آقای حسین شریعتمداری! فضای سیاسی تغییر کرده و پیام مردم آرامش و همکاری همه گروه ها برای کاهش مشکلات است

گروه سیاسی ـ بعد از انتخابات ریاست جمهوری اخیر، و حماسه سیاسی ملت ایران که با مشارکت بالای مردم و حضور گروه های سیاسی مختلف و چهره های سیاسی اثرگذار کشور همراه بود، تحلیل های مختلفی از سوی رسانه ها و سیاستمداران مطرح شده است.

به گزارش بولتن نیوز، برخی از ناظران سیاسی معتقدند که در این انتخابات، مردم ایران از نیروهای وفادار به نظام جمهوری اسلامی تا کسانی که به ایران و وطن خود علاقه مند هستند و با وجود انتقاد به نظام در انتخابات شرکت کرده اند، در روز رای گیری حماسه ای بزرگ را خلق کردند، و خواستار بهبود فضای سیاسی، ایجاد شرایط آرام و بدون تنش چه در روز رای گیری و چه در تشکیل دولت و 4 سال آینده هستند تا فضای کار و تلاش و کاهش مشکلات وفشارها ایجاد شود و لذا باید شرایط سیاسی قبلی و حوادث تلخ سال 88 تبدیل به فضای سازماندهی نیروها و مشارکت و همراهی وهمدلی ملت ایران شود و از اقدامات افراطیون جناح های سیاسی جلوگیری شود.

به عبارت دیگر، ملت ایران بالاتر از ظرفیت جناح های سیاسی اصولگرا و اصلاح طلب، خواستار تحول اساسی و کاهش مشکلات و فشارها و پیشرفت کشور هستند و خواستار فضای باز سیاسی برای بهبود شرایط، ایجاد احترام و کاهش تنش ها هستند تا میانه روی و اعتدال گرایی جایگزین حرکت های افراطی شود و با کلید تدبیر، مشکلات و قفل ها باز شود.
اما متاسفانه برخی چهره های سیاسی و رسانه ها و فعالان سیاسی، به جای توجه به این پیام ملت ایران، همچنان بر گفته ها و حرف ها و سلیقه سیاسی قبلی خود تاکید دارند وهمچنان به عده ای از نیروهای سیاسی کشور حمله می کنند و با یادآوری حوادث تلخ گذشته از جمله حوادث سال 88، خواستار آن هستند که دولت جدید و کابینه و رفتار آقای روحانی متناسب با خواست و انتظار آنها باشد.
این مشکل متاسفانه هم در طیف اصولگرا و هم در طیف اصلاح طلب و حتی در بین میانه روها دیده می شود، و اجازه نمی دهند که آقای روحانی در فضایی آرام و با تفکر و تدبیر، براساس شایستگی ها افراد را از بین مدیران و گروه های سیاسی اصلاح طلب و میانه رو و اصولگرا انتخاب کند و انتخاب افراد را با دو شاخص شایسته سالاری و هماهنگی و توجه به قدرت سازماندهی اجرایی اصلاح طلبان و میانه روها و اصولگرایان و درس گرفتن از تجربه دولت های قبلی انجام دهد.

یکی از افرادی که با لحنی تند همچنان تجربه تلخ حوادث سال 88 را به عنوان معیاری برای حذف رقیب و عدم حضور آنها در دولت به کار گرفته است، آقای حسین شریعتمداری مدیر مسوول کیهان است که با نادیده گرفتن سهم و حضور اصلاح طلبان و طرفداران آقایان خاتمی و هاشمی در انتخابات، به جای توجه به پیام مردم و تاکید بر آرامش و فضای بدون تنش، همچنان با یادآوری حوادث سال 88، فشار بر اصلاح طلبان و آقای روحانی را افزایش داده است.
این در حالیست که در حوادث سال 88 همه به یک نسبت عمل نکرده اند و نمی توان تمام گروه های میانه رو و اصلاح طلب را مقصر دانست و....
مردم نیز با حضور خود در انتخابات اخیربه سیاستمداران پیام دادند که از تجربه تلخ سال 88 درس بگیریم و به جای دلسردی و عدم مشارکت، پیام امید و نشاط و تدبیر را به سیاستمداران درس دادند . مردم ما بهترین معلم سیاسی هستند و با حضور خود اعلام کرده اند که آن چه ضرورت دارد کاهش مشکلات و فشارها و تهدیدها و خطرات است و لذا همه ملت ایران از هر سلیقه و عقیده ای باید دست به دست هم بدهیم تا مشکلات و موانع را کاهش دهیم.
اما متاسفانه هنوز عده ای از فعالان سیاسی، به این پیام توجه ندارند و عوامل دیگری را در مشارکت بالای مردم و رای به حسن روحانی موثر می دانند.
در حالی که باید تاکید کرد که رای مردم همان طور که مقام معظم رهبری اعلام کرده اند اعتماد به نظام برای کاهش مشکلات و فشارها و .... است و رای آنها در رای به اصلاحات یا میانه روی یا اصولگرایی و.... خلاصه نمی شود اما نمی توان سهم هر یک از این عوامل عمده را نیز نادیده گرفت زیرا گروه های سیاسی میانه رو واصلاح طلب نیز در کنار مردم بوده اند وهمه در فضایی آرام رای دادند و حال در فضایی آرام باید در کنار هم باشند و کار کنند تا مشکلات حل شود...
مدیر مسوول کیهان گفته است: اصحاب فتنه می دانند که روحانی با فتنه آمریکایی- اسرائیلی ۸۸ سر همراهی و پیوند ندارد، بنابراین هرگز حاضر نخواهد بود در کابینه خود کسانی را بپذیرد که داغ ننگ حضور در فتنه ۸۸ را بر پیشانی دارند و دقیقا به همین علت کسانی را پیشنهاد می کنند که از یکسو به عنوان یکی از اعضای شناسنامه دار جبهه اصلاحات شناخته شده باشند و از سوی دیگر، سابقه ای از حضور در فتنه آمریکایی- اسرائیلی ۸۸ نداشته باشند. آنچه تاکنون از شواهد و قرائن موجود برمی آید، این که جبهه اصلاحات آقای دکتر عارف را برای این منظور نشان کرده است."

