دوران بازنشستگی، سخت تر از دوران کار...ما حالمان خوب است.اما شما باور نکنید!
توجه دولت و سازمانها به رفاه و يا تأمين حداقل زندگي و معاش دوران پيري و از كارافتادگي كاركنان مي تواند زمينه ذهني مساعدي نیز در افراد شاغل به نحوي ايجاد كند كه بدون كمترين دغدغه و نگراني ناشي از نبودن امينت اقتصادي و تأمين معاش در زمان پيري، به كار و زندگي خود ادامه دهند.
گروه اجتماعی - علی دوستی: بازنشسته و بازنشستگی دو مفهومی هستند که تا زمانشان فرا نرسد
درک درستی از آن نخواهیم داشت.
به گزارش بولتن نیوز، دوران بازنشستگي، دوراني است كه انسان پس از يك عمر كار و تلاش خستگی ناپذیر بايد به استراحت بپردازند، اما اين مهم زماني اتفاق مي افتد كه آنان كمتر نگران حقوق و مزاياي متناسب با تورم جامعه باشند و امكاناتي براي گذران زندگي داشته باشند.آرامش و آسودگي خيال در سالهايي كه ديگر توان و رمقي براي انسان نمانده، شايد تنها خواسته بازنشستگان باشد كه آن را طلب مي كنند. ایام بازنشستگی در کشور ما به دورانی پردغدغه ،دورانی همراه با تنهایی،حسرت بی‌شمار،بی‌هدف و دورانی بیهوده تبدیل شده است.ایام بازنشسته ها ایام پرغصه ای است! بی شک بخش بزرگی ازعوارض و تبعات منفی بازنشستگان کشور حاصل مکانیزم مریض قانون بازنشستگی است.قانونی که بجای فراهم کردن آسایش و آرامش و تبدیل این دوران،به دوران مفرح،شاد و امید بخش، بدون برنامه مشخص هنوز اندر خم یک کوچه است.
1- قصد دارم به دیدار برخی سالمندان بازنشسته بروم و در روزهای آخرماه مبارک
رمضان گپی حضوری با آنان بزنم. چیزی به اذان مغرب نمانده است.اینجا
خوزستان است.دمای هوا در غروب بیش از 45 درجه است!به پارک محله (پارکی که
فقط اسمی از پارک را یدک می کشد)جای همیشگی بازنشستگان می روم. در آنجا دو
قشر متفاوت بیشتر از بقیه حضور دارند. یکی کودکان هستند و دیگری سالمندان!
به میز دایره ای وسط پارک می روم. در آنجا دو سالمند سپید مویی نشسته اند و
به قول خودشان به روزهای پایانی عمر فکر می کنند.خودم را معرفی می کنم. با
گرمی استقبال می کنند. بحث را در مورد زندگی آنها شروع می کنم.گویی جای
حساسی دست گذاشتم. آقا مراد که 75 سال دارد.او از وضع اقتصادی و کم لطفی های
فرزندانش می نالد. می گوید از بچه هایم دلگیرم.وقتی همسرم از دنیا رفته
تنها تر شده ام.بچه هایم همگی ازدواج کرده اند و هفته ای،ده روزی یکبار سری
به من می زنند تا مبادا مرده باشم! انگار نه انگار 30 سال تلاش کردم تا
اینها به جایی برسند.او می گوید گرانی سرسام آور شده. چند سال است مسئولان
وعده همسان سازی حقوق را می دهند.اما همه اش وعده است.آقا مراد از کرایه
خانه و هزینه های بالای زندگی گلایه دارد. می گوید بنویس:ما حالمان خوب
است.اما شما باورنکنید!
آقا محمد هم با عصای مشکی اش از حسرت عمری که گذشت سخن می گوید. بحث تورم، گرانی و کفاف ندادن خرج زندگی را مطرح می کند.او یک پسر و یک دختر دم بخت دارد.پسرش دانشجو است.می گوید هیچ پس اندازی برای آینده بچه هایم ندارم. بجز یارانه تمام درآمد من همین 600-700 هزار تومانی است که از بازنشستگی می گیرم که به نیمه ماه نرسیده کفگیر به ته دیگ می خورد. محمد خان می گوید:اگر نوشتی به آقای احمدی نژاد بگو هشت سال گذشت و هر سال دریغ از پارسال!
