اتفاقی که سبب نامه برخورد اطلاعاتی با دانشجویان شد
کیوان مرادیان از نامه وزیر علوم دولت اصلاحات به رئیس‌جمهور برای برخورد اطلاعاتی، امنیتی، قضایی، حقوقی و سیاسی با دانشجویان اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل گفت و اتفاقاتی که سبب این نامه شد را تشریح کرد.
به گزارش بولتن نیوز، کیوان مرادیان مؤسس اتحادیه انجمن اسلامی دانشجویان مستقل و مسئول وقت این تشکل دانشجویی در گفت‌وگو با فارس ابراز امیدواری کرد که انتخابات پرشور با حضور اقشار مختلف جامعه برگزار شود تا هم لبیکی باشد به فرمایشات مقام معظم رهبری و به تبع آن ظرفیت‌ها و جایگاه بین‌المللی کشور در تحولات جهانی تقویت شود.
به گفته وی، بررسی‌ها نشان می‌دهد که عمده مسائل و چالش‌های دولت‌ها در تقدم یا تأخر از سیاست‌های کلان نظام و تدابیر و رهنمودهای مقام معظم رهبری است.
مرادیان ادامه داد: بررسی کارشناسانه در این زمینه صورت گرفته است، هر جا که هماهنگ و پشت سر رهبری حرکت کرده‌ایم، موفقیت‌های خوبی ایجاد شده است. افراط و تفریط نتیجه مثبتی نداشته است.
وی با اشاره به مناظرات برگزار شده توسط کاندیداهای انتخابات ریاست‌جمهوری، گفت: در مناظرات به فعالیت‌های وزارت علوم خوب پرداخته نشد، علی‌رغم موفقیت‌ها و تلاش‌های بسیار مؤثری که خروجی آن را مردم و ملت دیده‌اند، چه در بحث تقویت هیئت علمی دانشگاه‌ها و تزریق نیروهای جوان و مستعد و چه در مباحث شکستن انحصار یک سری از امتیازات و دسترسی آن برای همه مردم، تحصیلات تکمیلی، ارائه خدمات به دانشجویان و ایجاد فضای فعال دانشجویی، البته نقدهایی هم وجود داشت که عموما منصفانه نبوده است و از طرف کسانی مطرح می‌شود که با تکیه بر صداقت و شعار اخلاق‌مداری وارد صحنه شده‌اند یا تدبیر را به عنوان سرلوحه کارشان قرار داده‌اند.
به گفته مرادیان، این موارد با صداقت سازگاری ندارد، نقد باید منصفانه باشد، در مناظره آقای جلیلی در بخشی از دیدگاه‌هایشان مطرح کردند که در زمان‌هایی بسیار با دانشجویان بدور از شأن دانشجو و دانشگاه برخورد کرده و آزادی را فقط در چارچوب خواسته خود معنا می‌کردند. در آن زمان فعالیت‌های دانشجو منحصر به گروه‌های وابسته به خودشان بود. کسی اجازه اعتراض صنفی، سیاسی یا فرهنگی که مغایر با سیاست‌ها باشد را نداشت.
وی به نامه‌ای که در زمان وزارت دولت اصلاحات توسط وزیر علوم وقت نوشته شد اشاره کرد و گفت: 30 تشکل انجمن اسلامی دانشجویان عضو دفتر تحکیم بودند اما به واسطه مواضع انحرافی و هنجارشکنی‌های همسو با دولت وقت از این تشکل جدا شدند و مجموعه‌ای را تحت عنوان انجمن اسلامی دانشجویان مستقل تشکیل دادند. این‌ها دانشجویان دنبال این بودند که فعالیت‌های دانشجویی حزبی نشود و دانشجو حیات خلوت جریانات خاص نباشند. تشکل‌ها بایستی چشم تیزبین و بینای نظام باشند و با هر کسی و هر جریانی از چارچوب‌های نظام که از منافع مردم عدول کند برخورد کنند.
به گفته مرادیان، ین مجموعه یک تشکل دانشجویی مستقل از وابستگی‌های سیاسی و حزبی را تشکیل داد تا الگوی خوبی باشد برای دانشجویان تا مجبور نباشند صرفا در قالب جریانات سیاسی فعالیت کنند.
