تاخیر در انتصابات دولت نشانه چیست؟
حسن روحانی اگر چه صراحتا در تبلیغات انتخاباتی خود چنین ادعایی نکرد، اما به هر روی انتظار می رود وقتی توانسته برای اولین بار در همان جلسه تحلیف، فهرست وزرای پیشنهادی خود را تقدیم مجلس کند، در امر انتخاب معاونین و مدیران ارشد دولت نیز با سرعت عمل بیشتری عمل کند.
گروه سیاسی - امروز دهمین روز استقرار دولت تدبیر و امید است. دولتی که البته به روال
مرسوم در نظام جمهوری اسلامی ایران، روی کار آمدن آن از دو ماه پیش تر مشخص
و معین شده بود.
به گزارش بولتن نیوز، اگر چه انتظار این است که دولت یازدهم، چنانکه رئیس آن در اولین کنفرانس خبری پس از برگزیده شدن از سوی مردم تاکید کرد، داس در دست نگرفته و خیل نیروهای شاغل در نهاد ریاست جمهوری و سایر زیر مجموعه های دولت را درو نکند، اما تعیین مدیران ارشد جدید و یا حداقل تایید و تثبیت مدیران قبلی یقینا از جمله اولین وظایف رئیس جمهور برای ممانعت از توقف روند اجرای امور دولت است.
حداقل در دو دوره اخیر انتخابات ریاست جمهوری، اینگونه باب شده است که کاندیداهای انتخابات یکی از مولفه های تبلیغاتی خود را اعلام این مسئله قرار داده اند که ایشان تقریبا وزرا و مدیران ارشد خود را در نظر گرفته و انتخاب کرده اند.
حسن روحانی اگر چه صراحتا در تبلیغات انتخاباتی خود چنین ادعایی نکرد، اما به هر روی انتظار می رود وقتی توانسته برای اولین بار در همان جلسه تحلیف، فهرست وزرای پیشنهادی خود را تقدیم مجلس کند، در امر انتخاب معاونین و مدیران ارشد دولت نیز با سرعت عمل بیشتری عمل کند.
از سوی دیگر سپردن مسئولیت های متعدد به یک نفر که از آن به عنوان رویه ای نامناسب و انتقاد برانگیز در دولت های قبل یاد می شد، به نوعی در دولت جدید در حال تکرار است. سپردن ریاست دفتر و سرپرستی نهاد ریاست جمهوری به محمد نهاوندیان و معاونت برنامه‌ريزي و نظارت راهبردي و سرپرستی معاونت توسعه مديريت و سرمايه انساني ریاست جمهوری به محمدباقر نوبخت از مصادیق این مسئله است.
این نوشتار قصد بررسی توانمندی های آقایان نهاوندیان و نوبخت را ندارد، اما قطعا و یقینا هر یک از این مسئولیت ها آنقدر بزرگ و سنگین هستند که حتی یک نفر نیز به راحتی از عهده انجام آنها برنیاید و لذا بهتر آن بود که هر یک از این مسئولیت ها به فرد واحد واجد شرایطی سپرده می شدند.
همچنین مسئولیت های زیاد دیگری در زیر مجموعه ریاست جمهوری باقیمانده اند که هنوز تکلیف مسئولان آنها مشخص نیست؛ سازمان میراث فرهنگی، بنیاد شهید، دفتر امور زنان و خانواده ریاست جمهوری، سازمان محیط زیست، معاونت اجرایی، سازمان انرژی اتمی، معاونت امور مجلس، معاونت اجرای قانون اساسی، معاونت امور بین الملل، معاونت امور اجتماعی و البته معاونین و مسئولان ارشد دفتر ریاست جمهوری اعم از معاونت سیاسی و امنیتی، معاونت اطلاع رسانی، معاونت تشریفات و مراسم و مدیریت های نهاد ریاست جمهوری از جمله این موارد هستند.