شریعتمداری ضمن اشاره به سوابق دکتر عارف نوشته است:"عارف شخصیتی متین و قابل قبول دارد و به دلسوزی برای اسلام و نظام شناخته می شود، اگرچه به نظر می رسد که هنوز به ابعاد جنایت بزرگی که اصحاب فتنه مرتکب شده اند آنگونه که انتظار می رفت و می رود، پی نبرده است."

وی در بخش دیگری از سرمقاله کیهان به روحانی توصیه کرده است:"در صورت تصمیم آقای روحانی به استفاده از آنها در ترکیب کابینه خود، لازم است از آنان بخواهد به گونه ای آشکار و علنی- و نه درگوشی و خصوصی- از فتنه آمریکایی- اسرائیلی ۸۸ اعلام برائت کنند. بدیهی است که اعلام برائت از مثلث آمریکا و اسرائیل و انگلیس و حامیان داخلی آنها نه فقط نباید دشوار باشد! که نیست، بلکه باعث افتخار نیز هست."


آقای شریعتمداری باید توجه داشته باشد که برای کاهش مشکلات و فشارهای خارجی، تنها نمی توان یک معیار برای تعیین کابینه داشت و موضوع حوادث سال 88 اگر چه تجربه ای تلخ بوده اما نمی توان تمام نیروهای میانه رو و اصلاح طلب را در آن حوادث مقصر دانست، میزان عملکرد و نقش چهره ها و گروه های سیاسی در آن حوادث متفاوت بوده و همه را نباید با یک چوب برانند.
اگرچه باید از آن تجربه تلخ درس گرفت و از تکرار آن جلوگیری کرد و هر دو گروه سیاسی، باید مراقب باشند که با افراط و تفریط خود زمینه ساز تکرار چنین حوادثی نباشند، اما امروز مسائلی در کشور و سیاست خارجی و فضای اقتصادی وجود دارد که حذف تمام عوامل حوادث سال 88 و نیروهای افراطی هر دوجناح، نه تنها دردی را دوا نمی کند بلکه شور و نشاط و انرژی و توان کشور و مردم را برای حل مشکلات کاهش می دهد.
امروز کشور نیازمند مشارکت بالا وحضور همه فعالان سیاسی و اقتصادی هستند تا در مقابله با فشارهای خارجی و مشکلات داخلی، دست به دست به هم بدهند وهمه ایرانیان در کنار هم باشند. زیرا امروز ایران اهمیت اساسی دارد و مهم این است که در چارچوب سیاست های کلی نظام، و قانون، واحترام متقابل و فضای آرام و دور از تنش داخلی و روابط خارجی، کار کنیم.
همان طور که رقابت های سیاسی انتخابات وروز رای گیری و بعد از آن، با سعه صدر و آرامش و بدون تنش، همراه بود امروز برای تشکیل کابینه، و دولت و پیگیری کارها نیز به آرامش نیاز داریم.
مردم ایران در انتخابات اخیر بهترین درس را به سیاستمداران دادند و همان طور که همه مردم باهر سلیقه سیاسی و حتی مخالفان نظام، بالاتر از ظرفیت جناح های سیاسی اصولگرا و اصلاح طلب، در پای صندوق های رای حاضر شدند و با مشارکت بالای خود کاهش مشکلات و فشارها را خواستار شده اند و در فضایی آرام و بدون تنش، حماسه سیاسی را خلق کردند امروز نیز انتظار دارند که تشکیل دولت، با مشارکت همه گروه ها و سلایق سیاسی و بر اساس شایستگی ها و تدبیر و توان کارشناسی، انجام شود و هیچ یک از جریانات سیاسی چه اصولگرا و اصلاح طلب و... به حاشیه نرود و از توان همه مردم و فعالان اقتصادی و سیاسی برای پیشرفت کشور وحل مشکلات استفاده شود و لذا نه تنها این درس را داده اند که فضای حوادث سال 88 باید تبدیل به فضای همراهی و همدلی و احترام و آرامش و بدون تنش باشد بلکه انتظار دارند که این روحیه مشارکت مردم در انتخابات و حماسه سیاسی، در چهار سال آینده و برای حماسه اقتصادی و کاهش فشارهای خارجی و... نیز به کار گرفته شود.
جناب آقای حسین شریعتمداری مدیر مسوول روزنامه کیهان، همان طور که خود نیز اشاره کرده اید فضای کشور تغییر کرده و و فضای سال 88 به فضای سال 92 تبدیل شده است. مردم انتظار دارند به جای اختلاف های سیاسی، همه به هم احترام بگذارند و در فضای آرامش و بدون تنش و اعتدال و میانه روی، از اصلاح طلب تا اصولگرا در صحنه ها و میدان های کار و تلاش کشور حضور یابند تا زیر چتر قانون و سیاست های کلی نظام و ولایت مقام معظم رهبری، کشور به پیش برود....