صدای اذان به گوش می رسد.می گویند وقت رفتن است!هر دو از من جدا می شوند و به سمت مسجد می روند.من همچنان نظاره گر قدم های کوتاه و کند آنان هستم.چه صحنه دلگیری است!
2- قصه ی آقا مراد و آقا محمد قصه ی پر غصه این روزهای اکثر قشر بازنشسته کشور است.قشری که دراین سالها با کمترین امکانات،بیشترین فشار اقتصادی را تحمل کردند و کمترین توجه ای به آنها نشد. آقا مراد راست می گوید.خبری از همسان سازی حقوق هایشان نیست. چندی پیش رییس کانون عالی بازنشستگان و مستمری بگیران سازمان تامین اجتماعی گفته بود:از سال 88 تا به امروز اقدامات فراوانی برای همسان سازی حقوق بازنشستگان تامین اجتماعی انجام شده است.پنج بار به ریاست جمهوری به صورت مستقیم نامه زده ایم و از رییس جمهوری تقاضای اجرایی شدن این قانون را داشته ایم، اما علی رغم قول های داده شده، همچنان تکلیف اجرایی شدن این قانون مشخص نیست.
3- صاحب نظران بر اين باورند كه شروع دوران بازنشستگي،شروع دورانی سخت تر از دوران کار کردن است. در اين ایام، کم کم تغييرات اجتناب ناپذيری در جسم و روح افراد ایجاد می شود. براي كنترل روند سريع اين تغييرات مي توان فعاليتهايي را انجام داد كه بخشي از اين فعاليتها بايد از سوی دولت و اطرافيان و بخش ديگر را خود بازنشستگان مدنظر قرار دهند. رفع دغدغه های معیشتی و فراهم آوردن امکانات تفریحی و گردشگری از جمله کارهایی است که دولت می تواند انجام دهد. كاهش استرس،افزایش محبت،محافظت از جسم، ارتباط معنوي و تغذيه مناسب از فعاليتهاي اوليه اي است كه بايد مورد توجه خانواده های بازنشستگان قرار گيرد.بازنشستگانی که نيازمند برخورد محترمانه هستند.
بدون شك، توجه دولت و سازمانها به رفاه و يا تأمين حداقل زندگي و معاش دوران پيري و از كارافتادگي كاركنان مي تواند زمينه ذهني مساعدي نیز در افراد شاغل به نحوي ايجاد كند كه بدون كمترين دغدغه و نگراني ناشي از نبودن امينت اقتصادي و تأمين معاش در زمان پيري، به كار و زندگي خود ادامه دهند.
به امید اینکه دولت جدید به نحوي شايسته تر با این قشر حساس برخورد کند و از تجربيات آنان به عنوان سرمايه های اجتماعي نیز بهره بهتری ببرد.
یادمان باشد،روزی ما هم به این مرحله از زندگی خواهیم رسید!
به گزارش بولتن نیوز، دوران بازنشستگي، دوراني است كه انسان پس از يك عمر كار و تلاش خستگی ناپذیر بايد به استراحت بپردازند، اما اين مهم زماني اتفاق مي افتد كه آنان كمتر نگران حقوق و مزاياي متناسب با تورم جامعه باشند و امكاناتي براي گذران زندگي داشته باشند.آرامش و آسودگي خيال در سالهايي كه ديگر توان و رمقي براي انسان نمانده، شايد تنها خواسته بازنشستگان باشد كه آن را طلب مي كنند. ایام بازنشستگی در کشور ما به دورانی پردغدغه ،دورانی همراه با تنهایی،حسرت بی‌شمار،بی‌هدف و دورانی بیهوده تبدیل شده است.ایام بازنشسته ها ایام پرغصه ای است! بی شک بخش بزرگی ازعوارض و تبعات منفی بازنشستگان کشور حاصل مکانیزم مریض قانون بازنشستگی است.قانونی که بجای فراهم کردن آسایش و آرامش و تبدیل این دوران،به دوران مفرح،شاد و امید بخش، بدون برنامه مشخص هنوز اندر خم یک کوچه است.