وی خاطرنشان کرد: آن زمان نمایندگان این تشکل‌ها مدت‌ها از وزیر وقت درخواست جلسه داشتند تا مسائل و مشکلات دانشگاه در حوزه صنفی را مطرح کنند چرا که در آن زمان همه دغدغه آقایان مسائل سیاسی بود. در آن زمان مسائل و مشکلات ابتدایی مغفول مانده بود ما می‌خواستیم این مسائل را مطرح کنیم در کنارش می‌خواستیم موارد سیاسی را که آن زمان در دانشگاه‌ها با حمایت مدیران وقت وزارتخانه اتفاق می‌افتاد را به آقای وزیر گوشزد کنیم.
وی ادامه داد: در آن زمان با حمایت وزیر، رؤسای دانشگاه‌ها و مسئولان تجمع‌هایی نه تنها سیاسی و فرهنگی، بلکه علیه باورها و قوانین اساسی و علیه دین برگزار می‌شد. حتی در موردی تجمع علیه خدا برگزار کردند و صراحتا گفتند دین عامل مشکلات است. در شرایطی که یک عضو عادی دفتر تحکیم به آقای وزیر دسترسی داشت، کادر مرکزی 30 دانشگاه که مستقل از دفتر تحکیم بودند، امکان حتی یک جلسه با وزیر را نداشتند و نهایتا منجر به این شد که تصمیم گرفتیم جلوی وزارتخانه تجمع کنیم.
رئیس صندوق رفاه دانشجویان وزارت علوم ادامه داد: در این تجمع که مقارن با نماز ظهر و عصر بود، تعدادی از دانشجویان برای نماز به داخل نمازخانه وزارت علوم رفتند. در آن روز 50 تا 60 نفر در نمازخانه بودند و 50 نفر نیز در خارج از وزارت علوم بودند. دانشجویان پس از نماز مطلع شدند که وزیر در دفترشان هستند. برای جلوگیری از مشکلات تجمع به سمت دفتر وزیر حرکت کردند که برخوردهای شدید و توهین‌هایی به آنها شد. ضبط‌ها و دوربین‌های رسانه‌ها در این تجمع توقیف شد.
وی افزود: در آن روز وزیر به هیچوجه حاضر نشد با ما صحبت کند. دو سه ساعتی تلاش کردیم و مواضع خودمان را در داخل و خارج از وزارتخانه مطرح کردیم و در آنجا به آقای وزیر اخطار شد که نمی‌تواند در محیطی امن و آرام بنشیند و از آنجا دانشگاه‌ها را برای نیروهای ارزشی ناامن کند و به مبانی و شعارهای انقلابی و باورهای شهدا هجوم بیاورد، اگر دانشگاه‌ها ناامن شوند این ناآرامی‌ها از دانشگاه‌ها به وزارتخانه کشیده می‌شود.
مرادیان ادامه داد: در حین تجمع متوجه فشارهای شدید دستگاه‌های امنیتی شدیم، در آستانه دستگیری بودیم و می دانستیم که وزیر کشور لحظه به لحظه پیگیر هستند. از نیروی انتظامی تشکر می‌کنم، نیروی انتظامی صلاح نمی‌دید که در این جریان اوضاع شلوغ‌تر شود و نمی‌خواست دستگیری صورت بپذیرد و بخوبی جریان را مدیریت کردند به آنها دستور داده بودند که دانشجویان را دستگیر کنند.
به گفته وی، اوج این برخوردها وقتی بودکه دکتر معین وزیر علوم وقت در یک نامه رسمی به رئیس جمهور 5 نوع برخورد اطلاعاتی، امنیتی، قضایی، حقوقی و سیاسی را خواستار شد. کسی چنین درخواستی را داشت که مدعی آزادی بود، در این نامه اعلام شده بود تعدادی افراد که خود را دانشجو می‌نامند.
مرادیان با تأ:ید بر انکه خشن‌ترین افراد نیز چنین برخوردی را با دانشجویان یک کشور نمی‌کنند، گفت: البته خوشبختانه با پیگیری‌هایی که به عمل آمد آن نامه اجرایی نشد. برای برخورد نیاز به مستند و استدلال‌های قوی بود. نمی‌شد با دانشجویی که مدافع منافع کشور است چنین برخوردهایی کرد. در آن زمان دولت هیچ عزمی برای افرادی که دانشگاه‌ها را به آشوب کشیده بودند نداشت. فضای دانشگاه‌ها اجازه چنین اقدامی را نمی‌داد.