آقای حسین شریعتمداری گفته است که تعیین سیاست‌های کلی و کلان نظام مطابق اصل 110 قانون اساسی از اختیارات رهبری است و نگرانی بعضی‌ها و انتظار برخی دیگر درباره تغییر سیاست‌های کلان نظام بی‌اساس و نشدنی است و البته ایشان نیز تاکنون چنین ادعایی را مطرح نکرده‌اند.

در این زمینه لازم است یادآور شویم که اگر چه سیاست های کلی نظام توسط مقام معظم رهبری تعیین می شود اما مشکل اصلی این است که در اجرا و تحقق سیاست های کلان، دولت ها از یک اراده و توان و مدیریت لازم و کافی برخوردار نیستند و هماهنگی و همراهی سایر نهادها و قوا و نیروهای سیاسی برای تحقق این سیاست ها کافی نیست و در عمل به جای آن که سیاست های کلی مبنا باشد، حاشیه ها و سلیقه ها و مدیریت جزیره ای و اختلافات گروهی و سیاسی و جناحی، مانع از تحقق این سیاست های کلان شده است.
به عنوان مثال، سند چشم انداز 20 ساله و تبدیل ایران به قدرت اول منطقه جهان، اصل 44 و خصوصی سازی و... از سیاست های کلی نظام است و همه جناح های سیاسی و دستگاه های اجرایی و مدیران نیز آن را قبول دارند، اما برای تحقق آن نیازمند همراهی و هماهنگی همه گروه های سیاسی، اعتقاد به مدیریت علمی و اجرایی و توانمند، استفاده از بدنه کارشناسی کشور از هر نوع سلیقه و عقیده، و از همه مهمتر نیازمند مشارکت سیاسی همه مردم و ایجاد فضای سیاسی با نشاط هستیم که در این فضا امید و تدبیر و احترام به عقاید دیگران، میانه روی و پرهیز از افراط و تفریط را شاهد باشیم.
در نتیجه اگر چه سیاست های کلی با انتخابات اخیر و پیروزی جناب آقای روحانی تغییر نمی کند اما تحقق این سیاست های کلی و مترقی، در جزئیات و به صورت تفضیلی، نیازمند مشارکت سیاسی و اجرایی و مدیریتی همه افراد دلسوز و توانمند کشور است و نباید به شکل های گوناگون مانع حضور بخش هایی از کارگران، کارمندان، مدیران و کارشناسان کشور در این مسیر باشیم.
همان طور که چند روز قبل از انتخابات مقام معظم رهبری اعلام کردند، حتی کسانی که به نظام انتقاد دارند و... ، برای حفظ منافع ملی و احساس تعلق به ایران و ملت ایران، در انتخابات مشارکت کردیم و در این حماسه سیاسی، مشارکت طیف های سیاسی مختلف، از مخالفان نظام تا اصلاح طلبان و میانه روها واصولگرایان و.... را در این انتخابات شاهد بودیم و بعد از انتخابات، مقام معظم رهبری اعلام کردند که مردم و رای دهندگان و حتی مخالفان نظام، به نظام جمهوری اسلامی اعتماد کردند.
این انتخابات نشان داد که مسوولان نظام، به این ظرفیت بالای انقلاب و نظام جمهوری اسلامی در جلب و جذب همه طیف ها و گروه های سیاسی توجه ویژه دارند تا برای دفاع از دستاوردهای نظام و انقلاب و همچنین ایران، از همه سلیقه های سیاسی و پشتوانه مردمی بهره مند شویم.
براین اساس، در شرایطی که چهره هایی مانند هاشمی رفسنجانی، خاتمی، گروه های اصلاح طلب، عارف، و حتی بخشی از اصولگرایان از آقای حسن روحانی حمایت کرده اند و از همه مهمتر، مردم را به شرکت در انتخابات تشویق ودعوت کرده اند، نباید با دیدگاه ها و نظرات افراطی باعث دلسردی و خشک شدن طراوت و نشاط و امید ایجاد شده در جامعه شویم بلکه باید توجه داشت که بخش قابل توجهی از مشارکت مردم در انتخابات، به هر دلیلی تحت تاثیر دعوت مقام معظم رهبری از مردم و حتی مخالفان ومنتقدان نظام و دعوت آقایان خاتمی و هاشمی و... بوده است و اکنون در مرحله اجرای سیاست های کلی نظام و بهبود شرایط اقتصادی و مطالبات مردم ورای دهندگان، باید از تمام توان کارشناسی موجود کشور از هر طیف وسلیقه سیاسی بهره ببریم.