آقا محمد هم با عصای مشکی اش از حسرت عمری که گذشت سخن می گوید. بحث تورم، گرانی و کفاف ندادن خرج زندگی را مطرح می کند.او یک پسر و یک دختر دم بخت دارد.پسرش دانشجو است.می گوید هیچ پس اندازی برای آینده بچه هایم ندارم. بجز یارانه تمام درآمد من همین 600-700 هزار تومانی است که از بازنشستگی می گیرم که به نیمه ماه نرسیده کفگیر به ته دیگ می خورد. محمد خان می گوید:اگر نوشتی به آقای احمدی نژاد بگو هشت سال گذشت و هر سال دریغ از پارسال!
صدای اذان به گوش می رسد.می گویند وقت رفتن است!هر دو از من جدا می شوند و به سمت مسجد می روند.من همچنان نظاره گر قدم های کوتاه و کند آنان هستم.چه صحنه دلگیری است!
2- قصه ی آقا مراد و آقا محمد قصه ی پر غصه این روزهای اکثر قشر بازنشسته کشور است.قشری که دراین سالها با کمترین امکانات،بیشترین فشار اقتصادی را تحمل کردند و کمترین توجه ای به آنها نشد. آقا مراد راست می گوید.خبری از همسان سازی حقوق هایشان نیست. چندی پیش رییس کانون عالی بازنشستگان و مستمری بگیران سازمان تامین اجتماعی گفته بود:از سال 88 تا به امروز اقدامات فراوانی برای همسان سازی حقوق بازنشستگان تامین اجتماعی انجام شده است.پنج بار به ریاست جمهوری به صورت مستقیم نامه زده ایم و از رییس جمهوری تقاضای اجرایی شدن این قانون را داشته ایم، اما علی رغم قول های داده شده، همچنان تکلیف اجرایی شدن این قانون مشخص نیست.
3- صاحب نظران بر اين باورند كه شروع دوران بازنشستگي،شروع دورانی سخت تر از دوران کار کردن است. در اين ایام، کم کم تغييرات اجتناب ناپذيری در جسم و روح افراد ایجاد می شود. براي كنترل روند سريع اين تغييرات مي توان فعاليتهايي را انجام داد كه بخشي از اين فعاليتها بايد از سوی دولت و اطرافيان و بخش ديگر را خود بازنشستگان مدنظر قرار دهند. رفع دغدغه های معیشتی و فراهم آوردن امکانات تفریحی و گردشگری از جمله کارهایی است که دولت می تواند انجام دهد. كاهش استرس،افزایش محبت،محافظت از جسم، ارتباط معنوي و تغذيه مناسب از فعاليتهاي اوليه اي است كه بايد مورد توجه خانواده های بازنشستگان قرار گيرد.بازنشستگانی که نيازمند برخورد محترمانه هستند.
بدون شك، توجه دولت و سازمانها به رفاه و يا تأمين حداقل زندگي و معاش دوران پيري و از كارافتادگي كاركنان مي تواند زمينه ذهني مساعدي نیز در افراد شاغل به نحوي ايجاد كند كه بدون كمترين دغدغه و نگراني ناشي از نبودن امينت اقتصادي و تأمين معاش در زمان پيري، به كار و زندگي خود ادامه دهند.
به امید اینکه دولت جدید به نحوي شايسته تر با این قشر حساس برخورد کند و از تجربيات آنان به عنوان سرمايه های اجتماعي نیز بهره بهتری ببرد.
یادمان باشد،روزی ما هم به این مرحله از زندگی خواهیم رسید!
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
پیری درد داره،خیلی هم درد داره!