وی گفت: با انتشار این نامه، اعتراض‌هایی جمعی از سوی دانشجویان صورت گرفت. کسی باورش نمی‌شد وزیری با این شعارها چنین اقدامی انجام دهد. فضای سنگینی در دانشگاه‌ها حاکم شد به طوری که عملا نتوانستند هیچ اقدامی درباره این نامه داشته باشند. بر همین اساس وزیر علوم ناچار شد از پیگیری آن نامه خودداری کند هرچند که انصرافشان اختیاری نبود.
به گفته وی، بررسی‌ها نشان می‌دهد که عمده مسائل و چالش‌های دولت‌ها در تقدم یا تأخر از سیاست‌های کلان نظام و تدابیر و رهنمودهای مقام معظم رهبری است.
مرادیان ادامه داد: بررسی کارشناسانه در این زمینه صورت گرفته است، هر جا که هماهنگ و پشت سر رهبری حرکت کرده‌ایم، موفقیت‌های خوبی ایجاد شده است. افراط و تفریط نتیجه مثبتی نداشته است.
وی با اشاره به مناظرات برگزار شده توسط کاندیداهای انتخابات ریاست‌جمهوری، گفت: در مناظرات به فعالیت‌های وزارت علوم خوب پرداخته نشد، علی‌رغم موفقیت‌ها و تلاش‌های بسیار مؤثری که خروجی آن را مردم و ملت دیده‌اند، چه در بحث تقویت هیئت علمی دانشگاه‌ها و تزریق نیروهای جوان و مستعد و چه در مباحث شکستن انحصار یک سری از امتیازات و دسترسی آن برای همه مردم، تحصیلات تکمیلی، ارائه خدمات به دانشجویان و ایجاد فضای فعال دانشجویی، البته نقدهایی هم وجود داشت که عموما منصفانه نبوده است و از طرف کسانی مطرح می‌شود که با تکیه بر صداقت و شعار اخلاق‌مداری وارد صحنه شده‌اند یا تدبیر را به عنوان سرلوحه کارشان قرار داده‌اند.
به گفته مرادیان، این موارد با صداقت سازگاری ندارد، نقد باید منصفانه باشد، در مناظره آقای جلیلی در بخشی از دیدگاه‌هایشان مطرح کردند که در زمان‌هایی بسیار با دانشجویان بدور از شأن دانشجو و دانشگاه برخورد کرده و آزادی را فقط در چارچوب خواسته خود معنا می‌کردند. در آن زمان فعالیت‌های دانشجو منحصر به گروه‌های وابسته به خودشان بود. کسی اجازه اعتراض صنفی، سیاسی یا فرهنگی که مغایر با سیاست‌ها باشد را نداشت.
وی به نامه‌ای که در زمان وزارت دولت اصلاحات توسط وزیر علوم وقت نوشته شد اشاره کرد و گفت: 30 تشکل انجمن اسلامی دانشجویان عضو دفتر تحکیم بودند اما به واسطه مواضع انحرافی و هنجارشکنی‌های همسو با دولت وقت از این تشکل جدا شدند و مجموعه‌ای را تحت عنوان انجمن اسلامی دانشجویان مستقل تشکیل دادند. این‌ها دانشجویان دنبال این بودند که فعالیت‌های دانشجویی حزبی نشود و دانشجو حیات خلوت جریانات خاص نباشند. تشکل‌ها بایستی چشم تیزبین و بینای نظام باشند و با هر کسی و هر جریانی از چارچوب‌های نظام که از منافع مردم عدول کند برخورد کنند.
به گفته مرادیان، ین مجموعه یک تشکل دانشجویی مستقل از وابستگی‌های سیاسی و حزبی را تشکیل داد تا الگوی خوبی باشد برای دانشجویان تا مجبور نباشند صرفا در قالب جریانات سیاسی فعالیت کنند.
وی خاطرنشان کرد: آن زمان نمایندگان این تشکل‌ها مدت‌ها از وزیر وقت درخواست جلسه داشتند تا مسائل و مشکلات دانشگاه در حوزه صنفی را مطرح کنند چرا که در آن زمان همه دغدغه آقایان مسائل سیاسی بود. در آن زمان مسائل و مشکلات ابتدایی مغفول مانده بود ما می‌خواستیم این مسائل را مطرح کنیم در کنارش می‌خواستیم موارد سیاسی را که آن زمان در دانشگاه‌ها با حمایت مدیران وقت وزارتخانه اتفاق می‌افتاد را به آقای وزیر گوشزد کنیم.