این رویکرد میانه رو واعتدال گرا، نه تنها با احیای اقتصاد و به خصوص بخش های عقب افتاده صنعتی کشور از جمله صنعت نفت وگاز نسبت به کشورهای همسایه و... می تواند مطالبات مردم را تحقق بخشد و زمینه کاهش برخی اختلاف نظرهای سیاسی را از این طریق فراهم کند بلکه حتی در برابر مخالفان نظام و کشورهای غربی و تحرکات آنها، شرایط را تغییر خواهد داد و قدرت مذاکره و دفاع از حقوق ملت ایران و پایداری بر خواسته های مردم و حقوق نظام جمهوری اسلامی را افزایش می دهد.

در نتیجه به جای آن که به طور مستمر خط جداگانه و قرمز رنگی بین بخشی از نیروهای اصولگرا و وفادار به نظام از یک سو و بخش دیگری از نیروهای اصلاح طلب و منتقد دولت در 8 سال گذشته بکشیم و حوادث سال 88 را معیاری برای ارزیابی مسوولان و مدیران وگروه های سیاسی وچهره های شناخته شده فعال کشور معرفی کنیم، بهتر است همان طور که برای روز انتخابات و تحقق حماسه سیاسی و ایجاد شور و نشاط وامید در مردم از حضور همه گروه های سیاسی و فعال کشور بهره بردیم، همچنین برای تحقق حماسه اقتصادی و به کار گیری سیاست تدبیر و بازکردن قفل ها، و افزایش بهره وری و کارآفرینی و سرمایه گذاری و کاهش مشکلات مردم و... نیز از همه توان کارشناسی و از مشارکت همه گروه های سیاسی کشور استفاده کنیم.
اگر چه افراط و تفریط به هر شکلی چه از سوی جنبش سبز و عوامل فعال در حوادث بعد از انتخابات 88 و گروه های سیاسی اصلاح طلب و چه از سوی اصول گرایان و منتقدان سرسخت رقیب سیاسی، پذیرفته نیست و همه باید بر خط اعتدال و میانه روی و دعوت به مشارکت و بهبود فضای سیاسی حرکت کنند، اما در عین حال نمی توان توان موجود کارشناسی و حتی سیاسی در گروه های اصلاح طلب و گروه های اصولگرا را انکار کرد وباید توجه داشت که در زمینه های اقتصادی، صنعتی، فرهنگ و هنر و رسانه ها، نهادهای مدنی و تشکل های صنفی و صنعتی، مشارکت و توسعه سیاسی و... میلیون ها نفر طرفداران گروه های اصلاح طلب و اصولگرا در کشور داریم که هم می توانند در تحقق حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی، دولت را یاری دهند و با توجه به معیار اعتدال گرایی و پرهیز از افراط و تفریط، به ساختن ایران و احیای اقتصاد و دفاع از حقوق ملت ایران در مقابل دیگران کمک کنند.

