بدعت خطرناک اردن

به گزارش بولتن نیوز به نقل از خبرگزاری، بر پایه گزارش اخیر روزنامه جویش کرونیکل چاپ لندن، یک مقام ارشد اردن تایید کرد که پادشاه اردن به هواپیماهای بدون سرنشین رژیم صهیونیستی اجازه داده است تا در آسمان این کشور به عنوان بخشی از عملیات این رژیم برای نظارت بر اوضاع سوریه، پرواز کند.

وی گفته است: اگر نیاز باشد ما اجازه می دهیم اسراییل از آسمان اردن برای حمله به سوریه استفاده کند.

این برای اولین بار است که یک مقام ارشد اردن صراحتا از همکاری با رژیم صهیونیستی برای حمله به سوریه خبر می دهد.

البته در مورد انگیزه های اردن در شرایط کنونی نباید غافل از این موضوع بود که ناکامی های جبهه مخالفین سوریه در صحنه میدانی و موفقیت ارتش در مسدود کردن مرزهای سوریه با لبنان و ترکیه موجب افزایش نقش و جایگاه جغرافیای اردن برای تزریق حمایت های مادی و تسلیحاتی برای تروریست های مسلح نزد محور غربی- عربی-صهیونیستی شده است و پادشاه اردن که در همسایگی سوریه به شدت نگران سرریز شدن بحران سوریه به داخل کشور متبوع است، تحت فشار حاضر به پذیرش این وضعیت می شود.

بنابراین اگر چه هنوز مقامات اردن نسبت به انتشار چنین گزارشی هنوز موضع رسمی نگرفته اند، اما حتی اگر چنین موضعی در پرده ابهام خبری بماند، در نگاه اول حکایت از یک واقعیت دارد و آن این که مواضع چندی پیش مسئولین ارشد نظامی جمهوری اسلامی ایران در مورد همکاری های اردن با رژیم صهیونیستی به خصوص در موضوع قرار دادن فضای هوایی اردن در اختیار این رژیم برای حمله احتمالی به ایران یک هشدار جدی و به موقع می باشد.

از طرف دیگر، تمایلات جدید اردن به همکاری با دشمنان سوریه به هر دلیلی که صورت گیرد، به معنی گام نهادن در مسیرهای جدیدی است که موجب پایه گذاری بدعت های خطرناک خواهد بود:

1-در ابتدا یک سوال که اردن باید به آن پاسخ دهد این است که این کشور همکاری با رژیم صهیونیستی علیه یک کشور عربی همسایه را با چه منطقی و معیاری توجیه و استدلال می کند؟ آیا پادشاه اردن منافع کشور خود را در مسیر تحولات جدید منطقه ای در نزدیک شدن و همکاری با رژیم صهیونیستی تعریف کرده است؟

اگر پاسخ به پرسش های فوق مثبت باشد، آن وقت فرضیه جبهه عربی- صهیونیستی ضد جبهه مقاومت را بهتر از هر زمانی می توان در این قضیه درک و فهم کرد.

2-از طرف دیگر، اگر بپذیریم که اردن در چهارچوب محور عربی- صهیونیستی حاضر به اتخاذ چنین تصمیمی شده است، چگونه می توان باور کرد که اردن در مقابل درخواست های دیگر رژیم صهیونیستی مخالفت کند! به عبارت دیگر، هنگامی که اردن به راحتی علیه یک کشور عربی وارد چنین معامله ای می شود، حتما در مقابل سایر کشورهای غیر عربی راحت تر تصمیم می گیرد.

با عنایت به توضیحات فوق، اگر چه ممکن است وقوع چنین مساله ای از سوی نهادهای ذیربط امنیتی و نظامی جمهوری اسلامی ایران پایش شود، اما متاسفانه دستگاه سیاست خارجی کشور در موضع گیری های رسمی و علنی هنوز این اقدام اردن را پاسخ نداده است.

بنابراین ضرورت دارد در اولین فرصت و در دو محور زیر هشدارهای لازم به پادشاهی اردن داده شود:

1-جمهوری اسلامی ایران این بدعت گذاری خطرناک اردن را نشانه ای از یک تهدید بالقوه علیه صلح و ثبات منطقه ای تلقی می کند و خواستار توضیح شفاف تر مقامات اردنی شود.

2-سوریه با تکیه بر منشور حقوق بین الملل این اقدام اردن را به معنی نقض حقوق اولیه حاکمیتی خود تلقی کند و باید خواستار پیگیری آن در مجامع بین المللی شود.

نویسنده: رضا مومن زاده