برپایی نمایشگاه نقاشی برای موسوی با طعم دستبرد فکری؟!

به گزارش بولتن نیوز به نقل از وبلاگ شاخص،مدتی است بخش خارجی جریان فتنه در حال تکاپو و تلاش است که برای موسوی و همسرش زهرا رهنورد یک نمایشگاه نقاشی در شهر برلین برپا کند. چهرهایی نظیر اردشیر امیرارجمند(مشاور ارشد موسوی) و رجبعلی مزروعی برای راه اندازی این نمایشگاه با عناصر و تشکل های ضد انقلاب رایزنی کردند تا بتوانند از آنها برای انجام این کار کمک بگیرند. بر اساس اطلاعات بدست آمده با حمایت چهره ها و جریانات ضد انقلاب قرار است، این نمایشگاه بزودی دایر شود.

مهمترین برنامه این نمایشگاه معرفی کتابی است با نام "بازگشت به تنهایی" که سایت کلمه(وابسته به موسوی) در خصوص آن چنین توضیح داده است:

مجموعه‌ی «بازگشت به تنهایی»، حاوی 15 داستان کوتاه فارسی از 15 نویسنده که به انتخاب میرحسین موسوی گردآوری و یکجا جمع شده اند، به صورت یک کتاب الکترونیک منتشر شد.

به گزارش کلمه، ترتیب قرارگرفتن داستان‌ها بر اساس شماره‌گذاری‌هایی است که میرحسین موسوی بر روی نسخه‌ی کپی شده از داستان‌ها نوشته بوده است.

در واقع داستان‌هایی که خواهید خواند به‌دست میرحسین موسوی گلچین شده‌اند و کشف او از جهان داستان محسوب می‌شوند. این کار، سال‌ها پیش‌تر از آن‌که این هنرمند و هنرشناس برجسته کشورمان به حبس و حصر کشیده شود، انجام شده است. تاریخ دقیق آن برای ما روشن نیست، ولی یقین داریم که شروع آن دست‌کم به چند سال پیش از ورود ایشان به دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری برمی‌گردد؛ زیرا از سالیان پیش چنین دغدغه‌ای را داشته و بارها بر ضرورت انجامش تأکید می‌ورزیده است.

نکته دیگری که ما از آن بی‌خبریم و کاش چنین نبود، این است که نمی‌دانیم این پانزده داستان همة انتخاب ایشان از میان صدها داستان کوتاه فارسی است یا اگر روزگار فرصت می‌داد، ممکن بود داستان‌های دیگری هم به این مجموعه افزوده شود. هر چند این احتمال با توجه به کیفیت مجموعه حاضر بعید به نظر می‌رسد، با این حال آنچه از نظر ما قطعی است و راقم بر آن واقف است، نقاش زبردست کشور ما بیشتر ادبیات داستانی ایران را خوانده و از نظر گذرانده است. البته این مطالعه گسترده، که شامل چندهزار صفحه آثار داستانی می‌شود، کار امروز و دیروز نبوده یا در دوران ریاست ایشان بر فرهنگستان هنر کشور صورت نگرفته است. در همان سال‌های سخت جنگ تحمیلی که موسوی اداره امور کشور را در پست نخست‌وزیری بر عهده داشت، مسائل مربوط به ادبیات و هنر را به‌جدّ پیگیری می‌کرد.

در این کتاب پانزده داستان کوتاه به نام های «حفاظ سرد» اثر حسین مرتضاییان آبکنار، «شن باد» اثر ابراهیم خدادوست، «دیوار» اثر داوود غفارزادگان، «راه دور» اثر محمد بهارلو، «نوروز مرگ» اثر ابراهیم زاده گرجی، «در مهتاب پس از باران» اثر محمد رحیم اخوت، «جادوی خواب و خیال» اثر حسن خادم، «کبریت های خیس» اثر باقر رجبعلی (محمد باقر رضایی)، «در انبوه مه» اثر محمد عزیزی، «داستان سوم شخص مفرد غایب در گذشته » اثر محمدرضا پورجعفری، «پیش از خواب » اثر حسین راستی، «دوباره خداحافظ » اثر حسن نجفی عنصرودی، «استخر» اثر فرهاد کشوری، «رد پای مرد کهربایی» اثر ابوتراب خسروی و «روزی که خورشید سوخت» اثر فیروز زنوزی جلالی گردآوری و منتشر شده اند.

جالب است این کتاب با 15 داستان کوتاه فارسی که از آن بعنوان کشف موسوی از جهان داستان تعبیر شده! و قرار است در نمایشگاه مورد نظر بعنوان مهمترین اثر ادبی او معرفی و تبلیغ شود، گردآوری آن کار موسوی نبوده و در واقع هیچ ارتباطی با او ندارد، بلکه این کتاب(البته با 16 داستان) اثر آقای حسن خادم است که در سال 88 تحت عنوان "ویرانی روزها" توسط انتشارات تندیس منتشر شده است!

تصویری از مشخصات کتاب حسن خادم در سایت کتابخانه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی

آقای حسن خادم به علت آشنایی که با موسوی داشته، قبل از سال 88 نسخه ای از این کتاب را برای اظهارنظر در اختیار او قرار داده ولی با پیش آمدن حوادث سال 88 این کتاب نزد موسوی باقی مانده که اکنون عناصر جریان فتنه به دروغ از آن بعنوان اثر و کشف ادبی موسوی یاد می کنند!

ما شکی نداریم که عناصر جریان فتنه برای بزرگنمایی شخصیت سران خود و چهره سازی های کاذب از آنها هر اقدامی را انجام می دهند، ولی خوب است در این مسیر قدری عقلانیت خود را به کار گیرند و هوشمندانه تر به دروغ پردازی و صحنه سازی بپردازند تا چنین گاف ندهند!

یک سوال مهم:

جریانی برای بزرگنمایی شخصیت ادبی یکی از سران خود، اثر یک نویسنده را بعنوان اثر وی معرفی می کند تا او را به دروغ و با سوء استفاده از اثر دیگری کاشف ادبی نشان دهد! حالا همین جریان می خواهد برای بزرگنمایی شخصیت هنری همان فرد و همسرش نمایشگاه نقاشی برپا کند و به ادعای خودشان آثار آنها را به نمایش بگذارند. حال آیا در اینجا این سوال پیش نمی آید که این جریان برای بزرگنمایی شخصیت هنری این فرد و همسرش همانند کار گذشته اش، می خواهد آثار نقاشی دیگران را بعنوان آثار نقاشی آنها نشان دهد؟!