لذا باید اجازه داد که رئیس جمهور منتخب که ولایت پذیری و اعتقاد به ولایت فقیه و التزام به قانون اساسی و سیاست های کلی را پذیرفته است، همکاران خود را از بین نیروهای اصلاح طلب و میانه رو و اصولگرا به گونه ای انتخاب کند که اهداف اعتدال گرای مورد نظر و مطالبات مردم را تحقق بخشد و کلیدی برای باز کردن قفل ها ارائه دهد. سیاست تدبیر بدون مشارکت سیاسی همه گروه ها امکان پذیر نیست و اگر قرار است که بیشترین حجم سازماندهی نیروهای کارآمد کشور و جذب همه کارشناسان کشور را شاهد باشیم باید همه به هم احترام بگذارند.
مقام معظم رهبری و مسوولان بلندپایه نظام و مردم به آقای روحانی اعتماد کرده اند و ایشان نیز سیاست میانه روی را اعلام کرده و خواستار مشارکت همه مردم و گروه های سیاسی است و اعلام کرده که بسیاری از موانع و مشکلات ایجاد شده در سال های اخیر به خصوص بعد از سال 88 را برطرف خواهد کرد.
لذا باید اجازه داد و همراهی و مشارکت کرد با همه گروه های سیاسی به هم احترام بگذارند و ضمن پذیرش اصل سیاست های کلی نظام، زمینه برطرف شدن مشکلات موجود فراهم شود.
در چنین شرایطی، اگر قرار باشد که هر روز روزنامه یا رسانه یا شخصیتی سیاسی، آقای روحانی یا اصلاح طلبان را به جریان حوادث بعد از انتخابات 88 ربط بدهد و خواستار اعلام موضع در برابر آن حوادث و افراد و حامیان آن شود و برخی چهره ها را به جریان فتنه و.... ربط دهد، و خواستار انزوای چهره های سیاسی اثرگذار بر انتخابات اخیر شود، نتیجه آن خواهد شد که بخشی از نیروهای سیاسی و مردم دلسرد خواهند شد و نه تنها امیدی به مشارکت فعال همه سلایق سیاسی در دولت جدید نخواهند داشت بلکه مطالبات و خواسته های خود را قابل تحقق نخواهند دید واز همین حالا دو بخش عمده یعنی منتقدان اصولگرایی مانند آقای شریعتمداری از یک سو، و نیروهای اصلاح طلبی که منزوی می شوند از سوی دیگر، از جریان مشارکت در ادامه حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی خارج خواهند شد و دوباره قطبی شدن فضای سیاسی و حاشیه ها ومشکلات دیگر را شاهد خواهیم بود.