شاید رئیس جمهور ترجیح دهد که برخی از معاونت ها و مدیریت های ایجاد شده در دولت قبل را حذف یا تغییر دهد، اما به هر روی تعیین مسئولان جدید یا تثبیت مدیران قبلی حداقل اقدامی است که باید برای پرهیز از متوقف شدن امور اجرایی و یا حتی کاهش سرعت اجرای روند امور از سوی دکتر روحانی صورت گیرد.
به گزارش بولتن نیوز، اگر چه انتظار این است که دولت یازدهم، چنانکه رئیس آن در اولین کنفرانس خبری پس از برگزیده شدن از سوی مردم تاکید کرد، داس در دست نگرفته و خیل نیروهای شاغل در نهاد ریاست جمهوری و سایر زیر مجموعه های دولت را درو نکند، اما تعیین مدیران ارشد جدید و یا حداقل تایید و تثبیت مدیران قبلی یقینا از جمله اولین وظایف رئیس جمهور برای ممانعت از توقف روند اجرای امور دولت است.
حداقل در دو دوره اخیر انتخابات ریاست جمهوری، اینگونه باب شده است که کاندیداهای انتخابات یکی از مولفه های تبلیغاتی خود را اعلام این مسئله قرار داده اند که ایشان تقریبا وزرا و مدیران ارشد خود را در نظر گرفته و انتخاب کرده اند.
حسن روحانی اگر چه صراحتا در تبلیغات انتخاباتی خود چنین ادعایی نکرد، اما به هر روی انتظار می رود وقتی توانسته برای اولین بار در همان جلسه تحلیف، فهرست وزرای پیشنهادی خود را تقدیم مجلس کند، در امر انتخاب معاونین و مدیران ارشد دولت نیز با سرعت عمل بیشتری عمل کند.
از سوی دیگر سپردن مسئولیت های متعدد به یک نفر که از آن به عنوان رویه ای نامناسب و انتقاد برانگیز در دولت های قبل یاد می شد، به نوعی در دولت جدید در حال تکرار است. سپردن ریاست دفتر و سرپرستی نهاد ریاست جمهوری به محمد نهاوندیان و معاونت برنامه‌ريزي و نظارت راهبردي و سرپرستی معاونت توسعه مديريت و سرمايه انساني ریاست جمهوری به محمدباقر نوبخت از مصادیق این مسئله است.
این نوشتار قصد بررسی توانمندی های آقایان نهاوندیان و نوبخت را ندارد، اما قطعا و یقینا هر یک از این مسئولیت ها آنقدر بزرگ و سنگین هستند که حتی یک نفر نیز به راحتی از عهده انجام آنها برنیاید و لذا بهتر آن بود که هر یک از این مسئولیت ها به فرد واحد واجد شرایطی سپرده می شدند.
همچنین مسئولیت های زیاد دیگری در زیر مجموعه ریاست جمهوری باقیمانده اند که هنوز تکلیف مسئولان آنها مشخص نیست؛ سازمان میراث فرهنگی، بنیاد شهید، دفتر امور زنان و خانواده ریاست جمهوری، سازمان محیط زیست، معاونت اجرایی، سازمان انرژی اتمی، معاونت امور مجلس، معاونت اجرای قانون اساسی، معاونت امور بین الملل، معاونت امور اجتماعی و البته معاونین و مسئولان ارشد دفتر ریاست جمهوری اعم از معاونت سیاسی و امنیتی، معاونت اطلاع رسانی، معاونت تشریفات و مراسم و مدیریت های نهاد ریاست جمهوری از جمله این موارد هستند.
شاید رئیس جمهور ترجیح دهد که برخی از معاونت ها و مدیریت های ایجاد شده در دولت قبل را حذف یا تغییر دهد، اما به هر روی تعیین مسئولان جدید یا تثبیت مدیران قبلی حداقل اقدامی است که باید برای پرهیز از متوقف شدن امور اجرایی و یا حتی کاهش سرعت اجرای روند امور از سوی دکتر روحانی صورت گیرد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
چه خبراست ؟ نهادریاست جمهوری به این شلوغی!!!!!!!