وی ادامه داد: در آن زمان با حمایت وزیر، رؤسای دانشگاه‌ها و مسئولان تجمع‌هایی نه تنها سیاسی و فرهنگی، بلکه علیه باورها و قوانین اساسی و علیه دین برگزار می‌شد. حتی در موردی تجمع علیه خدا برگزار کردند و صراحتا گفتند دین عامل مشکلات است. در شرایطی که یک عضو عادی دفتر تحکیم به آقای وزیر دسترسی داشت، کادر مرکزی 30 دانشگاه که مستقل از دفتر تحکیم بودند، امکان حتی یک جلسه با وزیر را نداشتند و نهایتا منجر به این شد که تصمیم گرفتیم جلوی وزارتخانه تجمع کنیم.
رئیس صندوق رفاه دانشجویان وزارت علوم ادامه داد: در این تجمع که مقارن با نماز ظهر و عصر بود، تعدادی از دانشجویان برای نماز به داخل نمازخانه وزارت علوم رفتند. در آن روز 50 تا 60 نفر در نمازخانه بودند و 50 نفر نیز در خارج از وزارت علوم بودند. دانشجویان پس از نماز مطلع شدند که وزیر در دفترشان هستند. برای جلوگیری از مشکلات تجمع به سمت دفتر وزیر حرکت کردند که برخوردهای شدید و توهین‌هایی به آنها شد. ضبط‌ها و دوربین‌های رسانه‌ها در این تجمع توقیف شد.
وی افزود: در آن روز وزیر به هیچوجه حاضر نشد با ما صحبت کند. دو سه ساعتی تلاش کردیم و مواضع خودمان را در داخل و خارج از وزارتخانه مطرح کردیم و در آنجا به آقای وزیر اخطار شد که نمی‌تواند در محیطی امن و آرام بنشیند و از آنجا دانشگاه‌ها را برای نیروهای ارزشی ناامن کند و به مبانی و شعارهای انقلابی و باورهای شهدا هجوم بیاورد، اگر دانشگاه‌ها ناامن شوند این ناآرامی‌ها از دانشگاه‌ها به وزارتخانه کشیده می‌شود.
مرادیان ادامه داد: در حین تجمع متوجه فشارهای شدید دستگاه‌های امنیتی شدیم، در آستانه دستگیری بودیم و می دانستیم که وزیر کشور لحظه به لحظه پیگیر هستند. از نیروی انتظامی تشکر می‌کنم، نیروی انتظامی صلاح نمی‌دید که در این جریان اوضاع شلوغ‌تر شود و نمی‌خواست دستگیری صورت بپذیرد و بخوبی جریان را مدیریت کردند به آنها دستور داده بودند که دانشجویان را دستگیر کنند.
به گفته وی، اوج این برخوردها وقتی بودکه دکتر معین وزیر علوم وقت در یک نامه رسمی به رئیس جمهور 5 نوع برخورد اطلاعاتی، امنیتی، قضایی، حقوقی و سیاسی را خواستار شد. کسی چنین درخواستی را داشت که مدعی آزادی بود، در این نامه اعلام شده بود تعدادی افراد که خود را دانشجو می‌نامند.
مرادیان با تأ:ید بر انکه خشن‌ترین افراد نیز چنین برخوردی را با دانشجویان یک کشور نمی‌کنند، گفت: البته خوشبختانه با پیگیری‌هایی که به عمل آمد آن نامه اجرایی نشد. برای برخورد نیاز به مستند و استدلال‌های قوی بود. نمی‌شد با دانشجویی که مدافع منافع کشور است چنین برخوردهایی کرد. در آن زمان دولت هیچ عزمی برای افرادی که دانشگاه‌ها را به آشوب کشیده بودند نداشت. فضای دانشگاه‌ها اجازه چنین اقدامی را نمی‌داد.
وی گفت: با انتشار این نامه، اعتراض‌هایی جمعی از سوی دانشجویان صورت گرفت. کسی باورش نمی‌شد وزیری با این شعارها چنین اقدامی انجام دهد. فضای سنگینی در دانشگاه‌ها حاکم شد به طوری که عملا نتوانستند هیچ اقدامی درباره این نامه داشته باشند. بر همین اساس وزیر علوم ناچار شد از پیگیری آن نامه خودداری کند هرچند که انصرافشان اختیاری نبود.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