اما اگر بپذیریم که سیاستمداری مانند آقای روحانی زمانی موفق خواهد بود که بتواند بیشترین سازماندهی نیروهای سیاسی را داشته باشد و همه نیروها از جمله چهره هایی مانند آقای هاشمی و آقای خاتمی و حتی مدیران فعلی دولت احمدی نژاد و اصولگرایان، و توان کارشناسی کشور و فعالان کار و تلاش و کسب وکار و... را جذب کند. لذا اگر قرار باشد با اعلام موضع و خط کشی بین آن چه در سال 88 اتفاق افتاده با شرایط کنونی، بخش عمده ای از نیروهای کشور را حذف یا منزوی کنند و در نتیجه در نقطه مقابل نیز بخشی از منتقدان اصولگرا و مخالفان جریانات سیاسی سال 88 را به کنار بروند و بخش عمده ای از توان سیاسی کشور صرف اختلافات و حاشیه های سیاسی و درگیری های جدید شود، در مجموع موجب می شود که انرژی و امیدو نشاط امروز، افت شدید خواهد شد و در عمل نیز با مشکلات تازه تحریم ها و گرفتاری های اقتصادی و... مواجه می شویم و موج فشارهای خارجی نیز که رو به افزایش است، عملا فضای دلسردی را ایجاد خواهد کرد.
به عبارت دیگر، توصیه اکید می شود، که حضور همه گروه ها و سلایق سیاسی و شور و نشاط حاصل از حماسه سیاسی را به رسمیت بشناسیم و اجازه دهیم که آقای روحانی با مشارکت همه مردم و گروه های سیاسی کار کند.
زیرا حذف یا انزوای چند چهره مذهبی یا سیاسی صاحب نفوذ در فعالان اجتماعی و اقتصادی، عملا بخشی از توان موجود کشور در مقابله با مشکلات داخلی و خارجی را به حاشیه می برد.
لذا به جای تاکید بر حوادث انتخابات سال 88 به عنوان یک معیار مشارکت سیاسی و مدیریتی، باید از آن تجربه و افراط و تفریط ها برای امروز درس بگیریم و از افراط و تفریط چه در جناح اصولگرا و چه در جناح اصلاح طلب پرهیز کنیم و همه گروه های سیاسی چه اصلاح طلب و چه اصولگرا باید به هم احترام بگذارند و حتی به مخالفان و منتقدان نظام به گونه ای دیگر نگاه کنیم و مخالفان را به مخالف قانونی و مخالف را به منتقد و منتقد را به همراه دولت جدید و نظام تبدیل کنیم و این اعتمادی که به قول مقام معظم رهبری از سوی مخالفان نظام به نظام در انتخابات ظهور کرده است را به یک انرژی بزرگ برای تحول و احیای اقتصاد و حماسه اقتصادی تبدیل کنیم.
تاکید کردن و نام بردن از چهره هایی مانند آقایان هاشمی وخاتمی و انتقاد از حمایت آنها از جریانات سال 88، و انتقاد از اصلاح طلبان برای رایزنی و مذاکره جهت تشکیل کابینه و وزارتخانه ها و مدیریت اجرایی کشور، نه تنها دردی را دوا نمی کند و باعث دلسردی بخشی از جامعه و نیروهای سیاسی می شود بلکه ضوابط اصلی میانه روی و اعتدال و قواعد سیاسی را زیر سوال می برد . زیرا قاعده اصلی برای تشکیل دولت جدید و پیگیری سیاست های نظام و بهبود فضای کسب وکار، توسعه سیاسی و اعتقاد به بازشدن فضای سیاسی بادر نظر گرفتن سیاست های کلی نظام، و احترام به همه گروه ها و چهره های سیاسی مشارکت کننده در انتخابات اخیر است.
در حال حاضر، هم نیروهای میانه رو و اصلاح طلب و هم نیروهای اصولگرا برای تشکیل دولت جدید طرف مذاکره مشاوران آقای روحانی هستند و باید اجازه داد که آقای روحانی بر مبنای شایسته سالاری و توان افراد و قدرت سازماندهی سیاسی آنها، دولت را تشکیل دهد.
اگر حضور چهره ها و مدیران اصلاح طلب و میانه رو و اصولگرا و بروز شایستگی های آنها، می تواند بدنه اجتماعی وفعالان اقتصادی را برای حماسه اقتصادی و کاهش مشکلات مردم و فشارهای خارجی، فعالتر کند و امید و نشاط بیشتری ایجاد کند، چه اشکال دارد که اجازه دهیم سیاست فعلی نظام برای تحقق حماسه سیاسی و اقتصادی اجرایی شود.
اما اگر فشار بر آقای روحانی و مشاوران ایشان افزایش یابد و عملا دو بخش عمده نیروی کارآمد کشور در گروه های اصولگرا و اصلاح طلب دعوت نشوند و به انزوا و حاشیه بروند، نه مطالبات مردم تحقق می یابد و نه سیاست نظام و برنامه اعتدال گرایی آقای روحانی اجرایی می شود.
لذا امید است که کسانی مانند آقای شریعتمداری و منتقدان و رسانه هایی مانند کیهان و رسانه ها و روزنامه نگاران اصولگرا، با درک شرایط امروز کشور، به دولت جدید کمک کنند و نشاط وامید مردم را افزایش دهند و میانه روی و اعتدال را پیش بگیرند تا نگرانی آقای روحانی و مشاوران و دولت و اعضای کابینه، برطرف شود و راه را برای کاهش مشکلات موجود باز کنند.
مردم انتظار ندارند که حوادث سال 88 فراموش شود بلکه انتظار دارند که مطالبات و خواسته های امروز جامعه معیار باشد و از آن تجربه تلخ درس بگیریم و با وحدت و همراهی و مشارکت همه مردم و سلیقه ها و عقاید و دیدگاه های موجود، در کنار هم زندگی کنیم و هیچ کس را انکار نکنیم بلکه هر کس به هر اندازه که دلسوز کشور است و برای احیا و سازندگی و بهبود شرایط و کاهش مشکلات تلاش می کند، در میدان عمل و اجرا حاضر شود و همه با احترام از یکدیگر نام ببرند و رفتارهای افراطی و اشتباه گذشته را کنار بگذاریم.
اما اگر قرار باشد همان افراط و تفریط ها تکرار شود عملا فضای سیاسی با نشاط وامید کنونی، دوباره به یک روند اشتباه دیگر مانند گذشته خواهد افتاد. وقتی اصلاح طلبان و منتقدان نظام و دولت، در انتخابات شرکت می کنند و خواسته های خود را تا سطح آقای حسن روحانی کاهش می دهند و به ایشان رای می دهند و از افراط و تندروی گذشته فاصله می گیرند، لازم است که اصولگرایانی و رسانه ها و چهره هایی مانند آقای حسین شریعتمداری نیز فرصت بدهند که در فضای اعتدال و میانه روی و احترام به همه چهره های سیاسی و توانمند، کار کشور به پیش برود.
ما در مقابل خواست و مطالبات مردم مسوول هستیم و باید فضای سیاسی اجازه حضور سلیقه های سیاسی و گروه های سیاسی در مسیر سیاست های کلان نظام و در چارچوب قانون را بدهد، در غیر این صورت، اگر شرایط به افراط و تفریط متمایل شود و از میانه روی فاصله بگیرد، بخشی از فعالیت های سیاسی به حاشیه و انزوا می رود و یا زیرزمینی و غیر قانونی خواهد شد و چهره های سیاسی مخالف قانونی، به مخالف تبدیل می شوند و فضای با نشاط سیاسی، به فضای امنیتی تبدیل می شود و در نتیجه هزینه فعالیت سیاسی و زندگی اجتماعی را برای همه به خصوص برای مدافعان و مخالفان نظام و دولت افزایش می دهد و سازماندهی نیروها برای پیشرفت کشور را تبدیل به بی نظمی و عدم انضباط و حرکت های غیر قانونی خواهد کرد.

