد در زمره مهمترین آنها به شمار می رود.