رادیو دیروز: اصلاح طلبان در انتخابات اخیر شکست سختی خوردند، چرا که جناح رقیب با وجود تعدد کاندیدا، و با وجود اختلاف نظرهای ناخوشایند و حتی با برخی هزینه ها که احمدی نژاد برای مردم به وجود آورده بود، توانست برای هر یک، رأی چند میلیونی جمع کند. کاری که اصلاح طلبان برای گزینه نسبتاً بی حاشیه ای مانند عارف نتوانستند انجام دهند و حتی وی را به پای صندوق های رأی هم نرساندند!
به گزارش بولتن نیوز به نقل از رادیو دیروز، برخی
افراد به اشتباه پیروزی روحانی را پیروزی اصلاحات می نامند اما عدم دادن
پیام تبریک توسط عارف به "شخصِ" روحانی و انجام همین کار توسط خاتمی و حتی
عنوان اینکه "
من رئیس جمهورِ تمامِ مردم هستم و نه یک جریان خاص"
توسط روحانی در اولین کنفرانس خبری اش، اصلاح طلبان را در ابتدای امر تا
حدودی از پرداختن به خوشحالی های کاذب جهت فریب مردم منصرف نمود.
حال با در نظر گرفتن گفته های اردیبهشت ماه آقای رفسنجانی که رادیو فردا آن را با آب و تاب فراوان نقل نمود مبنی بر اینکه اصلاً "
با اسرائیل سر جنگ نداریم!"
باید به مواضع اخذ شده توسط دشمنان اسرائیلی، پس از رأی آوردن
گزینه رفسنجانی توجه نمود تا مشخص شود آن گفته های وی چقدر به عمل تبدیل
خواهد شد. رادیو فردا در خبری با عنوان "
نتانیاهو: اروپا بر شدت فشارها بر ایران بیفزاید "می نویسد:
"
اسرائیل
از اتحادیه اروپا خواسته است تا برای مقابله با برنامه اتمی ایران فشار
بیشتری بر جمهوری اسلامی وارد کند. چند مقام اسرائیلی در چند روز گذشته
بارها تأکید کردهاند که فارغ از نتایج انتخابات سال ۹۲، فشارها بر ایران
باید تشدید شود".
و یا در ادامه همین خبر می نویسد:
"زمانی
میتوان گفت که انتخابات ایران نتیجهبخش بوده است که تهران «سیاستهای
خود را تغییر دهد، غنیسازی اورانیوم را متوقف کند، مواد هستهای را از
کشور خارج کند و تأسیسات هستهای غیرقانونی در قم (فردو) را تعطیل کند."
حال
باید از آقای رفسنجانی پرسید که پس از روی کار آمدن روحانی که از وی به
عنوان گزینه وی یاد می شود چرا باید شاهد اتخاذ چنین مواضعی از جانب رژیم
مهمی مانند اسرائیل (که به اعتقاد خیلی از تحلیلگران آمریکایی، سیاست های
داخل آمریکا را هم این رژیم است که طرح می نماید) باشیم؟ آیا می توان
فقط به نوسانات جهانی قیمت طلا و کاهش آن در ایران دل خوش نمود که روحانی
موفق عمل خواهد کرد در حالیکه این نوسانات وقتی هنوز کابینه روحانی سرکار
نیامده، بیش از اینکه خلق کننده "
امید" باشد، به وجود آورنده "
تردید"
است، آن هم در مورد دست های احتمالیِ پشت پرده در مورد باندهایی که
جلوگیری می کرده اند از موفقیت سیاست های اقتصادی دولتی که با رفسنجانی
همسو نبوده!
بازار از اغتشاش و تحریم ناشی از آن می ترسید که فعلا پروده اش بسته شد .