همزمان با انتخاب آقای روحانی، سه جریان جبهه اصلاحات، اطرافیان آقای هاشمی رفسنجانی و اصحاب فتنه تلاش گسترده و از قبل پیش‌بینی شده‌ای را برای مصادره آرای ایشان به نفع خود آغاز کردند. این تلاش با استناد به حمایت آقایان هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی از آقای روحانی صورت گرفته و ادامه دارد. جریانات یاد شده در تبلیغات و اظهارنظرهای خود به طور زیرکانه‌ای موقعیت آقای دکتر روحانی را تضعیف کرده و ادعا می‌کنند چنانچه هاشمی و خاتمی از وی حمایت نکرده بودند نمی‌توانست اکثریت آراء مردم را به دست آورد! این عملیات روانی گسترده و پرحجم برای مصادره آرای آقای دکتر روحانی در حالی است که؛
الف: مدعیان اصلاحات در همان اوایل کار متوجه شدند نامزد اختصاصی آنها، آقای عارف کمترین شانسی برای پیروزی ندارد و تمامی نظرسنجی‌ها از پایین‌ترین رده مقبولیت ایشان در میان 8 نامزد ریاست جمهوری یازدهم حکایت می‌کند.

آقای شریعتمداری درباره حمایت گروه‌ها و جریانات اپوزیسیون از کاندیداتوری آقای دکتر روحانی، گفته است که قبل از همه باید از هوشمندی ایشان قدردانی کرد که برخلاف خاتمی و موسوی و کروبی، اشاره ای به حمایت این گروه ها از آقای روحانی نکرده است. در این زمینه باید توجه داشت که وقتی مقام معظم رهبری، از همه مردم و حتی از منتقدان و مخالفان نظام دعوت به مشارکت در انتخابات کردند و بعد از روز انتخابات نیز اعلام کرده اند که نیروهای مخالف نظام و منتقد نظام به جمهوری اسلامی اعتماد کرده اند، چرا به مشارکت و رای گروه های سیاسی مخالف نباید اشاره شود و چرا نباید به اعتماد آنها توجه کنیم؟. اگر قرار است که کشور ما با مشارکت همه مردم پیشرفت کند و اهداف نظام و سیاست های کلی تحقق یابد، باید توجه داشته باشیم که باید از توان کارشناسی، سرمایه گذاران و متخصصان خارج و داخل کشور استفاده کنیم و از آنها دعوت کنیم . نباید کسی را برای خدمت به کشور و میهن عزیزمان ایران، دلسرد کنیم.زیرا ضرورت امروز کشور دفاع در مقابل فشارهای خارجی و کاهش مشکلات است و باید از تجربه گذشته درس بگیریم و به کسانی که قصد خدمت به کشور دارند، فرصت خدمت به وطن را بدهیم.

آقای شریعتمداری گفته است که رای آقای عارف بسیار کم بوده و آقای روحانی نه فقط مدیون اصلاح طلبان نیست، بلکه مدعیان اصلاحات به ایشان بدهکار هستند، چرا که آنان در پوشش حمایت از نامزدی آقای روحانی فرصت حضور و خودنمایی در عرصه سیاسی کشور را یافته بودند.
در این زمینه نیز باید توجه داشت که وزن حضور اصلاح طلبان تنها در نامزدی آقای عارف یا نظرسنجی ها و تعداد آقای عارف خلاصه نمی شود و نباید دعوت اصلاح طلبان و حضور چهره هایی مانند آقایان هاشمی رفسنجانی و خاتمی و دیگران از مردم برای مشارکت در انتخابات را نادیده گرفت. بلکه میزان رای و وزن سیاسی اصلاح طلبان در این انتخابات، باید با توجه به میزان امکان پذیری رقابت سیاسی آنها و شرایطی که امکان پذیر بود تحلیل شود. باید نامزد نشدن آقای خاتمی، عدم احراز صلاحیت آقای هاشمی، حمایت گسترده جبهه اصلاحات از آقای روحانی، حضور رسانه ها، و هواداران اصلاحات در ستادها و حضور مردم در شب پیروزی آقای روحانی در خیابان ها، را در نظر گرفت. عدم توجه به رای اصلاح طلبان نه تنها مشکلی را حل نمی کند بلکه عملا سازماندهی نیروهای سیاسی موجود در جامعه را با چالش مواجه می کند.
مهم روز رای گیری و وزن رای اصلاح طلبان و نامزد آنها نیست مهم این است که نمی توان این نیروی سیاسی را نادیده گرفت و اگر قرار است که سیاست های تدبیر و کاهش مشکلات به سرعت به پیش برود باید از توان اصلاح طلبان در صنعت، رسانه ها، گروه های سیاسی، نهادهای مدنی، دستگاه های اجرایی، محیط کسب وکار، توان کارشناسی ومدیریتی کشور، بازار، سرمایه گذاری ها، مهندسان و کارگران وبدنه جامعه در هر بخشی ... استفاده کرد و نادیده گرفتن اصلاح طلبان در این حماسه سیاسی، امکان استفاده از توان آنها برای تحقق حماسه اقتصادی و 4 سال کار و تلاش را کاهش می دهد.... وقتی به کار و حضور تک تک ایرانیان نیازمندیم، چگونه می توان تجربه 8 سال دولت اصلاحات و دولت های قبل از آن را نادیده گرفت.

مدیرمسوول کیهان، به روحانی بودن آقای حسن روحانی، تعدد نامزدهای اصلاح طلبان و عدم اجماع آنها اشاره کرده است.
در مورد روحانی بودن ایشان، اگرچه بخشی از مردم و روحانیون و افراد مذهبی به روحانی بودن ایشان رای داده اند اما این شاخص به تنهایی در چنین شرایطی راه گشا نیست. وقتی کسی در مرحله اول با وجود پنج نامزد دیگر برنده انتخابات می شود علاوه بر ویژگی ها و رای خود، قطعا رای اصلاح طلبان و هواداران آقایان هاشمی و خاتمی را نیز به همراه داشته است.
در مورد تعدد نامزدهای اصلاح طلبان نیز باید توجه داشت که وقتی نامزد اصلی آنها یعنی آقایان خاتمی و هاشمی در نهایت نامزد انتخابات نشدند، و تا روزهای نزدیک به انتخابات برای حضور یکی از این دو نفر تلاش می کرده اند، طبیعی است که شرایط مختلف و امکان پذیری حضور یکی از چهره های اصلاحات را بررسی کردند و با حضور آقای هاشمی ، بسیاری از فعالان اصلاحات از نامزدی خود انصراف دادند و انتظار عدم احراز صلاحیت آقای هاشمی را نداشتند.
در نتیجه این موضوع یعنی تعدد نامزدها، نمی تواند شاخص مناسبی برای میزان رای یک گروه سیاسی باشد. زیرا پیش بینی لازم برای عدم حضور آقایان خاتمی و هاشمی و اجماع و رقابت سیاسی و جمع آوری رای برای یک شخصیت دیگر مثل آقای عارف، جهانگیری، مهرعلیزاده و دیگران امکان پذیر نبوده است.

آقای حسین شریعتمداری همچنین گفته است که شرایط ناهنجار اقتصادی کشور و مخصوصا گرانی‌های لگام‌گسیخته و افزایش جهشی قیمت‌ها، همراه با سیاه‌نمایی‌های گسترده علیه دولت کنونی و نادیده گرفتن خدمات برجسته و بعضا کم‌نظیر آن از یکسو و پرداختن دولت به مسائل حاشیه‌ای و بی‌توجهی غیرقابل توجیه به مشکلات معیشتی مردم از سوی دیگر نقش فراوانی در جلب آراء به سمت آقای روحانی داشت. از این روی جناب دکتر روحانی قبل از آن که از حمایت کارگزاران و مدعیان اصلاحات تشکر کنند بایستی خود را مدیون حلقه انحرافی نفوذی در دولت بدانند!

اگر چه این موضوع یکی از عوامل اصلی رای مردم و مشارکت بالای منتقدان و مخالفان بوده اما باید توجه داشت که برای جلوگیری از تکرار روند دولت فعلی در دولت بعدی، بسیاری از مردم و از جمله اصلاح طلبان در انتخابات شرکت کردند و تصور بخشی از رای دهندگان این بوده که ممکن است سیاست برخی نامزدهای اصولگرا نزدیک به دولت فعلی باشد و لذا برای ایجاد تحول اساسی و کاهش مشکلات به ارث رسیده از دولت 8 سال اخیر و جلوگیری از تکرار آن، به سمت منتقدان اصلی دولت احمدی نژاد، یعنی میانه روها و اصلاح طلبان متمایل شده اند



همان طور که آقای حسین شریعتمداری نوشته اند، اکنون آقای روحانی رئیس جمهور همه ملت هستند و به قول حکیمانه رهبر معظم انقلاب، باید رقابت‌ها تبدیل به رفاقت شود و همگان برای تحقق آنچه رئیس جمهور منتخب وعده داده است به کمک ایشان بشتابند....
براین اساس، شایسته است که انتظار مردم برای کاهش مشکلات مورد توجه باشد و به جای این که به سهم و وزن گروه های سیاسی توجه شود با توجه به واقعیت موجود، از مشارکت همه سلیقه ها و گروه های سیاسی بهره ببریم و هیچ گروهی را انکار نکنیم و از مشارکت همه مردم و چهره های سیاسی بهره ببریم زیرا در شرایط فشار خارجی و مشکلات داخلی، تک تک افراد می توانند مفید باشند و نباید هیچ گروهی را به حاشیه راند بلکه باید با احترام به همه گروه های سیاسی، زمینه سازماندهی سیاسی و تحقق حماسه اقتصادی را فراهم کنیم.